Lissac (Ariege)

Lissac
Lissac (Ariege)
Kościół św. Jana.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Pamiers
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Portes d'Ariège Pyrénées
Mandat burmistrza
 Monique Dupré-Godfrey
2020 -2026
Kod pocztowy 09700
Wspólny kod 09170
Demografia
Miły Lissacois
Ludność
miejska 		250  mieszk. (2018 wzrost o 18,48% w stosunku do 2013 r.)
Gęstość 66  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 16 ′ 13 ″ północ, 1 ° 30 ′ 43 ″ wschód
Wysokość 278  m
min. Maks. 212  m
334  m²
Powierzchnia 3,77  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Tuluza
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Portes d'Ariège
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Lissac
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Lissac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Lissac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Lissac

Lissac jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Ariège w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Lissacois.

Geografia

Gmina obszaru miejskiego Tuluza położona na północy departamentu Ariège, Lissac graniczy z departamentem Haute-Garonne . Jest to około czterdzieści kilometrów od Tuluzy i około dwukrotnie granicy hiszpańskiej .

Gminy przygraniczne

Lissac graniczy z czterema innymi gminami, z których dwie znajdują się w departamencie Haute-Garonne .

Gminy graniczące z Lissac
Saint-Quirc Cintegabelle
( Górna Garonna )
Gaillac-Toulza
( Haute-Garonne ) 		Lissac [1]
Labatuta

Hydrografia

Miasto jest podlewane przez Jade , z dopływem z Ariège , głównej rzeki w dziale która przepływa około trzech kilometrów na wschód od miasta.

Trasy komunikacyjne i transport

Miasto jest obsługiwane przez sieć Arc-en-ciel i drogę departamentalną D 27 , która łączy Saverdun z Caujac .

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,1  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 9,9 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,7  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 753  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,5 dnia
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,7 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na wschodzie departamentu wpływy śródziemnomorskie podkreślają sezonowe kontrasty, klimat jest tam bardziej suchy.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego, „Saint-Ybars” w gminie Saint-Ybars zlecenie w 1987et o 11  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,5  ° C i opady wysokość 790,3  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Toulouse-Francazal” w miejscowości Cugnaux w departamencie Haute-Garonne , uruchomionej w 1922 r. i oddalonej o 33  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 14,1  °C w okresie 1971-2000 , w 14,1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 14,3  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Lissac to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tuluzy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 527 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (79,7% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (79,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (35,9%), grunty orne (35,1%), lasy (20,3%), heterogeniczne użytki rolne (8,7%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 377  ha; jego wysokość waha się od 212 do 334  metrów .

Historia

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 roku wynosi od 500 do 1499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach 2014 to piętnastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina tworząc dzielnicę Pamiers , w społeczności gmin Portes d'Ariège Pyrénées i kantonie Portes d'Ariège (przed 2014 oddziałowej redystrybucji, Lissac był częścią dawnej kantonie Saverdun ), a przed 1 st stycznia 2017 go był częścią wspólnoty gmin kantonu Savardun .

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
marzec 2014 W trakcie Monique Dupré-Godfrey    
Marzec 2008 2014 Remi Gemignani    
Marzec 2001 2008 Klemens Castex    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 250 mieszkańców, co stanowi wzrost o 18,48% w porównaniu do 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
300 276 322 309 374 402 410 403 377
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
353 368 333 345 333 316 286 270 288
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
268 246 243 218 217 207 195 181 189
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
214 187 199 136 164 176 202 208 245
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
250 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 98 125 148 153 144 130 135 133
Liczba gmin w departamencie 340 328 330 332 332 332 332 332

Gospodarka

Edukacja

Lissac jest częścią akademii w Tuluzie .

Kultura i święta

Aktywności sportowe

Petanque , turystyka ,

Ekologia i recykling

W ramach Planaurel SMECTOM prowadzona jest zbiórka i utylizacja odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów oraz ochrona i poprawa stanu środowiska.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 17 czerwca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 )
  4. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 17 czerwca 2021 )
  8. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  9. „  Station Météo-France Saint-Ybars - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 17 czerwca 2021 )
  10. „  Orthodromy between Lissac and Saint-Ybars  ” , fr.distance.to (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  11. "  Stacja Météo-France Saint-Ybars - zestawienie klimatyczne - 1981-2010 statystyki i zapisy  " , na publicznych data.meteofrance.fr (konsultowane w saint-ybars ) .
  12. „  Orthodromy between Lissac and Cugnaux  ” , fr.distance.to (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  16. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  17. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  22. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  23. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  24. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie interieur.gouv.fr ( oglądanie 9 września 2020 r . ) .
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. „  Home of the Smectom website  ” , na SMECTOM: Website (konsultacja 9 września 2020 r . ) .
  34. http://www.smectom.fr/les-services-smectom/les-services-par-commune/communaute-de-communes-des-portes-d-ariege-pyrenees-326.html