Gourdon (Alpy nadmorskie)

Gourdon
Gourdon (Alpy nadmorskie)
Gourdon
Herb Gourdon
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament Alpes-Maritimes
Miasto Tłuszcz
Międzywspólnotowość Społeczność miejska Sophia Antipolis
Mandat burmistrza
 Eric Mele
2020 -2026
Kod pocztowy 06620
Wspólny kod 06068
Demografia
Miły Gourdonnais
Ludność
miejska 		374  mieszk. (2018 spadek o 9,44% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 17  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 43 ′ 16 ″ północ, 6 ° 58 ′ 45 ″ wschód
Wysokość Min. 157  m
Max. 1335  m²
Powierzchnia 22,53  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Valbonne
Ustawodawczy Siódmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Zobacz na mapie administracyjnej Prowansji-Alp-Lazurowego Wybrzeża Lokalizator miasta 14.svg Gourdon
Geolokalizacja na mapie: Alpes-Maritimes
Zobacz na mapie topograficznej Alpes-Maritimes Lokalizator miasta 14.svg Gourdon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gourdon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gourdon

Gourdon jest francuski gmina znajduje się w dziale z Alpes-Maritimes , w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże . Jej mieszkańcy są nazywane Gourdonnais .

Geografia

Lokalizacja

Wioski Gourdon jest zawieszony na zawrotną szczyt 760  m i wystaje dolinę Loup . Dzięki temu miejscu zyskał przydomek „Orle Gniazdo”. Jest to jedna ze 159 najpiękniejszych wiosek we Francji i ma dwa kwiaty w konkursie kwitnących miast i wsi .

Geologia i ulga

Członek gminy Regionalnego Parku Przyrody Préalpes d'Azur .

Wioska z widokiem na dolinę Loup i Gorges du Loup .

Sejsmiczność

Gmina położona na obszarze o średniej sejsmiczności.

Hydrografia i wody gruntowe

Strumień przepływający przez miasto:

Pogoda

Klasyfikacja klimatyczna Csb w klasyfikacji Köppena i Geigera.

Szlaki komunikacyjne i transportowe

Drogi
  • Droga departamentalna 6 z Le Bar-sur-Loup i D3 z Châteauneuf-Grasse.
Transport publiczny
  • Transport w Prowansji-Alpach-Lazurowym Wybrzeżu
    • Sieć transportu publicznego Envibus w gminie Sophia Antipolis Aglomeration.
  • Witryna Gourdona.
  • Widok na stronę Gourdon.

  • Widok Gourdona.

  • Gourdon, strona północna, widziana z drogi do Caussols.

  • Mapa Gourdon.

Międzywspólnotowość

Członek gminy aglomeracyjnej Sophia Antipolis .

Planowanie miasta

Miejscowy plan urbanistyczny i PLUi.

Typologia

Gourdon to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Nicei , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 51 gmin i 942,886 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina . Aglomeracja Nicei jest siódmą co do wielkości we Francji pod względem liczby ludności, za Paryżem , Lyonem , Marseille-Aix-en-Provence , Lille (część francuska) , Tuluzą i Bordeaux . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (93,5% w 2018 r.), jednak spadek w porównaniu z 1990 r. (97,8% ). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (60,3%), lasy (27,5%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (5,7%), obszary rolnicze niejednorodne (2,7%), kopalnie , składowiska i place budowy (1,5%), łąki (1,4%), tereny zurbanizowane (0,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Wiele osób wierzy, że Gourdon, wcześniej pisany Gordon, pochodzi od celtyckiego „gor”, co oznacza duże i „dun” lub „duno” wzgórze lub fortecę. Tę toponimię można znaleźć gdzie indziej we Francji, w północnej Hiszpanii z odmianami Gordona, Gordo, Gordoncillo oraz w krajach celtyckich, takich jak Walia, Szkocja i Irlandia.

Historia

Wieś Gourdon, dzięki swojemu strategicznemu położeniu, od tysiącleci jest wyjątkowym miejscem obrony. Z tej militarnej przeszłości pozostały jedynie pozostałości rzymskiego obozu z podwójnym murem i oppidum oraz imponujące wały chroniące północną stronę placu. Drzwi romański że gwarantowany dostęp do wsi została zniszczona na początku XX -go  wieku. Średniowieczny zamek został otwarty dla zwiedzających od 1950 roku .

Niektórzy historycy uważają, że obecną lokalizację wsi zajmował jedynie zamek. Wieś byłaby położona 2  km dalej , w pobliżu kaplicy św. Wincentego, gdzie wciąż znajdują się ruiny.

Miejsce to jest wymienione po raz pierwszy w 1035 roku pod nazwą „  Gordone  ”. Zamek przebudowany przez hrabiów Prowansji w XII th  wieku na fundamentach jednego zbudowany w IX th i X th  stulecia. Pozostał w ich posiadaniu do 1235 roku. Podarował go hrabia Raimond Bérenger . Stał się własnością domu Grasse de Bar le3 kwietnia 1235.

Śmierć królowej Joanny I ponownie otwiera kryzys sukcesji na czele hrabstwa Prowansji , miast należących do Unii z Aix (1382-1387) wspierającej Karola de Duras przeciwko Ludwikowi I Andegaweńskiemu . Następnie Aix złożył wPaździernik 1387, co przyspiesza mobilizację karlistów, w tym Lorda Gourdon, Hélion de Villeneuve. Podczas gdy przez kilka lat wspierał Charlesa de Durasa, dołączył do swoich dwóch braci, Lords of Barrême i Roquebrune, obozu Andegawenów i otrzymał „rozdział pokoju” od Marie de Châtillon na2 stycznia 1388 ri płaci hołd dla Ludwika II Andegaweńskiego , w wieku dziesięciu lat. Seniorium przeszło w 1389 r. przez małżeństwo do Villeneuve-Flayosc .

W 1469 r. Louis de Villeneuve otrzymał hołd od mieszkańców wsi. W 1495 r. król Karol VII potwierdził przywileje panowania. Przez małżeństwo zamek przeszedł w 1550 r. do rodziny Borriglione d' Aspremont .

Podczas wojen religijnych, w 1584 r. Henri-Charles de Grasse, pan Canaux, stawił opór Ligueurs.

W 1598 roku Aspremontowie sprzedali własność Grasse Louis Lombard za 12 000 koron. Louis de Lombard zburzył wtedy stary zamek i rozpoczął jego odbudowę w 1610 roku. Kaplica zamkowa stała się wtedy kościołem parafialnym. Drugie piętro dobudowano do zamku w 1653 roku. Lord Gourdon poślubił Gabrielle de Grimaldi w 1654 roku.

Podczas Rewolucji, dziedzic Jan Paweł 1 st od Lombard, z idei liberalnych, nie emigrować. Zamek nie jest zdewastowany, tylko wieże są pomniejszone o jedno piętro, a loch jest zburzony.

W 1815 r. zamek uszkodziły wojska austriackie.

W latach 1809-1820 burmistrzem Gourdon był Jean-Paul II de Lombard. Kiedy zmarł w 1820 roku, zamek odziedziczył daleki bratanek, markiz de Villeneuve-Bargemon. Zostawił go porzuconego.

Królowa Wiktoria odwiedziła Gourdona w dniu19 kwietnia 1891 r.. To dało swoją nazwę skwerowi, z którego rozpościera się panoramiczny widok na wybrzeże, w pobliżu kościoła.

Doszło do osunięcia się skały 22 listopada 1907podczas budowy drogi Gorges du Loup zginęło 17 osób. Do końca budowy drogi cały transport musiał odbywać się na grzbietach zwierząt na dwóch torach mułów, które prowadziły do ​​wioski.

Rano 28 kwietnia 1909, podczas czterodniowej prezydenckiej podróży do Alpes-Maritimes i Var, Prezydent Republiki Armand Fallières w towarzystwie m.in. Georgesa Clemenceau , ówczesnego Przewodniczącego Rady, udał się do wioski i zwiedził zamek.

Zamek kupiła w 1918 roku Amerykanka Miss Norris, starając się przywrócić go do pierwotnego stanu.

Wojska niemieckie okopały się w Gourdon na 19 sierpnia ale wieś została wyzwolona prawie bez walki 21-go. 24 sierpnia 1944Niemcy wysadzili wiadukt Chemins de fer de Provence w Pont-du-Loup.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista burmistrzów od rewolucji francuskiej do wyzwolenia Lista burmistrzów od 1790 do 1944 r
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1809 1820 Jan Paweł II z Lombardii    
1847 1852 Honore Audibert    
1853 1857 Jean-Francois Giraud    
1857 1870 Louis Cavalierval    
1871   Dieudonne Audibert    
1879   Wiktor Flory    
1880   Szczęśliwy kawaler    
1881 1893 Joseph-Fortune Giraud    
1893 1906 Dieudonne Audibert    
1907 1919 Pierre-Fernand Laugier    
1920   Mojżesz Cavalier    
1925   Louis Funel    
1929   Pierre-Fernand Laugier    
  Lista burmistrzów od wyzwolenia
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1947   Henri Barbot    
1968 1995 Jean Chiroleu    
Marzec 1995 W trakcie Eric Mele płyta DVD Handlowiec

Budżet i podatki 2019

W 2019 roku budżet gminy składał się z:

  • Całkowite przychody operacyjne: 1.673.000  € lub 4215  € na mieszkańca;
  • Całkowite koszty operacyjne: 1.551.000  € lub 3907  € na mieszkańca;
  • łączne środki inwestycyjne: 536 000 EUR  lub 1350  EUR na mieszkańca;
  • Całkowita liczba miejsc pracy związanych z inwestycjami: 1,62 mln  EUR lub 409  EUR na mieszkańca;
  • dług: 539 000 euro , czyli  1356  euro na mieszkańca.

Przy następujących stawkach podatkowych:

  • podatek mieszkaniowy: 8,84%;
  • podatek od nieruchomości od nieruchomości wybudowanych: 5,53%;
  • podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 23,76%;
  • podatek doliczany do podatku od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 0,00%;
  • wkład majątkowy: 0,00%.

Kluczowe dane Dochody gospodarstw domowych i ubóstwo w 2017 r.: mediana dochodu do dyspozycji w 2017 r. na jednostkę spożycia: 22 040  EUR .

Polityka zrównoważonego rozwoju

Gmina rozpoczęła realizację polityki zrównoważonego rozwoju poprzez uruchomienie inicjatywy Agendy 21 .

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna Struktura wiekowa

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 374 mieszkańców, co oznacza spadek o 9,44% w porównaniu do 2013 r. ( Alpes-Maritimes  : + 0,5%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
280 231 223 254 264 250 244 228 231
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
218 230 222 200 200 168 187 295 212
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
268 214 206 205 196 201 205 186 209
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
216 242 254 231 294 379 437 413 387
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
374 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Placówki edukacyjne:

  • Przedszkole w Le Bar-sur-Loup,
  • Szkoła Podstawowa,
  • Szkoły wyższe w Grasse, Le Rouret,
  • Szkoły średnie w Grasse.

Zdrowie

Specjaliści i placówki zdrowia:

  • Lekarze w Le Rouret, Opio, Grasse,
  • Apteki w Le Rouret, Grasse,
  • Szpitale w Le Rouret, Grasse.

Kulty

Gospodarka

Firmy i przedsiębiorstwa

Rolnictwo
  • Wzgórza Eleonory.
  • La Source Parfumée.
Turystyka

Wioska jest częścią stowarzyszenia Les Plus Beaux Villages de France .

  • Restauracje.
  • Schroniska wiejskie, pokoje gościnne.
Sklepy
  • Jego rzemieślnicze i tradycyjne sklepy.
  • Lokalne sklepy i usługi.
  • Szkło artystyczne, szkło dmuchane.
  • Destylarnia.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

  • Bas Montet orientalny i Haut Montet.
  • Miejsce troglodytów.
  • Gourdon zamek , zamek feudalny w IX th  wieku , który obejmuje muzeum średniowieczną , muzeum sztuki dekoracyjne i ogrody formalne zaprojektowany przez André Le Notre . Domena prywatna, dziś ani ogród, ani zamek nie są dostępne dla zwiedzających.
  • Jego wyjątkowa panorama.
  • Chemin du Paradis, dawny tor dla mułów, który wspina się z Bar-sur-Loup do Gourdon, ponad 500 metrów pionowego spadku.
  • Twierdza , byłego Jaskiniowe położony na płaskowyżu Cavillore widokiem Gourdon.
  • Muzeum historyczne i malarstwo naiwne.
  • Fontanna przy wjeździe do wsi, pochodząca z 1852 r. Jest poświęcona pamięci Jean-Louis Cavalier, który z woli 18 lipca 1847.
  • Pralnia z 1871 roku.

Dziedzictwo religijne:

  • Notre Dame stare romańskiej kaplicy XII XX  wieku stał się kościół parafialny w 1610 roku został konsekrowany jako5 maja 1792 r.
  • Kaplica Saint-Vincent . Został on zbudowany w XI TH i XII th  stulecia. Można znaleźć wokół pozostałości mieszkań. Freski namalował w 1960 roku André Torre, malarz z Grasse.
  • Mała kaplica Saint-Pons został przywrócony na początku XX -tego  wieku i pobłogosławił w 1926 roku.
  • Kaplica Saint-Ambroise, która byłaby częścią klasztoru. Pozostały tylko ruiny.
  • Pomnik wojenny: Upamiętnione konflikty Wojny francusko-niemieckie 1914-1918 - 1939-1945 .
  • Zabytki Gourdona.

  • Zamek de Gourdon.

  • Apsyda kościoła.

  • Radar lotnictwa cywilnego na Haut-Montet w miejscowości Gourdon widziany z Caussols .

Heraldyka

Broń Gourdona

Broń można ozdobić w następujący sposób:

Albo do ściany Gules podtrzymujący lwa Sable .

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  3. Uwaga: Mur przypomina położenie wioski. Lew powtarza herb rodu Grasse, który sprawował władzę w latach 1235-1389.

Bibliografia

  1. Geografia, płaskorzeźby
  2. Wąwozy Loup
  3. Samouczek dotyczący regulacji sejsmicznych
  4. Ue w dorzeczu Rodano-Śródziemnomorskim
  5. Escure strumień
  6. Tabela klimatyczna
  7. Sieć Envibus
  8. PLUi
  9. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 23 marca 2021 r . ) .
  10. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 23 marca, 2021 ) .
  11. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 23 marca 2021 r . ) .
  12. „  Nice Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 23 marca 2021 ) .
  13. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
  14. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
  15. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
  16. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
  17. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
  18. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  19. Geneviève Xhayet „  Partyzanci i wrogowie Ludwika Andegaweńskiego czasie wojny Związku Aix  ” historyczny Provence, historyczna Federacja Provence, tom 40, n o  162, „Wokół wojny Związku Aix" 1990, s.  408 (nota 33).
  20. HF, „  Podróż prezydencka  ”, La Lanterne ,30 kwietnia 1909( przeczytaj online )
  21. Zamek w Gourdon. Uzasadnienie ochrony
  22. Dokument z biura turystycznego Gourdon
  23. Spis ratuszów w Alpach Nadmorskich , EIP, s. 48 ( ISBN  9782352581055 ) [ czytaj online ]
  24. Rachunki gminne
  25. Kluczowe dane Ewolucja i struktura populacji. Kompletny plik
  26. ARKUSZ | Agenda 21 Territoires - Gourdon , konsultowana 26 października 2017 r.
  27. Organizacja spisu na insee.fr .
  28. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  29. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  30. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  31. Placówki edukacyjne
  32. Szkoła podstawowa
  33. Specjaliści i placówki służby zdrowia
  34. Parafia Saint-Antoine-de-Padoue
  35. Wzgórza Eleonory
  36. Perfumowane źródło
  37. Stowarzyszenie Najpiękniejsze Wsie Francji
  38. Restauracje w Gourdonie
  39. Zakwaterowanie w Gourdon
  40. Gourdon , na Prowansji 7
  41. Lokalne sklepy i usługi
  42. Huta szkła Gourdon
  43. Destylarnia Saut-du-Loup
  44. Bas Montet oriental , na patrimages.culture.gouv.fr/siteArcheo/
  45. Haut Montet
  46. Witryna troglodyta Gourdona
  47. Płaskowyż Cavillore
  48. Kolekcja sztuki naiwnej z Château de Gourdon
  49. Fontanna dedykowana JL Cavalierowi
  50. Lavoir z 1871 roku , na petit-patrimoine.com/
  51. Kościół Notre-Dame
  52. Kościół św. Wincentego
  53. Kościół św. Wincentego
  54. Kaplica St Pons de Gourdon , na petit-patrimoine.com/
  55. Opuszczona kaplica Saint-Ambroise , autorstwa Claude Salicis
  56. Pomnik
  57. Wspólnota Aglomeracji Sophia Antipolis 1  : Gourdon, Vexillologie Provençale, na osobistej stronie Dominique Cureau

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne