Labatut (Ariège)

Labatuta
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Pamiers
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Portes d'Ariège Pyrénées
Mandat burmistrza
 Jean Crespy
2020 -2026
Kod pocztowy 09700
Wspólny kod 09147
Demografia
Miły Abatutois
Ludność
miejska 		178  mieszk. (2018 wzrost o 7,88% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 50  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 15 ′ 45 ″ północ, 1 ° 31 ′ 03 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 217  m
305  m²
Powierzchnia 3,58  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Tuluza
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Portes d'Ariège
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Labatuta
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Labatuta
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Labatuta
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Labatuta

Labatut jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Ariège w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Abatutois.

Geografia

Gmina obszaru miejskiego Tuluzy na równinie Ariège , jest gminą graniczną z departamentem Haute-Garonne .

Gminy przygraniczne

Labatut graniczy z czterema innymi gminami, z których dwie znajdują się w departamencie Haute-Garonne .

Gminy graniczące z Labatut
Lissac Cintegabelle
( Haute-Garonne )
(ponad 100 m)
Labatuta [1]
Gaillac-Toulza
( Górna Garonna ) 		Canté

Hydrografia

Ariège podlewa miasto, jak również strumień Castex i strumień Palanquelle i Jade jej dopływów.

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 358  ha; jego wysokość waha się od 217 do 305  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Dojazd regularnymi liniami komunikacji międzymiastowej sieci Arc-en-ciel (dawniej SEMVAT ) oraz pociągiem na stacji Saverdun .

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,9 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 9,7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,6  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 804  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,5 dnia
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,8 dni

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na wschodzie departamentu wpływy śródziemnomorskie podkreślają sezonowe kontrasty, klimat jest tam bardziej suchy.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego, „Saint-Ybars” w gminie Saint-Ybars zlecenie w 1987et o 11  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,5  ° C i opady wysokość 790,3  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Toulouse-Francazal” w miejscowości Cugnaux w departamencie Haute-Garonne , uruchomionej w 1922 r. i na 34  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 14,1  °C w okresie 1971-2000, w 14,1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 14,3  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Labatut to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tuluzy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 527 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (98,1% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (98,1%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (58,6%), niejednorodne użytki rolne (32,4%), łąki (7,1%), lasy (1,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych gmin w wyborach w 2014 r. wynosi jedenastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina tworząc dzielnicę Pamiers , w społeczności gmin Portes d'Ariège Pyrénées i kantonie Portes d'Ariège (przed 2014 oddziałowej redystrybucji, Labatut był częścią dawnej kantonie Saverdun ), a przed 1 st stycznia 2017 go był częścią wspólnoty gmin kantonu Savardun .

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 W trakcie Jean Pedoussaud PS Emerytowana służba cywilna
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 178 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7,88% w porównaniu do 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
134 162 143 180 196 193 199 216 222
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
198 184 205 159 164 167 150 148 150
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
130 118 125 104 105 93 89 104 98
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
88 109 84 81 80 79 110 140 175
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
178 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 213 202 233 215 226 209 193 168
Liczba gmin w departamencie 340 328 330 332 332 332 332 332

Gospodarka

Gospodarka gminy jest zasadniczo oparta na rolnictwie .

Edukacja

Labatut jest częścią akademii w Tuluzie .

Kultura i święta

Aktywności sportowe

Polowanie , petanque , turystyka ,

Ekologia i recykling

W ramach Planaurel SMECTOM prowadzona jest zbiórka i utylizacja odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów oraz ochrona i poprawa stanu środowiska.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
Notatki typu „karta”
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 17 czerwca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 )
  5. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 17 czerwca 2021 )
  9. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  10. „  Station Météo-France Saint-Ybars - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 17 czerwca 2021 )
  11. „  Orthodromy between Labatut and Saint-Ybars  ” , fr.distance.to (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  12. „  Stacja Météo-France Saint-Ybars – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w saint-ybars ) .
  13. „  Orthodromy between Labatut and Cugnaux  ” , fr.distance.to (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  14. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  17. „  Zonage rural  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  18. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  23. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  24. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie interieur.gouv.fr ( ogląd: 11 września 2020 r . ) .
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. „  Home of the Smectom website  ” , na SMECTOM: Website (konsultacja 11 września 2020 r . ) .
  34. http://www.smectom.fr/les-services-smectom/les-services-par-commune/communaute-de-communes-des-portes-d-ariege-pyrenees-326.html
  35. Patrice Conte i Sylvie Faradel, "  Nowe poglądy na ziemnych fortyfikacji  ", pliki, Archeologia , n o  404,marzec/kwiecień 2021, s.  17 ( ISSN  1141-7137 ).

Linki zewnętrzne