Jean-Marie Mokoko

Jean-Marie Mokoko Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Jean-Marie Mokoko w 2018 roku Kluczowe dane
Imię urodzenia Jean-Marie Michel Mokoko
Narodziny 19 marca 1947
Mossaka ( kuwety )
Narodowość Kongijczyk
Zawód Wojskowy
Podstawowa działalność Polityk
Trening Szkoła sztabowa Saint-Cyr
Nagrody

Jean-Marie Michel Mokoko jest kongijski generał i polityk, urodzony19 marca 1947w Mossace ( Cuvette ). Służył w szczególności jako szef sztabu generalnego sił zbrojnych Konga-Brazzaville i był doradcą prezydenta Denisa Sassou-Nguesso .

Kandydat w wyborach prezydenckich w marcu 2016 roku zbiera 13,74  %  głosów i otrzymuje 3 e na dziewięciu kandydatów. Nie uznaje jednak ponownego wyboru Denisa Sassou-Nguesso (u władzy od ponad 35 lat) i wzywa do obywatelskiego nieposłuszeństwa . Aresztowany wczerwiec 2016, jest skazany 11 maja 2018 rdo 20 lat więzienia za „zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego państwa” .

Biografia

Trening

Uczęszczał do Wojskowej Szkoły Przygotowawczej im . Gen. Leclerca w Brazzaville .

Następnie przygotowywał się do egzaminu wstępnego do Specjalnej Szkoły Wojskowej w Saint-Cyr , do Corniche Bournazel w Lycée Dumont d'Urville w Tulonie, a w 1970 roku wstąpił do Specjalnej Szkoły Wojskowej w Saint-Cyr . W tym okresie szkołą kieruje generał brygady Jean Richard.

Od 1970 do 1972 roku , był kadetem należące do promocji n ° 157 „  De Gaulle'a  ” jako byłego CEMA (szef sztabu Zbrojnych) Wybrzeże Kości Słoniowej i Senegalczyków, General Mathias Doue i General Babacar Gaye , późnym General Ilunga Shamanga , szef Sztab marszałka Mobutu Sese Seko i następujący oficerowie francuscy: generał Bernard Périco, były dowódca paryskiej straży pożarnej, generał porucznik Jean-Loup Moreau i generał Elrick Irastorza były szef sztabu armii francuskiej .

Dwaj Kongijczycy biorący udział w tej promocji to: Emmanuel Eta Onka i Jean-Marie Michel Mokoko. Znajdują się jako były Sébastien Goma. Jean-Marie Michel Mokoko pochodzi również z tego samego awansu, co następujący senegalscy żołnierze: pułkownik Mbaye Faye (były pod-CEM), pułkownik żandarmerii Alioune Badara Niang (były DG Autonomicznego Portu Dakar oraz Pathé Ndiaye) Generał Abdoulaye Dieng (były ambasador Senegalu w Gwinei Bissau ) i intendent pułkownik Oumar Niang (były attaché wojskowy w Maroku)

Jean-Marie Michel Mokoko kontynuował naukę w Angers Engineering Application School . Następnie ukończył École d'Etat-Major de Compiègne .

Kariera

Plik 1 st styczeń 1990został podniesiony do stopnia generała brygady wraz z Louisem Sylvainem- Gomą, Raymondem Damase Ngollo, Emmanuelem Ngouélondélé Mongo i Norbertem Dabirą .

W okresie nadejścia demokracji Jean-Marie Michel Mokoko próbował odpolitycznić siły zbrojne, aby zmniejszyć wpływ wojska na życie polityczne Konga.

Doświadczenie narodowe

- Konferencje szefów sztabów UDEAC, Jaunde , Kamerun (1990).

- Zabezpieczenie zasiłków Konferencji Krajowej, Kongo (1991).

- Udział w określaniu zasad organizacji głosowań wyborczych jako przewodniczący Komisji Bezpieczeństwa Konga (1992).

- Negocjator między opozycją a większością prezydencką po kryzysie wynikającym z odmowy ówczesnych władz przyjęcia do wiadomości wniosku o wotum nieufności obalającego rząd Stéphane Maurice Bongho-Nouarra (pierwszy rząd prezydenta Pascala Lissouby ), Kongo Brazzaville, 1992.

- Negocjator powołania rządu przejściowego (60/40) na czele z premierem Claude Antoine Dacosta (Grudzień 1992 - Czerwiec 1993) Przygotowanie do przedterminowych wyborów parlamentarnych.

- Jean-Marie Michel Mokoko jest przewodniczącym komitetu monitorującego ds 2 grudnia 1992 między partiami opozycyjnymi a Ruchem Prezydenckim, po konsultacjach zaproponowanych i przeprowadzonych przez Siły Zbrojne.

Plik 18 lipca 1993Jean-Marie Michel Mokoko rezygnuje z funkcji szefa Sztabu Generalnego i udaje się na wygnanie do Francji .

Międzynarodowe doświadczenie

- konsultant Międzynarodowej Komisji Prawników (ICJ), Genewa (Szwajcaria), we współpracy z organizacją pozarządową Synergie Africa w dziedzinie zapobiegania konfliktom i ich rozwiązywania pod zwierzchnictwem Sekretarza Generalnego MTS Adama Dienga (1994-1996) .

- Udział w określaniu zakresu uprawnień inicjatywy prezydenta Juliusa Nyerere w sprawie kryzysu w Burundi we współpracy z Synergie Africa and the Carter Initiative, Genewa (Szwajcaria), 1995.

- udział w nadzwyczajnej sesji Rady Pokoju i Bezpieczeństwa w Unii Afrykańskiej w sprawie sytuacji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej , Addis Abeba , Etiopia (listopad 2004).

- Udział w 1 st Międzynarodowej Konferencji w sprawie Regionu Wielkich Jezior (ICGLR), Dar es Salaam , Tanzania (listopad 2004).

- Udział w spotkaniu ministrów Komitetu sześciu Szefów Państw ds. Paktu o Nieagresji i Wspólnej Obrony, Akra , Ghana (styczeń 2005).

- Regularne uczestnictwo w szczytach szefów państw i rządów Unii Afrykańskiej oraz Rady Pokoju i Bezpieczeństwa UA

- Współprzewodniczący grupy ekspertów grupy kontaktowej utworzonej przez Unię Afrykańską (w następstwie porozumień z Trypolisu z dnia 8 lutego 2006 i Dakar od 13 marca 2008) - Odpowiedzialny za planowanie sił pokojowych i bezpieczeństwa na granicy Czadu i Sudanu .

- Udział w spotkaniach pięciu głów państw poświęconych kryzysowi libijskiemu (2011).

- Udział w powstaniu Międzynarodowej Misji Wsparcia w Mali pod przywództwem afrykańskim (od stycznia do1 st lipca 2013).

Zajmowane stanowiska

Z 15 października 2014 w 21 lutego 2016 r (data, kiedy zastąpił go profesor Hacen El Lebatt, były minister spraw zagranicznych Mauretanii).

- Specjalny Przedstawiciel Przewodniczącego Komisji Unii Afrykańskiej i Szefa Misji Unii Afrykańskiej w Republice Środkowoafrykańskiej i Afryce Środkowej (MISAC).

 - przewodniczący G8 (grupa 8 złożona z: Unii Afrykańskiej, Organizacji Narodów Zjednoczonych , Unii Europejskiej , Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Środkowej (ECCAS), Francji , Stanów Zjednoczonych Ameryki , Kongo Brazzaville , Banku Światowego ).

• Przydzielone misje G8 polegały na wykonaniu rezolucji Rady Bezpieczeństwa w sprawie Republiki Środkowoafrykańskiej:

- przywrócenie pokoju i demokracji,

- przywrócenie władzy państwowej,

- zabezpieczenie terytorium,

- ustanowienie tymczasowych władz w Bangi i w głębi kraju,

- organizacja pierwszej tury wyborów prezydenckich i parlamentarnych przed 31 grudnia 2015 r.  

Z 28 listopada 2013 w 15 października 2014(miesiąc po przekazaniu uprawnień z MISCA do MINUSCA )

- Specjalny Przedstawiciel Przewodniczącego Komisji Unii Afrykańskiej i Szefa Międzynarodowej Misji Wsparcia w Republice Środkowoafrykańskiej pod przywództwem Afryki (MISCA)

- Od sierpnia do Grudzień 2013 (przed objęciem stanowiska w Bangi, 14 grudnia 2013) Jean-Marie Michel Mokoko, strefa ogólny ( 2 nd sekcja) była następująca:

• Zastępca Pierre Buyoya , wysokiego przedstawiciela przewodniczącego Komisji Unii Afrykańskiej w Mali i Sahelu , szefa MISAHEL (od22 lutego 2013 w 1 st sierpień 2013)

• Specjalny doradca wysokiego przedstawiciela przewodniczącego Komisji Unii Afrykańskiej, szefa Międzynarodowej Misji Wsparcia w Mali (MISMA)22 lutego 2013 w 1 st sierpień 2013.

• Szef biura łącznikowego Unii Afrykańskiej w Bamako , główny doradca polityczny wysokiego przedstawiciela przewodniczącego Komisji Unii Afrykańskiej , szef międzynarodowej misji wsparcia dla Mali i Sahelu (od27 grudnia 2012 w 6 marca 2013). 

2006-2007: Specjalny przedstawiciel obecnego prezydenta Unii Afrykańskiej na Wybrzeże Kości Słoniowej i przewodniczący grupy mediacyjnej w kryzysie na Wybrzeżu Kości Słoniowej (jego siedziba mieściła się w Abidżanie ).

2005-2013: specjalny doradca kongijskiej głowy państwa, szef departamentu ds. Pokoju i bezpieczeństwa zbiorowego w Afryce .

Pod koniec miesiąca lipiec 2015Generał Mokoko, stacjonujący wówczas w Bangi w imieniu Unii Afrykańskiej i jednocześnie nadal doradca prezydenta Sassou-Nguesso w sprawach bezpieczeństwa, wypowiada się przeciwko zmianie konstytucji, która miała umożliwić urzędującemu Prezydentowi RP kandydować na trzecią kadencję. W tym czasie jego popularność rośnie . Pochodząc z tego samego regionu co ustępujący prezydent, taki sam generał jak on, pojawia się wtedy jako jego najgroźniejszy przeciwnik . Jego wypowiedzi są kopiowane i sprzedawane na ulicy .

Wybory prezydenckie w 2016 roku

Plik 9 lutego 2016 ropuszczając Republikę Środkowoafrykańską , aby przyjechać i sformalizować swoją kandydaturę na przedterminowe wybory prezydenckie 20 marca , Jean-Marie Michel Mokoko zostaje przyjęty na międzynarodowym lotnisku Brazzaville , rzucając kamieniami i gazem łzawiącym wystrzelonym przez milicję bliską władzy Brazzaville .

Plik 13 lutegoJean-Marie Michel Mokoko formalizuje swoją kandydaturę w przemówieniu wygłoszonym w centrum kongresowym Brazzaville w obecności kilku przywódców kongijskiej opozycji.

Plik 15 lutegona lotnisku Maya-Maya Jean-Marie Michel Mokoko ma zakaz lotów do Pointe-Noire . Tego samego dnia w kongijskim krajowym kanale telewizyjnym wyemitowano wideo przedstawiające generała planującego zamach stanu . Informacje te krążą w Internecie i sieciach społecznościowych .

Tego samego dnia odbyło się spotkanie w domu Aimé Emmanuela Yoki , ministra sprawiedliwości i wujka prezydenta Sassou-Nguesso , na zakończenie którego prokurator André Oko Ngakala wygłosił w telewizji oświadczenie ogólnokrajowe. Mówi, że to przepisał17 lutego 2016 rnatychmiastowe aresztowanie Jean-Marie Michela Mokoko i niezwłoczne kontynuowanie jego przesłuchania. Prokurator powołuje się na artykuły 12 i 29 Kodeksu postępowania karnego. Jean-Michel Mokoko weźmie udział w wezwaniu do Generalnej Dyrekcji Nadzoru Terytorialnego (DGST)  

Plik 7 marca 2016 rw Brazzaville na konferencji prasowej Jean-Marie Michel Mokoko przedstawia swój program prezydencki. Odpowiadając na pytanie dotyczące jego sporów prawnych, Jean-Marie Michel Mokoko oznajmił „że nigdy nie chciał uciec przed działaniami wymiaru sprawiedliwości swojego kraju, jednocześnie żałując tej bezwzględności wobec jego osoby. W szanującym się państwie, gdy jest to okres wyborczy, a jeden z kandydatów uzyskał walidację swojej kandydatury, bez wykluczenia działań prawnych, dobre zebranie nakazałoby zawieszenie tych aresztowań, aby móc pozwolić kampania kandydacka ” .

Jean-Marie Mokoko ostatecznie zbiera 13,74  %  głosów i otrzymuje 3 e z dziewięciu kandydatów. Po spornym zwycięstwie Denisa Sassou-Nguesso w wyborach prezydenckich w 2016 r. Jean-Marie Mokoko rozpoczyna24 marcaapel do kongijczyków, zachęcający ich do buntu i obywatelskiego nieposłuszeństwa .

Uwięzienie

Od 4 kwietnia 2016 r., Kilka tygodni po zakończeniu wyborów prezydenckich, Jean-Marie Mokoko przebywał w areszcie domowym . Plik14 czerwca2016, zostaje wezwany przez Generalną Dyrekcję Nadzoru Terytorialnego (DGST) i trafia do więzienia. Plik16 czerwca, jest on przedstawiany prokuratorowi André Oko Ngakala oraz dziekanowi sędziów. Oskarżony o „podważanie bezpieczeństwa wewnętrznego państwa”, a także o „nielegalne posiadanie broni i amunicji wojennej”, zostaje objęty nakazem aresztowania (przetrzymywany w areszcie śledczym w Brazzaville). Następnie dodano zarzut „podżegania do zakłócania porządku publicznego”. Jego rodzinie nie wolno go odwiedzać i twierdzi, że grożą im „  zbirów reżimu” .

Pozostał w więzieniu przez 2 lata, zanim stanął przed sądem w 2018 r. Podczas procesu Jean-Marie Mokoko powołał się na immunitet, a następnie na prawo do milczenia . Biegły od broni, wezwany przez Trybunał, odmawia składania zeznań w sprawie broni znalezionej w jego domu. Ponadto główny świadek, mający poprzeć zarzut, że chciał zorganizować zamach stanu, nie stawia się na rozprawie. Étienne Arnaud, jeden z trzech francuskich prawników oskarżonych, potępia proces „żywiołowy i prymitywny polityczny, z urojeniowymi decyzjami, które wykręcają kark kongijskiemu prawu” . Dwustronicowy odręczny list, napisany przez Jean-Marie Mokoko podczas jego zatrzymania, jest również upubliczniony przez francuską gazetę Le Monde , w której mówi on, że napotkał totalitarną machinę” , której, jak uważa, pomogła mu „zagraniczna wspólnicy ” .

Plik 11 maja 2018 rJean-Marie Mokoko został skazany na 20 lat więzienia za „osłabienie bezpieczeństwa wewnętrznego państwa” . Następnie kwalifikuje swój proces jako „polityczne wyrównywanie rachunków” . W sierpniu 2018 r Grupa Robocza ds arbitralnych zatrzymań w Radzie Praw Człowieka ONZ stwierdza, że przetrzymywanie Jean-Marie Mokoko (włącznie z aresztu domowego po wyborach prezydenckich, a jego zatrzymania 2 lata) jest „arbitralny” i opowiada His natychmiastowe zwolnienie, a także „prawo do odszkodowania”. Rząd następnie potępia stronnicze podejście, zapewniając poszanowanie prawa do obrony i odmawiając zgody na to.

W Maja 2019jego prawnicy, którzy nie są już upoważnieni do odwiedzania go, potępiają zaostrzenie warunków jego przetrzymywania. Kongijskie Obserwatorium Praw Człowieka (OCDH), kongijska organizacja pozarządowa, również potępia to zaostrzenie, dotykające nie tylko Jean-Marie Mokoko, ale także innych uwięzionych przeciwników, którzy nie mają już prawa do jakichkolwiek wizyt. Wwrzesień 2019francuski minister spraw zagranicznych Jean-Yves Le Drian przywołuje przypadek Jean-Marie Mokoko i innych przeciwników prezydenta Denisa Sassou Nguesso , deklarując, że oczekuje od niego działań wobec nich.

W październik 2019Prawnicy Jean-Marie Mokoko zwracają się do Ministra Sprawiedliwości o zezwolenie na wyjazd, aby mógł uczestniczyć w pogrzebie swojej matki, Louise Ongagna, która zmarła w wieku 92 lat i której był jedynym synem. Ostatecznie tribunal de grande instance w Brazzaville przyznaje mu urlop na kilka godzin, ale Jean-Marie Mokoko odmawia przyjęcia go i wzięcia udziału w pogrzebie, uznając za niesprawiedliwe, że ma on tylko kilka godzin, podczas gdy inni skazanym zwykle przysługuje pięć dni.

Zdrowie

Chociaż był uwięziony przez 4 lata, jego stan zdrowia gwałtownie się pogorszył latem 2020 r. Po raz pierwszy przedstawiony przez jego krewnych i jego prawników jako skażony przez Covid-19 , ten ostatni zaprzeczył kilka dni później, stwierdzając, że w rzeczywistości jest cierpiących na atak ostrej malarii i nadciśnienia . Ofiara dyskomfortu 29 czerwca w celi, została przeniesiona do szpitala wojskowego w Brazzaville 2 lipca. 30 lipca, na prośbę swoich prawników, organizacji pozarządowych i przeciwników politycznych, Denis Sassou-Nguesso zezwolił na ewakuację medyczną do Turcji , gdzie został przyjęty do szpitala wojskowego w Ankarze . Prezydent DRK Félix Tshisekedi i prezydent Angoli Joao Lourenço również opowiedzieli się za jego prawami. 30 sierpnia, po miesięcznym leczeniu w Turcji, został repatriowany do Brazzaville, jego stan zdrowia uległ poprawie.

Dekoracje

Publikacje

  • Kongo: Czas służby , 1996, 102 s. ( ISBN  2-7384-3372-3 )

Uwagi i odniesienia

  1. Strona internetowa Stowarzyszenia promującego n o 157 General de Gaulle - Lista 197 oficerów promocji GDG 70-72
  2. JORF n o 175, 31 lipca 2003, strona 13097 tekstu n ° 67 - Rozporządzenia 21 lipca 2003 - Mianowanie dowódcy straży pożarnej Paryżu
  3. JORF n O 0149 w dniu 27 czerwca, 2008 - Dekret 26 czerwca 2008 przydzielania ogólne funkcjonariuszy
  4. Strona internetowa Ministerstwa Obrony - Środki indywidualne ze środy, 2 lipca 2008 r
  5. Komunikat Rady Ministrów z dnia 18-05-2000 - Powołanie Dyrektora Generalnego Autonomicznego Portu Dakar
  6. „  JO n o 6040 od soboty 06 kwietnia 2002 - Dekret n O 2002-14 z dnia 15 stycznia 2002 roku w sprawie mianowania generała brygady Abdoulaye Dieng jako Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Republiki Senegalu w Gwinei Bissau  ” ( ArchiwumwikiwixArchiwum .isGoogle • Co robić? )
  7. „  Kongo: Jean-Marie Michel Mokoko pozostaje w więzieniu  ”, Le Monde.fr ,18 sierpnia 2016( ISSN  1950-6244 , czyt. Online , dostęp: 4 sierpnia 2017 )
  8. Le Monde Afrique, „  Kongo: przeciwnik Denisa Sassou-Nguesso wzywa do powszechnego buntu  ” , na lemonde.fr ,24 marca 2016 r
  9. „  Kongo-Brazzaville: generał Mokoko skazany na dwadzieścia lat więzienia  ” , na lemonde.fr ,11 maja 2018 r
  10. Fatoumata Diallo, „  Kongo-Brazzaville: rząd odpowiada grupie roboczej ONZ w sprawie Mokoko  ” , na jeuneafrique.com ,19 listopada 2018 r
  11. Viviane Forson, „  Generał Mokoko aresztowany w Brazzaville  ” , na lepoint.fr ,21 czerwca 2016 r
  12. Joan Tilouine, "  " Został mi tylko honor ", napisał generał Mokoko z więzienia w Brazzaville  " na lemonde.fr ,9 maja 2018 r
  13. Michel Arseneault , „  Kongo-B: warunki przetrzymywania przeciwnika potępionego przez jego prawników  ” , na rfi.fr ,2 maja 2019 r
  14. Arsène Séverin, „  The OCDH zaniepokojony złymi warunkami przetrzymywania w kongijskich więzieniach  ” , na voaafrique.com ,9 maja 2019 r
  15. "  Paryż" czeka na akty "Prezydenta Sassou wobec uwięzionego przeciwnika Mokoko  " , na voaafrique.com ,3 września 2019 r
  16. Arsène Séverin, „  Obrona Mokoko żąda jego uwolnienia na rodzinny pogrzeb  ” , na voaafrique.com ,23 października 2019 roku
  17. „  Kongo-Brazzaville: przeciwnik Mokoko nie weźmie udziału w pogrzebie swojej matki  ” , na rfi.fr ,26 października 2019 r
  18. „  Sprawa Mokoko: Czy Tshisekedi i Lourenço błagali o ewakuację kongijskiego przeciwnika?  » , Na jeuneafrique.com ,9 lipca 2020 r
  19. „  Kongo-B: władze zgadzają się na ewakuację Mokoko w celu leczenia w Turcji  ” , na rfi.fr ,30 lipca 2020 r
  20. Jean-Baptiste Mondze, „  Kongo: Jean-Marie Michel Mokoko, generał na wygnaniu medycznym  ” , na jeuneafrique.com ,5 sierpnia 2020 r
  21. Loïcia Martial, „  Congo-B.: Jean-Marie Michel Mokoko jest ponownie w Brazzaville  ” , na rfi.fr ,30 sierpnia 2020 r

Linki zewnętrzne