| Narodziny |
16 stycznia 1887 Chalon-sur-Saône ( Francja ) |
|---|---|
| Śmierć |
8 października 1984 Paryż (Francja) |
| Narodowość | Francuski |
| Obszary | matematyka |
| Instytucje |
Wydział Nauk Uniwersytetu Poitiers (1913-1927), Wydział Nauk o Uniwersytecie w Paryżu (1928-1958) |
| Dyplom | Wydział Nauk Uniwersytetu Paryskiego |
Edouard Louis Marie René Garnier , urodzony dnia16 stycznia 1887 w Chalon-sur-Saône (Saône et Loire) i zmarł dnia 8 października 1984 w Paryżu jest francuskim matematykiem.
René Garnier jest synem kapitana żandarmerii. Jego ojciec zmarł, gdy miał zaledwie 6 lat. Jego matka wychowywała go samotnie i „rozwijała jego zmysł obserwacji poprzez spacery botaniczne i uczyniła go uczestnikiem prac Towarzystwa Naukowego Bourbonnais”. Uczęszczał do liceum w Saint-Michel de Moulins College, a następnie do Sacré-Coeur. Licencjat w wieku 15 lat, jego matka wprowadziła go do sekretarza Wydziału Nauk z Uniwersytetu w Paryżu , Amédée Guillet . To spowodowało, że wstąpił na kurs w laboratorium fizyki na wydziale, a René Garnier zapisał się na ten wydział w 1903 roku. Jest profesorem rachunku różniczkowego i całkowego Edouard Goursat oraz profesorem mechaniki racjonalnej Paul Appell . Licencję z nauk matematycznych uzyskał w 1905 roku w wieku 18 lat.
Po przygotowaniu pracy doktorskiej jako stypendysta René Garnier rozpoczął karierę na wydziale nauk ścisłych w Poitiers, a następnie na wydziale nauk ścisłych w Paryżu, gdzie wykładał przez 30 lat.
Zwycięzca zawodów matematycznych w 1906 roku, jednak w liceum nigdy nie uczył. W 1907 r. Został mianowany wykładowcą matematyki ogólnej na Wydziale Nauk w Paryżu (jako student miał Louisa de Broglie ) oraz stypendystą Commercy Foundation (1908-1912). Był także wykładowcą w École des mines w latach 1909-1910. Doktorat z nauk matematycznych uzyskał na Wydziale Nauk w Paryżu w 1911 r. Zdobył część nagrody głównej Akademii w dziedzinie nauk matematycznych. Był wówczas nauczycielem przygotowującym na Wydziale Nauk w Paryżu (1912-1913), następnie kierował kursem rachunku różniczkowego i całkowego na Wydziale Nauk w Poitiers (październik 1913-Wrzesień 1914) (w miejsce profesora Boutroux oddelegowanego na Uniwersytet Princeton). W 1914 i 1915 r. Prowadził również kurs podstawowy Peccot w Collège de France . Z16 marca 1919, kierował w Poitiers kursem mechaniki racjonalnej i stosowanej (zastępując Maurice'a Frécheta na misji w Strasburgu) (w roku szkolnym 1918-1919 prowadził również konferencje astronomiczne), aż do powołania na stanowisko przewodniczącego6 kwietnia 1920 rprosi jednak o przeniesienie go na katedrę rachunku różniczkowego i całkowego 29 listopada 1920 r. Następnie dołącza (1 st styczeń 1928) na Wydziale Nauk w Paryżu, najpierw jako wykładowca matematyki ogólnej (tytuł: Gaston Julia ) i wykładowca w École normale supérieure, następnie wykładowca rachunku różniczkowego i całkowego (1 st październik 1931) w miejsce Arnauda Denjoya i uzyskuje tytuł profesora bez katedry (1 st styczeń 1932). Został mianowany profesorem zwyczajnym katedry matematyki ogólnej na1 st styczeń 1936( Zastąpił go Georges Darmois jako wykładowca) i1 st marca 1941 kierownik katedry stosowania analizy do geometrii, a następnie (30 września 1946) Z krzesła wyższej geometrii do przejścia na emeryturę w roku 1958. W 1938 roku został również wykładowcą w École Normale Supérieure de Jeunes Filles , a następnie w 1943 roku wykładowca w geometrii ( 1 st kategorii) na Politechnice.