Gouy (Aisne)

Gouy
Gouy (Aisne)
Ratusz.
Herb Gouy
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
Departament Aisne
Miasto Saint-Quentin
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pays du Vermandois
Mandat burmistrza
 Sophie Denizon-Rekut
2020 -2026
Kod pocztowy 02420
Wspólny kod 02352
Demografia
Miły Goscien (s)
Ludność
miejska 		560  mieszk. (2018 spadek o 4,27% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 32  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 50 ° 00 ′ 09 ″ północ, 3° 15 ′ 20 ″ wschód
Wysokość Min. 87  m
Maks. 150  m²
Powierzchnia 17,6  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Saint-Quentin
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Bohain-en-Vermandois
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Hauts-de-France Lokalizator miasta 14.svg Gouy
Geolokalizacja na mapie: Aisne
Zobacz na mapie topograficznej Aisne Lokalizator miasta 14.svg Gouy
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gouy
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gouy
Znajomości
Stronie internetowej gouy02.fr

Gouy jest francuski gmina znajduje się w dziale z Aisne , w tych Hauts-de-France regionu .

Geografia

Lokalizacja

Gouy to wiejska wioska Pikardii z Vermandois poświęcona mieszanemu rolnictwu, położona w Aisne, na skraju Departamentu Północnego . Obsługiwany jest przez dawny RN 44 , obecnie RD 1044.

Gouy i Le Catelet prawie spotykają się, tworząc podwójną wioskę.

Gouy znajduje się w połowie drogi między Saint-Quentin i Cambrai .

W pobliżu Rouen w Seine-Maritime znajduje się miasto o tej samej nazwie, Gouy, zamieszkane przez 800 mieszkańców .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Gouy
Vendhuile Aubencheul-aux-Bois Villers-Outréaux
Le Catelet Gouy Beaurevoir
Kościsty Nauroy Estree

Hydrografia

Rzeka Scheldt bierze swój początek w Gouy, u wylotu wioski w kierunku Estrées.

Planowanie miasta

Typologia

Gouy to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Quentin , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 120 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (96,9% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (96,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (91,4%), łąki (3,4%), tereny zurbanizowane (3%), heterogeniczne tereny rolne (2,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Gouy pojawia się w 1178 roku pod nazwą Goi w kartularzu opactwa Mont-Saint-Martin następnie Goiacum , Goy-en-Arrouaise , Goi-en-Arrouaise , Gouy-en-Arrouaise na mapie Cassini około 1750 roku, oraz obecna ortografia Gouy w końcu XVIII -go  wieku .

Jest to homonim Gouy (patrz to imię)

Obrady rady gminy w miesiącusierpień 2000, Gouy jest zamieszkane przez Goïciens i Goïciennes, z dawnej nazwy Goï.

Historia

Pozostałości umocnionego obozu Longues Bornes, datowanego na La Tène , zostały znalezione w miejscu zwanym Bois de la Barre z potrójnym murem glinianym, a także celtyckie i gallo-rzymskie szczątki w miejscu zwanym Henois (ceramika i medale). ).

Około 980 r. domena Gouy, odebrana Arnouldowi, Lordowi Cambrai przez Othona de Vermandois, staje się własnością Vermandois, od których nie będzie już oddzielony. W 1213, pod panowaniem Filipa II Augusta , Vermandois i Gouy zostali zjednoczeni we francuskim królestwie królewskim .

Po 1363 r., w czasie wojny stuletniej , Cambrésis po włączeniu do państwa burgundzkiego znalazło się na granicy królestwa Francji. W 1477 r. Cambrésis przeszło w posiadanie germańskie, a w 1515 r. ponownie przeszło w ręce Karola V , stając się w ten sposób terytorium hiszpańskim. Wioska znajduje się zatem na granicy dwóch domen, które przeszły do Lempire , Vendhuile , Gouy , Beaurevoir , Bohain , Guise oraz na obszarze częstych wojen między dwoma mocarstwami, pięciu w latach 1557-1660.

Karta Cassini

Na mapie Cassini poniżej przeciwko pochodzącym z XVIII -tego  wieku , nazywa Gouy Gouy-en-Arrouaise . Była to parafia położona na Skaldzie . Młyn wodny, symbolizowany przez koło zębate, znajdował się na rzece między Gouy a Le Câtelet; Na południowym wschodzie gospodarstwo Bonaire zostało zniszczone w 1858 r. W wiosce Lormisset, należącej do opactwa Mont-Saint-Martin, znajdował się drewniany wiatrak. Na południu wieś Mont-Saint-Martin była parafią należącą do opactwa Mont-Saint-Martin . Jej ziemie należą obecnie do gminy. Między dwiema wioskami powstała poczta, która pozwalała jeźdźcom lub dyliżansom mieć świeże konie. Do tej pory nie znaleziono żadnych informacji o miejscu zwanym: Les Trois Fœtus .

24 września 1641 r. w Madrycie wręczono listy rycerskie dla Pierre'a de Cardevacque, dziedzica, Lorda Gouy, Saint-Amand ( Saint-Amand-les-Eaux ?), Listy zarejestrowane 3 marca 1642 r. Pierre de Cardevacque, jest synem Ferdynanda de Cardevacque, dziedzica, lorda Beaumont (niewątpliwie Hénin-Beaumont ) i wnukiem Charlesa de Cardevacque, dziedzica, lorda Beaumont. Jego matki stryjeczny dziadek, brat „starego barona Cuincy  ”, była gubernator z Tournai , drugi brat icelui, gubernator Bapaume , brat ich 3 TH pułkownik piechoty, wykonane godne usługowe siedzibą Cambrai. Ludwik de Cardevacque, dziedzic, pan Haubois, jego starszy brat, kapitan kirasjerów, po kilku wiernych nabożeństwach został zabity na korzyść naszej kawalerii przez Francuzów, podczas ich ostatniego wyjścia z miasta Maubeuge w 1637 r. Jego drugi brat, zginął w Niemczech, w służbie cesarza w 1634 roku. Sam nosił broń w służbie króla jako kornet w pułku hrabiego Bucquoy i od tego czasu został wybrany kapitanem 300 głów. Poślubił najstarszą córkę Arnoulda de Thieulaine, rycerza, pana Fermont, porucznika rządów Lille.

W maju 1698 r. do Wersalu przekazano listy upoważniające Pierre'a François de Cardevacque, Lord of Gouy, dżentelmena z Artois, syna Pierre'a de Cardevacque, porucznika smoków, stworzył rycerza, aby nosił na herbie jego ramiona, które są wodzowi piasku” korona z pięciu złotych różyczek z dwoma jednorożcami jako podporami, jak markiz d' Havrincourt , najstarszy z rodu, ma prawo je nosić. Pierre de Cardevacque, ojciec wnioskodawcy, ma za bratanka Josepha de Cardevacque, lorda Haut-Bois, kapitana grenadierów w pułku Croÿ, który brał udział w bitwie pod Fleurus w 1690 r., w bitwie pod Steinkerque w 1692 r. Bitwa pod Neerwinden 1693, oblężenie Mons 1694 ( oblężenie Mons 1691?), oblężenie Namur 1695, oblężenie Charleroi 1696 ( oblężenie Charleroi 1693?), oblężenie Barcelona , gdzie po złożeniu uderzających dowodów swojej wartości na ataki krytej drogi i bastionów tego miejsca, został zabity podczas wyrwania drugiego szańca.

W marcu 1720 r. w Paryżu nadano listy dziedzicznej rycerskości dla Pierre'a François de Cardevacque, dziedzica, lorda Gouy, Boucly , który zawsze wiernie służył królowi na zgromadzeniach stanów prowincji Artois . Ma obecnie dwóch braci w służbie, jednego jako kapitana, drugiego jako porucznika w pułku Boufflerów. Miał bratanka zabitego w wyłomie, podczas szturmu na Barcelonę w 1697 r., dowodząc pięcioma kompaniami grenadierów, a od 1705 r. ma innego siostrzeńca gubernatora Hesdin .

W 1789 roku, przed wybuchem Rewolucji Francuskiej , wieś ma około 600 mieszkańców podlegał władzy i jurysdykcji opactwa Mont Saint Martin, opaci posiadający, w XIII th  wieku, podstawiony świeccy władcy.

W Luty 1791mnisi opuszczają opactwo, których ziemie są wystawione na sprzedaż od marca jako własność narodowa .

W 1811 r. cukier, który praktycznie zniknął z rynku podczas blokady Anglii, Napoleon I zachęcił do uprawy buraków i produkcji cukru we Francji. W 1812 r. Aisne był odpowiedzialny za uprawę 1000 hektarów, a Alexandre Cougouilhe założył cukrownię w Mont Saint Martin, której był właścicielem. Pod koniec eposu napoleońskiego Gouy został zajęty przez aliantów i musiał płacić odszkodowania wojenne. Mont Saint-Martin jest wynajmowany doListopad 1818przez księcia Wellington , generalissimus armii angielskiej.

Około 1825, Gouy nastąpił rozwój uprawy buraków cukrowych , tworzeniu plumetis i instalacji cegielni , a następnie, w 1830 roku, przez budowę tile- pannerie, aw 1832 roku, przez rozwój tkactwa. bawełna. W 1835 r. powstała działalność polegająca na wyrabianiu muślinowych zasłon . W 1836 r. wybudowano wapiennik , a w 1838 r. otwarto cukrownię, która miała zajmować do 150 mieszkańców.

W 1862 r. na Scheldt, przy moście do Estrées, działał młyn mączny (wodny i parowy), dwa wiatraki obracały się na wsi: 1 na mąkę, 1 na olej (tordoir) w Guizancourt i zainstalowano młyn parowy w Gouy- au-Mont. W tym czasie istniały inne rodzaje działalności przemysłowej, takie jak fabryka cykorii.

Stara linia kolejowa

W pierwszej połowie XX th  century, stacja Gouy-Le Catelet był ważnym węzłem kolejowym; stacja była zlokalizowana na dwóch liniach kolejowych: linii Cambrésis, która funkcjonowała w latach 1892-1954 i która łączyła Saint-Quentin z Caudry oraz linii kolejowej z Guise do Catelet , linii metrycznej zbudowanej w ramach reżimu „  kolej o znaczeniu lokalnym  ” łączącej Le Catelet -Gouy do Bohain, a następnie Guise, który działał od 1900 do 1950 roku. Dziś ta stacja, która nadal nosi napis „CAMBRESIS”, została przekształcona w mieszkanie. Najbliższe stacje to Bellicourt w kierunku Saint-Quentin , Aubencheul-aux-Bois w kierunku Caudry i Beaurevoir w kierunku Bohain . Służył do transportu poczty, towarów, buraków do cukrowni Bohain lub Caudry, a zwłaszcza mieszkańców i robotników, którzy udali się albo do Bohain, aby pracować w fabrykach tekstylnych, albo do Catelet, aby dotrzeć do Saint-Quentin lub Cambrai przez linia Cambrésis.

Po 1945 r. ruch zmalał ze względu na boom w transporcie towarowym ciężarówkami i autobusami pasażerskimi. Departament Aisne, właściciel linii Guise-Le Catelet, postanawia ją wycofać z eksploatacji1 st styczeń 1951. Linia Cambrésis zakończy swoją działalność w 1960 roku.

Pierwsza wojna światowa

Po bitwie granicznej od 7 do24 sierpnia 1914wobec poniesionych strat francuski sztab generalny zdecydował się na wycofanie z Belgii. 27 sierpnia 1914Niemcy zdobywają wieś i kontynuują podróż na zachód. Od tego czasu rozpoczęła się okupacja, która trwała doPaździernik 1918. Przez cały ten okres Gouy pozostanie z dala od walk, front znajduje się około czterdziestu kilometrów na zachód w kierunku Péronne . Wieś będzie służyła jako zaplecze dla armii niemieckiej.

Dekrety zobowiązywały w określonym terminie, na odpowiedzialność burmistrza i rady miejskiej, pod groźbą sankcji, do dostarczania ludności: pszenicy, jajek, mleka, mięsa, warzyw, przeznaczonych do wyżywienia żołnierzy na froncie. Wszystkie osoby sprawne fizycznie musiały wykonywać prace rolnicze lub konserwacyjne.
WLuty 1917gen. Hindenburg postanowił stworzyć linię obrony za frontem; ta linia fortyfikacji Hindenburg opiera się na kanale Saint-Quentin . Gouy jest zatem punktem strategicznym. Mieszkańcy wioski są ewakuowani w dniu13 marca 1917.

W wrzesień 1918, aliancka ofensywa na froncie Peronne przynosi owoce, Niemcy stopniowo ustępują. 30 wrześniawojska brytyjskie i australijskie nacierają na armię niemiecką. Przez kilka dni wieś będzie przedmiotem licznych walk. Podczas tych bitew bombardowania spowodowały wiele zniszczeń. Stopniowo, po rozejmie, ewakuowani powrócili, ale populacja 1271 osób w 1911 roku wynosiła tylko 793 w 1921 roku. Ze względu na cierpienia znoszone przez ludność w ciągu czterech lat okupacji i zniszczenia budynków miasto zostało odznaczone Krzyżem Wojennym 1914-1918 (Francja) na17 października 1920. Na pomniku poległym widnieją nazwiska 38 żołnierzy gminy, którzy zginęli za Francję oraz 3 cywilów.

Połączenie gmin

Połączenie Gouy i Catelet było rozważane w 2017/2018 w ramach nowego systemu gmin . Zrezygnowano z tego po głosowaniu rad miejskich w obu wsiach w dniu22 maja 2018 r., i gdzie połączenie zebrało 10 głosów za i 2 przeciw w Catelet, ale 4 głosy za i tyle samo przeciw w Gouy.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Miasto położone jest w okręgu Saint-Quentin w departamencie Aisne . Do wyboru posłów jest częścią drugiego okręgu wyborczego Aisne od 1958 roku .

Od 1790 należała do kantonu Catelet . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 r. miasto zostało włączone do kantonu Bohain-en-Vermandois .

Międzywspólnotowość

Gmina jest członkiem społeczności gmin Pays du Vermandois , utworzonej pod koniec 1993 roku.

Polityka lokalna

Moïze Denizon, burmistrz Gouy od 2008 roku, powiedział w: październik 2018 jego zamiar nie kandydowania w reelekcji w wyborach samorządowych w 2020 roku.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1947 1973 Edmond Bricout RPF – UNR – UDR Rolnik - Poseł na Sejm (1951-1955, 1956-1973)
Radny Generalny kantonu Catelet (1951-1973)
Marzec 1973 Marzec 2008 Marcel Debureaux    
Marzec 2008 maj 2020 Mojżesz Denizon płyta DVD Ponownie wybrany na kadencję 2014-2020
maj 2020 W toku
(stan na 26 maja 2020 r.) 		Sophie Denizon-Rekut    

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 560 mieszkańców, co oznacza spadek o 4,27% w porównaniu do 2013 r. ( Aisne  : -1,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
680 615 708 705 889 984 1,080 1129 1334
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1447 1469 1458 1412 1407 1420 1375 1397 1,379
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1370 1325 1,271 793 892 800 795 658 663
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
671 628 694 659 641 649 621 585 562
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
560 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Dzieci gminy kształcą się w międzygminnym ugrupowaniu oświatowym zrzeszającym Gouy i Le Catelet, a administrowanym przez międzygminny związek szkolny Haut Escaut.

Sporty

"Gouy Football Club" powstał latem 2019 roku i działa na odnowionym boisku miejskim po czterdziestu latach opuszczonych.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Stare pocztówki sprzed 1914

Pocztówki po 1918 r.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Gouy Herb Chiqueté Or i Gules.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w grudniu 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. "  Skaldy Źródła  " , Heritage , na https://www.gouy02.fr (dostęp na 1 st września 2019 ) .
  2. „  Zagospodarowanie obszarów wiejskich  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 23 marca 2021 r. )
  3. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 23 marca 2021 )
  4. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 23 marca 2021 r. )
  5. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 )
  6. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
  7. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 21 maja 2021 r. )
  8. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 21 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  9. „  Słownik topograficzny departamentu Aisne: w tym starożytne i współczesne nazwy miejscowości / czerwony. pod auspicjami Towarzystwa Akademickiego w Laon, M. Auguste Matton; wyd. zarządzeniem Ministra Oświaty Publicznej; oraz pod reż. Komisji Prac Historycznych  ” , o Gallicy ,1871(dostęp 2 czerwca 2020 r . ) .
  10. "  Lokalizacja  " , Miasto na https://www.gouy02.fr (dostęp na 1 st września 2019 ) .
  11. "  Historia Gouy (streszczenie)  " [PDF] , wspólne na https://www.gouy02.fr (dostępnej na 1 st września 2019 ) .
  12. „  Słownik topograficzny Francji. , Słownik topograficzny departamentu Aisne: w tym dawne i współczesne nazwy miejscowości / czerwony. pod auspicjami Towarzystwa Akademickiego w Laon, M. Auguste Matton; wyd. zarządzeniem Ministra Oświaty Publicznej; oraz pod reż. Komisji Prac Historycznych  ” Darmowy dostęp , o Gallicy ,1871(dostęp 7 września 2020 r . ) .
  13. Amédée le Boucq de Ternas, Zbiór szlachty holenderskiej, Flandria i Artois , Douai, 1884, s. 255, przeczytaj online .
  14. Amédée le Boucq de Ternas, Zbiór szlachty holenderskiej, Flandria i Artois , Douai, 1884, s. 363, przeczytaj online .
  15. Amédée le Boucq de Ternas, Zbiór szlachty holenderskiej, Flandria i Artois , Douai, 1884, s. 396, przeczytaj online .
  16. "  Aisne (02) dokumenty okupacja niemiecka ... (B.622 ...  " na Mnesys (obejrzano 1 st lipca 2020 ) .
  17. http://www.carto1418.fr/19140828.php
  18. "  Dziennik Le Petit  " Darmowy dostęp , o Gallicy ,30 września 1918 r(dostęp 7 września 2020 r . ) .
  19. "  Specjalna mapa zdewastowanych regionów. 13 SE, Cambrai [południowy-wschód] / [Służba geograficzna wojska]  ” , na Gallica ,1920(dostęp 2 czerwca 2020 r . ) .
  20. http://memorialdormans.free.fr/CommunesCroixDeGuerre14-18.pdf
  21. Moïse Denizon "  Słowo od Burmistrza  ", Gouy, nasza wieś , n o  8,2018, s.  2 ( czytać online [PDF] , dostępny na 1 st września 2019 ).
  22. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  23. René Hennequin, Formacja departamentu Aisne w 1790 r. , Soissons, Druk G. Nougarède,1911( czytaj online ) , s.  266.
  24. "  Burmistrz Gouy, zmęczony, nie pójdzie dalej: Moïze Denizon nie rezygnuje, ale nie będzie szukał nowego mandatu w Gouy  ", L'Aisne nouvelle ,18 października 2018( Czytaj online , obejrzano 1 st wrzesień 2019 ).
  25. Prefektura l'Aisne skonsultowana 7 lipca 2008 r.
  26. „  Lista burmistrzów Aisne  ” [xls] , Prefektura Aisne,12 maja 2014 r.(dostęp 26 lipca 2014 )
  27. „  Sophie Denizon-Rekut zastępuje swojego ojca w Gouy pod koniec niepewności wobec Jacquesa Gendreau  ”, L'Aisne nouvelle ,25 maja 2020( przeczytaj online , konsultacja 26 maja 2020 r. ) „Nie chciała tak szybko się angażować, ale zostaje burmistrzem po pojedynku z Jacquesem Gendreau w Gouy” .
  28. Organizacja spisu na insee.fr .
  29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  30. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  31. „  Nasza kadra nie martwi się rozpoczęciem roku szkolnego w Gouy  ”, picard Le Courrier ,3 lipca 2019( Czytaj online , obejrzano 1 st wrzesień 2019 ).
  32. "  Szkoły  " , Wygodny na https://www.gouy02.fr (dostęp na 1 st września 2019 ) .
  33. „  W Gouy rodzi się nowa drużyna piłkarska: Właśnie powstał „klub Gouy Football”. We wsi od 40 lat nie było drużyny piłkarskiej  ”, Le Courrier picard ,3 sie 2019( Czytaj online , obejrzano 1 st wrzesień 2019 ).
  34. "  Kościół  " , Miasto na https://www.gouy02.fr (dostęp na 1 st września 2019 ) .
  35. Escaut Vivant, Wsparcie decyzji dla zrównoważonego rozwoju lokalizacji źródeł Escaut, Faza 2 - 2. Propozycje rozwoju
  36. "  opactwo Mont Saint Martin  ' , Dziedzictwa na https://www.gouy02.fr (dostęp na 1 st września 2019 ) .
  37. "  Stara opactwo Mont-Saint-Martin  " , wypowiedzenia n °  PA00115688, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  38. "  Śmierć Monument Inauguracja  " , Dziedzictwa , na https://www.gouy02.fr (dostęp na 1 st września 2019 ) .
  39. "  Cmentarz Prospect Hill Gouy  " , Kultura , na https://www.saint-quentin-tourisme.fr (dostęp na 1 st września 2019 ) .
  40. "  Kanał torrenty  " , Heritage , na https://www.gouy02.fr (dostęp na 1 st września 2019 ) .
  41. „  02352 Gouy (Aisne)  ” , na stronie armorialdefrance.fr (dostęp 24 kwietnia 2020 r . ) .