John Suckling (poeta)

John Suckling Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Portret ssania - Antoine van Dyck Kluczowe dane
Narodziny 1609
Twickenham ( Anglia )
Śmierć 1642
Paryż ( Francja )
Podstawowa działalność Dramaturg , poeta
Autor
Język pisania język angielski
Ruch Teatr elżbietański
Gatunki poezja , komedia , tragikomedia , tragedia

Podstawowe prace

Gobliny

John Suckling (urodzony w Twickenham w 1609 roku - zmarł w Paryżu w 1642 roku) to poeta , dramaturg i dworzanin angielski z czasów Jacquesa I i Karola I w Anglii .

Biografia

Ascendants

Dziadek i wujek

John Suckling urodził się w domu rodzinnym w Whitton , w parafii w Twickenham w Middlesex , i tam został ochrzczony10 lutego 1609. Jego dziadek, Robert Suckling  (w) , potomek starej rodziny Norfolk , był burmistrz z Norwich i reprezentował miasto w parlamencie w 1586. Jego wuj Edmond karmionego piersią, był dziekanem Norwich 1614 aż po jego śmierci w 1628 roku.

Tata

Jego ojciec, również imieniem John Suckling, wstąpił do Gray's Inn w 1590 r. I został wybrany posłem do Parlamentu Norwich Borough w 1601 r. W 1602 r. Pełnił funkcję sekretarza Lorda Skarbnika , aw 1602 r.Grudzień 1604Został odbiorcą podatków za zbycie majątku Sir Arthura Atye  (w) . W parlamencie w 1614 roku wydaje się reprezentować Reigate . Został pasowany na rycerza przez Jacquesa I st w Theobalds Domu na22 stycznia 1615. WLuty 1620, został mistrzem próśb , aw 1622 r. został mianowany administratorem dworu królewskiego, „stanowiskiem płatnym”. Ta funkcja jest niewątpliwie bardzo dochodowa dla tego człowieka, który do tej pory nigdy nie przepuścił okazji do gromadzenia dworów, czynszów , spowiedzi w różnych częściach kraju. WWrzesień 1621Jest określany jako najpoważniejszy przeciwnik Richarda Westona  (nie) na stanowisko Chancellor of the Exchequer , orazMarzec 1622Został awansowany na Sekretarza Stanu , a Jacques I er , wstąpiwszy na tron, mianowany Tajnym Radnym . W 1623 roku zdecydował się reprezentować Middlesex w parlamencie, będąc również wybranym do Lichfield i Kingston-upon-Hull . W 1625 reprezentował Yarmouth , aw 1626 zasiadł raczej w Norwich niż w Sandwich . On umarł na27 marca 1626.

Matka

Jego matka, Martha, jest córką Thomasa Cranfielda, obywatela i kupca tkanin Londynu . Jest więc siostrą Lionela Cranfielda  (w) , który w 1622 roku został mianowany pierwszym hrabią Middlesex  (w) . Ona umiera dalej28 października 1613w wieku trzydziestu pięciu lat, pozostawiając swojego syna Jana w wieku czterech i pół lat i cztery córki. Wdowiec John Suckling Sr. ponownie poślubia Jane, wdowę po Charlesie Hawkinsie. Na prośbę tego ostatniego kupił posiadłość Rose Hall niedaleko Beccles , którą zostawił z nią oraz swój dom przy Fleet Street w Londynie.

Młodość

W wieku szesnastu lat, John Suckling weszła Trinity College na Uniwersytecie Cambridge w3 lipca 1623, ale nie ukończył studiów, mimo że Davenant mówił ekscentrycznie o swoich akademickich kompetencjach. Ssanie jest wpuszczane do Gray's Inn dnia23 lutego 1626. Śmierć jego ojca nastąpiła27 marcaw tym samym roku uczynił go spadkobiercą zamożnych posiadłości w Suffolk , Lincolnshire i Middlesex , co umożliwiło mu przewodzenie sądowi wyższemu na dworze. Wśród jego przyjaciół możemy zacytować zastępcę i pastora, sir Tobie Matthew  (w) , dramatopisarza Thomasa Nabbesa , który zadedykował mu swoją sztukę Covent Garden w 1638 roku, poetę i tłumacza Wye Saltonstall , który swoje tłumaczenie Epistolae Ponto zadedykował mu go przez Owidiusza w 1639 roku, Richarda Lovelace'a oraz prawnika i zastępcę Tomka Carew  (en) . Jest bliżej związany z Williamem Davenantem , do którego wysłał kilka kopii wierszy i który zainspirował go szczególnym szacunkiem dla Szekspira , oraz z „bardzo pamiętnym” Johnem Halesem , teologiem i pisarzem, do którego również kierował wersety.

Wieś Holandii

Jego powiązania z rodziną Middlesex pomogły mu dostać się do wyższych kręgów oficjalnych. Ale pobyt młodego walecznego na dworze został przerwany przed końcem 1628 roku, kiedy zaczął podróżować. Zatrzymuje się najpierw w Paryżu , a następnie przechodzi do Włoch . Ale dla19 września 1630, ponownie znajduje się w Anglii, gdzie w Domu Theobaldów jest pasowany na rycerza przez króla . Gromadzi sięLipiec 1631siła sześciu tysięcy ludzi, która opuściła Yarmouth i udała się do Holandii pod dowództwem markiza Hamilton , aby wzmocnić armię Gustawa Adolfa . Pod ich kierownictwem, brał udział w klęsce hrabiego Tilly przed Lipska na7 września 1631i jest obecny w siedzibach Crossen na Śląsku , Guben w Brandenburgii , Głogowa w Polsce i Magdeburga w Saksonii-Anhalt . Powracając w 1632 roku po tych przygodach, Ssanie rzuca się z pasją i przepychem we wszystkie przyjemności dworu: karty, kości i kobiety wywierają na nim nieodpartą fascynację i chętnie przyznaje, że to, co uważa najbardziej na świecie za parę. czarnych oczu lub radosnego strzału w miski. Więc w Tunbridge Wells wygrał 2000 funtów dla pewnego Lorda Dunhilla w grze w kręgle .

Incydent psuje mu karierę szczęśliwego dworzanina. Zabiegał o względy córki sir Henry'ego Willoughby'ego, bardzo zamożnej dziedziczki, a jego roszczenia zostały zatwierdzone przez króla Karola, którego był ulubieńcem. Postęp negocjacji jest słabo oceniany przez młodą damę, która jest zdeterminowana, aby udaremnić projekt. W tym celu zatrudnia innego konkurenta, sir Johna Digby'ego, któremu przydziela zadanie uzyskania podpisu Sucklinga na dole odręcznego zrzeczenia się w jej dłoni. Digby, człowiek o dużej sile fizycznej i doświadczony szermierz, wyrusza na poszukiwania rywala w Londynie. Spotykają się na drodze i po krótkiej kłótni dochodzi do ciosów. Nieszczęsny poeta zostaje pobity bez wyciągnięcia miecza. Fakt, że również kategorycznie przesłać ten Gross uwalnia Outrage języki wielu krytyków do sądu, a prowadzi go plotka wolą uczestniczyć ważone mężczyzn jak Lucius Cary , 2 e  wicehrabia Falkland, Roger Boyle, Thomas Stanley i innych filozofów i naukowców. W ten sposób znajduje się z Falklandem i innymi na oficjalnej debacie, która odbywa się w salonach Johna Halesa w Eton , aby porównać zasługi Szekspira z zasługami klasycznych poetów. Jednogłośnie preferowany jest Szekspir. Ssanie radośnie gromadzi nazwiska swoich najciekawszych współczesnych w Sesji poetów , która krążyła w formie rękopisu na początku 1637 r. Później tę literacką formę często podejmował, na przykład Lord Rochester ( Trial for the Bays ) w Sheffield , 1 st książę Buckingham i Normanby ( Wybór poetą Laureate ) i wielu innych, których najlepszym jest chyba Święto Poetów z Leigh Hunt .

Pierwsza sztuka

W tym samym roku Suckling wybrał się z Davenantem do Bath . Według Johna Aubreya , Suckling dociera do załogi księcia z wózkiem pełnym książek. Tam napisał swój mały traktat o socynianizmie . Poniższy zima, napisał swoją pierwszą sztukę Aglaura , o której wielebny George Garrard napisał Thomas Wentworth , 1 st hrabiego Strafford  : „Dwie sługi króla Jana Sutlin [ sic ] i Will Barclay, każdy napisał sztukę, która została wykonana z wielkim sukcesem na korcie iw teatrze Blackfriars . Sztuka Sutlina kosztowała trzysta lub czterysta funtów, a on dał aktorom osiem lub dziesięć nowych kostiumów, bezprecedensowy przepych ”. Król z pewnością jest obecny i wyraża żal, że fabuła kończy się tragicznie, do tego stopnia, że ​​Suckling zmienia go, zmieniając jego tragedię w tragikomedię . Sukces jest prawdopodobnie w dużej mierze zasługą wystroju, który nigdy wcześniej nie wyglądał tak bogato na scenie teatralnej i można go znaleźć tylko na pokazach masek na dworze. Ten utwór został przejęty podczas Restauracji , ale Pepys uważa go za „zły”, podczas gdy Flecknoe w swoim Short Discourse on the English Stage nie jest bardziej entuzjastyczny, pisząc, że „jest pełen kwiatów, ale kwiatów ukąszonych i nie rośnie naturalnie ”. Aglaura została opublikowana w 1638 r. Z przedmową wierszem de Brome . Szerokie marginesy prowokują do sarkazmu dowcipnych ludzi, którzy porównują tekst na swojej stronie do dziecka w dużym łóżku.

Szkocka wieś

Kiedy rozpoczyna się kampania w Szkocji, Suckling i jego przyjaciel George Goring proponują, aby w ciągu trzech dni sprowadzić po stu jeźdźców. Kontyngent Sucklinga jest montowany zgodnie z harmonogramem, szacowany koszt 12 000  funtów, i towarzyszy on Charlesowi w jego marszu do granicy wMaj 1639. Choć pospiesznie wycofał się z Kelso z Henry Rich , 1 st hrabiego Holandii , żaden akt tchórzostwa nie może być pociągnięty do niego. To, co wystawia go na kpinę rymów, to kosztowna wspaniałość szkarłatnych kurtek i piór, a także białych dubletów, którymi zdobi swoich żołnierzy. Autor obfitych wersetów O najbardziej wojennych przygotowaniach sir Johna Sucklinga do wojny szkockiej byłby jeszcze bardziej sarkastyczny, gdyby dowiedział się, jak Alexander Leslie złapał prywatny trener Sucklinga, który zawierał dużą ilość wystawnych ubrań i 300  funtów w gotówce. Jednak dzięki jego postępowaniu podczas kampanii Ssanie zyskuje uznanie króla, a nie odwrotnie. Plik22 lutego 1639, uzyskuje stanowisko kapitana karabinierów i mniej więcej w tym czasie pojawia się jego sztuka Niezadowolony pułkownik , w której podkreśla nielojalność Szkotów. Pierwszy szkic tego utworu zostanie wydrukowany w 1646 roku pod tytułem Brennoralt .

Przygotuj spisek i przeciek

Prawdopodobnie zimą 1640 roku napisał list z radą do króla w formie listu do sir Henryka Jermyna , powiernika królowej. Jej dość zdezorientowana opinia jest taka, że ​​Charles przede wszystkim rezygnuje z biernej postawy i robi coś niezwykłego. Według niego król musi licytować przywódców opozycji, udzielając im wszystkiego, czego zapragną, a nawet bardziej niż czegokolwiek. W połowie marca poeta zakończył swoją opinię projektem „coup de force”. Jest to pierwszy wojskowy spisek mający zapewnić dowództwo armii króla. Ale między jego promotorami pojawiają się spory. Henry Percy  (nie) tymczasowo przekonał króla, by zrezygnował z planu Suckling i Jermyn na rzecz swojego. Podejmowane są, zgodnie z sugestią króla, próby pogodzenia dwóch grup na kilku spotkaniach w Whitehall , ale kończy się to niepowodzeniem, a Karol ostatecznie odrzuca plany dwóch grup: „Wszystkie te rozwiązania są głupie i daremne ... teraz rozważy je bardziej ”. Jeden ze spiskowców, George Goring, zły, że jego propozycja marszu na Londyn i Parlament nie powiodła się, dobrowolnie ujawnia szczegóły planu liderom opozycji w parlamencie.

Po Strafford za wykonanie The11 majaszybko powołano komisję do zbadania spisku. Liderzy opozycji są szczególnie wściekli na Suckling, kiedy dowiadują się, że w ciągu ostatnich dwóch tygodni był bardzo zajęty rekrutacją ludzi rzekomo dla Portugalii , których2 marcaagenci króla próbowali zapewnić stu ludziom dostęp do Tower of London , niewątpliwie w celu uwolnienia Strafforda, iw końcu tego samego dnia Suckling zebrał w tawernie przy Bread Street około sześćdziesięciu uzbrojonych ludzi. Plik6 maja, Oczekuje się, że ssanie i jego wspólnicy zostaną postawieni przed Komitetem Lordów, ale nie pojawią się, a 8 maja, wydano im nakaz aresztowania .

Król obiecuje parlamentowi zachować swoich dworzan, ale Suckling, którzy uciekli z 6 maja, jest na lądzie 8 listopada, a jego przyjaciele się ukrywają. Werdykt o zdradę stanu jest wymawiane na13 sierpniaprzeciwko Suckling, Jermyn i Percy. Wkrótce po jego ucieczce ukazał się list wysłany przez sir Johna Sucklinga z Francji, w którym potępił jego smutny majątek i ucieczkę, zawierający odkrycie spisku i konspiracji zamierzone przez niego i jego zwolenników przeciwko Anglii , burleskową broszurę opowiadającą o życiu poety w czterdzieści dwie zwrotki , jak Sir John Mennes  (w) . Ta amuseta została wydrukowana w Londynie, chociaż jest datowana16 czerwca 1641w Paryżu, co dowodzi, że Ssanie rzeczywiście mieszkało w tym czasie w Paryżu. Dziwaczna broszura prozatorska ukazała się również w 1641 roku, zatytułowana Newes od Sir Johna Sucklinga, będąca relacją jego nawrócenia z papisty na protestanta; także jaką mękę znosił z powodu cierpień Inkwizycji w Hiszpanii; i jak lord Lekeux, jego Oskarżyciel, stał się oniemiały, miał wydać na niego wyrok śmierci („Wiadomości od Sir Johna Sucklinga, odnoszące się do jego nawrócenia z katolicyzmu na protestantyzm; także jakie męki znosił przez lud Inkwizycja w Hiszpanii  i jak lord Lekeux, jego oskarżyciel, jest zdruzgotany, kiedy to on musi ponieść karę śmierci ”). Nie należy zbytnio doceniać tego traktatu, ale część musi być prawdziwa.

Coś podobnego w tonie, również datowane na 1641 r. I zatytułowane Spotkanie czterech uciekinierów, opowiada o przypadkowym spotkaniu we Francji Lorda Fincha , Sir Francisa Windebanka  (w) , Sir Johna Sucklinga i Dr Roane'a.

Pamfleci praparlamentarni wykorzystują ucieczkę Sucklinga: „Był jednym z najlepszych, którzy pisali sztuki, ale Spisek nie należał do jego najlepszych. Zmuszony biegiem do opuszczenia sceny, nie odważył się zostać na pierwszym akcie ”.

Śmierć

Istnieją pewne wątpliwości co do okoliczności jego śmierci. Jedna z wersji, niezbyt wiarygodna, mówi, że jeden z jego lokajów, zdemaskowany za kradzież w domu, wsunąłby albo otwartą brzytwę, albo zardzewiały gwóźdź w jednym z butów Ssaka, powodując krwotok lub infekcję. Inna wersja mówi, że po tym, jak jego fortuna się rozpłynęła na wygnaniu i bojąc się ubóstwa, kupuje truciznę od paryskiego aptekarza i truje się. Ten cel, który on sam stanowczo potępił w przypadku męża swojej starszej siostry, został przez niego przypuszczalnie przyjęty w maju lubCzerwiec 1642. Aubrey mówi, że został pochowany na cmentarzu przy kościele protestanckim w Paryżu.

Będąc samotnym i bezdzietnym, jego dziedzictwo przechodzi na przyrodniego brata jego ojca, Charlesa Sucklinga.

Opis fizyczny

Aubrey przywraca szczegółowy opis fizyczny Ssania z Davenant. „Posiadał nieporównywalną zdolność odpłaty i szczególnie żywy umysł, kiedy czuł się sprowokowany lub zaatakowany. Był jednym z największych szarmanów swoich czasów, a także jednym z najwybitniejszych graczy w kręgle i karty. Żaden kupiec nie dałby mu więc kredytu w wysokości sześciu pensów, gdyż jednego dnia mógł mieć przy sobie 200  funtów, następnego dnia nawet nie połowę, a czasem nawet nic. Był średniego wzrostu, niezbyt silny fizycznie, oczy miał okrągłe i żywe, twarz czerwonawą, a nos czerwony. Jego głowa nie była zbyt duża, a włosy rudoblond. Jego broda zawinęła się naturalnie, co nadawało mu żywy i pełen wdzięku wygląd. Aubrey precyzuje, że wymyślając grę w kribaga , zarobił 20 000  funtów, wysyłając we wszystkie miejsca gry w kraju swoje karty oznaczone swoim logo.

Najlepszy portret Suckling to ten wykonany przez van Dycka , który obecnie przebywa w Hartwell , niedaleko Aylesbury . Reprezentuje poetę w niebieską kurtkę i szkarłatny płaszcz, opierając się o skałę, a pozornie trzymając Pierwsze Folio z Szekspira , otwartą do Hamleta , jak gdyby chciał się identyfikować z postacią tytułowego, lub przynajmniej, aby ubiegać się o literacką spuściznę Szekspir. Istnieje kilka rycin jego twarzy wykonanych z innego portretu van Dycka lub z rysunku J. Thursona.

Pracuje

Tylko niewielka część jego twórczości została upubliczniona za jego życia. Wszystko, co jest istotne w jego literackiej spuścizny jest publikowany cztery lata po jego śmierci w tomie Fragmenta Aurea , napisami Zbiór wszystkich Niezrównana utworów napisanych przez Sir John Suckling, opublikowane przez przyjaciela ( tj Humphrey Moseley  (en) ) , aby utrwalać jego pamięć . Ten tom zawiera jego wiersze , listy do różnych wybitnych osobistości przy różnych okazjach , trzy sztuki, Aglaura , Gobliny i Brennoralt oraz traktat o socynianizmie , zatytułowany Wyjaśnienie religii przez rozum .

Gobliny

Spektakl The Goblins jest wystawiany w teatrze Blackfriars przez wojska króla w 1638 roku i przewieziony do Theatre Royal24 stycznia 1667. „  Gobliny  ” to złodzieje, którzy pod przywództwem swojego przywódcy Tamorena straszą królestwo „Francelii” swoimi złymi sztuczkami i przedstawiają surową formę sprawiedliwości na wzór Robin Hooda i jego ludzi. Przebieg akcji jest niepokojący, choć pojawiają się błyskotliwe fragmenty i kilka punktów krytyki literackiej i społecznej. The Gentleman Magazine napisał o tej sztuce w 1840 roku: „Jego żywa fantazja i żywa mieszanka dialogów, pieśni i muzyki, a także nadmiar działań, jak się wydaje, zostały powierzone Sheridanowi , który, jak się wydaje, miał ją zrewidować” .

Tragedia Brennoralt

Utwór ten jest poprawioną i rozbudowaną wersją Niezadowolonego pułkownika z 1640 roku. Chociaż zawiera kilka fragmentów dobrej retoryki , jest mniej skuteczny niż Aglaura czy Gobliny . Istnieją namacalne aluzje do sytuacji politycznej z 1639 r., Litwini w sztuce w oczywisty sposób reprezentują Szkotów, choć scena ta rozgrywa się w Polsce . Brennoralt zostaje wznowiony5 marca 1668w Teatrze Królewskim. Ssanie nie waha się wstawić kilku całych wersów Szekspira bez wskazywania tego.

Smutny

Ta niedokończona tragedia została opublikowana w trzecim wydaniu Fragments Aurea wraz z dodatkowymi wierszami i listami. Późniejsze wydania, zatytułowane The Works of Sir John Suckling , ukazały się w 1696, 1709, 1719, 1766 i 1770 roku.

Bibliografia

  1. Lee, Dictionary National Biography , str.  140
  2. Lee, Dictionary National Biography , str.  141
  3. Lee, słownik Narodowy Biografia , s.  142
  4. Thorndike, Teatr Szekspira , str.  193
  5. Milling, Cambridge History of British Theatre , str.  447-448
  6. Lee, Dictionary National Biography , str.  143
  7. Baker Biographia Dramatica , str.  697
  8. Morgan, poeta Suckling Cavalier , s.  19
  9. Morgan, poeta Suckling Cavalier , s.  20
  10. Milling, Cambridge History of British Theatre , str.  445
  11. Morgan, poeta Suckling Cavalier , s.  22
  12. Lee, słownik Narodowy Biografia , s.  144
  13. Morgan, poeta Suckling Cavalier , s.  27
  14. Lee, Dictionary National Biography , str.  145
  15. Lee, Dictionary National Biography , str.  146
  16. Potter, Życie Williama Szekspira , str.  420-421
  17. Morgan, poeta Suckling Cavalier , s.  34

Bibliografia

Linki zewnętrzne