Latakia (ar) اللاذقية | ||
Administracja | ||
---|---|---|
Kraj | Syria | |
Gubernatorstwo | Latakia | |
Demografia | ||
Miły | Lataquiotes | |
Populacja | 383 786 mieszk. (2004) | |
Geografia | ||
Informacje kontaktowe | 35 ° 32 ′ północ, 35 ° 47 ′ wschód | |
Wysokość | 0 mln |
|
Strefa czasowa |
UTC + 02:00 ( zima ) UTC + 03:00 ( lato ) |
|
Lokalizacja | ||
Geolokalizacja na mapie: Syria
| ||
Lattakia [ l a t a k j e ] ( po arabsku : اللاذقية / al-lāḏiqiyya ) to miasto w Syrii , stolica gubernatorstwa o tej samej nazwie . Miasto było w 2004 roku czwartym najbardziej zaludnionym miastem w kraju z 383.786 mieszkańcami, zwanym po francusku Lattaquiotes.
To miasto powstało na bardzo dawniej zajętym terenie, w pobliżu starego Ugaritu . Miasto, które było głównym miastem satrapii pod panowaniem Seleucydów, nosiło wówczas nazwę Laodycea-de-Syria lub Laodicea-sur-Mer (w starożytnej grece : Λαοδίκεια ἡ Πάραλος / Laodíkeia hē Páralos ; po łacinie : Laodicea ad Mare ), ponieważ została odbudowana przez Seleukosa i pierwszy nadał miastu nazwę matką Laodice i jej córki .
Po dominacji rzymskiej i bizantyjskiej, w czasach wypraw krzyżowych , była częścią księstwa Antiochii , zanim wróciła w ręce Mameluków, a następnie Turków ( Imperium Osmańskie ). W okresie międzywojennym była stolicą efemerycznego państwa Alaouites pod mandatem francuskim.
Swoje starożytne i współczesne znaczenie zawdzięcza z jednej strony temu, że posiada jedyny dobrze chroniony port na wybrzeżu Syrii, a z drugiej bliskości żyznej doliny Orontes , co zaowocowało stworzenie przemysłu spożywczego i tekstylnego.
Od miesiąca maja 300 pne. BC , Seleukos I st król Syrii i Babilonii i był jednym z generałów Aleksandra Wielkiego , założony Laodycei-on-Sea. Jest to jedno z czterech miast syryjskiego Tetrapolis , z pozostałymi trzema miastami królewskimi: Seleucją z Pierii , Antiochii i Apamei . Laodycea została założona obok, a nie na miejscu, wioski dawniej nazywanej Mahabda, na cześć bizantyjskiego kronikarza Jana Malalasa . Wolą kolonistów greckich i macedońskich rzeczywiście było założenie ich miasta na prawie dziewiczych miejscach.
Miejsce Laodycei miało tę zaletę, że było portem otwartym wąskim wąwozem, niedaleko Tripolis, na wzniesieniu zwróconym na rozległą i żyzną równinę, co jest przyczyną przyszłego rozwoju tego miasta jako miejsca. oceń dom komercyjny i artystyczny oraz intelektualny. Matematyk i poeta Filonides z Laodycei , pochodzący z Laodycei, reprezentuje nurt epikurejski w tym mieście ; założył szkołę filozoficzną w Antiochii i jednocześnie wywarł wpływ na Demetriosa I er Sotera i Antiochosa IV, z których uzyskał konwersję na epikureizm.
Plan miasta przedstawia regularną siatkę tzw. urbanistyki kolonialnej , wywodzącą się z planu szachownicowego Hippodamia , z prostokątnymi wyspami o wymiarach 57 m na 112, wewnątrz wałem ograniczającym obszar o powierzchni 255 hektarów, znacznie większy niż przestrzeń faktycznie zurbanizowana. Administracja Laodycei podlega władzom Filonidesa z Laodycei , epistanu odpowiedzialnego za nadzorowanie funkcjonowania instytucji obywatelskich (sprawiedliwość, własność ziemi, sprawy religijne, lokalne finanse, zaopatrzenie, bezpieczeństwo wewnętrzne). Miasto ma od III th century Royal Mint, a od 169 pne. AD , wydaje monety z brązu do użytku obywatelskiego.
W 83 pne. AD , Tigran II z Armenii zajmuje Syrię. W następnym roku Laodycea uzyskała status niepodległości, dzięki czemu mogła bić srebrne tetradrachmy (waluta handlu dalekosiężnego) bez odniesienia do króla, rozpoczynając tym samym erę wolności. W 81 pne. J. - C. widziane jest przyznanie przez miasto prawa asylii, które gwarantuje ochronę i nienaruszalność sanktuarium, a co za tym idzie, miasta, które je chroni, przed represjami i grabieżą. Pod względem ekonomicznym Laodycea ma aktywne stocznie. Obok kultu poświęconego bogom greckim, w Laodycei odnajdujemy kult Izydy i Serapisa , o czym świadczy dekret Peliganów z 174 p.n.e. J.-C.
Okres rzymskiPompejusz położył kres królestwu Seleucydów, redukując Syrię do rangi rzymskiej prowincji w 64 rpne. AD Autonomia przyznana miastu w 60 rpne. AD Pogrążona w sercu wojny domowej po zabójstwie Cezara , Laodycea jest sceną starcia między Kasjuszem i Dolabellą, która jest tam zamknięta. Kilka rzymskich legionów stacjonowało w Syrii pod Wysokim Cesarstwem , dając gubernatorowi tej bogatej prowincji moc, która może niepokoić cesarza. Uzurpator Pescenniusz Niger ogłosił się cesarzem i popadł w konflikt z Septymiuszem Sewerem . Laodycea, która status kolonii uzyskała niewątpliwie w 198 roku, otrzymuje z tej okazji dobrodziejstwo ius italicum . Stała po stronie Septymiusza Sewera, ale drogo zapłaciła za to wsparcie: została zniszczona przez mauretańskie oddziały Pescenniusza Nigru. Również po wyeliminowaniu uzurpatora, w 194 , Septymiusz Sewer podzielił kraj na dwie prowincje, Coele-Syria na północy z Laodyceą jako stolicą do 200 rne. AD i Fenicka Syria na południu, ze stolicą w Tyrze . Do połowy III -go wieku naszej ery. AD, miasto przeżywało znaczący rozwój monumentalny: Herod I st Wielki sprawiło zbudowany akwedukt, a to buduje łuku Tetrapylon i tor wyścigowy , że Jan Malalas przypisuje budowę do Septymiusza Sewera.
W rolnictwie rozwój drzewa oliwnego prowadzi do produkcji i handlu oliwą, podczas gdy uprawa winorośli, praktykowana od okresu hellenistycznego, przeplata się z uprawą zbóż. Winnice Laodycei dostarczają słynnych win, a w głębi lądu, gdzie rosną drzewa balsamiczne, produkuje się żywicę zwaną styraksem, o której wspominał Pliniusz Starszy . Rozprzestrzeniła się kultura grecka za pomocą języka greckiego i konkursów ( walki na pięści , trzustki , rasy…) organizowanych we wszystkich większych miastach Syrii. Ta hellenizacja dotyka tubylców, ponieważ staje się dla nich znakiem przynależności do elity: Jamblique z dumą deklaruje, że „nie jest Grekiem z Syrii, ale tubylcem, mówiącym ich językiem i dzielącym ich zwyczaje. "
Okres bizantyjskiChrześcijaństwo powstało wcześnie w tych miejscach, do których pielgrzymowali ludzie, aby czcić ikonę Matki Boskiej.
W 528 Laodycea stała się cywilną metropolią Teodoriady .
The Crusader Knights zajętych w 1102 z „Tortose” ( Tartous ) i wykonane stanowisko, że Templariusze byli zamiar zrobić, by tak rzec, nie do zdobycia.
Okres ajjubidzki okres mameluckiW 1516 Turcy zajęli Latakię po bitwie pod Marj Dabiq .
Według księdza Pierre'a Azaïsa , w 1858 r. miasto liczyło 20 000 mieszkańców, w tym 16 000 muzułmanów, 3000 schizmatyckich Greków i 500 katolików.
Mandat francuskiDziałalność portu Latakia odzwierciedla rozkwit miasta w pełnym rozwoju. W 1920 roku Francuzi wyznaczyli granice współczesnego Libanu , co zredukowało linię brzegową nowego państwa syryjskiego do zaledwie „okna”, pozbawiając go portów w Bejrucie i Trypolisie . Latakia miała więc stać się najbardziej dynamicznym miastem portowym we współczesnej Syrii.
Od 1946Bitwa Latakia podczas wojny Jom Kipur w 1973 roku zobaczył Izraelska marynarka zatopić kilka syryjski Navy statków .
Skład amunicji armii syryjskiej znalazł się pod ciężkim, prawdopodobnie izraelskim bombardowaniem w dniu 5 lipca 2013 r.
Śródziemnomorskie wybrzeże Syrii słynie z tego, że zostało stosunkowo nietknięte przez wojnę domową w Syrii (z wyjątkiem kilku miejscowości z widokiem na wzgórza prowincji Latakia, takich jak Salma ). Ze względu na pogarszającą się sytuację bezpieczeństwa w kraju, przybrzeżne prowincje Tartous i Lattakia doświadczają znacznego dynamizmu demograficznego z bezprecedensowym napływem przesiedleńców uciekających przed walkami w pozostałej części Syrii. Od 2011 roku populacja portowego miasta Latakia zwiększyła się prawie dwukrotnie dzięki instalacji prawie pół miliona osób przesiedlonych z Homs , Idleb , ale przede wszystkim z Aleppo .
Ten masowy napływ ludzi z głębi kraju nie pozostaje bez konsekwencji: wybrzeże przeżywa zawirowania gospodarcze, ale przede wszystkim wzrost cen surowców, mieszkań i czynszów. Wśród przesiedleńców wielu to biznesmeni, którzy zamknęli swoje fabryki w strefie działań wojennych, aby przenieść je na wybrzeże. W prowincji Latakia Alpy zbudowały fabryki detergentów, kosmetyków i opakowań do żywności. Powstały fabryki serów, żywności i kabli, a także warsztaty do produkcji tradycyjnego mydła Aleppo. Działalność żeglarska jest w pełni dynamiczna z szturmem różnych kurortów nadmorskich (w szczególności Chatt el-Azraq) zajmowanych przez zamożnych przesiedleńców.
Jednak nawet oszczędzone przez niszczycielski konflikt wybrzeże niekoniecznie jest odporne na różne incydenty. Ponadto miasto Latakia dość regularnie jest celem pocisków, które uderzają w pewne obszary miasta i których uderzenia spowodowały śmierć kilku osób od początku konfliktu. 25 maja 2015 r. w sąsiedztwie Mar Takla w wyniku eksplozji niewiadomego pochodzenia zginęły cztery osoby.
Widoki Latakii | |||||||||
|
Całkowita populacja guberni wzrosła z 1 200 000 w 1970 roku do 2 000 000 w 2008 roku, przy czym populacja miasta wynosiła 450 000.
Latakia ma kluczowe znaczenie gospodarcze dla kraju, ponieważ jest jednym z trzech terminali eksportowych ropy naftowej na wschodzie kraju z Tartous i Banias, zarządzanym przez Syryjską Kompanię Transportu Ropy Naftowej.
Zachowały się niektóre pozostałości z czasów rzymskich na południu, 500 m od meczetu Moghrabi: rzymska kolumnada, cztery kolumny z kapitelami korynckimi , a nieco dalej tetrapyle , pomnik z czterema zatokami wzniesiony za panowania Septimusa Sévère ( r. 193-211), który wyznaczał skrzyżowanie dwóch ścieżek, cardo maximus i decumanus , i stanowił kręgosłup rzymskiego miasta.
Ale główną atrakcją turystyczną Latakii są jej piękne plaże na północy. Droga służy w szczególności Chatt el-Azraq, małej Riwierze Syryjskiej. Co więcej, przylądek Ras Chamra można zwiedzać, mniej dla własnego interesu – ruiny są raczej bezkształtne – niż dla pamięci starożytnego Ugaritu . To ostatnie, jedno z najbardziej prestiżowych miast lewantyńskich, wymyśliło model wszystkich alfabetów . Najpiękniejsze eksponaty archeologiczne znajdują się w Muzeum Narodowym Aleppo .
Większość (60%) mieszkańców Latakii to muzułmanie sunniccy . Istnieją jednak znaczące mniejszości alawickie (25% populacji) i chrześcijańskie (15% populacji) . Latakia jest także siedzibą archidiecezji grecko-prawosławnej (której obecnym metropolitą jest Athanasios Fahed ), eparchii maronickiej (po łacinie : Eparchia Laodicenus Maronitarum ) od 16 kwietnia 1954 (której obecnym właścicielem jest Massoud Massoud), a także greckiej -Catholic Melchicki archeparchy (w języku łacińskim : Laodicenus Graecorum Melkitarum ) od 28 kwietnia 1961 roku (którego arcybiskup jest obecnie Nikolaki Sawaf).
Tishreen Uniwersytet został założony w 1971 roku.
Wśród obiektów sportowych Latakia obejmuje w szczególności Latakia Sports City Stadium .
Miasto jest miastem partnerskim: