Ornolac-Ussat-les-Bains

Ornolac-Ussat-les-Bains
Ornolac-Ussat-les-Bains
Łaźnie termalne Ussat-les-Bains.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Foix
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pays de Tarascon
Mandat burmistrza
 Benoit Araud
2020 -2026
Kod pocztowy 09400
Wspólny kod 09221
Demografia
Miły Ornolacois
Ludność
miejska 		239  mieszk. (2018 wzrost o 6,22% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 20  os./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42 ° 49 ′ 13 ″ północ, 1 ° 37 ′ 56 ″ wschód
Wysokość Min. 481  m
Maks. 1482  m²
Powierzchnia 11,99  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Górna Ariège
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Ornolac-Ussat-les-Bains
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Ornolac-Ussat-les-Bains
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ornolac-Ussat-les-Bains
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ornolac-Ussat-les-Bains

Ornolac-Ussat-les-Bains jest francuski gmina znajduje się w dziale z Ariège , w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Ornolacois .

Geografia

Ornolac-Ussat-les-Bains to uzdrowisko położone w Pirenejach na wschodnim krańcu departamentu Ariege na południowy wschód od Tarascon-sur-Ariege w dolinie Ariege . Jest częścią jednostki miejskiej Tarascon-sur-Ariège .

Gminy przygraniczne

Ornolac-Ussat-les-Bains graniczy z ośmioma innymi gminami.

Gminy graniczące z Ornolac-Ussat-les-Bains
Ussat Arnave Cazenave-Serres-et-Allens
Niaux Ornolac-Ussat-les-Bains Verdun
Larnat Bouan Aulos-Sinsat

Hydrografia

Miasto jest nawadniane przez Ariège .

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 1199  ha; jego wysokość waha się od 481 do 1482  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Dojazd drogą krajową 20 oraz pociągiem ze stacji Tarascon-sur-Ariège na linii Portet-Saint-Simon do Puigcerda (granica) .

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 4,8 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 4,6 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczne nagromadzenie opadów: 1090  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,4 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,3 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na wschodzie departamentu wpływy śródziemnomorskie podkreślają sezonowe kontrasty, klimat jest tam bardziej suchy.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Tarascon-sur-Ariege,” miasta Tarascon-sur-Ariege , zleconego w 1959et który wynosi 4  km na południowy do kradzieży ptaka , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 11,9  ° C, a suma opadów 769,3  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Saint-Girons”, w miejscowości Lorp-Sentaraille , oddanej do użytku w 1949 r. i na 47  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2  ° C w okresie 1971-2000 , przy 12,3  ° C dla 1981-2010, następnie w 12,7  ° C przez 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Ornolac-Ussat-les-Bains to miasteczko wiejskie. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Tarascon-sur-Ariège , a wewnątrz- działów aglomeracji obejmującej 9 gminy i 6,120 mieszkańców na rok 2017, z którego jest podmiejskich gmina . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowania przestrzennego gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia lasów i obszarów półnaturalnych (87% w 2018 roku), a część identyczny do tego z 1990 roku (87 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (46,2%), lasy (40,7%), niejednorodne tereny rolnicze (13%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Od 1771 r. miejsce to było znane ze swoich pożytecznych źródeł wody. Ale to baron Ornolac Louis de Fraxine rozwija aktywność termiczną w Ussat-les-Bains. Wielkie osobistości odwiedzi Ussat do kuracji Króla Holandii Ludwika Bonaparte , brat Napoleona  I st a poeta Lamartine .

W 1845 r. Ussat-les-Bains było bardzo zatłoczone, a obecnie wymienione Grandes Thermes stały się bardzo popularnym miejscem. Łaźnie termalne były własnością Hospices de Pamiers do 1982 roku .

Dziś prywatni właściciele ożywiają działalność termiczną. Uzdrowisko z Ussat-les-Bains słynie z wód termalnych z przeciwskurczowe , uspokajające, bilansowania i właściwości remineralizujące. Leczy głównie choroby psychosomatyczne związane ze stresem, a także niektóre patologie neurologiczne, takie jak choroba Parkinsona .

Lujat (lub Lugeat) to stara wieś, obecnie przyłączona do gminy Ornolac-Ussat-les-Bains. Zamieszkiwany był od średniowiecza . Wieś opuszczona, a następnie ponownie zajęta, w 1914 r . posiadała kościół i mieszkańców . Projekt sadzenia Lujat z 1924 r. opisał, że stara wieś miała 10 do 12 domów, które już zniknęły i pozostała „tylko zrujnowana kaplica, dwa zrujnowane budynki i owczarnia”. Mówi się, że ta „martwa wioska” jest wyjątkowa w Pirenejach Ariège i obecnie jest tylko ruiną.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych w wyborach 2014 r. wynosi jedenastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina stanowiące część dzielnicy Foix w społeczności gmin Pays de Tarascon i kanton Haute-Ariege (przed 2014 oddziałowej redystrybucji, Ornolac-Ussat-les-Bains był częścią dawnej kantonie Tarascon -on- Ariege ).

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1981 ? Josette Araud    
Marzec 2001 2008 Jean-Pierre Dupuy PCF  
Marzec 2008 W trakcie Benoit Araud PS Profesor
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2005 r. W 2018 r. gmina liczyła 239 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,22% w porównaniu z 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
284 311 333 345 407 414 416 408 437
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
411 404 395 414 400 366 423 414 421
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
365 367 343 272 294 294 228 378 235
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
242 236 243 226 215 221 208 257 242
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
239 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 107 135 109 112 111 124 113 125
Liczba gmin w departamencie 340 328 330 332 332 332 332 332

Gospodarka

Aktywność termiczna ośrodka.

Edukacja

Ornolac-Ussat-les-Bains jest częścią akademii w Tuluzie .

Kultura i święta

Stowarzyszenie „  Dziedzictwo i historia Ornolacois  ” przygotowało pokaz slajdów zatytułowany Ornolac-Ussat-les-Bains à la Belle Epoque .

Aktywności sportowe

Jazda na rowerze , wędkarstwo , polowanie , piesze wycieczki ...

Ekologia i recykling

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 17 czerwca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 )
  5. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 17 czerwca 2021 )
  9. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  10. „  Station Météo-France Tarascon-sur-Ariège - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 17 czerwca 2021 )
  11. „  Great Circle between Ornolac-Ussat-les-Bains and Tarascon-sur-Ariege  ” na fr.distance.to (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  12. „  Stacja meteorologiczna-Francja Tarascon-sur-Ariège – zestawienie klimatyczne – statystyki 1981-2010 i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w tarascon-sur-ariège ) .
  13. „  Great Circle between Ornolac-Ussat-les-Bains and Lorp-Sentaraille  ” na fr.distance.to (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  14. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  17. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  18. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. „  Jednostka miejska 2020 w Tarascon-sur-Ariège  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 24 marca 2021 ) .
  21. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  22. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  23. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  24. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  25. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  26. Maurice Chatelard , „  Zjawiska siedliska w Pirenejach Ariège  ”, ocena geograficzny Pirenejów i południowo-zachodniej , vol.  2, n O  4,1931, s.  448-513 ( DOI  10.3406 / rgpso.1931.4031 , odczyt online , dostęp 31 sierpnia 2017 )
  27. H. Gaussen , „  Sprawozdanie z zielarstwa w Quié de Lujat, sporządzone przez Towarzystwo, 21 lipca 1924  ”, Biuletyn Towarzystwa Botanicznego Francji , t.  71, n o  6,21 lipca 1924, s.  15-26 ( DOI  10.1080 / 00378941.1924.10833552 , czytaj online )
  28. "  Szukaj: baza danych - luka: dawna wioska Lujat lub Lugeat - Ornolac-Ussat-les-Bains - Ariège: patrimoine.midipyrenees.fr  " , na patrimoines.midipyrenees.fr (dostęp 31 sierpnia 2017 r. )
  29. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  30. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie interieur.gouv.fr ( oglądane 10 września 2020 r . ) .
  31. Organizacja spisu na insee.fr .
  32. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  33. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  34. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  35. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  36. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  37. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  38. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  39. „  Kąpiele termalne w Belle Époque  ”, La Dépêche du midi ,21 sierpnia 2018 r.( przeczytaj online )
  40. [Clottes 1993] Jean Clottes , „  Midi-Pyrénées  ”, Prehistoria Galii , tom.  16 N O  21993( przeczytaj online [na parsee ]).
  41. „  Ornolac-Ussat-les-Bains  ”, ADLFI. Archeologia Francji - informacje. magazyn Gallia ,1 st marca 1997( ISSN  2114-0502 , DOI  10.4000 / adlfi.10869 , czytaj online [ na adlfi.revues.org ] , konsultacja 31.09.2017 ).
  42. [Guillot 2011] Florence Guillot , „  Ślady średniowiecznych troglodytów i ślady wokół Tarascon-sur-Ariège  ”, Archéologie du Midi medievale , tom.  29, n o  1,2011, s.  123–147 ( DOI  10.3406 / amime.2011.2014 , czytaj online [na persee ]).
  43. [Glory 1947] André Glory, „  Schematyczne ryciny naskalne w Ariège  ”, Gallia , tom.  5, n O  1,1947, s.  1-45 ( czytaj online [na persee ]), s.  16 .
  44. „  Église Saint-Pierre  ” , na www.pop.culture.gouv.fr (dostęp 10 czerwca 2020 )
  45. „  Chapelle de Lujat  ” , na Cirkwi (dostęp 10 czerwca 2020 r. )
  46. Michel de DECKER , Napoleon III czyli imperium zmysłów , Place des editeurs,13 maja 2010( ISBN  9782714448491 , czytaj online ) , Sekcja 2