Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Flamanville | |||||
Semafor. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Normandia | ||||
dział | Uchwyt | ||||
Dzielnica | Cherbourg | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność aglomeracji Cotentin | ||||
Mandat burmistrza |
Patryk Fauchon 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 50340 | ||||
Wspólny kod | 50184 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
1766 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 245 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 49°31′53″ północ, 1°51′55″ zachód | ||||
Wysokość | Min. 0 m Maks. 90 m² |
||||
Obszar | 7,22 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina wiejska i nadmorska | ||||
Obszar atrakcji |
Flamanville (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Piles | ||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Normandia
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | www.flamanville.fr . | ||||
Flamanville jest do francuskiej gminy , znajduje się w tej Manche działu w tym Normandy regionu , zamieszkany przez 1,766 mieszkańców.
Flamanville znajduje się na południe od La Hague , na zachodnim wybrzeżu Cotentin .
Flamanville rozciąga się na drodze o długości ponad 3 km . Istnieją trzy główne części: stara wieś, zwana Caubus , położona na południe od zamku, miasto kopalni (Cité Sainte-Barbe) i przysiółek Artu oraz centrum miasta, w którym znajduje się ratusz i kościół , który stał się sercem miasta. Wioska Diélette nad morzem obejmuje port .
Flamanville zbudowana jest na granitowym plutonie z epoki hercyńskiej, tworzącym rzut na morze, i jest źródłem aureoli o charakterystycznym metamorfizmie, co czyni z niego podręcznikowy przypadek metamorfizmu kontaktowego.
W Cotentin spotyka się również granit hercyński w punkcie Barfleur .
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France "Cap de la Hague", w mieście La Hague , oddanej do użytku w 1936 roku i oddalonej o 15 km , gdzie zmienia się średnia roczna temperatura od 11,6 °C w okresie 1971-2000 do 11,9 °C w latach 1981-2010, a następnie do 12,2 °C w latach 1991-2020.
Flamanville jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Flamanville , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 1 gminę, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Miasteczko, graniczące z kanałem La Manche , jest również miastem nadmorskim w rozumieniu prawa z3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (51,8% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (56,1%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolnicze (30%), grunty orne (17,1%), tereny zurbanizowane (16,3%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (14,2%), środowiska z krzewami i/lub roślinami zielnymi roślinność (10,2%), lasy (5,8%), łąki (4,7%), przybrzeżne tereny podmokłe (1,5%), wody morskie (0,3%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Nazwę miejscowości potwierdzają formy Flamenovilla (czytaj Flamenc- ) około 1000 roku, Flamencvilla między 1022 a 1026, Flamanvilla w 1192 roku.
Chodzi o średniowieczną formację toponimiczną w -vile (współczesna pisownia miasta „latinise”, podczas gdy normalnie -ille wymawia się -iye [ij] jak w dziewczynie ) w starym znaczeniu „domeny wiejskiej”.
Dokładna interpretacja pierwszego elementu Flamenc- > Flaman- dzieli autorów:
Flamanville (Seine-Maritime) to etymologiczny imiennik.
Jednak Marie-Thérèse Morlet nie włącza Flamanville do swojej pracy poświęconej imionom osób w nazwach miejscowości. Ernest Nègre, bez wątpienia nie bez powodu, postanowił widzieć w pierwszym elemencie Flamanville nie antroponim , ale po prostu oznaczenie etniczne przywołujące obecność kolonii Flamandów , stąd proponowane znaczenie „wiejska domena Flamandów”. Farma flamandzka ”.
Wykopaliska ujawniły , że na terenie „l'Onglais” ludzka okupacja datowana była na okres około 7000 lat od mezolitu .
Ramiona Flamanville ozdobione są następująco: Coupé: pierwsze lazurowe z lampartem zwieńczonym srebrem, przechodzącym nad siatką z tego samego materiału, podtrzymywane przez lornetkę również ze srebra, drugie z gwoździami z trzema zwojami złota otwarte, ażurowe i murowane piasku.
|
---|
Flamanville było, ze względu na założenie podwodnej kopalni żelaza, twierdzą robotników w konserwatywnym zagajniku. Pod koniec wojny ludność przenosi nawet komunistę do ratusza.
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
v. 1860 | ? | Pan Gilles | ||
1919 | 1944 | André Rostand | URD | Oficer, właściciel, prezes izby rolniczej, radny generalny |
1945 | 1947 | René Martin | PCF | |
1963 | 1983 | Henri Warin | płyta DVD | Pracownik, były nurek, radca prawny |
1983 | W trakcie | Patryk Fauchon | PS | Inżynier |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.
W 2018 r. miasto miało 1766 mieszkańców, co stanowi wzrost o 2,26% w porównaniu do 2013 r. ( Manche : -0,79%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,128 | 1,067 | 1,112 | 1288 | 1204 | 1287 | 1338 | 1443 | 1408 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1487 | 1493 | 1461 | 1,301 | 1330 | 1489 | 1413 | 1488 | 1,124 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1000 | 996 | 1157 | 919 | 894 | 1304 | 1 138 | 1518 | 1645 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,541 | 1396 | 1 194 | 1,602 | 1781 | 1,683 | 1,686 | 1687 | 1,739 |
2017 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,759 | 1,766 | - | - | - | - | - | - | - |
La Pierre au Rey został wymieniony w 1833 r. przez Le Fillastre i Ragonde w ich pracy Opis zabytków druidycznych Departamentu Manche . Ten naturalny chaos, niesłusznie uważany za dolmen, został więc sklasyfikowany jako zabytki w spisie z 1862 roku .
Zamek został wybudowany w latach 1654 i 1658 jest zbudowany na pozostałościach starożytnego dworku z XI -tego wieku. W parku zamku Flamanville znajduje się ogród dalii , na który składają się:
Ona ma
Skała Flamanville była bogata w żelazo, a podwodna kopalnia dostarczała rudy do 1962 roku. Paul Vialar napisał o tej kopalni powieść: La Maison sous la mer . Film La Maison sous la mer , przez Henri Calef został zastrzelony w mieście w 1946 roku kopalnię zamknięto w lipcu 1962 r.
Dziura Baligan usterka znajduje się u podnóża Cap de Flamanville, na obecnym terenie elektrowni jądrowej. Uskok zatonął na prawie dwieście metrów w sercu urwiska. Wpadające do niego morze wydaje przerażające dźwięki, podsycając legendę o smoku, który terroryzował ludność ponad 1500 lat temu. Pewnego dnia w 448 roku Saint Germain à la rouelle wysiadł z Irlandii i pokonał bestię, symbol pogaństwa, nawracając w ten sposób ludność na chrześcijaństwo. Potwór pozostał skamieniały w bloku granitu, poprzecinanym rdzą rudy żelaza, której kolor przypominał krew niewinnych ofiar.
Saint-Germain, XIII th century, jest teraz dołączony do nowej parafii Saint-Germain (w hołdzie Germain w żółtej odznaki , które zostały wyładowane) z dekanatu Cherbourg-Hague . W chórze kościoła pochowany jest Jean-René Basan (1654-1715), markiz de Flamanville i generał porucznik wojsk królewskich . Wewnątrz piękny relikwiarz zawierający relikwie o św Reparate , które odkryto w katakumbach rzymskich w 1838 roku i wydanego przez papieża Grzegorza XVI do markizy de Sesmaisons który przywiózł je z powrotem z Włoch . W południowej ścianie nawy znajduje się nagrobek Agnès Bonnemain, zmarłej28 grudnia, z wygrawerowanym epitafium, żony „Jacques de la Chapelle, sieur du dit lieu, burżuazji de Cherbourg, sekretarza prałata markiza de Flamanville” , która nosiła za broń , lazurową ze złotym szewronem w towarzystwie szefa dwóch kół ostrogowych to samo i srebrny półksiężyc w punkcie . rodzina La Chapelle została uznana za szlachecką w 1523, 1576 [ sic ], 1566.
Zbudowany w 1867 roku dawny semafor marynarki francuskiej został przekształcony w restaurację w 1988 roku.
Gmina Flamanville obejmuje port: port Diélette , nazwany na cześć starej wioski rybackiej na północ od gminy. Port znajduje się częściowo w sąsiednim mieście Tréauville .