Laurent Schwartz (matematyk)

Laurent Schwartz Obraz w Infoboksie. Laurenta Schwartza w 1970 roku. Funkcjonować
Przewodniczący
Komitetu Maurice-Audin
1960-1963
Albert Chatelet
Biografia
Narodziny 5 marca 1915
16. dzielnica Paryża
Śmierć 4 lipca 2002 r.(w wieku 87)
14. dzielnica Paryża
Pogrzeb Yvelines
Narodowość Francuski
Szkolenie École normale supérieure (Paryż)
Zajęcia Matematyk , profesor uniwersytecki , entomolog
Ojciec Anselme Schwartz ( d )
Rodzeństwo Bertrand Schwartz
Daniel Schwartz
Wspólny Marie-Helene Schwartz
Dzieci Marc-André Schwartz ( d )
Claudine Schwartz ( d )
Pokrewieństwo Paul Lévy (teść)
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Paryski , Uniwersytet Grenoble-Alpes
Domena Matematyka
Członkiem Komitet Akademii Nauk
Maurice-Audin
Komitet Narodowy Wietnamu
Konflikt Wojna algierska
Kierownik Georges valiron
Nagrody Medal Fieldsa (1950)

Laurent Schwartz jest francuskim matematykiem , urodzonym dnia5 marca 1915w Paryżu, gdzie zmarł4 lipca 2002 r..

Był pierwszym Francuzem, który otrzymał Medal Fieldsa w 1950 roku za pracę nad teorią dystrybucji . Emblematyczny profesor École Polytechnique w latach 1959-1980, członek Akademii Nauk i zaangażowany intelektualista, wyróżniał się licznymi walkami politycznymi.

Biografia

Laurent Schwartz pochodzi z żydowskiej rodziny pochodzenia alzackiego , przesiąkniętej kulturą naukową. Jego dziadkiem był rabin Simon Debré i rabin Mathieu Wolf jako jego wujek . Jego ojciec, Anselme, jest znanym chirurgiem . Jego młodszy brat Daniel Schwartz jest znanym statystykem. Inny młodszy brat, Bertrand Schwartz , jest założycielem lokalnych misji integracyjnych . Jej wujem ze strony matki jest pediatra Robert Debré . Jego stryjeczny dziadek z małżeństwa, Jacques Hadamard , jest znanym matematykiem.

Rodzina

W 1938 ożenił się z Marie-Hélène Lévy , córką matematyka Paula Lévy, a ona sama matematykiem. Mają dwoje dzieci, Marc-André i Claudine. wLuty 1962, gdy nie miał jeszcze dwudziestu lat, Marc-André został porwany przez komandos OAS i spędził dwa dni w niewoli. Szok jest tym straszniejszy dla młodego człowieka, że ​​tuż po uwolnieniu krążą plotki, że sam zorganizował porwanie. Po kilku nieudanych próbach samobójczych zabił się z broni palnej w 1971 roku. Claudine, podobnie jak jej rodzice, była matematykiem, była profesorem na Uniwersytecie Josepha-Fouriera w Grenoble .

Laurent Schwartz został pochowany na cmentarzu Autouillet ( Yvelines ), w grobowcu, gdzie spoczywają również jego syn Marc-André, jego brat Daniel i wuj Jacques Debré .

Szkolenie

W opinii jego nauczycieli wykształcenie Laurenta Schwartza jest znakomite. Uczeń Liceum Janson-de-Sailly , wyróżniał się łaciną, greką i matematyką. Jego nauczyciel z piątej klasy powiedział do rodziców: „Strzeż się, powiedzą, że twój syn jest uzdolniony do języków, a interesuje go tylko naukowy i matematyczny aspekt języków: zostaje matematykiem”. Jego jedynym konkurentem, równie genialnym jak on, jest Anatole Abragam , który zostanie fizykiem, a którego Laurent później znajdzie w Akademii Nauk. Jego zainteresowanie matematyką przejawia się w rzeczywistości, kiedy wchodzi do podstawowej klasy matematyki, po ukończeniu pierwszej klasy łacińsko-greckiej.

Absolwent w 1932, studiował w Lycée Louis-le-Grand z matematyki wyższej, a następnie matematyki specjalnej . W 1934 roku został przyjęty do École normale supérieure , gdzie pobierał lekcje u Georgesa Valirona , René Garniera , Josepha Pérèsa , Francisa Perrina i Georgesa Darmoisa . Jednocześnie, otrzymał na Wydziale Nauk o Uniwersytecie Paryskim nauczanie Arnaud Denjoy (różniczkowy i całkowy), Élie Cartan (wyższa geometria), Paul Montel (teorii funkcji i transformacji), Émile Borel (rachunku prawdopodobieństw) i Jean Chazy (mechanika racjonalna) i uzyskał licencję z nauk matematycznych, a także licencję z nauk fizycznych.

Kariera zawodowa

Otrzymał drugie miejsce w agregacji matematyki w 1937, za Gustavem Choquetem , ukończył służbę wojskową wPaździernik 1937 W celu sierpień 1939jako oficer. Służba ta jest przedłużona o czynną służbę trwającą rok w czasie wojny (1939-1940). Następnie został oficerem rezerwy. Zdemobilizowany wsierpień 1940Schwartz jedzie do Tuluzy , gdzie mieszkają jego rodzice. Jego ojciec, wówczas pułkownik rezerwy w wojskowej służbie zdrowia, pracował w szpitalu jako chirurg. Schwartz rozpoczyna pracę dla doktora jako pracownik naukowy w Narodowym Centrum Badań Naukowych z dniawrzesień 1940 W celu grudzień 1942. Szczęście interweniuje, by uratować go przed naukową pustynią, na której żyje: Jean Delsarte i Henri Cartan przyjeżdżają do Tuluzy, aby zdać ustne egzaminy do egzaminu wstępnego do École normale supérieure. Żona Schwartza, Marie-Hélène Lévy , która kilka lat wcześniej tłumaczyła dzieła Cartana, podjęła inicjatywę spotkania się z nim. Ten ostatni gorąco zachęca ich do przeniesienia się do Clermont-Ferrand , gdzie mieści się Uniwersytet Strasburski . Zmiana była bardzo korzystna. Laurent Schwartz spotyka grupę matematyków „  Nicolas Bourbaki  ”; należy do tej grupy aż do przymusowej emerytury w wieku 50 lat. To na tyle go pobudziło, że mógł skończyć pracę magisterską w dwa lata. Doktorat z nauk matematycznych uzyskał w dniu9 stycznia 1943przed Wydziałem Nauk w Strasburgu (w Clermont-Ferrand) z pracą magisterską pt. „Badania sum wykładniczych rzeczywistych” oraz pracę uzupełniającą z topologii algebraicznej. W jury zasiadali Georges Valiron (przewodniczący), Charles Ehresmann i André Roussel . Laurent Schwartz został następnie stypendystą programu „Scientific Research Assistance”, założonego przez firmę Michelin , odStyczeń 1943 W celu wrzesień 1944.

Życie Schwartza w czasie II wojny światowej jest bardzo „urozmaicone”. Żydowska i trockistowska para Schwartzów musiała się ukrywać i zmienić tożsamość, aby uniknąć deportacji . Podczas gdy jego badania w Clermont posuwają się naprzód, wojna trwa w najlepsze. Jego kruche zdrowie uniemożliwiło mu dołączenie do Ruchu Oporu. Nieskuteczność ruchu trockistowskiego napełnia go frustracją. Dwóch żydowskich studentów jest jednocześnie z nim w Clermont: Jacques Feldbau , uczeń Ehresmanna i Gorny, uchodźca polityczny, który przygotował pracę doktorską z Szolem Mandelbrojtem . Jacques Feldbau został deportowany do Auschwitz wListopad 1943 i Górny w wrzesień 1942. Nigdy więcej ich nie zobaczył.

Po wyzwoleniu Laurent Schwartz został na krótko badaczem CNRS (od wrzesień W celu grudzień 1944), następnie wykładowca (certyfikat matematyki ogólnej) przez rok na Wydziale Nauk Uniwersytetu w Grenoble, zastępując Jeana Kützmanna, więźnia w Niemczech. Jest również odpowiedzialny za przygotowanie lekcji agregacji dla uczniów École normale supérieure de jeunes filles w Sèvres . Następnie wstąpił na Uniwersytet w Nancy , z inicjatywy Jeana Delsarte (dziekana) i Jeana Dieudonné (profesora rachunku różniczkowego i całkowego), jako wykładowca (wpaździernik oraz listopad 1945) (Matematyka ogólna) i wykłada ( 3 p  klasa) (mechanika teoretycznej) (rozporządzenie29 kwietnia 1946). Prowadzi również kurs Peccot w Collège de France ingrudzień 1945 W celu maj 1946 i tymczasowy wykładowca w École polytechnique d'Październik 1945 W celu wrzesień 1948. Przebywał w Nancy przez siedem lat, awansując na wykładowcę drugiej klasy wStyczeń 1949, a następnie profesor zwyczajny rachunku różniczkowego i całkowego in Październik 1949w wieku 34 lat (dekret z26 września 1949). W ten sposób przyciąga studentów takich jak Bernard Malgrange , Jacques-Louis Lions , François Bruhat i Alexandre Grothendieck . Z inicjatywy Arnaud Denjoy , przeniósł się z Nancy na Wydziale Nauk o Uniwersytecie w Paryżu wStyczeń 1952( Roger Godement zastępuje go Nancy). Jest przede wszystkim wykładowcą rachunku prawdopodobieństwa (rozporządzenie ministra4 marca 1952), a następnie uzyskał w 1955 r. katedrę rachunku różniczkowego i całkowego (następcą po nim magisterium na konferencjach rachunku prawdopodobieństwa był Karol Pisot). Od 1952 do 1962 brał udział w kursie maturalnym z matematycznych metod fizyki i w ten sposób wprowadził pojęcie dystrybucji we francuskim szkolnictwie wyższym. W 1958 został również profesorem w École Polytechnique (na okres pięciu lat z możliwością odnowienia), zastępując swojego teścia Paula Lévy'ego . Ponieważ początkowo odmówił ubiegania się o to stanowisko, w ostatniej chwili zmienił zdanie, motywowany chęcią zreformowania edukacji matematycznej w Polytechnique. Zakazano jej jednak nauczania w latach 1961-1963, po podpisaniu manifestu 121 , gestu mało docenianego przez personel wojskowy placówki. Zmodernizował tam programy i zaprojektował ośrodek badań matematycznych. Został wybrany korespondentem Académie des sciences on2 maja 1973, następnie członek włączony 24 lutego 1975 r., w sekcji matematyki. W 1969 wystąpił do ministerstwa odpowiedzialnego za szkolnictwo wyższe o oddelegowanie na etat profesora w École Polytechnique. Opuścił École Polytechnique w 1980 roku i wstąpił na Uniwersytet Paris VII przed przejściem na emeryturę w 1983 roku.

Matematyk zmagający się z wiekiem

Laurent Schwartz publikuje autobiografię, matematyk zmaga się z wieku , wMarzec 1997, wydane przez Odile Jacob . Autor przytacza swoje odkrycia matematyczne, ale także swoje zaangażowanie polityczne, zwłaszcza w stosunku do Algierii, Wietnamu, matematyków sowieckich i konfliktów z francuskim systemem uniwersyteckim.

Książka została w porównaniu z innymi biografie matematyków, zwłaszcza tych, Stanisława Ulama i Norberta Wienera , a także do bardziej znanego eseju przeprosin od matematykiem , przez GH Hardy .

Działalność entomologa

Jego zamiłowanie do entomologii przekazała mu matka, pasjonująca się naukami przyrodniczymi  : pasję tę pielęgnował przez całe życie i szczególnie interesował się motylami . Jego osobista kolekcja, przekazana Narodowemu Muzeum Historii Naturalnej , Muzeum Lyonu, Muzeum Tuluzy i Muzeum Cochabamba (Boliwia), liczyła blisko 20 000 okazów, zebranych podczas różnych podróży. Kilka gatunków zostało mu poświęconych i nosi jego imię.

Zajęcia

Wkład matematyki

ten 30 sierpnia 1950, Harald Bohr prezenty Laurent Schwartz dla Fields Medal - najbardziej prestiżowe wyróżnienie dla matematyków poniżej 40  - Na Harvard Międzynarodowego Kongresu za pracę przy dystrybucji . Jest pierwszym Francuzem, który otrzymał tę nagrodę. Schwartz będzie miał wielkie trudności z podróżą do Stanów Zjednoczonych i otrzymaniem tego medalu, z powodu „zakazu podróżowania do Stanów Zjednoczonych po jego zaangażowaniu przeciwko amerykańskiej interwencji w Wietnamie i jego udziale w Stanach Zjednoczonych. Międzynarodowy Trybunał pod przewodnictwem Bertranda Russell” . Jego teoria rzuca światło na tajemnice funkcji Heaviside'a jak również tych z Diraca funkcji Æ . Otwiera drzwi do teorii przekształceń Fouriera i nabiera kapitalnego znaczenia dla badania równań różniczkowych cząstkowych . W analizie matematycznej , dystrybucje uogólniać funkcji i środków . Umożliwiają one pochodną (w pewnym sensie) funkcji, która w zwykłym sensie nie jest różniczkowalna. Dystrybucje umożliwiły ujednolicenie i rozwiązanie wielu problemów matematycznych , fizycznych , a nawet elektronicznych . Umożliwili na przykład nadanie znaczenia delcie „funkcyjnej” Diraca , null, z wyjątkiem 0, gdzie jest nieskończona, a jednak o całce równej 1 (w rzeczywistości działa jak miara) i wyjaśnili, dlaczego jest pochodną funkcji klatki schodowej-1/2 on] -∞, 0 [i 1/2 on] 0, + ∞ [, wyniki, które były do ​​tej pory akceptowane w elektronice, ale nie były matematycznie rygorystyczne.

Rękopis „Invention of Distributions” jest przykładem umiejętności Schwartza w przedstawianiu matematyki. Schwartz słynie z modelu rozumienia i syntezy dotychczasowej pracy wszystkich swoich poprzedników w tej dziedzinie matematyki. Mówi, że odkrył główne twierdzenia o rozkładach w ciągu jednej nocy, która wraz z inną, w której uchwycił 450 interesujących motyli, była jednym z dwóch najpiękniejszych w jego życiu. Obraz odkrycia bardzo różni się od tego, jaki wyobraża sobie ogół społeczeństwa: według niego, od początku do końca postępuje się dzięki rygorystycznemu rozumowaniu, doskonale liniowemu, w dobrze określonym i niepowtarzalnym porządku, który odpowiada doskonałej logice.

Trzeba Laurent Schwartz innych prac matematycznych, zwłaszcza geometrii w przestrzeniach Banacha czy prawdopodobieństw . Laurent Schwartz był świetnym nauczycielem, reformującym nauczanie matematyki w École Polytechnique, gdzie był profesorem od 1959 do 1980 roku. Stworzył tam również renomowane laboratorium matematyczne, obecne centrum matematyczne Laurenta-Schwartza .

Działalność polityczna

Schwartz sytuuje się w ramach moralnych, które bierze od swojego ojca, w słowie wyrytym w nim i które kieruje nim we wszystkich jego dorosłych działaniach politycznych:

„Jeśli w pewnych okolicznościach znajdziesz się sam przeciwko wszystkim innym, spróbuj ich wysłuchać, ponieważ może mają rację, a ty się mylisz. Ale jeśli po przemyśleniu zachowasz swoje zdanie, pozostając samemu, musisz to powiedzieć i głośno wykrzyczeć. "

Nazwisko Laurenta Schwartza przeszło do seraju specjalistów ze względu na jego działalność polityczną i humanitarną. Antykolonialista i internacjonalista , dogłębnie studiował geoekonomię . Polityka „nieingerencji” (1936-1938), praktykowane we Francji przez rząd z Léon Blum w obliczu powstania nazizmu , w stalinowskich czystkach The wojna domowa w Hiszpanii była w jego oczach „poważny błąd polityczny. ” . Co więcej, nie widział w kolonializmie niczego poza wyzyskiem i uciskiem narodów.

Szuka rozwiązań tych problemów w teoriach trockistowskich . Wierzył w tych pomysłów aż zdał sobie sprawę, że „rozwód między trockizmu i rzeczywistości stał wpatrując . ” Następnie uniezależnił się od jakiejkolwiek partii (z wyjątkiem kilku lat w latach 60  .; po kryzysie maja 1958 r., w wyniku którego do władzy powrócił De Gaulle , zasiadał w krajowym urzędzie kartelu Union des force democratiques , skupiającego - lewica komunistyczna i antygaullistowska w związku z wyborami parlamentarnymiListopad 1958). Chociaż jego zaangażowanie w ruch trockistowski było krótkotrwałe, Schwartz twierdził o tym przez całe życie.

Podczas wojny algierskiej musiał poświęcić badania. W szczególności walczy z systematycznymi torturami w tym okresie. Był współzałożycielem w 1957 r., następnie prezesem w 1960 r. komitetu Maurice-Audin, który pytał o prawdę o okolicznościach śmierci młodego matematyka, aresztowanego i torturowanego przez armię francuską na rozkaz generała Massu . Laurent Schwartz napisał następnie słynny artykuł w L'Express na temat „buntu uniwersytetów przeciwko stosowaniu tortur przez rząd”. Jej zdjęcie pojawiło się na okładce, a artykuł przyciągnął uwagę szerokiej publiczności. Organizuje obronę pracy magisterskiej in absentia Maurice'a Audina w dużym amfiteatrze Sorbony wgrudzień 1957, podczas gdy naukowiec i działacz antykolonialistyczny od tego czasu zniknął Czerwiec 1957, a dowiadujemy się później, że zmarł w wyniku tortur podczas przetrzymywania w Algierze, w miesiącu jego zniknięcia.

Zaciekle wrogi wojnie algierskiej (a ogólnie rzecz biorąc zwolennik dekolonizacji ), podpisał „  Manifest 121  ”, który zalecał niesubordynację wojsku. Następnie został odwołany ze stanowiska w Politechnice przez ministra obrony Pierre'a Messmera za naruszenie honoru, ale jakiś czas później wznowił tam nauczanie. W liście odpowiedział ministrowi:

„Jeśli podpisałem deklarację 121, to częściowo za to, że widziałem przez kilka lat bezkarne tortury i nagradzanych oprawców. Mój uczeń Maurice Audin był torturowany i zamordowany wCzerwiec 1957I to ty, panie ministrze, który podpisał promocji kapitana CHARBONNIER do rangi Oficera Legii Honorowej na zasadzie wyjątku i że dowódcy Foulques do rangi dowódcy Legii Honorowej (mówię „cześć ”).

Pochodząc od pastora, który wziął na siebie takie obowiązki, względy honoru mogą mnie tylko oziębić. "

W nocy z 22 do 23 września 1961atakuje w szczególności jego dom, dom rodziców generała Jacquesa Pârisa de Bollardière , który w 1957 r. poprosił o zwolnienie z jego dowództwa w proteście przeciwko pewnym metodom represji w Algierii, oraz księgarnię antykolonialnego tygodnika Témoignage Chrétien .

Pod koniec wojny algierskiej Laurent Schwartz ubolewa nad tym, że ustawa o amnestii w szczególności „zapomniała” o członkach siatki Jeansona , buntownikach i dezerterach wciąż uwięzionych lub wygnanych:

„Oprawcy, którzy popełnili ohydne zbrodnie wojenne, potępione przez prawo krajowe i międzynarodowe, są całkowicie oczyszczeni; a młodzi ludzie, którzy odmówili tortur, którzy je potępili, którzy odmówili służby w nieludzkiej i niesprawiedliwej wojnie, podczas gdy tak wielu innych mężczyzn było tchórzliwych, pozostają ukarani. "

Kiedy powstała w 1963 roku była członkiem komitetu patronackiego Mouvement contre l'Armament Atomique .

Następnie aktywnie działał na rzecz niepodległości Wietnamu i był zaangażowany w pierwsze spotkania uwrażliwiające młodzież na sprawę wietnamską .

Kilkanaście lat później brał udział w proteście przeciwko inwazji Armii Radzieckiej na Afganistan . Prezydent Mitterrand powierzył mu ekspertyzę na francuskim uniwersytecie, co doprowadziło w 1984 r. do utworzenia Krajowej Komisji Oceniającej , której był od 1985 do 1989 r. pierwszym przewodniczącym. W 1983 roku założył stowarzyszenie Qualité de la science française .

Działania społeczne

Według Alaina Guichardeta Laurent Schwartz przywiązywał wielką wagę do „obrony ludzi, których uważał za ofiary niesprawiedliwości”. Wśród przytoczonych przez niego przykładów można przytoczyć relacje Laurenta Schwartza z Maurice Pagatem, założycielem w 1982 roku związku bezrobotnych  :

Pracuje

Hołdy

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. gdzie w szczególności prowadzi kurs analizy Hilberta.
  2. Była studentka École normale supérieure de jeunes filles , do której została przyjęta w 1934 r., w tym samym roku co jej mąż, Marie-Hélène Schwartz, była profesorem na Uniwersytecie Nauki i Techniki w Lille-I  ; zmarła w 2013 roku w wieku 99 lat .
  3. Podejrzewa się o zabójstwo Maurice'a Audina.

Bibliografia

  1. „  Śmierć Marie-Hélène Schwartz  ” , na tej Towarzystwa Matematycznego Francji .
  2. Życie matematyczne: bohaterowie XX wieku od Hilberta do Wilesa , Springera,2011( czytaj online ) , s.  163.
  3. Schwartz 1997 , s.  46.
  4. "  Agregaty szkolnictwa średniego. Katalog 1809-1960 | Zasoby cyfrowe w historii edukacji  ” , na stronie rhe.ish-lyon.cnrs.fr (dostęp 4 kwietnia 2017 r. )
  5. Annals .
  6. Schwartz, Laurent, 1915-2002. , Matematyk zmagający się z wiekiem , O. Jacob,1997( ISBN  2-7381-0462-2 i 978-2-7381-0462-5 , OCLC  416236735 , czytaj online )
  7. Marco Zito, „  Laurent Schwartz: rygor i zaangażowanie  ”, lemonde.fr ,13 grudnia 2012( przeczytaj online , skonsultowano 30 stycznia 2019 r. )
  8. „  May 1968 i wojna wietnamska  ” , na npa2009.org , 2013-05-15cest10:207200 (dostęp 30 stycznia 2019 )
  9. (w) Maurice Mashaal , Bourbaki: tajne stowarzyszenie matematyków ., American Mathematical Soc2006, 168  s. ( ISBN  978-0-8218-3967-6 , czytaj online )
  10. (Es) José Manuel Sánchez Ron , "  Un matemático excepcional  " , El País ,9 lutego 2015( ISSN  1134-6582 , przeczytany online , dostęp 30 stycznia 2019 )
  11. „  Zbieracz motyli i struktur  ” , na Brèves de maths , 3 do grudnia 2013 r .
  12. Paumier 2014 , s.  sprecyzować.
  13. Schwartz 1997 , s.  108.
  14. Schwartz 1997 , s.  113.
  15. Gérard Courtois, „  Laurent Schwartz czyli „wielki wieczór” matematyki  ”, Le Monde ,9 lipca 2002 r.
  16. Hervé Hamon i Patrick Rotman , Tragarze walizek: francuski ruch oporu wobec wojny algierskiej , Paryż, Éditions du Seuil,1982, 440  pkt. ( ISBN  2-02-006096-5 i 9782020060967 , OCLC  461675909 , czytaj online ) , s.  312
  17. Florence Beaugé, „  Morderca, oprawca odznaczony Legią Honorową?  » , Na ldh-toulon.net , Le Monde ,20 czerwca 2007(konsultowane w dniu ostatniej konsultacji, który należy wskazać po kontroli ) .
  18. Florence Beaugé, „  Maurice Audin, duch Algieru  ” , na algieria-watch.org , Le Monde ,20 czerwca 2007(konsultowane w dniu ostatniej konsultacji, który należy wskazać po kontroli ) .
  19. Michelle Zancarini-Fournel , Struggles and Dreams: a Popular History of France od 1685 do Present , Paris, La Découverte ,2016, 995  s. ( ISBN  978-2-35522-088-3 ) , rozdz.  16 („Rewers Trente Glorieuses”), s.  764.
  20. „  Pan Laurent Schwartz odpowiada panu Messmerowi  ”, Le Monde ,20 października 1960.
  21. „  Cztery ataki w Paryżu  ”, Le Monde ,25 września 1961
  22. Laurent Schwartz, „  Zapomniany” wojny algierskiej  , Le Monde ,2 czerwca 1962
  23. Bernard Ravenel , "  Początki MCAA  " Atomowej Alert, Wydanie specjalne - bilans , n O  Suplement 147 "33 lat działania i refleksji ... z dnia ... w MCAA MDPL" 1 st kwartał 1997, s.  4.
  24. Alain Guichardet , „  Tysiąc i jeden zobowiązania Laurenta Schwartza – kolokwium Laurenta Schwartza: prezentacja Alaina Guichardeta, profesora matematyki w École polytechnique  ” [PDF] , na sabix.org , Palaiseau , Bibliothèque de l'École polytechnique (dostęp 10 października 2015 ) .
  25. (w) Otto Szasz , "  Przegląd Study sum rzeczywistym wykładniczą przez L. Schwartz  " , Bull. Gorzki. Matematyka. Soc. , Providence, Rhode Island, Amerykańskie Towarzystwo Matematyczne , tom.  52 N O  11, część 1,1946, s.  976 ( DOI  10.1090/s0002-9904-1946-08674-7 , przeczytaj online ).
  26. (w) Salomon Bochner , "  Przegląd: teorii Distribution przez L. Schwartz  " , Buli. Gorzki. Matematyka. Soc. , Providence, Rhode Island, Amerykańskie Towarzystwo Matematyczne , tom.  58, n o  1,1952, s.  78-85 ( DOI  10.1090 / s0002-9904-1952-09555-0 , czytaj online ).
  27. „  Bibliografia Laurenta Schwartza  ” , na stronie sites.mathdoc.fr ( zapoznano się 4 listopada 2018 r . ) .

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne