Henri guaino

Henri guaino
Rysunek.
Henri Guaino w 2012 roku.
Funkcje
Poseł francuski
20 czerwca 2012 - 20 czerwca 2017 r.
( 5 lat )
Wybór 17 czerwca 2012
Okręg wyborczy 3 rd Yvelines
Legislatura XIV th ( V Republiki )
Grupa polityczna UMP (2012-2015)
LR (2015-2017)
Poprzednik Christian Blanc
Następca Beatrice Piron
Specjalny doradca Prezydenta RP
16 maja 2007 r. - 15 maja 2012
( 4 lata, 11 miesięcy i 29 dni )
Prezydent Nicolas Sarkozy
Komisarz ds. Planowania Generalnego
31 sierpnia 1995 - 5 stycznia 1998
( 2 lata, 4 miesiące i 5 dni )
Poprzednik Jean-Baptiste de Foucauld
Następca Jean-Michel Charpin
Biografia
Data urodzenia 11 marca 1957
Miejsce urodzenia Arles ( Francja )
Narodowość Francuski
Partia polityczna RPR (do 2002)
UMP (2002-2015)
LR (od 2015)
Ukończyć Paris-Sorbonne University
IEP w Paryżu
Paris-Dauphine University
Religia katolicyzm

Henri Guaino , urodzony dnia11 marca 1957w Arles , wysoki urzędnik i polityk francuski , członek partii Republikanów .

Ekonomista w Crédit Lyonnais w latach 1982-1986 i wykładowca w ESCP Europe oraz w École normale supérieure de Saint-Cloud w latach 1984-1987, został kierownikiem projektu w Departamencie Skarbu w Ministerstwie Finansów i zastępcą sekretarza generalnego Paryża klub od 1987 do 1988 roku, następnie wykładowca na IEP w Paryżu w latach 1988 i 2003. od 1995 do 1998 roku, był szef Generalnej komisji planowania , zanim zostanie wyznaczony główny doradca przy Trybunału Obrachunkowego , w rundzie zewnętrznego, w 2006 roku .

Specjalny doradca Nicolasa Sarkozy'ego , prezydenta Republiki Francuskiej , z16 maja 2007 r. do 15 maja 2012, jest autorem swoich głównych przemówień przez całe pięciolecie. Następnie został wybrany na 3 -go okręgu Yvelines .

Broniąc linii gaullistowskiej , colbertystycznej , jakobińskiej i asymilatorskiej , próbował startować w wyborach prezydenckich w 2017 roku , ale nie uzyskał podpisów niezbędnych wybranych urzędników. Podczas wyborów parlamentarnych, które następują , pobiegł bezskutecznie w 2 th dzielnicy Paryża , po czym ogłosił wycofanie się z życia politycznego i przywrócił Trybunał Obrachunkowy w trzeciej sypialni, która kontroluje dziedzinie szkolnictwa wyższego i badań naukowych.

Pochodzenie, studia i rodzina

Henri Guaino nie znał swojego ojca i jest wychowywany przez matkę, sprzątaczkę i babcię, woźną. Guaino, imię męża jego matki zostało mu narzucone w wieku dziesięciu lat.

Po ukończeniu szkoły średniej w Lycée Ampère w Arles uzyskał dyplom z historii na Uniwersytecie Paris-Sorbonne . Ukończył IEP w Paryżu ( wydział Służby Publicznej, 1978), ale trzykrotnie nie zdał egzaminu wstępnego ENA . Uzyskał DEA w zakresie polityki gospodarczej w Paryżu IX-Dauphine oraz tytuł magistra ekonomii stosowanej (Paryż IX-Dauphine).

W latach 1980-1982 odbył służbę wojskową w Szkole Zastosowań Pancernych i Kawalerii w Saumur , następnie jako kandydat do 3. pułku kirasjerów w Lunéville .

Ożenił się w 1990 roku z Catherine Coyaud, honorowym administratorem cywilnym , z którą następnie rozwiódł się. Ma troje dzieci.

Tło polityczne

Przed wyborami prezydenckimi 2007

Podczas Jacques'a Chiraca kampanii do wyborów prezydenckich w 1988 roku , został zamówiony przez Jean-Marie Messier przepisać wywiadów Chiraca.

Tymczasowy nauczyciel na IEP w Paryżu (1988-2003), był odpowiedzialny za badania finansowego w grupie Louis-Dreyfus ( 1989 - 1990 ), to dla bankowości inwestycyjnej i zarządzania inwestycjami oraz kierownika projektu dla prezydenta Generalny Dyrektor. Mutual Insurance Group dla Rzemieślników Francji ( 1990 - 1993 ).

Mianowany kierownik projektu do Philippe Séguin , przewodniczący Zgromadzenia Narodowego ( 1993 ), a następnie doradcą Charles Pasqua ( 1994 - 1995 ), awansował na walnym komisarza planowania (od1 st Wrzesień +1.995 do 04 stycznia 1998 r.).

Podobny do Philippe'a Séguina, skatalogowanego jako „społeczny gaullist”, zainspirował kampanię prezydencką Jacquesa Chiraca w 1995 roku wokół „  przepaści społecznej  ” (nawet jeśli określenie to pochodzi od Marcela Gaucheta ).

Uczestniczył w tworzeniu Rassemblement pour la France (RPF) , suwerennej partii z listy kierowanej przez Charlesa Pasqua w wyborach europejskich w 1999 roku .

Usunięty z Komisji Planowania Generalnego w 1998 roku przez nowego premiera Lionela Jospina , który oskarża go o opublikowanie raportu o bezrobociu, który nie jest zgodny z analizą rządową, zostaje mu następnie powierzony przez Charlesa Pasqua opracowanie planu i rozwoju. czarter dla regionu Hauts-de-Seine ( 1999 - 2000 ).

Doradca naukowy do Agencji Rozpowszechniania Informacji Technologicznej ( +2.002 - +2.004 ), on także stał administrator Środowiska i Energii Zarząd Agencji (od 2003 roku ).

W 2001 roku prowadził na burmistrza miasta zastosowania 5 th dzielnicy Paryża na oficjalnej liście z RPR . Jean Tiberi , kandydat na dysydenta RPR, uzyskał 40% głosów, a Guaino 9,6%.

Został mianowany główny doradca Trybunału Obrachunkowego na przełomie zewnętrznego wwrzesień 2006. Był felietonistą Les Échos i La Croix .

Henri Guaino jest często określany jako eurosceptyk , ponieważ zagłosował „nie” we francuskim referendum w sprawie traktatu z Maastricht w 1992 roku, a następnie we francuskim referendum w sprawie traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy w 2005 roku.maj 2014że nie poprze listy swojej partii w wyborach europejskich w Île-de-France , którą uważa za zbyt federalistyczną. Ta pozycja prowadzi go do konfliktu z Alainem Juppé , prosząc go o opuszczenie UMP . Ze swojej strony krytykuje to, co uważa za nadużycia UE zarówno na poziomie demokratycznym, jak i skuteczności planów oszczędnościowych przyjętych pod wpływem Niemiec Angeli Merkel .

Specjalny doradca Nicolasa Sarkozy

Podczas kampanii prezydenckiej 2007 r . napisał główne przemówienia w kampanii Nicolasa Sarkozy'ego (na podstawie przemówienia z Nîmesmaj 2006), zwłaszcza te wypowiedziane w Périgueux i Agen , gdzie wymieniono Victora Hugo , Jeana Jaurèsa , Léona Bluma i Guya Môqueta . Podczas różnych wystąpień w prasie drukowanej lub w radiu doprowadza się go do przyjęcia autorstwa pewnej liczby innych wątków tej kampanii, w szczególności „likwidacji maja 68  ” i zakończenia pokuty.

Henri Guaino jest autorem m.in. wielkiego przemówienia w Le Bourget (14 stycznia 2007 r.), przemówienie inauguracyjne prezydenta Sarkozy'ego (16 maja 2007 r.) oraz przemówienie Kongresu Wersalskiego (22 czerwca 2009).

Po wyborach Nicolasa Sarkozy'ego w maj 2007został mianowany specjalnym doradcą tego ostatniego. Zachęcił go do wybrania płaskowyżu Glières jako miejsca pamięci. Po raz kolejny akceptuje idee wyrażone w szeregu prezydenckich przemówień, których nie przeczy, że były ani inspiracją, ani redaktorem . Tak więc przemówienie prezydenta z Dakaru wygłoszone w dniu26 lipca 2007i mocno kontestowany zarówno we Francji, jak iw Afryce, budzi kontrowersje z Bernardem-Henri Lévym , który występuje przeciwko Maurrasowskim i rasistowskim fundamentom filozoficznym, które tam dostrzega i którym odpowiada. Henri Guaino jest, wraz z Marie de Gandt i Camille Pascal , „  piórem  ” przemówień prezydenckich.

W ten sam sposób interweniuje w kontrowersje, które pojawiły się w październiku 2007 r., dotyczące zalet wymagania od nauczycieli, aby przeczytali list Guya Môqueta w sprawie22 października. ten19 października 2007przy mikrofonie RTL Henri Guaino nie przyznaje się do odmowy niektórych nauczycieli czytania swoim uczniom22 października 2007, zgodnie z oficjalną instrukcją 30 sierpnia 2007 r.w ramach narodowego dnia upamiętniającego ogłoszonego przez Nicolasa Sarkozy'ego list Guya Môqueta. Zganił tych profesorów, „których naród opłacał studia, których naród płacił pensje” .

Zastępca Yvelines

ten 9 maja 2012Henri Guaino sformalizować swoją kandydaturę do nominacji UMP do 3 -go okręgu Yvelines . ten11 maja 2012, jest zainwestowany decyzją Jean-François Copé, który otrzymał delegację z krajowej komisji inwestycyjnej. Musi stawić czoła sprzeciwowi ze strony lokalnych urzędników wybieranych. Prowadzi pierwszą turę z 28,12% głosów, aw drugiej zostaje wybrany z 61,85% głosów. W 2013 r. Henri Guaino i Gérard Longuet wskazują, że obecna pensja posłów w wysokości 7 000 euro miesięcznie „nie jest odpowiednią pensją, zwłaszcza gdy nie wolno ci uczciwie zarabiać na życie na boku” .

Kandydat w wyborach na prezesa UMP , nie uzyskuje niezbędnych sponsorów i depozytów,18 września 2012, z Rogerem Karoutchi , Patrickiem Ollier i Michèle Alliot-Marie , gaullistowski wniosek „Gaulizm, droga na przyszłość dla Francji”, mający na celu głosowanie bojowników tworzących wewnętrzne nurty w partii opozycyjnej. ten19 października 2012zapowiada, że ​​wspiera Jean-François Cope'a podczas zjazdu na prezydenta UMP .

Po oświadczeniu, iż sędzia Jean-Michel Gentil było „hańbą sprawiedliwości” przez Oskarżajacy Nicolasa Sarkozy'ego w kontekście afery Bettencourt , Henri Guaino jest ścigana za „obrazę sądu” . Następnie złożył wniosek o rezolucję w Zgromadzeniu Narodowym w celu umorzenia postępowania przeciwko niemu bez powodzenia. Został zwolniony w pierwszej instancji,27 listopada 2014 r. ale po apelacji prokuratury został skazany, 22 października 2015 r., do 2000 euro grzywny. ten15 listopada 2016, Sąd Kasacyjny uchylił to przekonanie uznając, że obraza sądu nie może mieć zastosowania, gdyż sporne uwagi nie były skierowane bezpośrednio do sędziego.

Sondaże 2017

Henri Guaino potwierdza 2 maja 2016pomyśl o kandydowaniu do prawicowych prawyborów, aby wybrać kandydata w wyborach prezydenckich w 2017 roku i mówi, że chce podjąć decyzję w nadchodzących tygodniach. W końcu ogłosił swoją kandydaturę dalej13 czerwca 2016deklarując, że ma „coś do powiedzenia”, że „ma dość tej polityki, która już nie wie, jak powiedzieć nie” i że jeśli nie będzie miał wystarczającej ilości sponsorów, będzie startował bezpośrednio w wyborach prezydenckich . wwrzesień 2016, po nieudanej próbie uzyskania sponsorów niezbędnych do jego kandydowania w prawyborach, ogłosił się bezpośrednio kandydatem w wyborach prezydenckich, ale uzyskał tylko 33 podpisy wybranych przedstawicieli z 500 wymaganych . Następnie, w kontekście spraw wymierzonych w kandydata prawicy , oświadczył, że François Fillon powinien wycofać swoją kandydaturę.

W drugiej turze wyborów prezydenckich w 2017 roku między Marine Le Pen i Emmanuelem Macronem odrzuca „  front republikański  ” i wskazuje, że nie będzie głosował na żadnego z kandydatów.

Podczas wyborów parlamentarnych 2017 , Republikanie odmówili mu ich nominację na drugą kadencję w Yvelines, ze względu na jego „nielojalny” zachowania wobec François Fillon  : potem zaprezentował się w 2 -go okręgu Paryża , uprzednio posiadanych przez ten ostatni. Za swojego zastępcę przyjmuje Jean-Jacques Chaban-Delmas, syna byłego premiera Jacquesa Chaban-Delmasa .

On konfrontuje kandydata zainwestowanych przez RS, Nathalie Kosciusko-Morizet , burmistrz odmiana prawo od 6 th dzielnicy Paryża, Jean-Pierre Lecoq i kandydat Rzeczypospolitej uruchomiony , Gilles Le Gendre . Wyeliminowany w pierwszej turze z 4,5% głosów, ogłosił, że odchodzi z polityki. Deklaruje też na planie BFM TV , że wyborcy okręgu, w którym był kandydatem, mają „wymiotować” , między „ wrzodami z jednej strony, którzy są w środku swojego egoizmu” a „tym rodzaj tradycyjnej prawicowej burżuazji, która chodzi na mszę, wysyła swoje dzieci na katechizm i która głosuje na faceta, który przez trzydzieści lat potrafił oszukiwać za wszelką cenę” .

Twierdzi również, że skontaktowała się z nim Marine Le Pen, aby kandydować w wyborach parlamentarnych pod szyldem FN , zwłaszcza na południu Francji, ale odrzucił ofertę.

Wycofanie się z życia politycznego

Na początku roku szkolnego 2017, Henri Guaino został felietonistą do Sud Radio . Został zwolniony pod koniec marca 2018 r. po obronie Nicolasa Sarkozy'ego na antenie telewizji BFM. Stacja radiowa wyraźnie zarzuca mu, że był zbyt stronniczy politycznie przez ponad godzinę, podczas gdy dla jego pracy jako dziennikarza czas wystąpień jest liczony przez CSA .

w październik 2017, jest gościem wieczoru zorganizowanego przez kolektyw Audace jako autor kilku książek ekonomicznych.

Henri Guaino przyjmuje w 2018 roku honorowe przewodnictwo stowarzyszenia politycznego Notre France.

Po klęsce republikanów w wyborach europejskich w 2019 roku wyszedł z „milczenia” udzielając wywiadu dziennikowi Le Figaro , w którym przygotowywał swój powrót do życia politycznego.

Eseista

Zainteresowany ekonomią i liternictwem, czasami nazywany „piórem”, jest autorem dwóch książek: La sottise des moderns , zaktualizowanej w 2016 r. po pierwszej publikacji w 2002 r. na temat społeczeństwa i cywilizacji oraz Koniec z ekonomią poświęcenia w kwestiach gospodarczych i społecznych. Jeśli chodzi o tę ostatnią książkę, dziennikarz Emmanuel Lechypre chwali Henri Guaino jako jednego z „jednych z najpiękniejszych piór tego ekonomicznego powrotu”, jego książka stanowi „prawdziwą machinę wojenną przeciwko postawom, przeciwko przyjętym ideom, przeciwko ideologiom. wychodzenie z kryzysu ”. Christian Chavagneux, publicysta i krytyk Alternatives économique , mówi, że „w ostatnich latach najbardziej zafascynowała go książka ekonomiczna”.

Pracuje

W fikcji

Uwagi i referencje

  1. "  Henri Guaino bez ograniczeń  " , na lemonde.fr ,16 maja 2013 r.(dostęp 15 marca 2017 r . ) .
  2. Charles Jaigu, „Henri Guaino, ścigający czasownik sarkozyste” , lefigaro.fr, 26 lutego 2007
  3. Noël Blandin, „Bibliografia / Biografia. Kim jest Henri Guaino? » , Republika Listów , 21 października 2007.
  4. "Henri Guaino portret specjalny doradca Nicolasa Sarkozy'ego" , Politique.net , 1 st kwietnia 2009 r.
  5. „  Wyciąg z arkusza M me Catherine Guaino ur. Coyaud  ” na www.lesbiographies.com (dostęp 29 września 2018 ) .
  6. Minister Stanu, Minister Spraw Wewnętrznych i Planowania Regionalnego Regional
  7. „  Definicja: pęknięcie społeczne  ” na toupie.org (dostęp 13 czerwca 2016 r . ) .
  8. Kiedy Philippe Séguin kandyduje na burmistrza Paryża.
  9. „  Dekret z dnia 14 września 2006 r. powołujący głównego doradcę Trybunału Obrachunkowego – Pana Guaino (Henri)  ” , na stronie legifrance.gouv.fr ,15 września 2006(dostęp 11 kwietnia 2021 )
  10. „Głównym tematem wyborów prezydenckich będzie to, jak stawić czoła kryzysowi cywilizacji” , Le Monde , lemonde.fr, 29 kwietnia 2011 r.
  11. "  Henri Guaino wezwany do milczenia lub opuszczenia UMP  " , na Le Monde ,13 maja 2014.
  12. "  Według Henri Guaino" Europa nie jest państwem "Czytaj więcej na  ", Atlantico ,22 czerwca 2016( przeczytaj online )
  13. "  Guaino o słowach Mélenchona do Merkel:" Powiedział głośno to, co wielu myśli szeptem  ", 20 minut ,9 grudnia 2014( przeczytaj online )
  14. Patrick Buisson , The Cause of the People , Perrin, 2016, s.166 i nast.
  15. Julien Martin, „Dla Guaino BHL to „pretensjonalny mały oszust” , Rue89 .com , 9 października 2007 r.
  16. Anne Brigaudeau, „  Pod złośliwym piórem Marie de Gandt, wygłaszanie przemówienia w Elysee  ” , na francetvinfo ,26 marca 2013 r.
  17. Kandydat Guaino do nominacji UMP w Yvelines , Le Figaro , 9 maja 2012 r.
  18. Henri Guaino „chce mówić do Francuzów” , Le Figaro , 11 maja 2012 r.
  19. Guaino zainwestowane przez UMP w Yvelines , Le Figaro , 11 maja 2012 r.
  20. Guaino / Yvelines: „Pójdę do końca” , Le Figaro , 11 maja 2012 r.
  21. Guaino, piórko usiłuje zrobić gniazdo , Wyzwolenie , 11 maja 2012 r.
  22. Jeśli zastępcy są „bardzo słabo opłacani”, Henri Guaino nie chce dać idealnej pensji
  23. Od samego początku: Henri Guaino walczy z Cope na RMC i ratuje honor UMP
  24. Gérard Longuet, senator UMP: „Uważam, że jesteśmy słabo opłacani”
  25. Henri Guaino: „Dlaczego jestem kandydatem” , Le Figaro , 3 września 2012 r.
  26. „Kongres UMP: wspólny wniosek różnych kaplic gaullistowskich”
  27. UMP: Henri Guaino wspiera Copé , Le Figaro , 19 października 2012.
  28. Na Zgromadzeniu Henri Guaino domaga się zawieszenia skargi na … Henri Guaino Le Figaro , 20 maja 2014 r.
  29. Montaż. Oskarżony Guaino wzywa swoich kolegów po pomoc , Le Télégramme , 20 maja 2014 r.
  30. Projekt rozdzielczości n °  1954
  31. Ścigany Henri Guaino wzywa Zgromadzenie o pomoc .
  32. Henri Guaino nie uniknie przeciwko niemu postępowania sądowego Le Monde , 3 czerwca 2014 r.
  33. "  Hołd sędziów dla wolności wypowiedzi polityków  " , na lemonde.fr ,28 listopada 2014(dostęp 28 listopada 2014 )
  34. „  Sprawa Gentila: prokuratura odwołuje się do uwolnienia Guaino  ” , na lepoint.fr ,28 listopada 2014(dostęp 28 listopada 2014 ) .
  35. Henri Guaino ukarał grzywną w wysokości 2000 euro w apelacji za znieważenie sędziego Gentila , Francetvinfo , 22 października 2015 r.
  36. „Uchylenie wyroku skazującego Henri Guaino za obrazę sędziego Gentila” , LCI , 15 listopada 2016 r.
  37. „  Pierwszy prawybory : Henri Guaino podejmie decyzję” w najbliższych tygodniach  ” , na www.itele.fr ,1 st maja 2016(dostęp 3 maja 2016 r . ) .
  38. Louis Hausalter , „  Henri Guaino, pierwotna pokusa  ” o Marianne ,17 lutego 2016(dostęp 20 lutego 2016 r . ) .
  39. „  Prezydencki 2017: Henri Guaino ogłasza swoją kandydaturę na prawybory (France Inter)  ” , na http://www.franceinfo.fr ,13 czerwca 2016(dostęp 13 czerwca 2016 r . ) .
  40. Z powodu braku sponsorów Henri Guaino chce wystartować bezpośrednio w wyborach prezydenckich , Le Figaro , 9 września 2016 r.
  41. Prezydencki: Dlaczego kandydatury gaullistowskie MAM i Guaino zrobiły furorę , 20 Minut , 18 marca 2017
  42. Afera Fillona: „To wrak statku” ocenia Henri Guaino Sud Ouest , 2 lutego 2017 r.
  43. Paul Chaulet, „Guaino, Ciotti, Sens Commun… to prawo, które nie wzywa do głosowania Macrona” , lexpress.fr, 24 kwietnia 2017 r.
  44. Sylvain Chazot, „Guaino wstydziłoby się bardziej przyczynić do wyboru Macrona niż Le Pena” , lelab.europe1.fr, 25 kwietnia 2017 r.
  45. Yvelines: Republikanie odsunęli Henri Guaino na margines , Le Parisien , 10 maja 2017
  46. "  Legislacyjny: Jean-Jacques Chaban-Delmas dołącza do Henri Guaino," silny i gaullistowski głos "  ", L'Opinion ,24 maja 2017 r.( przeczytaj online ).
  47. „  Legislacyjne: Henri Guaino rzuca wyzwanie NKM w Paryżu  ”
  48. „Szeroko pobity w Paryżu Henri Guaino ogłasza, że ​​przestaje uprawiać politykę” , Le Figaro , 11 czerwca 2017 r.
  49. Pobity, Guaino uważa, że ​​wyborcy z jego okręgu mają „wymiotować” , Le Figaro , 12 czerwca 2017
  50. "  Legislacyjny: Mariani, Guaino, kiedy źli przegrani obciążają ... wyborców  " , na LCI ,12 czerwca 2017
  51. "  Henri Guaino mógł być kandydatem FN ... ale nie był  " , w L'Opinion ,18 czerwca 2017 r.(dostęp 19 czerwca 2017 )
  52. Benjamin Meffre, „Henri Guaino zostaje redaktorem naczelnym dla Sud Radio” w PureMédias , 9 sierpnia 2017 r.
  53. „Henri Guaino zwolniony z Sud Radio po obronie Nicolasa Sarkozy'ego, potępia „policję myśli”” , huffingtonpost.fr, 28 marca 2018 r.
  54. „  Guaino i Sud Radio: to (już) koniec!”  » , na www.lalettre.pro ,28 marca 2018(dostęp 28 marca 2018 r . ) .
  55. „  Henri Guaino, gość kolektywu FN, mówi, że to nie jest »zbliżenie  «”, europe1.fr , 26 września 2017 r.
  56. „  Notre France – Notre France  ” , na stronie www.notrefrance.fr (dostęp 31 października 2018 )
  57. "  Henri Guaino : " Prawica nie będzie w stanie się odbudować bez znalezienia ludzi  " , na www.lefigaro.fr ,30 maja 2019 r.(dostęp 30 maja 2019 r . ) .
  58. "La Sottise des Modernes" , na lesechos.fr ,7 marca 2002 r.(dostęp 27 grudnia 2016 )
  59. „  Pojedynek krytyków: Henri Guaino VS François Lenglet  ” , o BFM Biznes ,7 października 2016(dostęp 27 grudnia 2016 )
  60. „  Autorzy mówią: François Lenglet i Henri Guaino  ” , o BFM Business ,7 października 2016(dostęp 27 grudnia 2016 )
  61. Michel Wieviorka , Trzęsienie ziemi. Prezes Marine Le Pen , Robert Laffont, 2016, strony 66-70.

Linki zewnętrzne