Data urodzenia | 31 października 1941 |
---|---|
Miejsce urodzenia | Pinner , Middlesex , Anglia |
Narodowość | brytyjski |
Lata działalności | 1968-1972, 1974, 1976 |
---|---|
Jakość | Kierowca rajdowy |
Lata | Stabilny | 0C.0 ( V. ) |
---|---|---|
Scuderia Ferrari Bruce McLaren Motor Racing Tom Wheatcroft Racing Team Surtees Frank Williams Racing Cars Martini Racing Team Hexagone of Highgate |
Liczba wyścigów | 16 (9 odjazdów) |
---|---|
Pozycje biegunowe | 0 |
Podium | 0 |
Zwycięstwa | 0 |
Derek Reginald Bell , urodzony dnia31 października 1941in Pinner in Middlesex to były angielski kierowca wyścigowy, specjalista od wytrzymałości , znany z pięciokrotnego wygrania 24-godzinnego wyścigu Le Mans . Ścigał się także w Formule 1 dla Ferrari , McLarena , Surtees i Tecno .
Derek Bell dorastał na farmie i pomagał zarządzać kempingiem w pobliżu portu Pagham (w środku ), zanim jego ojczym - Bernard Hender - zachęcił go do wzięcia udziału w zawodach na Lotus Seven . W następnym roku bierze udział w mistrzostwach Formuły 3 z Lotus 31 , a swój pierwszy wyścig w Goodwood wygrał w 1966 roku z Lotus 41 (in) .
W 1967 roku odniósł siedem zwycięstw. Zadebiutował w Formule 2 w Brabham BT23C zgłoszonym przez Curch Farm Racing jego teścia, a jego obiecujące występy zwróciły uwagę Enzo Ferrari, który zadebiutował w Formule 1 na torze Monza .
Ścigał się tylko raz Grand Prix w 1969 roku na Silverstone z McLarenem , a pod koniec roku wygrał Lakeside Trophy (w Australii ). Zgadza się on z marca w mistrzostwach Formuły 2 Europejskiej w 1970 roku i zajął drugie miejsce w tym jeden za szwajcarskiego Clay Regazzoni . Również w 1970 roku brał udział w filmie Le Mans (a także Siffert i Linge).
W 1973 roku wraz z Haraldem Ertlem zdobył Trofeum Turysty na torze Silverstone .
Derek Bell następnie skoncentrował się na wytrzymałości , zdobywając podium i zwycięstwa, a od czasu do czasu wracając do Formuły 1 w imieniu Tecno , który wjechał do prywatnego Brabhama i Surtees .
Brał udział w swoim ostatnim oficjalnym wyścigu w 24-godzinnym wyścigu Daytona w 2008 roku (na Riley Mk XI).
Plik 16 września 2017 rDerek Bell, gość Circuit automobile des remparts d'Angoulême, zostaje honorowym obywatelem miasta Angoulême .
Pięć razy wygrał 24-godzinny wyścig Le Mans :
Swoimi zwycięstwami w Le Mans dzieli głównie z Jacky Ickx i Porsche .
Dwukrotnie wygrał także Mistrzostwa Świata Samochodów Sportowych , w 1985 i 1986 r. (Drugie w 1983 r.).
Pora roku | Stabilny | Rama | Silnik | Opony | GP zakwestionował | Punkty wpisane | Zaszeregowanie |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1968 | Scuderia Ferrari SpA SEFAC | OLEJEK 312 | Ferrari V12 | Ognisty kamień | 2 | 0 | Nc. |
1969 | Bruce McLaren Motor Racing | Mclaren m9a | Cosworth V8 | Dobry rok | 1 | 0 | Nc. |
1970 | Tom Wheatcroft Racing Team Surtees |
Brabham BT26A Surtees TS7 |
Cosworth V8 | Dobry rok | 2 | 1 | 22 nd |
1971 | Frank Williams Racing Cars Team Surtees |
Marzec 701 Surtees TS9 |
Cosworth V8 | Ognisty kamień | 1 | 0 | Nc. |
1972 | Martini Racing Team | Tecno PA123 / 3 | Tecno 12 flat | Ognisty kamień | 2 | 0 | Nc. |
1974 | Bang & Olufsen Team Surtees | Surtees TS16 | Cosworth V8 | Ognisty kamień | 1 | 0 | Nc. |
1977 | Hexagon of Highgate | Penske PC3 | Cosworth V8 | Dobry rok | 1 | 0 | Nc. |
(oprócz 26 startów w 24-godzinnym wyścigu Le Mans w 27 sezonach - drugi kierowca spoza Francji, za Japończykiem Yōjirō Terada -)
(lub w sumie trzydzieści sukcesów, ustanowionych między 1971 a 1989; był także 2. w 12-godzinnym wyścigu Sebring w 1985, 1993, 1994 i 1995 oraz 3. e w 1984 i 1986).