Długość

Długość
Widok na wieś od północnego wschodu.
Administracja
Kraj	Francja
Region	Ile-de-France
Departament	Val d'Oise
Miasto	Pontoise
Międzywspólnotowość	Wspólnota gmin Centrum Vexin
Mandat burmistrza	Norbert Lalloyer 2020 -2026
Kod pocztowy	95450
Wspólny kod	95348
Demografia
Miły	Longuessois, Longuessois
Ludność miejska	551  mieszk. (2018 )
Gęstość	65  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	49°04′00″ północ, 1°56′00″ wschód
Wysokość	58  m min. Maks. 45  m 132  m²
Powierzchnia	8,5  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Paryż (gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Vauréal
Ustawodawczy	Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France Długość Geolokalizacja na mapie: Val-d'Oise Długość Geolokalizacja na mapie: Francja Długość Geolokalizacja na mapie: Francja Długość
Znajomości
Stronie internetowej	ratusz-longusse.fr

Longuesse to francuska gmina położona w departamencie Val-d'Oise , w regionie Île-de-France .

Jej mieszkańcy nazywani są Longuessoises i Longuessois.

Geografia

Sytuacja

Longuesse znajduje się w dolinie Aubette de Meulan , 35 kilometrów na północny zachód od Paryża we francuskim regionalnym parku przyrody Vexin .

Granice miasta Vigny , Ableiges , Sagy , Condécourt , Seraincourt i Théméricourt w Val-d'Oise  ; Gaillon-sur-Montcient w sąsiednim departamencie Yvelines .

Graniczące gminy Longuesse

Thericourt	Vigny	Umiejętności
Seraincourt		Sagy
Gaillon-sur-Montcient ( Yvelines )	Sąd prokuratury

• Mapa miasta.
• Zagospodarowanie terenu

Hydrografia

Wieś jest skąpana przez Aubette .

Trasy komunikacyjne i transport

Przez miasto przebiega szlak turystyczny GR1 . Rozciąga się do Vigny na północy i Sagy na południu.

Planowanie miasta

Typologia

Longuesse jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Toponimia

Longuessius w 918 Essa Longa w XI -tego  wieku , Longuessium w 1164, już potwierdzone jako longuesse w 1240 roku.

Nazwany Longa Essa wcześnie XI th  wieku , wieś bierze swoją nazwę od jego kształtu S kłamie, albo raczej długo essart do opisania lokalizację w dowolnej długości.

Historia

Odkrycie narzędzi neolitycznych we Franc-Val świadczy o starożytnej okupacji tego miejsca. Na wzgórzu odkryto również ślady siedlisk gallo-rzymskich oraz nekropolię Merowingów . W 918 Karol Prosty podarował kaplicę i ziemie Longuesse opactwu Saint-Germain-des-Prés .

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Międzywspólnotowość

Gmina, początkowo członek wspólnoty gmin Trois Vallées du Vexin , jest członkiem od1 st styczeń 2013, gminy centrum Vexin .

Rzeczywiście, ten ostatni powstał w dniu 1 st styczeń 2013przez połączenie wspólnoty gmin Trois Vallées du Vexin (12 gmin), wspólnoty gmin Val de Viosne (14 gmin) i wspólnoty gmin Plateau du Vexin (8 gmin), zgodnie z prognozy wydziału schematów współpracy międzygminnej Val-d'Oise zatwierdzone dnia11 listopada 2011.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 2001	2008	Roger Savary	płyta DVD
Marzec 2008	2014	Bernard Lorin
2014	W toku (stan na 29 kwietnia 2014)	Norbert Lalloyer	SE

Polityka ochrony środowiska

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 551 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,77% w porównaniu do 2013 r. ( Val-d'Oise  : + 3,67%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
249	228	237	234	234	242	234	240	235

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
225	228	214	214	216	218	223	212	213

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
221	232	231	197	183	206	212	232	189

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016
227	246	304	310	425	511	527	532	536

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
551	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Wydarzenia kulturalne i festyny

Gospodarka

• Eksploatacja rolnicza.

Miejsca i zabytki

Zabytki historyczne

Longuesse ma na swoim terenie dwa zabytki .

• Kościół Saint-Gildard , Grande-Rue (wpisany jako zabytek historyczny na mocy dekretu z31 maja 1910 r.): był to, pod Ancien Regime , jeden z wielu posiadłości opactwa Saint-Germain-des-Prés . Jej daty budowlane Powrót do końca XII th  wieku dotyczących chóru i transeptu , które są w stylu gotyckim i znacznych rozmiarach dla małej wsi. Architektura tych zatok jest schludna i wyrafinowana trzeźwość. Kościół Saint-Gildard został zaprojektowany jako jeden z najbardziej prestiżowych kościołów we francuskim Vexin . Jedynie budowla nigdy nie została ukończona i bez wątpienia w czasie wojny stuletniej pozbawiona została także dwóch zastrzałów transeptu . Zostały one zastąpione przez kaplic w okresie Flamboyant i renesansu w latach 1520 / 1530 , a na środku XVI -tego  wieku. Dzwonnica pochodzi z tego samego okresu i jest tak prosta, że ​​wydaje się być budowlą tymczasową. Podstawa dzwonnicy zajmuje połowę jedynego zbudowanego lub przebudowanego przęsła nawy . W ten sposób kościół św. Gildarda nie posiada fasady zachodniej.
• Piwnica na cmentarzu krzyż z XVI th  century (wymieniony zabytek na zlecenie22 października 1937)

• Kościół św. Gildarda.

• Krzyż cmentarny.

• Krzyż orleański.

• Czerwony Krzyż.

• Myjnia, rue du Moulin.

• Myjnia, rue de l'Aubette.

Inne elementy dziedzictwa

• Zakończyć przekrój -called krzyż Orleanie, w miejscu zwanym Halotière blisko zachodniej granicy miasta z Seraincourt na Brunehaut (szlak krótki spacer): Ten krzyż pochodzi z XII th  wieku i ma szczególnie krótkie gałęzie. Rozbłysk górnej gałęzi jest większy niż lewej i prawej gałęzi.
• Crucis kamień zwany Czerwony Krzyż, na wschód od wsi na drodze lokalnej n o  5 Frémainville: krzyż nie jest sama przed XVIII th  wieku , ale fundament sięga XII th i XIII th  wieku.
• Kryta umywalnia na Aubette, rue du Moulin: Schronisko zbudowane z gruzu wapiennego z dachem jednospadowym krytym dachówką , poniżej mostu.
• Zadaszona umywalnia na Aubette, rue de l'Aubette: ta umywalnia znajduje się również pod mostem. Platforma przeznaczona dla praczek jest chroniona wiatą z dwóch ścian i daszkiem; od strony ulicy most służy jako ściana boczna dla umywalni. Dostęp jest schodami z tyłu.
• Regionalny rezerwat przyrody stanowiska geologicznego Vigny-Longuesse

Heraldyka

	Gmina Longuesse nie posiada herbu .

Długowieczność w kinie i telewizji

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

• Kościół Saint-Gildard de Longuesse
• Wspólnota gmin Trzech Dolin Vexin
• francuski
• Lista gmin w Val-d'Oise

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi, zwalidowaną na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. "  sąsiednie Longuesse Commons  " na Geoportalu ..
2. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 6 kwietnia 2021 r . ) .
3. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 6 kwietnia 2021 ) .
4. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 6 kwietnia 2021 r . ) .
5. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Paryża  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 6 kwietnia 2021 r . ) .
6. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 6 kwietnia 2021 r . ) .
7. Ernest Nègre, General Toponymy of France, tom 3, formacje dialektalne, s.  1451 .
8. Hippolyte Cocheris, Stare nazwy gmin Seine-et-Oise , 1874, praca umieszczona w Internecie przez Corpus Etampois .
9. Przewodnik po francuskim Vexin , wyd. du Valhermeil, 1991, s.  215 .
10. „  Departamentalny plan współpracy międzygminnej Val-d'Oise  ” [PDF] , Prefektura Val-d'Oise,11 listopada 2011(dostęp 31.10.2014 ) , s.  14-15.
11. Oficjalna strona prefektury Val d'Oise - lista burmistrzów, 3 sierpnia 2009 [PDF]
12. "  Burmistrzowie Val-d'Oise  " [PDF] , wybrani urzędnicy Val-d'Oise , prefektura Val-d'Oise,29 kwietnia 2014(dostęp 13 września 2015 r . ) .
13. Organizacja spisu na insee.fr .
14. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
15. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
16. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
17. „  Saint-Gildard Kościół  ” , zawiadomienie n o  PA00080104, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
18. Bernhard Duhamel , Przewodnik po kościołach francuskiego Vexin: Longuesse , Paris, Éditions du Valhermeil,1988, 344  s. ( ISBN  2-905684-23-2 ) , s.  218-219.
19. „  Podstawa krzyża cmentarnego  ” , wypowiedzenia n °  PA00080103, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
20. Jacques Sirat i Stéphane Gasser , "  Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: longuesse  ", Kolekcja Le Patrimoine des Gmin de France , Paryż, Flohic edycjach obj.  II,Październik 1999, s.  1003-1004 ( ISBN  2-84234-056-6 ).