Monte (Górna Korsa)

Jak wspomniano powyżej, przez terytorium gminy na równinie Angiolasca przechodzi RT 10 (ex-RN 198) od mostu Golo znajdującego się w pobliżu skrzyżowania RT 20 (ex-RN 193) i RT 10 do Casamozza . Przez Monte nie można dostać się do sąsiedniej gminy. Aby dotrzeć np. do Penta Acquatella (1,5  km w linii prostej) trzeba będzie zejść na równinę, aby przejść przez Barchetta, a następnie przez Loretu di Casinca, Silvarecciu, Pianu, Casabianca, Ortiporiu i wreszcie po trekkingu przez Penta Acquatella przez dwadzieścia kilometrów krętych dróg. Początkowo ( XIX th  century ) obecny projekt projekt Rd 10 planowanych do przyłączenia kołnierz Saint Anthony. Jednak wojna 1914-1918 spowodowała zatrzymanie budowy w wiosce Ferlaghja. Jednak spis dróg departamentalnych Korsyki z 1967 r. nadal wskazuje cel projektu i długość 4  km przerwy między Ferlaghja i Penta Aquatella (patrz załączony fragment, na którym widzimy, że pierwotny kilometrowy punkt tej trasy jest Col de Saint Antoine).

Nie ma regularnej linii transportu drogowego, aby dostać się do tego górskiego miasta. Jednak w okresie szkolnym zbiórka uczniów odbywa się na liniach dotowanych przez Collectivité de Corse (linie utworzone przez dawny wydział Haute Corse).

Planowanie miasta

Typologia

Monte to gmina wiejska, ponieważ jest to część gmin z małym lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu miejskiej sieci gęstość Insee . Należy do miejskiej jednostki z Borgo , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującej 6 gmin i 20 611 mieszkańców w 2017 roku, z czego jest to gmina podmiejska .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bastia , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 93 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Teren był zajęty od bardzo dawna. W XVI -tego  wieku , istniały już wioskę Monte, Carognu, Divina, Ferlaghja i Filette The ERDU co stanowiło zindywidualizowane społeczności wiejskiej nazwie cappella di Monte di Casacconi .

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (92,5 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (92,8 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (69,8%), roślinność krzewiasta i/lub zielna (22,7%), heterogeniczne tereny rolnicze (4%), tereny zurbanizowane (2,5%), uprawy trwałe (1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Hamlety

Osada Monte ( u Monte ) zbudowana jest na wysokości 642  m , na skalistym grzbiecie, na skraju doliny Golo. Budynek jest stary, składa się z mieszkań o surowych fasadach, niektóre z odsłoniętego kamienia, pokryte lauzami ( teghje ). Znajduje się tu ratusz i kościół parafialny San Salvatore.

Znajduje się 12  km od RT 10, jest obsługiwany przez drogę D 10, która ma swój początek w Angiolasca.

Osada Ferlaggia ( a Ferlaghja ) znajduje się poniżej stolicy miasta. Znajduje się tu kaplica pod wezwaniem Zwiastowania, fontanna i stara umywalnia. Dolna część przysiółka jest teraz opuszczona. Wioska Penta-Acquatella znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie; ale żadna autostrada nie umożliwia do niej dostępu.

Lerdo ( Erdu ) to najmniejsza osada gminy, znajduje się w pobliżu wioski Ferlaggia. Istnieje prywatna kaplica poświęcona San Pancraziu.

Filette ( e Filette ) to najwyżej położona osada w mieście. Znajduje się bezpośrednio na starej drodze do Monte Sant'Angelo. Jego lokalizacja była idealna dla obszarów omłotu pszenicy.

Carogno ( u Carognu ) to pierwsza osada napotkana w drodze do wioski Monte. W tej starożytnej wiosce, zbudowanej na skalistym grzbiecie, w dolnej części wsi po zachodniej stronie znajduje się duży zrujnowany kościół. Z jego placu roztacza się wyjątkowy widok na dolinę Golo i rzekę Casacconi .

Ze względu na swoje położenie, na cyplu z dala od zboczy góry San Anghjulu, wioska Divina ( Divina ), z dala od prądów termicznych, cieszy się nietypowym klimatem, łagodniejszym niż reszta miasta, szczególnie zimą.

Osada położona poniżej Carogno, wzniesiona na minimalnej wysokości 485 metrów, charakteryzuje się siedliskiem składającym się głównie z niezależnych domów, zbudowanych w południowej ekspozycji wzdłuż skalistego grzbietu, z kościołem w połowie wysokości, starym domem obronnym. Cmentarz znajduje się nieco niżej, na zachód. Przy wejściu do osady znajduje się fontanna.

Dojazd z miejscowości Monte drogą resortową 10b w ślepej uliczce.

Z inicjatywy mieszkańców przysiółka droga dojazdowa do potoku Ronghu, a następnie dalej, do zrujnowanego młyna o tej samej nazwie (czynnego do 1966 r., następnie niszczonego przez kolejne pożary, które ogarnęły miasto na początku lat 80. ) i wreszcie do ruiny "a casa di rusulea", została ponownie otwarta latem 2017 roku (40 minut spacerem).

Od 2018 r. lądowisko dla helikopterów znajduje się na palecie obrotowej RD 10b na cmentarzu Divina.

Angiolasca ( Anghjulasca ), na równinie Monte, bierze swoją nazwę od Monte Sant'Angelo. Przecina go RT 10 i obejmuje większość mieszkańców gminy.

Akumiza

Wioska położona wzdłuż RD 15, przy drodze do Penta Acquatella, poniżej wioski Divina. Znajduje się tu duży budynek, w którym niegdyś mieściła się żandarmeria, a także porozrzucane ruiny kilku młynów. Stara droga, która dotarła do Monte (ścieżka górska znana jako A strada di u pettu ), przechodziła przez tę wioskę, w której znajdowało się wiele ogrodów, dziś porzuconych z powodu logicznego problemu z dostępem. Jednak z inicjatywy gminy ścieżka (pokazana na mapie sztabowej z 1863 r.) prowadząca z Monte do Acumizza została ponownie otwarta w 2016 r. i przywraca (pieszo) czas przejazdu do +/- 20 minut.

Według Dominique WEYTH nazwa pochodzi od łacińskiego „Aqua mista” (zbieg).

Historia

Pre-historia

Terytorium gminy kryje stanowiska archeologiczne z epoki neolitu i brązu na równinie Angiolasca.

antyk

Równina Angiolasca prezentuje również ślady okupacji z okresu rzymskiego, ponieważ jest blisko Mariany .

Średniowiecze

W średniowieczu obecne terytorium Monte znajdowało się w pieve Casacconi , pod diecezją Mariana, a następnie Accia i Mariana.

W początkach XVI -tego  wieku , około 1520 roku, Pieve od Casacconi miał około 2000 mieszkańców. Zamieszkiwane były wspólnoty: Ulmo, li Prinelli, lo Carogno, Divina, lo Monte , la Ferlagia, le Filete, la Penta, Fornoli, Ortipolio, la Crosichia, Micoria, Sanvito, Antibia, Casefelce, Campire, la Canagia, Grampa .

Nowoczesne czasy

W połowie XVI E  -wiecznej Monte już istniała w społeczności wiejskiej zindywidualizowanego pod nazwą cappella di Monte di Casacconi , o czym świadczy wyborowi podestate w 1577 roku; skupia sześć aglomeracji lub „miast”: Monte, Carogne, Divina, Ferlaggia, Filette i Lerdo. W 1646 r. Ferlaggia, utworzona z 28 pożarów, i Lerdo z 25 pożarami, stanowią dwa główne odchylenia tego terytorium, Monte ma tylko 18 pożarów, Lerdo 11, Divina 7 i Filette 6, jak wspomniał prałat Marliani, biskup Mariany i Accia w swoim sprawozdaniu z wizyty duszpasterskiej.

Na początku XVIII -go  wieku , Monte był w Pieve Casacconi który posiadał 1 956 mieszkańców z około 400 świateł. Casacconi, który przeszedł pod jurysdykcję Bastii, miał dla głównych wspólnot: Ortiporio, Fornoli, Pertinaccie, Crociccia, Pianelli, Camere, Pietra, Piazze, Nicoria, Costa Uergaliesi, Canagia, Ferlagia , Lordo , Filette , Monte , Carogna , Diuina , Campile, Penta, Aquatella, Monte, Olmi, e Furnelli .

• 1789 - Korsyka wchodzi w skład Królestwa Francji. Wraz z Rewolucją Francuską w 1790 r. utworzono departament Korsyki, a następnie w 1793 r. departament El Golo (obecnie Haute-Corse).
• 1790 - Monte zostaje przyłączone do kantonu Casacconi, który w 1828 r. staje się kantonem Campile, a następnie w 1973 r. kantonem Alto-di-Casaconi po połączeniu kantonów Campile i Campitello.
• 1793 - (II rok) miasto nosiło nazwę Monte, a także w biuletynie ustaw z 1801 roku.
• 1811 - Dwa departamenty wyspy zostają połączone w jeden departament Korsyki.
• 1828 - Miasteczko Casacconi staje się miastem Campile .

Okres współczesny

• 1954 - kanton Campile obejmował gminy Campile , Crocicchia , Monte, Olmo , Ortiporio , Penta-Acquatella i Prunelli-di-Casacconi . Monte liczyło 514 mieszkańców.
• 1973 - Utworzenie kantonu Alto-di-Casacconi (stolica Campitello ) z narzuconego połączenia byłych kantonów Campile i Campitello.
• 1975 - Monte powraca do nowo utworzonego oddziału Haute-Corse .
• 2018 - 1 stycznia 2018, Monte dołącza do nowej Unikalnej Kolekcji Korsyki.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
--- 1577	-------			Podesta
--- 1790	1798	Antonio Poggi		Przedstawiciel pułapki Casaconiego dla Pascala Paoli *
--- 1801	1808	Carlo Domenico Leandri
--- 1808	1821	Angelo Santo Mattei
--- 1821	1828	Carlo Domenico Leandri
--- 1828	1831	Giovanni Agostino Mattei
--- 1831	1840	Giovanteramu
--- 1840	1848	Giacomo Luigi Micaelli
--- 1848	1849	Petru Santu Paoli
--- 1849	1855	Carlo Dumenico Mattei
--- 1855	1860	Anioł Louis Poggi
--- 1860	1871	Pierre Jean Ottavi
--- 1871	1878	Paul Philippe Mattei
--- 1878	1881	Samare Giustiniani
--- 1881	1887	Paul Mattei
--- 1887	1893	Vincent Micaelli
--- 1893	1895	Karol Paweł Pasqualini
--- 1895	1912	Pancrace Poggi
--- 1912	1915	Karol Pasqualini
--- 1915	1919	Paul Gérôme Pasqualini
grudzień 1919	1925	Paul Gérôme Pasqualini
maj 1925	1929	Paul Gérôme Pasqualini
maj 1929	1935	Paul Gérôme Pasqualini
maj 1935	1945	Paul Gérôme Pasqualini
maj 1945	1947	Paul Gérôme Pasqualini
Październik 1947	1953	Paul Gérôme Pasqualini
maj 1953	1959	Vincent pasqualini
Marzec 1959	1965	Vincent pasqualini
Marzec 1965	1971	Vincent pasqualini
Marzec 1971	1977	Vincent pasqualini
Marzec 1977	1983	Vincent pasqualini
Marzec 1983	1989	Patryk
Marzec 1989	1995	Francois Pancrazi	UMP
Czerwiec 1995	2001	Francois Pancrazi	UMP
Marzec 2001	2008	Francois Pancrazi	UMP	Radca Prawny
Marzec 2008	2014	Francois Pancrazi	UMP	Były radny generalny. Zmarł 24.10.2014.
grudzień 2014	2020	Jean Francois Mattei	UMP - LR	menedżer biznesu
Marzec 2020	W trakcie	Jean Francois Mattei	UMP - LR	menedżer biznesu
Brakujące dane należy uzupełnić.

• Antonio Poggi (pierwotnie z U Carognu), burmistrz i przedstawiciel pułapki Casaconi do Pascala Paoli. Zabity w klasztorze św. Antoniego z Casabianki w 1798 r. (bunt (od 1797) znany jako Crocetta przeciwko władzy Dyrektoriatu). Następnie klasztor (założony w 1420 r.) został spalony w VIII roku Rzeczypospolitej (tj. między 23.09.1804 a 22.09.1805) przez członka Konwentu Christophe Saliceti.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Zmiany liczby mieszkańców znane są ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1800 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 619 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,65% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Corse  : + 5,69%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851	1856
795	766	852	936	950	1008	977	969	930

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896	1901
1,066	1,066	969	1002	1,012	1,086	1,077	815	910

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954	1962
879	913	552	709	655	712	547	514	218

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1968	1975	1982	1990	1999	2005	2010	2015	2018
207	189	241	303	444	czterysta dziewięćdziesiąt siedem	596	600	619

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

O dawnym rozkwicie gminy świadczą pozostałości wielu młynów i kuźni genueńskiej (tzw. kuźnia Casacconi) znajdującej się w pobliżu kaplicy Saint-Pancrace.

Na południu i poniżej wioski Divina działa stary gaj oliwny.

Na skraju wioski Divina winorośl (Pancrazi, Gambotti, Poggi itp.) była eksploatowana do lat 60. XX wieku.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Zbudowane dziedzictwo Built

Miasto jest wpisane do ogólnego inwentarza dziedzictwa kulturowego ze względu na bogactwo swojego dziedzictwa. Od 213 do budowy domów XVI p  wieku , XVII -tego  wieku , XVIII XX  wieku i XIX p  wieku oznaczone INSEE, 60 nie zostały zidentyfikowane. 19 z nich przebadanych zostało objętych inwentarzem wstępnym. Wszystkie te domy zbudowane są z łupków, gruzu i tynku, z dachem o długich bokach pokrytym łupkiem ( teghje ).

Wśród nich:

• Dom rodzinny Mattei w Monte
• Dom rodziny Giustiniani w Monte
• Dom rodziny Pancrazi / Poggi w Divina
• Dom rodzinny Marii w Divina
• Dom obronny (pierwotny) rodu Pancrazi, budowany kilkakrotnie od 1545 roku. Umieszczony na szczycie wzgórza Divina, pierwotnie posiadał wejście z dwoma kolejnymi portalami chronionymi systemem strzelnic. I miał inne urządzenia obronne i ochronne. Byłaby współczesna (bez możliwości powiązania jej z nią) z gwałtownymi wydarzeniami (i ruiną pułapki Casaconiego), które poprzedziły na Korsyce podpisanie traktatów CATEAU CAMBRESIS (2 i3 kwietnia 1559).

Zakład metalurgiczny znany jako kuźnia Casacconi

Ten zrujnowany zakład metalurgiczny znajduje się w miejscu zwanym Castagnola. Został on zbudowany w 1 st połowa XVII -tego  wieku  ; środkowy XVIII th  century . Znajduje się w ogólnym inwentarzu dziedzictwa kulturowego .

Historia: Według archiwów ten zakład metalurgiczny, zbudowany w pierwszej połowie XVII wieku przez patrycjuszy genueńskich, był w latach 1666-1682 prowadzony przez biskupa Mariany, Carlo Fabrizio Giustiniani, od 1708 do 1725 przez opata Giovana Camillo Giustinianiego z Genui, Wynajmowana dynastiom mistrzów kowali z Lucques, w tym Pepi i Luchetti, ta "Lucquoise" wyposażona w dwa miechy została w połowie XVIII wieku przekształcona w "genuską kuźnię" i wyposażona w hydraulikę dmuchacz. Po znaniu długiego okresu bezrobocia, co najmniej od 1770 do 1820 r. (raport inżyniera górnictwa Gueymarda), jest ponownie aktywna od 1828 r. Badania przemysłowe z 1857 r. ujawniają, że kuźnia należy do tego czasu znanego Sampiero Gavini z Campile (kanton Alto-di-Casaconi) i że „bije żelazo”. Ten z 1863 roku wskazuje, że jest bezrobotna. Wygląda na to, że od tego czasu nie działa.

Była żandarmeria

Znajduje się w miejscu zwanym A Comizza, wzdłuż RD 15 w dół od wioski Monte. Pochodzi z połowy XIX -go  wieku . Znajduje się w ogólnym spisie dziedzictwa kulturowego .

Kościół parafialny Saint-Sauveur

W budynku o ścianach z łupków kamienia gruzu bez łańcucha pokrytych dachem łupków, pochodzi z pierwszej połowy XVIII -tego  wieku (?) Został przywrócony w 1951 roku, jak wskazano w terminie napisane na tyłach głównej fasadzie. Znajduje się w ogólnym inwentarzu dziedzictwa kulturowego .

Kaplica Saint-Pancrace (od Ferrera-di-Casaconi)

Kaplica Saint-Pancrace znajduje się w miejscu zwanym Ferrera-di-Casaconi. Znajduje się w ogólnym inwentarzu dziedzictwa kulturowego .

Kaplica Saint-Pancrace (wg Lerdo)

Kaplica Saint-Pancrace znajduje się w miejscu zwanym Lerdo. Znajduje się w ogólnym inwentarzu dziedzictwa kulturowego .

Kaplica Świętych Kosmy i Damiana (Boskiej)

Kaplicę Divina pochodzącym z XVII -tego  wieku (?) Został przebudowany przez mieszkańców osady w drugiej części XIX th  wieku . Prace zakończyły się w 1887 roku montażem nowego dzwonu. Jest to budowla na planie podłużnym, jednonawowa z prezbiterium wklęsłym, nakryta sklepieniem kolebkowym ze szkłem, z dachem pokrytym łupkiem. Obecność dzwonnicy (dwa dzwony) i umieszczonego w nim witrażumaj 2015. W środę 5 sierpnia 2020 r. o godz. 19.00 przy wyjściu z kościoła chrztu Selène Arnaud-Mary dzwon główny, który bije z pełną mocą, odrywa się i spada u stóp księdza.

Znajduje się w ogólnym inwentarzu dziedzictwa kulturowego .

Kaplica Zwiastowania

Kaplica Zwiastowania znajduje się w miejscu zwanym Ferlaghja. Jest to budynek z połowy XVIII -tego  wieku . Znajduje się w ogólnym inwentarzu dziedzictwa kulturowego .

Kaplica Niepokalanego Poczęcia

Kaplica Niepokalanego Poczęcia NMP znajduje się w miejscu zwanym Carogne. Ten budynek, który może pochodzą z XVII -tego  wieku , jest w ruinie. Kaplica objęta jest ogólnym inwentarzem dziedzictwa kulturowego .

Dziedzictwo naturalne

ZNIEFF

Gmina Monte dotyczy dwóch obszarów przyrodniczych o znaczeniu ekologicznym, faunistycznych i florystycznych odsetek od 2 -go  pokolenia:

Kasztanowe gaje małej Castagniccia

Obszar rozciąga się z północy na południe, od przełęczy Pirello do skały Muteri, na tak zwanym „małym obszarze Castagniccia”, który obejmuje 43 gminy. W roślinności dominują zagajniki kasztanowe, występujące najczęściej w formie sadów lub zagajników.

Wysoka przedleśna makia wschodnich wzgórz Castagniccia

Obszar ten rozciąga się na górny dział wodny Buccatoju, jednego z najbardziej wilgotnych obszarów na wybrzeżu Korsyki. Obejmuje 23 gminy. Wilgoć sprzyjała rozwojowi kasztanowca.

Osobowości związane z gminą

• Carlo Fabrizio Giustiniani, biskup Mariany w latach 1656-1682.
• Bracia Giustiniani, śpiewacy korsykańscy.
• Fred Frusciante, gitarzysta.
• Jean-François Mattei, producent.
• Jean-Louis Giovannoni , pisarz i poeta (U Carognu).
• Generał artylerii Eric ARNAUD (Ufortyfikowany Dom Boskości).
• Norbert Pancrazi obecny sekretarz generalny Korsykańskiej Rady Wykonawczej (Divina)

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Haute-Corse
• Pieve autorstwa Casacconi

Linki zewnętrzne

• Statystyki z INSEE [PDF]

Uwagi i referencje

Uwagi

1. w przeciwieństwie do „za górami” ( Pumonte ) czy granitowej Korsyki na południowym zachodzie
2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
3. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Sandacz , „  Stream arkusz - Ruisseau de Casacconi (Y7210540)  ” (dostęp 13 maja 2012 ) .
2. Sandacz , "  strumień arkuszy - Rajata strumień (Y7210560)  " (dostęp 13 maja 2012 ) .
3. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
4. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 9 kwietnia 2021 ) .
5. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
6. „  Borgo Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
7. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
8. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
9. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pleyben-Châteaulin  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
10. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
11. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
12. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
13. komunikatu n O  IA2B000402 , podstawy Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
14. Francesco Maria Accinelli Historia Korsyki postrzegane przez Genueńczyków w XVIII th  wieku - Transcript of rękopisu Genua - ADECEC Cervioni i Stowarzyszenia FRANCISCORSA Bastia 1974
15. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
16. Korsyka: Elementy słownika imion własnych
17. Organizacja spisu na insee.fr .
18. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
19. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
20. Wskazówka n o  IA2B000404 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
21. Wskazówka n o  IA2B000197 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
22. Wskazówka n o  IA2B000430 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
23. Wskazówka n o  IA2B000405 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
24. Wskazówka n o  IA2B000429 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
25. Wskazówka n o  IA2B000428 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
26. Wskazówka n o  IA2B000414 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
27. Wskazówka n o  IA2B000419 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
28. Wskazówka n o  IA2B000410 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
29. ZNIEFF 940004146 - kasztan wczesna Castagniccia na terenie INPN ..
30. ZNIEFF 940004230 - Wysokie zarośla przedleśne wschodnich wzgórz Castagniccia na terenie INPN ..