Jean-Pierre Jabouille
Jean-Pierre Jabouille
Jean-Pierre Jabouille w 1975 roku.
| Przezwisko | The Big Blond |
|---|---|
| Data urodzenia | 1 st październik 1.942 |
| Miejsce urodzenia | Paryż , Ile-de-France , Francja |
| Narodowość | Francuski |
| Lata działalności | 1975 - 1981 |
|---|---|
| Jakość | Kierowca rajdowy |
| Lata | Stabilny | 0C.0 ( V. ) |
|---|---|---|
|
Franck Williams Racing Cars Brytyjska drużyna wyścigowa Formuły 1 Team Surtees Elf Team Tyrrell Renault F1 Team Ligier |
| Liczba wyścigów | 55 (49 odjazdów) |
|---|---|
| Pozycje biegunowe | 6 |
| Podium | 2 |
| Zwycięstwa | 2 |
Jean-Pierre Alain Jabouille urodził się w Paryżu dnia1 st październik 1.942jest francuskim kierowcą wyścigowym . Od 1975 do 1981 roku brał udział w 55 Formuły 1 Grand Prix , w którym nagrał dwa zwycięstwa i dwa podia za 21 punktów w mistrzostwach. Wylądował również na sześciu pole position. Jest autorem pierwszego zwycięstwa Renault w Formule 1, które miało miejsce w 1979 roku podczas Grand Prix Francji w Dijon-Prenois .
Biografia
Pochodzący z Creuse , syn architekta takiego jak Clermontois Patrick Depailler i posiadacz dyplomu inżyniera, Jean-Pierre Jabouille zadebiutował w sporcie motorowym w 1966 roku , zdobywając Renault 8 Gordini Cup . W 1967 roku przesiadł się na samochód jednomiejscowy w mistrzostwach Francji Formuły 3 . Wicemistrz w 1968 roku za François Cevertem , został zwerbowany przez firmę Alpine , która uczyniła go pilotem rozwoju. W następnych latach Jabouille prowadzi program w Endurance (z Matrą ) i jednomiejscowym w Alpine, a następnie zaangażował się jako producent silników do mistrzostw Europy Formuły 2 .
W 1974 roku Jabouille dostał swoją pierwszą szansę w Formule 1 . Ale Grand Prix Francji , nie uda mu się zakwalifikować Iso z Franka Williamsa . Kilka tygodni później nie odnosił już sukcesów w Grand Prix Austrii na Surtees . W końcu w następnym roku wziął udział w swoim pierwszym Grand Prix we Francji w trzecim samochodzie zespołu Tyrrell . W 1975 roku wygrał 1000 kilometrów Mugello .
W 1976 roku Jabouille wygrał mistrzostwa Europy Formuły 2, jednocześnie ładując go do czołowego silnika z turbodoładowaniem 1500 cm 3, dzięki któremu Renault jest w stanie zrewolucjonizować Formułę 1. Renault F1 turbo zadebiutowało w mistrzostwach świata z okazji 1977 roku. Grand Prix Wielkiej Brytanii i szybko zyskał przydomek „ Yellow Tea Pot ” („żółty imbryk”) ze względu na jego skłonność do kończenia wyścigów w chmurze białego dymu. Początkowo Renault pokazuje swój potencjał szczególnie w kwalifikacjach , a Jabouille musi poczekać do końca sezonu 1978, aby zakończyć imponującą serię wycofań i zdobyć pierwsze punkty, dzięki zdobytemu czwartemu miejscu. W Eastern United Grand Prix Stanów Zjednoczonych w Watkins Glen .
W 1979 roku Renault potwierdziło swój wielki potencjał, ale po raz kolejny musiało znosić powtarzające się problemy podczas wyścigu. Dopiero podczas Grand Prix Francji w Dijon Jabouille w końcu rozegrał bezproblemowy wyścig, z którego skorzystał, aby wygrać swoje pierwsze zwycięstwo i dać silnikowi turbo pierwszy sukces w Formule 1. Ale to historyczne zwycięstwo jest częściowo zasłonięty pojedynkiem między jego kolegą z drużyny René Arnoux a Gillesem Villeneuve o drugie miejsce. Jean-Pierre Jabouille powiedział do Mauro Forghieri : „Ale Mauro, zdajesz sobie sprawę, wygrałem główną nagrodę i nikt nie jest mną zainteresowany, wszyscy są zainteresowani René Arnoux i Gilles Villeneuve ”. Zwycięstwo Jabouille'a w Dijon pozostaje jego jedynym wynikiem w sezonie. Ten sam schemat powtórzył się w 1980 roku , kiedy odniósł kolejny sukces w Austrii , pośród morza porzucenia. Najbardziej bolesny z nich ma miejsce pod koniec sezonu w Kanadzie , gdzie zerwane zawieszenie posyła go na ścianę i zostawia ze złamanymi nogami.
Jeszcze przed poważną kontuzją Jabouille wiedział, że w Renault zastąpi go wielka nadzieja Alain Prost i podpisał kontrakt z Ligierem . Pomimo wątpliwości co do zdolności Jabouille'a do powrotu na najwyższy poziom, Ligier zachował zaufanie do francuskiego kierowcy, który powrócił do rywalizacji w 1981 roku podczas Grand Prix Argentyny . Szybko jednak okazuje się, że „wysoki blondyn” nie odzyskał już wszystkich zdolności fizycznych iw połowie sezonu kładzie kres swojej karierze w Formule 1, którą kończy na jednym z list przebojów. Najdziwniejszy: tylko trzy kończy na punktach, ale dwa zwycięstwa.
Po spędzeniu czasu z zespołem Ligier jako dyrektor techniczny Jabouille wznowił karierę jako kierowca w mistrzostwach Francji w superturystyce . Związany z Peugeotem , został wybrany przez Jeana Todta na głównego człowieka programu Peugeot 905 od 1990 roku . W czerwcu 1993 roku , po podium w 24-godzinnym wyścigu Le Mans , został powołany na miejsce Jeana Todta (odchodzącego do Ferrari ) na czele Peugeot Sport . Jest w szczególności odpowiedzialny za przygotowanie przyjazdu producenta z Sochaux do Formuły 1. Jednak dwa lata później, po mieszanym debiucie Peugeota w głównej dyscyplinie (zerwanie z McLarenem , nieprzekonująca współpraca z Jordanią ), został zastąpiony.
Jest początkiem zespołu JMB Racing z Jean-Michelem Bouresche, zanim przeszedł na emeryturę po tytułach w Porsche Supercup i FIA Sportscar .
W 2010 roku , Jean-Pierre Jabouille uczestniczył jako doradca techniczny w filmie Guma przez Quentina Dupieux .
Od 2013 roku jest sponsorem i uczestnikiem historycznego rajdu Creusekistan skupiającego samochody powyżej 35 roku życia.
Wyniki Mistrzostw Świata Formuły 1
| Pora roku | Stabilny | Rama | Silnik | Opony | GP zakwestionował | Zwycięstwa | Pozycje biegunowe | Punkty wpisane | Zaszeregowanie |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1974 | Samochody wyścigowe Franck Williams | Williams fw | Cosworth DFV V8 | Ognisty kamień | 0 | 0 | 0 | 0 | nc |
| Team Surtees | Surtees TS16 | Ford - Cosworth DFV V8 | Ognisty kamień | 0 | 0 | 0 | |||
| 1975 | Zespół Elfów Tyrrell | Tyrrell 007 | Cosworth DFV V8 | Dobry rok | 1 | 0 | 0 | 0 | nc |
| 1977 | Brytyjski zespół wyścigowy Formuły 1 | Marzec 761 | Ford - Cosworth DFV V8 | Dobry rok | 0 | 0 | 0 | 0 | nc |
| Zespół Renault Elf | Renault RS01 | Renault EF1 V6 turbo | Michelin | 4 | 0 | 0 | |||
| 1978 | Zespół Renault Elf | Renault RS01 | Renault EF1 V6 turbo | Michelin | 14 | 0 | 0 | 3 | 17 th |
| 1979 | Zespół Renault Elf | Renault RS01 | Renault EF1 V6 turbo | Michelin | 3 | 0 | 1 | 9 | 13 tys |
| Renault RS10 | Renault EF1 V6 turbo | Michelin | 11 | 1 | 3 | ||||
| 1980 | Zespół Renault Elf | Renault RE20 | Renault EF1 V6 turbo | Michelin | 13 | 1 | 2 | 9 | 8 tys |
| Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | Zespół Talbot Gitanes | Ligier JS17 | Matra MS81 V12 | Michelin | 3 | 0 | 0 | 0 | nc |
| Całkowity | 49 | 2 | 6 | 21 |
( Podpis ) Pogrubioną czcionką : pole position.)
Uwaga:
- Zarejestrowany do Grand Prix bez udziału *
| Brak uczestnictwa: | Grand Prix Monako 1977 |
| Niedostępny samochód: | Grand Prix Francji 1977 ; Grand Prix Niemiec 1977 ; Grand Prix Austrii 1977 |
| Ranny: | Grand Prix Stanów Zjednoczonych w 1980 roku ; Grand Prix Brazylii 1981 |
Zwycięstwa w Mistrzostwach Świata Formuły 1
| # | Rok | Uchwyt | Nagroda główna | Obwód | Pozycja startowa | Stabilny | Samochód | streszczenie |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1979 | 8/15 | Francja | Dijon-Prenois | Pozycja biegunowa | Elf Renault Sport | Renault RS10 | streszczenie |
| 2 | 1980 | 10/14 | Austria | Österreichring | 2 nd | Zespół Renault Elf | Renault RE20 | streszczenie |
Wyniki w 24-godzinnym wyścigu Le Mans
Uwagi i odniesienia
- Jego ojciec, Robert Jabouille, architekt DPLG miasta Paryża, sporządził plany mostu Grenelle i Allee des Cygnes ( „ Robert Jabouille (1899-1967) ” na I wojnę światową 1914-1918.com (konsultowany w1 st listopad 2015) ) .
- http://www.lequipemagazine.fr/top-5/Top-5-des-innovations-qui-font-gagner/336395/
- Davide Cironi , „ Forghieri Racconta: 12 domande imperdibili - Intervista di Davide Cironi (SUBS) ” ,10 maja 2019 r(dostęp 14 czerwca 2019 )
- Wiadomości o klasycznych wyścigach - Wszystkie wiadomości o historycznym pojeździe , „ Wiadomości o wyścigach klasycznych - Wszystkie wiadomości o historycznym pojeździe ” , na www.newsclassicracing.com (dostęp 23 stycznia 2019 )
Zobacz też
Powiązane artykuły
- Ranking mistrzostw świata kierowców Formuły 1 według lat
- Ranking kierowców Formuły 1 według liczby zwycięstw w Grand Prix
- Ranking kierowców Formuły 1 według liczby miejsc na podium
- Ranking kierowców Formuły 1 według liczby miejsc startowych
- Lista kierowców Formuły 1, którzy zdobyli punkty w mistrzostwach świata, w podziale na kraje
Linki zewnętrzne
- (fr) , (en) , (es) , (de) , (it) , (pt) Profil Jean-Pierre Jabouille na statsf1.com .
- (pl) Profil Jean-Pierre'a Jabouille'a na racingsportscars.com .