| Sport | Formuła 1 |
|---|---|
| kreacja | 1950 |
| Organizatorzy | FIA |
| Redagowanie | 32 nd |
| Liczba rękawów | 15 nagród głównych |
| Oficjalna strona internetowa |
www.fia.com www.formula1.com |
| Mistrz pilotażu | Pika Nelsona |
|---|---|
| Kreator bohaterów | Williams - Ford |
Nawigacja
1981 Formula 1 World Championship zdobył brazylijski Nelson Piquet w Brabham - Ford . Williams zdobywa mistrzostwo konstruktorów. Na początku ostatniego Grand Prix sezonu trzech kierowców, Carlos Reuteman, Nelson Piquet i Jacques Laffite, rywalizuje o koronację. Zdobywając dwa punkty, gdy Reuteman nie, a Laffite tylko jeden, Piquet zdobywa tytuł.
Po raz pierwszy od wielu lat mistrzostwa nie rozpoczynają się na półkuli południowej, ale w Kalifornii na ulicach Long Beach . Sezon rozpoczyna się w formie kontrowersji. Aby ograniczyć wpływ samochodów na ziemię, sportowa moc rzeczywiście narzuciła prześwit wynoszący sześć centymetrów. Dwóch najbardziej przebiegłych inżynierów spieszy się, aby obejść ten punkt przepisów, upewniając się, że samochód zachowuje te sześć centymetrów podczas postoju, podczas kontroli technicznej, ale nie podczas wyścigu. Jeśli ambitne i bardzo złożone podwójne podwozie Colina Chapmana, Lotus 88, zostanie natychmiast uznane za nielegalne, to nie to samo, co w przypadku Brabhama ze zmienną płytą, zaprojektowanego przez Gordona Murraya, zatwierdzonego przez sportową moc. Na torze Riccardo Patrese wywołał sensację, biorąc pole i dominując na początku wyścigu za kierownicą niespodziewanych strzałek. Ale po awarii technicznej zwycięstwo przypadło Williamsowi, panującemu mistrzowi świata Alanowi Jonesowi, wyprzedzającemu jego kolegę z drużyny Carlosa Reutemanna. Nowy Williams podwójnie w Brazylii , ale poza kolejnością: otwarcie nieposłuszny instrukcjom zespołu, Reutemann odmawia scedowania zwycięstwa na Jonesa i łatwo wygrywa. Napięte twarze Brytyjczyków po wyścigu świadczą o tak powstałym niepokoju.
W Argentynie , dzięki swojemu drugiemu miejscu, Reutemann przejął wyłączną kontrolę nad mistrzostwami, podczas gdy Piquet w końcu wykorzystał przewagę nadaną mu przez swojego Brabhama ze zmienną płytą, aby wygrać. Zrobił to ponownie w Imola, gdy konkurencja zaczęła czerpać inspirację z Brabham, aby z kolei ominąć regułę sześciu centymetrów. Wciąż na podium Reutemann zachowuje prowadzenie w mistrzostwach.
W Belgii Jones wydaje się być w stanie wrócić do kontaktu ze swoim kolegą z drużyny i teraz ogłosił wroga w mistrzostwach, ale zaczynając od winy, przyznaje, wręcz przeciwnie, kolejną bolesną porażkę Reutemanna, który również czerpie korzyści z porzucenia Piqueta (wściekły po tym, jak miał został zabrany przez Jonesa na początku wyścigu), aby wystartować w mistrzostwach.
Walka Williamsa i Piqueta została zawieszona podczas dwóch kolejnych wydarzeń, Grand Prix Monako i Hiszpanii były rzeczywiście naznaczone dwoma pokazami wirtuozerii Gillesa Villeneuve, który za kierownicą turbosprężarki Ferrari, wciąż szczególnie niechętny, oferuje sobie dwa kolejne sukcesy na trasach, które a priori są niezbyt korzystne dla jego wierzchowca. Odniósł swoje najbardziej znaczące zwycięstwo w Jarama, gdzie po skorzystaniu z wcześniejszej emerytury lidera Alana Jonesa (wciąż winnego), oparł się grupie prześladowców prowadzonej przez Ligiera Jacquesa Laffite. Na mecie pierwszych pięciu skończyło się razem w nieco ponad sekundę. Piquet, ofiara trzech wypadków w trzech wyścigach, Reutemann po raz kolejny jest wielkim beneficjentem tej późnej wiosny. W miarę zbliżania się Grand Prix Francji ma 13 punktów przewagi nad Jonesem i 15 nad Piquetem.
We Francji Piquet traci szansę na ożywienie mistrzostw. Uwięziony przez deszcz, który przerwał wyścig i zapoczątkował drugą rundę, został pokonany przez Alaina Prosta, którego pierwsze zwycięstwo w Formule 1. Znak powrotu Renault do formy, również nieznacznie przegapił zwycięstwo. Na Silverstone, ale awaria silnika zmusiła go do oddania zwycięstwa swojemu byłemu koledze z drużyny, Johnowi Watsonowi, który przywrócił prestiżowej drużynie McLarena sukces.
W Niemczech , po szybkich zwycięstwach Williamsa i Renault, Piquet odniósł swój trzeci sukces w sezonie, co w połączeniu z odejściem Reutemanna na emeryturę pozwoliło mu odzyskać 8 punktów za argentyńskim kierowcą.
W Austrii , coraz skuteczniejszej po nieudanym starcie sezonu, Laffite odniósł swoje pierwsze zwycięstwo. Dzięki dwóm zwycięstwom jeden po drugim w Zandvoort i Monza Prost przystąpił do walki o tytuł mistrza świata. Z 49 punktami Reutemann, który przegrywał przez kilka wyścigów, ma tylko 3 jednostki przed Piquetem i 12 nad Prostem, podczas gdy pozostały tylko dwa wyścigi.
W Kanadzie , w teście przerwanym przez deszcz, Piquet zgarnął dwa punkty za piąte miejsce, podczas gdy dryfujący Reutemann zakończył z punktami. Dlatego Piquet jest tylko o jeden punkt za Reutemannem w mistrzostwach. Ofiara zderzenia z Mansellem Prostem musiała się poddać i jednocześnie stracić ostatnie szanse na tytuł. Wrócił kolejny Francuz: zwycięzca dnia, Jacques Laffite, który w deszczu potrafił maksymalnie wykorzystać progresywność swojej V12 Matry i jest 6 długości za Reutemannem, zbliżając się do finału mistrzostw zorganizowanego na parkingu dużo Caesars Palace w Las Vegas .
Zaczynając od pole position, Reutemann wystartował w amerykańskich zawodach z przewagą nad swoimi dwoma rywalami o tytuł mistrza świata. Ale wie, że nie będzie mógł liczyć na pomoc swojego kolegi z drużyny, Alana Jonesa, stojącego przy jego boku w pierwszym rzędzie. Jones, który nie ukrywa swojej niechęci do argentyńskiego kierowcy, ogłosił przejście na emeryturę i zamierza rozegrać swoją osobistą kartę i przejść na emeryturę w wielkim stylu. Od samego początku Jones narzucił się Reutemannowi i nieodparcie wystartował. Ostrożny, ten ostatni wie, że stawka wyścigu jest za nim i woli kontrolować ewolucję Piqueta i Laffite. Utrudniony przez problemy ze skrzynią biegów, Reutemann stopniowo stracił równowagę, oferując Piquetowi tytuł. Będąc ofiarą swojej kondycji fizycznej, Brazylijczyk przeżył straszny koniec wyścigu pod słońcem Nevady, ofiara mdłości i wymiotów, ukończył wyścig w agonii i ledwo ocalił swoje piąte miejsce, będące synonimem tytułu mistrza świata. Jeśli chodzi o Laffite, mimo dobrego startu w wyścigu, nigdy nie był w stanie zdobyć tytułu.
Pierwotnie zaplanowany na 4 października Grand Prix Stanów Zjednoczonych , rozgrywany na Watkins Glen , zostaje odwołany.
| Przestarzały | Nagroda główna | Lokalizacja | Zwycięzca | Stabilny | Pozycja biegunowa | Rekord okrążenia | streszczenie |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 7 lutego | Grand Prix Republiki Południowej Afryki | Kyalami | Carlos reutemann | Williams - Ford | Pika Nelsona | Carlos reutemann | streszczenie |
| Zaszeregowanie | Pilot | Zwrotnica |
|---|---|---|
| Mistrz | Pika Nelsona | 50 |
| 2 nd | Carlos reutemann | 49 |
| 3 rd | Alan Jones | 46 |
| 4 th | Jacques Laffite | 44 |
| 5 th | Alain Prost | 43 |
| 6 th | John watson | 27 |
| 7 th | Gilles Villeneuve | 25 |
| 8 tys | Elio De Angelis | 14 |
| 9 tys | René Arnoux | 11 |
| 10 tys | Héctor Rebaque | 11 |
| 11 tys | Riccardo patrese | 10 |
| 12 th | Eddie cheever | 10 |
| 13 tys | Didier Pironi | 9 |
| 14 tys | Nigel Mansell | 8 |
| 15 tys | Bruno Giacomelli | 7 |
| 16 tys | Marc Surer | 4 |
| 17 th | Mario andretti | 3 |
| 18 tys | Andrea De Cesaris | 1 |
| 19 th | Patrick Tambay | 1 |
| 20 tys | Slim borgudd | 1 |
| 21 tys | Eliseo Salazar | 1 |
| Zaszeregowanie | Stabilny | Zwrotnica |
|---|---|---|
| Mistrz | Williams - Ford | 95 |
| 2 nd | Brabham - Ford | 61 |
| 3 rd | Renault | 54 |
| 4 th | Ligier - Matra | 44 |
| 5 th | Ferrari | 34 |
| 6 th | McLaren - Ford | 28 |
| 7 th | Lotus - Ford | 22 |
| 8 tys | Strzałki - Ford | 10 |
| 9 tys | Alfa Romeo | 10 |
| 10 tys | Tyrrell - Ford | 10 |
| 11 tys | Ensign - Ford | 5 |
| 12 th | Theodore - Ford | 1 |
| 13 tys | ATS - Ford | 1 |
| 14 tys | Marzec - Ford | 0 |
| 15 tys | Fittipaldi - Ford | 0 |
| 16 tys | Osella - Ford | 0 |
| 17 th | Toleman - Hart | 0 |