Generalny Inspektorat Spraw Społecznych

Generalny Inspektorat Spraw Społecznych Logo Generalnego Inspektoratu Spraw Społecznych. Historia

Fundacja	1967

Rama

Akronim	IGAS
Rodzaj	Administracja publiczna , agencja public
Forma prawna	Centralny departament ministerstwa
Kraj	Francja

Organizacja

Kierunek	Nathalie Destais ( d ) (od2017)
Organizacja macierzysta	Ministerstwo Solidarności i Zdrowia
Stronie internetowej	www.igas.gouv.fr

Identyfikatory

SYRENA	120030036
Katalog usług publicznych	rząd / administracja-centralna-lub-ministerstwo_171068

Generalny Inspektorat Spraw Socjalnych ( IGAS ) jest francuskim obsługa administracyjna utworzona w 1967 roku . Zajmuje się bardzo szerokim obszarem kompetencji obejmującym wszystkie zagadnienia związane ze sprawami społecznymi, zdrowiem , solidarnością ( ochrona socjalna ), zatrudnieniem , pracą , polityką miasta, szkoleniem zawodowym i modernizacją państwa. Generalny Inspektorat zapewnia zatem „kontrolę i ocenę realizacji polityk publicznych w zakresie zabezpieczenia społecznego i zabezpieczenia społecznego, zdrowia i ochrony socjalnej, pracy, zatrudnienia i szkolenia zawodowego”. Jest również odpowiedzialny za monitorowanie stowarzyszeń odwołujących się do hojności społeczeństwa (OFAG). Plik12 kwietnia 2010IGAS został również oskarżony przez Ministra Zdrowia o zmniejszenie nierówności zdrowotnych.

Ze względu na międzyresortowy status IGAS podlega bezpośrednio ministrom pracy, zatrudnienia, szkolenia zawodowego, spraw społecznych i zdrowia. Premier może się do niej odwołać. Ale inni ministrowie mogą się do tego odnieść: na przykład w niektórych aspektach polityki miejskiej, mieszkalnictwa socjalnego, imigracji, służby publicznej (por. Dekrety ministerialne z kwietnia iwrzesień 2014). Uważa się, że jest wielkim organem państwowym .

Historia

Generalny Inspektorat Spraw Społecznych został ustanowiony dekretem n o  67-390 z11 maja 1967. Następnie połączyła trzy utworzone wcześniej służby: generalny inspektorat ministerstwa zdrowia publicznego i ludności, ogólny inspektorat zabezpieczenia społecznego oraz generalnych inspektorów pracy i siły roboczej, odpowiedzialnych wówczas za nadzór nad inspekcją pracy .

Obecnie reguluje go ustawa nr 96-452 z 28 maja 1996 r. (Art. 42) , która nadaje IGAS, niezależnie od organizacji rządowej, kompetencje we wszystkich instytucjach społecznych, których są publiczne (stan , władze lokalne, agencje, wspólne organy itp.) lub prywatne (firmy, stowarzyszenia itp.), o ile korzystają z funduszy publicznych lub odwołują się do hojności społeczeństwa.

Stan IgA jest ustanowiony przez dekret n o  2011-931 z 1 st sierpnia 2011 roku , zgodnie z dekretem n °  90-393 z2 maja 1990.

Kompozycja

W 31 grudnia 2014 rinspektorat składa się z 94 inspektorów na służbie (83 jest oddelegowanych, pracujących gdzie indziej), z których 55% to byli studenci Krajowej Szkoły Administracji (ENA), na ogół w pierwszym kwartale rankingu lub zintegrowani wewnętrznie do administracji w trakcie kariery (mechanizm wieży).

Inspektorat wzbogaca się o członków powołanych w trakcie swojej kariery zawodowej. Zatem są rekrutowani byli dyrektorzy usług (fundusze ubezpieczeń społecznych, administratorzy cywilnej , dyrektorów generalnych i kadry kierowniczej z regionalnej agencji zdrowia , o DIRECCTE ), pracy inspektorów, inspektorów medycznych, lekarzy szpitalnych lub dyrektorzy szpitali , żołnierze., Sędziowie ...

Młodzi inspektorzy, na mobilności zawodowej przez okres dwóch lat, są także regularnie z zadowoleniem: administratorów INSEE , sub-prefektów , administratorów terytorialnych z INET , administratorów cywilnych , specjaliści w statystykach, prawo czy nauki ewentualnie aktuarialnych. Są one zintegrowane ze wszystkimi działaniami IGAS i korzystają z tych samych uprawnień dochodzeniowych przyznanych przez prawo.

Ponadto niektóre funkcje wymagają członków IGAS w charakterze członków jury lub rad dyrektorów lub wewnętrznej oceny administracji. Nie zalicza się ich do misji IGAS, pomimo wagi poświęconego im czasu.

Na czele IGAS stoi generalny inspektor, naczelnik służby kontrolnej, która kieruje organem, rozdziela misje między inspektorów i zapewnia łączność między ministrami a członkami inspektoratu.

Misje

IGAS przeprowadza około 170 misji rocznie (dane z 2014 r.), Które są trzech rodzajów:

• Kontrola instytucji (administracji, organizacji publicznych, półpublicznych i prywatnych lub korzystających z publicznych pieniędzy), które interweniują w dziedzinie społecznej (zatrudnienie, praca, szkolenie, ubezpieczenie społeczne, zdrowie publiczne, opieka, rodzina, dzieciństwo, integracja, polityka). Ich celem jest dogłębna weryfikacja przestrzegania przepisów, prawidłowego wykorzystania środków publicznych oraz skuteczności i efektywności organizacji. Kontrola może również odnosić się do funduszy prywatnych, gdy są one gromadzone w drodze odwołania się do hojności publicznej. IGAS interweniuje również na wniosek Komisji Europejskiej (w zakresie kontroli europejskich funduszy strukturalnych ) oraz międzyresortowego komitetu ds. Audytu programów (CIAP, odpowiedzialnego za audyt programów ministerstw w ramach ustawy organicznej dotyczącej prawa finansowego) z1 st sierpień 2001).
• Ogólne misje informacyjne i oceniające, które mogą być skierowane do konkretnego organu lub systemu krajowego, prawa lub całości porządku publicznego. Coraz częściej integrują podejścia do administracji porównawczej. Przeznaczone są do publikacji, chyba że Minister postanowi inaczej w Internecie (strona internetowa Wydziału Informacji Prawno-Administracyjnej).
• Misje wspierające, na wniosek ministrów, które przybierają formę misji doradczych (pomoc przy modernizacji, wdrażaniu reform) lub czasowych indywidualnych konkursów na inspektora (w szczególności sprawozdawcy na posła lub na poparcie gabinetu ministerialnego).

Ponadto IGAS bierze udział w wielu misjach międzyresortowych (audyty CIAP, RGPP, audyty modernizacyjne itp.). Ponad jedna trzecia misji IGAS realizowana jest w ramach misji wspólnych, głównie z Generalnym Inspektoratem Finansów .

Wszystkie misje prowadzą do sporządzania raportów. Komisja monitorująca regularnie bada, co stało się z przedstawionymi zaleceniami. Od 2006 roku IGAS zdecydował się wzmocnić podejście jakościowe w przygotowywaniu swoich raportów, aby ułatwić ich wykorzystanie przez decydentów i zainteresowaną opinię publiczną.

Kilka przykładów raportów IGAS z istotnymi działaniami następczymi

Odsetek obserwacji zaleceń IGAS jest stosunkowo wysoki i wynosi około 80%. Wskaźnik ten znajduje się w tym samym rejestrze co Trybunał Obrachunkowy, ale w przeciwieństwie do sprawozdań sędziów zalecenia członków IGAS muszą być omówione z zainteresowanymi organizacjami i urzędnikami. Są zatem przedmiotem sprzecznych wymian i / lub perswazyjnego procesu mającego na celu uświadomienie aktorom o koniecznych zmianach. Tryb działania IGAS, który jest administracją, a nie jurysdykcją, nie jest zatem taki sam - ale ma charakter uzupełniający - jak tryb działania Trybunału Obrachunkowego w tej samej dziedzinie.

• kontrola Stowarzyszenia Badań nad Rakiem (ARC), śledztwo prowadzone w latach 1993-1994 przez Szefa IGAS na granicy ówczesnych kompetencji Generalnego Inspektoratu wobec wątpliwości i podejrzeń co do zarządzania dyrektorem generalnym stowarzyszenia , Jacques Crozemarie . Wnioski przedłożone wymiarowi sprawiedliwości doprowadziły do ​​śledztwa, a następnie do nałożenia sankcji karnych na czołowych członków.
• fuzja punktów rejestracji osób poszukujących pracy ANPE-Assédic przeprowadzona w Assédic jako pierwszy krok (raport roczny 1993, wdrożony cztery lata później, pierwszy etap połączenia, który stopniowo i nieodwracalnie doprowadził do powstania Pôle emploi) .

Ostatnio :

• raport na temat opieki nad dziećmi i nastolatkami przez służby socjalne (2005) podkreśla brak monitorowania interwencji na niekorzyść młodych ludzi w trudnej sytuacji.
• zakaz palenia tytoniu (2006): uzupełniający raport z badań zdrowotnych i administracyjnych, który potwierdził ministrowi właściwemu do spraw zdrowia konieczność wprowadzenia zakazu palenia tytoniu we wszystkich miejscach publicznych (w tym w restauracjach i kawiarniach)
• kontrola rady departamentu paryskiego zakonu lekarskiego (2007), która doprowadziła do pierwszego rozwiązania przez prefekta paryskiego organu porządkowego tego typu i ustanowienia nowego, odnowionego kierownictwa i krajowych procedur regulacyjnych reorganizujących metody wyborów, działania i kontroli finansowej organów porządkowych lekarzy i farmaceutów.
• raport na temat wprowadzania do obrotu benfluoreksa (nazwa handlowa: Mediator) i jego konsekwencji (2011), zalecający reformę nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii .
• Raport „Ocena polityk rozwojowych - redukcja czasu pracy w walce z bezrobociem”. Ocenia „zasady ograniczania legalnego czasu pracy”. W niniejszym raporcie wskazano, że te polityki, znane jako „  prawo 35 godzin  ” lub „prawo Aubry'ego”, które są kontrowersyjne od piętnastu lat, umożliwiają tworzenie, przynajmniej w krótkim okresie, zatrudnienia pod warunkiem „poszanowania surowe warunki ”, czyli„ kontrola ewolucji kosztów wynagrodzeń ”oraz„ finansowanie tego typu polityki ”.

Szefowie kuchni

Od momentu powstania kilku szefów korpusów odniosło sukces:

• 2017-: Nathalie Destais.

• 2009-2017: Pierre Boissier, były dyrektor generalny Stowarzyszenia Kształcenia Zawodowego Dorosłych (AFPA), w latach 2003-2008.
• 2006-2009: André Nutte.
• 2000-2006: Marie-Caroline Bonnet-Galzy, jedna z najmłodszych kobiet powołana na stanowisko dyrektora administracji centralnej (departament finansów i kadr Ministerstwa Pracy), sekretarza generalnego resortów odpowiedzialnych za zdrowie, solidarność, pracę, zatrudnienie w ramach Rządy Raffarina i Villepina, dyrektor generalny usług dla społeczności miejskiej Lille Métropole .
• 1993-2000: Christian Rollet .
• 1982-1993: Michel Lucas , mianowany dyrektorem generalnym Association for Research on Cancer (ARC) w celu zadośćuczynienia stowarzyszeniu po „  skandalu Crozemarie ” w latach 90. (1996-2005).
• 1977-1982: Dominique Ceccaldi.
• 1967-1977: Jacquelin Bardeau.

Niektórzy znani członkowie IGAS

• Éric Aubry: były doradca premiera François Fillon , były zastępca dyrektora departamentu zabezpieczenia społecznego, były zastępca dyrektora gabinetu François Fillon podczas przygotowań do reformy emerytalnej z 2003 r., Dyrektor gabinetu Gérarda Larchera , ówczesnego ministra stosunków pracy, ekspert w kwestiach zarządzania wiekiem, finansowania ubezpieczeń społecznych, prawa pracy i negocjacji zbiorowych z partnerami społecznymi.

• Hélène Dorlhac de Borne Sekretarz Stanu ds. Warunków Więziennych z8 czerwca 1974 w 25 sierpnia 1976w rządzie Jacques Chirac (1) i minister ds. rodziny w drugim rządzie Michel Rocard (2) . W latach 1991-2000 była Generalnym Inspektorem Spraw Społecznych.
• Raphaël Radanne: były doradca Nicolasa Sarkozy'ego w Pałacu Elizejskim.
• Rose-Marie Van Lerberghe  : była dyrektor generalna pomocy publicznej - szpitale paryskie i obecny dyrektor generalny Korian , grupy prywatnych placówek medyczno-socjalnych we Francji, były dyrektor ds. Zasobów ludzkich w firmie Danone i dyrektor Altedia , firmy zajmującej się profesjonalni konsultanci ds. integracji
• Emmanuelle Jeandet-Mengual: obecna wiceprzewodnicząca rady regionalnej Haute-Normandie odpowiedzialna za kształcenie zawodowe i asystentkę finansową w urzędzie miasta Rouen , przewodnicząca Komisji Karier Ubezpieczeń Zdrowotnych, była regionalna dyrektor ds. Zdrowia i spraw społecznych, odpowiedzialna za monitorowanie ustawy o przestrzeganiu prawa do aborcji w 2001 r., były członek Wysokiej Komisji ds. Zdrowia Publicznego.
• Louis-Charles Viossat  : obecnie ambasador Francji ds. Walki z AIDS , były doradca Dominique de Villepin , ówczesny premier, były dyrektor generalny ACOSS (szef agencji sieciowej URSSAF , odpowiedzialny za zbieranie składek na ubezpieczenia społeczne), wcześniej odpowiedzialny za konferencje zagadnienia w paryskim Instytucie Nauk Politycznych .
• Marie-Thérèse Join-Lambert  : emerytowany starszy urzędnik służby cywilnej, odpowiedzialny w latach 1988-1990 za przygotowanie i wdrożenie ustawy tworzącej RMI , była przewodnicząca Krajowego Obserwatorium Ubóstwa i Wykluczenia Społecznego, autorka pracy referencyjnej Social Policies to Presses de Sciences Po , instytut, w którym przez lata nadzorowała nauczanie zagadnień społecznych.
• Michel Yahiel  : doradca François Hollande'a w Pałacu Elizejskim. Były dyrektor kadr w urzędzie miasta Paryża (40 tys. Agentów), były dyrektor gabinetu ministrów spraw społecznych (lata 90.), były dyrektor funduszu pomocy cudzoziemcom, integracji i walki z dyskryminacją,
• François Chieze : były szef sztabu Nadine Morano , sekretarza stanu ds. Rodziny i solidarności
• Thomas Fatome: dyrektor ds. Zabezpieczenia społecznego. Były doradca Nicolasa Sarkozy'ego w Pałacu Elizejskim, były szef sztabu sekretarza stanu ds. Zatrudnienia Laurenta Wauquieza .
• Dominique Méda  : dyrektor Centrum Studiów Zatrudnienia, także badacz, specjalista od zagadnień równości zawodowej kobiet i mężczyzn, polityk zatrudnienia oraz kwestii zgodności życia rodzinnego z zawodowym.
• Hayet Zeggar: były doradca François Hollande'a w Pałacu Elizejskim. Były obrońca Francji. 4. Były szef inspekcji w ratuszu w Paryżu.
• Fadela Amara  : sekretarz stanu odpowiedzialna za politykę miejską w drugim rządzie François Fillon (2007-2010); prezes stowarzyszenia Ani putes, ani ulegli nie zostali wybrani do zewnętrznej rundystyczeń 2011.
• François Chérèque  : były sekretarz generalny CFDT Unii , wyznaczony7 stycznia 2013.
• Dominique Voynet : były senator, mianowany na15 kwietnia 2014.
• Dominique Barella  : były sędzia, były prezes Union Syndicale des Magistrates (USM), większościowy związek sądownictwa.
• François Toujas  : obecny prezes Francuskiego Zakładu Krwi .

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Administracja francuska
• Ministerstwo Pracy (Francja)
• Ministerstwo Solidarności i Spójności Społecznej
• Ministerstwo Miasta
• Polityka zatrudnienia
• Ubezpieczenie społeczne we Francji
• Usługa inspekcji
• Akcja społeczna

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Archiwa Narodowe (Francja)
  • WorldCat Id
• Zasoby dotyczące życia publicznego  :
  • Nominacje w Dzienniku Urzędowym
• Oficjalna strona

Uwagi i odniesienia

1. Dekret 1 st sierpnia 2011 r .
2. Interwencja społeczna, praca w bliskości: raport roczny 2005 , raport IGAS, 2005
3. "  Raport" Ocena polityk redukcji czasu pracy w walce z bezrobociem "  "
4. „  Inspektorzy Igas rehabilitują 35 godzin  ” (dostęp 18 lipca 2016 )
5. Strona internetowa IGAS
6. [1]
7. http://www.elysee.fr/conseils-des-ministres/article/compte-rendu-du-conseil-des-ministres-du-3-janvier-201/