Guignen

Guignen
Guignen
Ratusz w Guignen.
Herb Guignen
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Bretania
Departament Ille-et-Vilaine
Miasto Redon
Międzywspólnotowość Wspólnota Vallons de Haute-Bretagne
Mandat burmistrza
 Évelyne Lefeuvre
2020 -2026
Kod pocztowy 35580
Wspólny kod 35127
Demografia
Miły Guignennais
Ludność
miejska 		3 944  mieszk. (2018 wzrost o wzrost o 8,23% w porównaniu do 2013 r.8,23% w porównaniu do 2013)
Gęstość 74  mieszk./km 2
Populacja
aglomeracji 		24 984 mieszk  .
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 55 ′ 16 ″ północ, 1 ° 51 ′ 38 ″ zachód
Wysokość 73  m
min. Maks. 21  m
122  m²
Powierzchnia 53,05  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Rennes
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Guichen
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Bretania
Zobacz na mapie administracyjnej Bretanii Lokalizator miasta 14.svg Guignen
Geolokalizacja na mapie: Ille-et-Vilaine
Zobacz na mapie topograficznej Ille-et-Vilaine Lokalizator miasta 14.svg Guignen
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Guignen
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Guignen
Znajomości
Stronie internetowej www.guignen.fr

Guignen jest francuski gmina znajduje się w dziale z Ille-et-Vilaine w tym Bretanii regionu .

Geografia

Miasto położone jest 26  km na południe od Rennes, w dorzeczu Vilaine .

Wysokość waha się od 24 metrów, gdzie Canut opuszcza terytorium gminy, w pobliżu mostu Saint-Martin, do 121 metrów na sygnale Coimur, między Coimur i La Troussardière. Wioska znajduje się 70 metrów nad poziomem morza.

Sąsiednie gminy to: Guichen , Lassy , La Chapelle-Bouëxic , Mernel , Maure-de-Bretagne , Lohéac , Guipry-Messac , St-Malo-de-Phily i St-Senoux .

53 kilometry dróg lokalnych i 44 kilometry dróg wiejskich w Guignen obsługują 179 wsi i miejscowości.

Z punktu widzenia bogactwa flory Guignen jest jedną z gmin departamentu posiadającą w swoich różnych biotopach 557 taksonów na średnią gminną 348 i łącznie departamentalną 1373, reprezentującą 118 rodzin. W szczególności istnieje 47 taksonów o wysokiej wartości historycznej na 207 taksonów; 24 taksony chronione i 27 należących do czerwonej listy Masywu Armorykańskiego , co daje łącznie 237 taksonów departamentalnych.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,7 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 3 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 13,1  °C
  • Roczne nagromadzenie opadów: 768  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,3 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,4 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „La Noe-Blanche”, w miejscowości La Noe-Blanche , oddana do użytku w 1988 roku i znajduje się 16  km na kradzież ptaków , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 12  ° C, a ilość opadów 752,6  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rennes-Saint-Jacques”, w miejscowości Saint-Jacques-de-la-Lande , uruchomionej w 1945 roku i oddalonej o 19  km , średnia roczna temperatura zmienia się w tym okresie o 11,7  °C 1971-2000, w 12,1  °C w latach 1981-2010, następnie w 12,4  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Guignen jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Rennes , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 183 gminy, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (88,3% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (88,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolne (45,5%), grunty orne (31,5%), łąki (11,3%), lasy (9,4%), tereny zurbanizowane (1,8%), wewnętrzne tereny podmokłe (0,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Gospodarka

Toponimia

Nazwa miejsca jest dowodem w formach Vicaria Winnona w 843 Winnon lub Guinnon XII th wieku.

Guignen pochodzi z bretońskiego Gwinienn (winorośli) Wątpliwe . Rzeczywiście, wprowadzona przez Rzymian winorośl była tam uprawiana aż do przybycia filoksery w 1880 roku; miejscowość nadal nosi nazwę „winorośli” .

Historia

Galijsko-rzymski piec kaflowy jest na planie prostokąta, aw mieście odkryto złoża teguli. Trzy części, czyli laboratorium, alander i komora grzewcza, były w dobrym stanie zachowania (Goulpeau i in., 1982). Dzięki datowaniu archeomagnetycznemu przeprowadzonemu na materiałach udało się zlokalizować datę budowy pieca między 290 a 340 i oszacować jego żywotność na około pięćdziesiąt lat.

Guignen jest wymieniony w 843 w kartularzu Saint-Maure-sur-Loire pod nazwą Winnon lub Gwinnon . Terytorium Guignen obejmowało wówczas La Chapelle-Bouëxic, które zostało od niego odłączone w 1711 r. po sporze o charakterze religijnym.

Ludność miasta opowiada się za zmianami, jakie przyniosła rewolucja francuska , zwłaszcza po zakończeniu terroru . Głównym rewolucyjnym świętem jest rocznica egzekucji Ludwika XVI , której towarzyszy przysięga nienawiści do rodziny królewskiej i anarchii, obchodzona od 1795 roku.

Galerie

Heraldyka

Herb Blazon  : Gules srebrny hełm taré z profilu, w towarzystwie trzech wilczych głów oderwanych od tego samego.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityczne

Administracja miejska

Lista burmistrzów od rewolucji francuskiej do wyzwolenia Lista burmistrzów od 1790 do 1944 r
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1790 1791 René Lebastard de Villeneuve    
1791   Guillaume Dufreche    
  Rok X Jérôme Olivier lub Lucas Louis    
Rok X 1816 Jean lub Guillaume Esnaud    
1816 1824 René Lebastard de Villeneuve    
1824 1830 Pierre Lebastard de Villeneuve    
1830 1833 Józef Bellamy    
1833 1860 Pan Anne Boutin    
1860 1870 Jean Guilloux    
1870 1874 Louis Bouttier    
1874 1876 Alfreda Lebastarda de Villeneuve    
1876 1891 Louis Bouttier    
1891 1892 Jean Bertin    
1892 1895 Joseph Dufréche    
1895 1902 Józef Mercier    
1902 1921 Joseph Bource    
1921 1936 Wiktor Meslin    
1936 1941 Alexis Bertin    
1941 1944 Jehan Księstwo Bricourt    
  Lista burmistrzów od wyzwolenia
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1944 1945 Alexis Bertin    
1945 Marzec 1977 André Arthur   Przejście na emeryturę
Marzec 1977 Marzec 1989 Jean Etrillard   Handlowiec
Marzec 1989 Czerwiec 1995 Robert Julien    
Czerwiec 1995 Kwiecień 2001 Michela Monniera   Mechanik samochodowy, honorowy burmistrz
Kwiecień 2001 19 stycznia 2002 r.
(rezygnacja) 		Jacqueline Reverdy   Kontroler zarządzania
26 stycznia 2002 r. 29 marca 2014 r. Jean-Pierre Letournel PS Bank wykonawczy
Radny z kantonu Guichen (2008 → 2015)
2 th Wiceprezesa CC Township Guichen
29 marca 2014 r. 18 czerwca 2014
(śmierć) 		Joseph Letournel - Emerytowany trener
30 czerwca 2014 W trakcie Evelyne Lefeuvre DVG Na emeryturze

Międzywspólnotowość

Od 1994 do 2013 roku miasto było częścią społeczności gmin kantonu Guichen , przed dołączeniem do społeczności gmin Vallons de Haute-Bretagne społeczności w1 st styczeń 2.014. Jest to również część kraju Vallons de Vilaine .

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 3944 mieszkańców, co stanowi wzrost o 8,23% w porównaniu do 2013 r. ( Ille-et-Vilaine  : + 4,83%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2660 2 149 2636 2613 2742 2730 2842 3 138 3 038
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 874 3024 3010 3014 3 044 3129 3 243 3 274 3200
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3 296 3 191 3097 2616 2527 2 435 2 322 2 131 2005
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
1840 1,713 1780 1933 2 146 2 424 2 942 3511 3,821
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
3 944 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Uwaga

Uwaga: Guignen, podobnie jak inne pobliskie miasta (Guichen, Bruz itp.) jest cytowane w powieści Scaramouche autorstwa Rafaela Sabatiniego . Część historii rozgrywa się w Rennes i jego regionie, w szczególności w Guignen.

Bliźniacze

Poprzez komisję ds. stosunków międzynarodowych kantonu Guichen miasto jest połączone z:

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Louis Diard, Flora Ille-et-Vilaine , Atlas Florystyczny Bretanii, Rennes, Siloë, 2005, mapa s.  170 .
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 16 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) – Bretania  ” , na stronie www.chambres-agriculture-bretagne.fr ,2019(dostęp 16 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France La-Noe-Blanche - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 16 lipca 2021 r. )
  9. „  Orthodromy between Guignen and La Noë-Blanche  ” , fr.distance.to (dostęp 16 lipca 2021 ) .
  10. „  Stacja Météo-France La-Noe-Blanche – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 16 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Great Circle between Guignen and Saint-Jacques-de-la- Lande  ” na fr.distance.to (dostęp 16 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Rennes-Saint-Jacques - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Rennes-Saint-Jacques - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Rennes-Saint-Jacques - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 3 maja 2021 r. )
  21. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 3 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  22. W akcie Kartulariusza z Saint-Maur-sur-Loire
  23. W kartularzu opactwa Redon
  24. „  Etymologia i historia Guignen  ” , infobretagne (dostęp 23 grudnia 2016 ) .
  25. „  Dziedzictwo i zabytki w Guignen, Ille et vilaine  ” , „ Patrimoine de France.com” (dostęp 23 grudnia 2016 r . ) .
  26. Louis Dubreuil, „Festiwale rewolucyjne w Ille-et-Vilaine”, w Annales de Bretagne , tom 21, tom 4, 1905, s.  398-399 .
  27. „  Jacqueline Reverdy wybrana na burmistrza  ”, Ouest-Francja ,2 kwietnia 2001 (archiwa gazet)
  28. „  Rezygnacja burmistrza Guignen  ”, Ouest-Francja ,19 stycznia 2002 r. (archiwa gazet)
  29. "  Jean-Pierre Letournel wybrany na burmistrza  ", Ouest-Francja ,28 stycznia 2002 r. (archiwa gazet)
  30. "  Ciało burmistrza znalezione w jego spalonym samochodzie  ", Le Télégramme ,18 czerwca 2014( przeczytaj online ).
  31. "  Burmistrz Joseph Letournel i jego zastępcy wybrani  ", Ouest-Francja ,1 st kwiecień 2014( przeczytaj online ).
  32. “  Nowy burmistrz w Guignen. Évelyne Lefeuvre zostaje wybrana  ”, Ouest-France ,1 st lipca 2014( przeczytaj online ).
  33. Organizacja spisu na insee.fr .
  34. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  35. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  36. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  37. Wskazówka n o  IA00007436 , podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  38. Louis Diard, Flora Ille-et-Vilaine , Atlas Florystyczny Bretanii, Rennes, Siloë, 2005, s.  65 .
  39. (w) Rafael Sabatini , Scaramouche: romans Rewolucji Francuskiej , Harmondsworth, książki o pingwinach, al.  "Klasyczne zakładki",2001, 361  s. ( ISBN  0-451-52797-6 , czytaj online ) , s.  78 i 89.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne