Dom Goüyona

Dom Goüyon (lub Goyon ) jest przetrwanie rodziny francuskiej szlachty , od feudalnej ekstrakcji , pochodzące z Bretanii . Jego pochodzenie jest śledzone od 1209 roku.

Ta rodzina utworzyła wiele gałęzi, dziś wszystkie wymarły, z wyjątkiem gałęzi Pontouraude. Najstarsza gałąź Matignon została założona w 1421 w Normandii , wstąpiła przez małżeństwo do tronu Monako w 1731, przyjmując imię i herb rodu Grimaldi , a zmarła w linii męskiej w 1949. Nazwa Matignon została podniesiona. XVIII wieku przez oddział Gace The XIX th  century przez oddział św lojalny, a następnie w 1921 roku przez starszych gałęzi Pontouraude.

Rodzina ta dała pod Ancien Regime trzech marszałków Francji i kilku biskupów ( Condom , Coutances , Lisieux ).

Początki

Rodzina Gouyon od niepamiętnych czasów posiadała zamek La Roche-Gouyon w Côtes-d'Armor . Nazwa Gouyon lub Goyon jest najwyraźniej pierwszy, napędzany głównie przez Goyon pierwszej Banneret Wielkiej Brytanii, które w X XX  wieku pod Duke Alan II , to, według starożytnych kronik, wydalony Normanów w Wielkiej Brytanii zostały one ujęte w 931 . Aby chronić kraj przed ich najazdami, zbudowałby zamek na stromej skale z widokiem na morze, który nazwałby swoim imieniem, zamkiem La Roche-Gouyon , który do dziś pozostaje pod nazwą Fort la Latte .

Wiedza o przodkach tego rodu z czasem zaginęła, ale kartularze opactw Saint-Jacut i Saint-Aubin , których są założycielami, a także kroniki Bretanii, zachowały imię niektórych Goyonów z pierwszych wieków.

W roku 1057 pewien Goyon znalazł się w stanach Bretanii , w posiadaniu Eona I z Penthièvre , gdzie skarżył się, że jest kwestionowany o pierwszeństwo , jakie mieli tam jego ojcowie jako pierwsze chorągwie. Bertrand d'Argentré powiedział o tych chorągwiach: „  musieli być w wielkim stanie i bardzo bogaci, aby żywić i utrzymywać za swoją płacą i kosztem pewną liczbę dżentelmenów na koniach służących księciu  ” . Étienne Goyon założył klasztor Saint-Valeri.

Denis Goyon, który żył jeszcze w 1125 roku , dokonał dużych darowizn na rzecz opactwa Saint-Jacut , założonego przez jego przodków. Guigues i Seldwin Goyon są wymieniani wśród rycerzy i giermków zabranych do wieży Dol przez króla Anglii ( Henryka II ) w roku 1173 .

Damette Goyon, córka Roberta Goyona i wnuczka Godefroi Goyona, przekazała darowiznę na opactwo Mont-Saint-Michel w 1218 roku . Te fundacje i wiele innych daje nam domniemania wieku tej rodziny.

Historia

Starsza gałąź Matignon została założona w Normandii w 1421 roku z okazji małżeństwa Jana Goyona z Marguerite de Mauny , dziedziczką kilku dużych ziem Normandii, a głównie baronii Torigni , której posiadali potomkowie Jeana Goyona. aż do XVIII -tego  wieku. Rodzina de Gouyon nosiła w Normandii tytuły hrabiego Torigni i Gacé oraz barona Saint-Lô .

Niezależnie od tego, w prowincji Bretanii lub że z Normandii , rodzina de Gouyon wyróżnia się na przestrzeni wieków, ponieważ liczy się wśród swoich członków dużej liczby gubernatorów miejsc, Marszałków obozowych , od pułkowników w szwajcarskich lub w kawalerii , porucznik -generals wojsk króla , a admirał Bretanii , a marszałek Bretanii , sześć komorników tych książąt Bretanii , sześciu rycerzy zakonu Ducha Świętego , z wielką giermka Francji , dwóch doradców członkowskiego , kilku komorników z królów Francji , siedem porucznik generalni prowincji Normandii, gubernatora Guyenne i trzech marszałków Francji , z których jeden służył jako posterunkowy Francji na koronację króla Henryka IV .

Genealogia

1. Étienne I er Goyon około 1220 Pan od La Roche-Goyon i Plevenon , ∞ 1209 Luce de Matignon, córką Denis, panem Matignon.
   1. Hugues, władca La Roche-Goyon.
      1. Raoula.
      2. Denise, † 1284, pani Matignon, ∞ Robert, wicehrabia Merdrignac.
   2. Alain I er , Lord of Lanquenan do Pagalet i Galoia, ∞ Luce La Rouxière
      1. Etienne II, Lord of Lanquenan, poślubił Joannę de Maure.
         1. Alain II., Pan Lanquenan, Matylda.
            1. Bertrand I., władca Matignon, ∞ Jeanne de Clisson.
               1. Étienne III., Lord Matignon i La Roche-Goyon, ∞ (I) Jeanne de Launay, ∞ (II) Alix Paynel.
                  1. (I) Alain III Goyon de Matignon, rycerz w 1332 i 1342 , mąż Jacqueline de Rieux .
                     1. Bertrand II., pan Matignon i La Roche-Goyon, mąż Joanny de Dinan, córki Rolanda de Dinan , pana Montafilant . Był chorążym konstabla Bertranda du Guesclin w 1364 , sygnatariuszem traktatu z Guérande w 1380 .
                        1. Bertrand III., † 1407, lord Matignon i La Roche-Goyon, ∞ Marie de Rochefort, córka Jeana, lorda Rochefort. Są autorami oddziału Matignon.
                     2. Étienne, pan Launay-Goyon, ∞ (I) Mahaut du Bois, córka François du Bois, ∞ (II) Thomine de Dinan, córka Ludwika de Dinan, pana Montafilant. Są autorami oddziału La Moussaye.
                  2. (I) Małgorzata, ∞ Gilbert II., Pan Cambout.

Starszy oddział w Normandii

1. Bertrand III († 1407), władca Matignon i La Roche-Goyon, ∞ Marie de Rochefort, córka Jeana, władcy Rochefort.
   1. Jean (†1451), pan Matignon i La Roche-Goyon , ∞1421 Małgorzata de Mauny , baronowa Torigni , córka Oliviera de Mauny, barona Torigni (†1469).
      1. Bertrand IV († 1480), władca Matignon i baron Torigni; ∞ Joanna, córka Jeana du Perrier, hrabiego Quintin († 1497).
         1. Tristan († 1466), pan Quintin.
         2. Jean († 1498), Pan Boisglé.
         3. François († 1510), władca Villebagues.
            1. Étienne, władca Villebagues.
         4. Gui († 1497), władca Matignon i La Roche-Goyon, baron Torigni; ∞ Péronne, córka Jeana, lorda Jeucourt.
            1. Joachim († 1549), pan Matignon, ∞ Françoise, córka Gillesa de Daillon, pana Lude .
            2. Jacques I er († 1537), władca La Roche-Goyon, barona Torigni; ∞ Anne, pani Lonrai , córka Franciszka de Silly, pana Lonray.
               1. Jacques II († 1598), pan Matignon, La Roche-Goyon, baron Torigni, hrabia Torigni i książę Mortagne w 1565, marszałek Francji w 1579; ∞ Franciszka, córka Jana II de Daillon, hrabiego Lude .
                  1. Odeta († 1595), hrabia Torigni; ∞ Louise, hrabina Maure , córka Karola, hrabiego Maure.
                  2. Lancelot, władca Lonray.
                  3. Karol († 1648), Pan Matignon, hrabia Torigni, baron Saint-Lô , książę Mortagne; ∞ Éléonore, córka Léonora d'Orléans, księcia Longueville, księcia Neuchâtel , i Marii II z Bourbon-Vendôme , hrabiny Saint-Pol i księżnej Estouteville , pani Gacé i kuzynki ojca Henryka IV .
                     1. Jacques († 1626), hrabia Torigni; ∞ Henriette, pani Chaumont, córka Philiberta, pana La Guiche († 1682).
                     2. Catherine-Gillonne, François, duc de La Rocheguyon († 1628).
                     3. Léonor , biskup Coutances 1632-1646, biskup Lisieux 1646-1680.
                     4. François (ur. 1607, † 1675), pan Matignon, hrabia Torigni, Gacé, markiz Lonray; ∞ Anna, córka Claude'a Malona, ​​pana Bercy († 1688).
                        1. Henri, † 1681, pan Matignon, hrabia Torigni ∞ Marie-Françoise Le Tellier de La Luthumière , córka François Le Tellier de La Luthumière
                           1. Charlotte; ∞ Jacques III, Lord of Matignon († 1725) poniżej.
                           2. Jean-Louis († 1671), markiz de Lonray.
                           3. Katarzyna-Teresa († 1699); ∞ 1) Jean-Baptiste Colbert , markiz de Seignelay († 1690) ( rodzina Colbert ); ∞2) Karol, hrabia Marsan (†1708) ( dom Guise ).
                           4. Françoise, markiz de La Luthumière († 1673).
                        2. Ania (ur. 10 lipca 1650w Torigni; w 1670 poślubiła René II de Névet (ur. 1642, zm. 1676).
                        3. Leonor , biskup Lisieux 1680-1714.
                        4. Karol, † 1674, hrabia Gacé, zmarł z powodu rany otrzymanej w bitwie pod Seneffe .
                        5. Jacques († 1727), biskup Condom 1671-1693, opat Foigny 1693-1703, opat Saint-Victor z Marsylii 1703-1727.
                        6. Jacques III († 1725), pan Matignon i La Roche-Goyon, hrabia Torigni, baron Saint-Lô, pan księstwa Estouteville , generał-lejtnant  ; ∞ Charlotte, córka Henryka, pana Matignon († 1721), powyżej.
                           1. Jacques I st. Monako (†1751), pan Matignon, pan księstwa Estouteville, Borgia w 1715, hrabia Torigni w 1731, współksiążę Monako, par francuski  ; ∞ Louise-Hippolyte (księżniczka Monako) , córka Antoniego I , księcia Monako .
                           2. Katarzyna Elżbieta († 1706); ∞ Louis-Jean, hrabia Gacé.
                        7. Charles Auguste († 1729), hrabia Gacé, marszałek Francji w 1708; ∞ Marie Elisabeth, córka François Berthelot († 1702).
                           1. Louis-Jean (1682-1747), hrabia Gacé, Montmartin, baron Gié; ∞ 1) 1701 Katarzyna Elżbieta († 1706), córka Jakuba III, pana Matignon; ∞ 2) Anne-Marie, córka marszałka François, markiza de Châteaurenaud .
                           2. Léonor (1677-1757), biskup Coutances w 1721 r.
                           3. Marie-Thomas (1684-1766), rycerz ówczesny markiz de Matignon, hrabia Bongay (niewątpliwie Montjay-en-Brie w Bombon) i Ormoy-en-Brie  ; ∞ Edme, hrabina Bombon , córka Basile de Brenne, hrabiego Bombon. Karierę rozpoczął w Royal Navy w 1698 roku jako gwardia piechoty morskiej. Stając się chorążym okrętów królewskich, porzucił tę broń w 1707 r., by zostać kapitanem obozu pułku kawalerii swego zmarłego brata. 3 czerwca 1724, zostaje rycerzem Zakonu Ducha Świętego
                           4. Marie Anne, ∞ Henri de Gavre, markiz de Solas.
                  4. Gillonne († 1641); ∞ Pierre d'Harcourt, markiz de Beuvron ( dom Harcourt )
                  5. Anne, ∞ René de Charbonnel, markiz de Canisy
               2. Ania; ∞ 1552 Olivier de Maridor, Lord Vaux-en-Belin , skąd trzy córki, w tym Franciszka , Pani z Monsoreau .
   2. Lancelot, władca Lude i La Roche-Goyon
   3. Isabeau; ∞ 1) Pierre II d'Amboise , Pan Amboise (†1422); ∞ 2) Thomas Ston, władca Langeais, ∞ 3) Geoffroy de Tremereuc

Oddział w Monako

Najstarszy oddział przystąpiła w 1731 roku do tronu Monako , po ślubie Jacques de Goyon de Matignon ( 1689 - 1751 ) z Louise-Hippolyte Monako ( 1697 - 1731 ), najstarszej córki i dziedziczki Antoine II Monako ( 1661 - 1731 ), suwerenny książę Monako. Ich potomkowie przyjęli imię Grimaldi i porzucili imię Gouyon.

Jacques de Goyon de Matignon dał swoje nazwisko do Hotel Matignon , słynnej paryskiej rezydencji należącej pod Przywrócenia do księżnej Bourbon, Bathilde d'Orleans ( 1750 - 1822 ), zanim później staje się austriackiej ambasady we Francji , a dziś siedziba premiera Francji .

„Gouyon-Grimaldi” sprzymierzyli się z rodzinami Brignole Sale , dom Aumont , Rouault de Gamaches , dom Mérode , Douglas-Hamilton  (w) (z klanu Douglas ), dom Wirtemberg , dom Choiseul , rodzina The Tour du Pin de La Charce itp.

Rodzina Goyon pozostał na tronie Monako aż 1949 , data śmierci księcia Ludwika II Monako ( 1870 - 1949 ), który zmarł bez uzasadnionego potomnych ale pozostawiając córkę uznaną przy urodzeniu, ale rodzi się poza małżeństwem, Charlotte ( 1898 - 1977 ). Wyszła za mąż za Pierre'a de Polignac (1895-1964), z którym miała syna Rainiera (ur. 1923), który w 1949 został suwerennym księciem Rainier III , jego matka zrzekła się swoich praw w 1944 roku . Od 1949 r . władcy Monako są więc wydawani przez mężczyzn z rodu Polignac .

We francuskim prawie arystokratycznym francuskie tytuły ( księstwo Valentinois itp.) rodziny Gouyon nie mogły zostać przekazane córce księcia Ludwika II, co nie przeszkodziło ojcu tego ostatniego, księciu Albertowi I st , miareczkować swoją wnuczkę Charlotte Duchess Valentino w 1919 roku .

Transmisja Monako korony przez nielegalnych środków została wypowiedziana przez spadkobierców, twierdząc, że jest słuszny księcia Ludwika II, potomkowie jego cioteczna babka Księżniczka Florestine Monako ( 1833 - 1897 ), żona hrabiego Guillaume de Wirtembergii ( 1810 - 1869 ), książę Urach (z domu Wirtembergii ).

Osobowości

• Jacques II de Goyon de Matignon (1525-1598), marszałek Francji
• Charles de Goyon de Matignon (1564-1648), marszałek Francji
• Lancelot Goyon de Matignon (zmarł1 st styczeń 1588) - Rzym ), biskup Coutances (1587-1588).
• Leonor I st Goyon de Matignon ( 1604 - 1680 ), biskup Coutances , przeniesiono do Lisieux .
• François Goyon de Matignon ( 1607 - 1675 ), gubernator Cherbourga w 1638, mistrz obozu piechoty w 1643, generał-lejtnant w 1652.
• Jacques de Matignon Goyon III ( 1644 - 1725 ), generał broni w 1693 roku, gubernator Cherbourg, Granville, Saint-Lo Wyspach Chausey, rycerza Ducha Świętego .
• Charles Auguste de Goyon de Matignon (1647-1739), marszałek Francji .
• Leonor II Goyon de Matignon ( 1677 - 1757 ), bp Coutances , potem Lisieux .
• Thomas Goyon de Matignon (1684-1766), brygadier wojsk królewskich.
• Jacques François Léonor Gouyon de Matignon ( 1689 - 1751 ), generał-lejtnant, gubernator Cherbourg, Granville, Saint-Lô i wysp Chausey w 1712 r., Peer Francji na24 lipca 1715 r. Ożenił się w Monako,20 października 1725Louise-Hippolyte Grimaldi ( 1697 - 1731 ., Księżna Valentinois, księżna Monako, najstarsza córka Antoine Grimaldi, Sovereign Księcia Monako i Maria Grimaldi-Armagnac „To jest zastąpiona nazwą i herbem Grimaldi  ” .
• Louis Claude de Goüyon (oddział Vaurouault, filia Vaudurant) ( 1714 - 1798 ), generał porucznik w 1780 .
• Honore III Camille-Léonor Grimaldi, Suwerenny Książę Monako ( 1720 - 1795 ), Par Francji , Brygadier Armii Króla Francji w 1745, Kawaler Saint-Louis w 1747, Marszałek Polny w 1748, Generał Porucznik, Gubernator du Hâvre w 1751 r., następnie gubernator generalny armii królewskiej w Monako.
• Meriadec de Gouyon Matignon (Oddział Saint-Loyal) ( 1804 - 1873 ), generał brygady.
• Albert de Gouyon Matignon (Branche de Pontouraude) ( 1892 - 1988 ), Szkoła Morska 1911, kapitan marynarki , dowódca niszczyciela Lynx , dowódca Legii Honorowej
• Jean Xavier de Gouyon Matignon (Oddział Pontouraude) ( 1923 - 2019 ), Szkoła Marynarki Wojennej 1942, Komandor Porucznik , Krzyż Kombatanta Ochotnika Ruchu Oporu , Medal Ucieczki , Kawaler Legii Honorowej , Croix de Guerre 1939-1945 z gwiazdą vermeil , cytowany do Orderu Korpusu Armii w Indochinach, dn.14 czerwca 1946.

Sytuacja współczesna

Rodzina de Goüyon została przyjęta do ANF w 1934 roku.

Książę Albert II z oficjalną wizytą w Normandii w miesiącu monthczerwiec 2019, złożył hołd pamięci swego przodka, Jacquesa de Gouyon Matignon (1689-1751) .

Galeria portretów

• Jacques II de Goyon de Matignon

• Thomas Goyon de Matignon (1684-1766), hrabia Gacé, brygadier armii królewskiej (portret Tocqué, 1719)

• Jacques François Léonor Goyon Matignon, od czasów Jacques I st Monako

• Honoré V Monako

• Florestan I st Monako

• Karol III Monako

• Albert I st Monaco

Wylądować

• Matignon (Côtes-d'Armor)

Zamki i dwory

• Zamek de la Chauvelière
• Zamek Pont-Hus

• Fort la Latte , lokalnie zwane Fort de la Roche Goyon lub Roche Gouyon ( XIV th  century )

• Zamek Torigni-sur-Vire (który pozostaje tylko południowe skrzydło zamku z XVI -tego  wieku , odrestaurowany po bombardowaniu12 czerwca 1944)

• Hotel Matignon

• Pałac Monako

Stare tytuły wymarły (starsza gałąź)

• Hrabia Torigni (1565)
• Hrabia Gacé
• Baron Saint-Lô
• Książę Mortagne-sur-Gironde
• Książę-par Valentinois (1715)
• Książę Monako (w 1731, po śmierci Louise-Hippolyte Grimaldi, księżniczki Monako i żony Jacques-François de Gouyon-Matignon)

Herbarz

Obrazek	Broń rodziny Gouyon
	Oryginalny herb Srebrny z lwem gules zwieńczony złotem ( pieczęć z 1219 )
	Herb rodziny Matignon Lub z dwoma fess związanymi Gule, w towarzystwie dziewięciu martatek tego samego w orle, 4. 2. 3; kim jest Matignon. ( pieczęć z 1289 )
	Herb starszej gałęzi Goyon-Matignon ćwiartki; do I i IV Argent do lwa Koronowanego Gulesa Or (Goyon); do II i III Lub z dwoma fess związanymi Gules, którym towarzyszy dziewięć martlets tego samego w orle, 4. 2. 3 czyli Matignon. ( pieczęć z 1448 )
	Herb Etienne Gouyon , rycerz , pan Launay-Boquien , admirał Bretanii , marszałek Bretanii , ćwiartki; do I i IV Argent do lwa Koronowanego Gulesa Or (Goyon); do II i III Lub z dwoma fess związanymi Gules, którym towarzyszy dziewięć martlets tego samego w orle, 4. 2. 3 czyli Matignon. ( pieczęć z 1448 )
	Herb oddziału Goyon- La Moussaye , ćwiartki; do I i IV Argent do lwa Koronowanego Gulesa Or (Goyon); do II i III Lub z dwoma fess związanymi Gules, którym towarzyszy dziewięć martlets tego samego w orle, 4. 2. 3 czyli Matignon. ( pieczęć z 1448 )
	Charles de Goyon (1564-1648), liczyć z Torigni , rycerza Ducha Świętego (2 stycznia 1599), Srebrny, lew zwieńczony złotem
	Tym samym stworzył księcia de Mortagne po ślubie z Léonore d'Orléans de Longueville, Kwartalnik: 1 i 4 Argent do koronowanego lwa Gules (Goyon); 2. i 3. Azure, trzy fleur-de-lys Or, do etykiety Argent in Chief i bar Gules debruising, (Orléans-Longueville).
	Charles Auguste Goyon , hrabiego z Matignon i Gacé , Kwartalnik: 1 i 4 Argent, lew Gules, uzbrojony, osowiały i koronowany Or (Goyon); do 2 Azure z trzema fleur-de-lys Or, do etykiety Argent naczelny i pałka Argent debruising ( Orléans-Longueville ); 3. Lazurowy z trzema złotymi fleur-de-lys, kij do odsiniania Gules ( Burbon ).
	Léonor I er Goyon de Matignon (1604-1680), biskup Lisieux , dowódca Ducha Świętego (31 grudnia 1661 r), Kwartalnik: 1 i 4 Argent, lew Gules, uzbrojony, osowiały i koronowany Or (Goyon); do 2 Azure z trzema fleur-de-lys Or, do etykiety Argent naczelny i pałka Argent debruising ( Orléans-Longueville ); 3. Lazurowy z trzema złotymi fleur-de-lys, kij do odsiniania Gules ( Burbon ).
	François Goyon de Matignon (1607-1675), liczyć z Torigni i Gacé , markiza de Lonrai , rycerza Ducha Świętego (31 grudnia 1661 r), Kwartalnik: 1 i 4 Argent, lew Gules, uzbrojony, osowiały i koronowany Or (Goyon); do 2 Azure z trzema fleur-de-lys Or, do etykiety Argent naczelny i pałka Argent debruising ( Orléans-Longueville ); 3. Lazurowy z trzema złotymi fleur-de-lys, kij do odsiniania Gules ( Burbon ).
	Jacques François Léonor Goyon Matignon , książę Monako pod imieniem Jacques I st , po ślubie z Louise Hippolyte Grimaldi , Stożkowy Argent i Gules.

Motto

• Honor w Goyon, radość w Matignon

Uwagi i referencje

1. Régis Valette , Katalog szlachty francuskiej , edycje Roberta Laffonta, Paryż, 2007, s.95
2. Mériadec de Goüyon-Matignon, Les Gouyon Matignon, osiem wieków historii, ich młodzieńcy, ich sojusze i ich rezydencje , zachodnie wydania regionalne, Mayenne, 2007
3. Henri Frotier de La Messelière , Filiations Bretonnes , t.  2, Saint-Brieuc, Prudhomme, 1912-1925, s.  576-588
4. SHD. 3 lata 1084
5. SHD 8 YD 3339
6. „Odniesienie do rozkazu korpusu armii do chorążego 1 klasy Gouyona Matignona de Pontouraude (JXM), szefa Sekcji Lądowania „ Gazeli ”: Uczestniczył na lądzie wraz z oddziałami Armii i komandosami , do operacji, które po 4 miesiącach walk doprowadziły do ​​wyzwolenia dużych ośrodków Cochinchiny. Oficer pełen zapału i energii, szczególnie wyróżnił się w operacjach oczyszczenia miasta Cantho w październiku 1945 r., po zdobyciu Traviouh 6 grudnia, na ratunek chrześcijanom z Culao-Gien 10 grudnia, 1945, kiedy Long-Xuven został schwytany 9 stycznia, Chandoc 10 stycznia, Triton 23 stycznia, Raghia 27 stycznia 1946” . (Rozporządzenie generalne nr 19 z dnia 14 czerwca 1946 r., podpisane przez admirała d'Argenlieu, Wysokiego Komisarza Francji w Indochinach).
7. Rocznik ANF 2017, s.43
8. http://www.infobretagne.com/matignon.htm
9. Database of Dobree Muzeum na www.loire-atlantique.fr
10. Michel Pastoureau , Rola broni drugiego traktatu z Guérande (1381) , Biuletyn Towarzystwa Archeologicznego Finistère , 1976 - nr 15.
11. Michel Popoff i przedmowa Hervé Pinoteau , herbarz w Order Ducha Świętego  : z pracy ks Anselme i jego zwolenników , Paryż, Le Leopard d'Or,1996, 204  s. ( ISBN  2-86377-140-X )

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista ocalałych rodzin francuskiej szlachty (od A do K)
• Herbarz rodów Bretanii