Esplas-de-Sérou

Esplas-de-Sérou
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Saint-Girons
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Couserans-Pyrénées
Mandat burmistrza
 Celia Barrouillet
2020 -2026
Kod pocztowy 09420
Wspólny kod 09118
Demografia
Ludność
miejska 		186  mieszk. (2018 wzrost o 12,05% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 5,4  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42 ° 58 ′ 34 ″ północ, 1 ° 22 ′ 37 ″ wschód
Wysokość Min. 426  m
Maks. 1502  m²
Powierzchnia 34,13  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Couserans Wschód
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Esplas-de-Sérou
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Esplas-de-Sérou
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Esplas-de-Sérou
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Esplas-de-Sérou

Esplas-de-Sérou jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Ariège w tym Occitanie regionu . Baup bierze swoje źródło tam.

Jej mieszkańcy nazywani są Esplasais. Gmina posiada stronę internetową

Geografia

Lokalizacja i dojazd

Górska gmina leśna w centrum Ariège. Jest częścią gminy Couserans-Pyrénées i regionalnego parku przyrodniczego Ariège Pyrenees . W mieście znajduje się Col de Rille (938 m), do którego można dojechać drogą D 18B.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Esplas-de-Sérou
Castelnau-Durban La Bastide-de-Sérou Larbont
Rimont ,
Riverenert 		Esplas-de-Sérou Góra
Biert
(przez kwadrat ) 		Boussenac Sentenac-de-Sérou

Przysiółki i wsie

Esplas-de-Sérou składa się z wioski i wielu przysiółków  : Alozy, Baychenat, Brachy, Balès, Camel, Cuilleré, le Cazalot, Eychenat, Eychenne, Esquein, Foulgarot, le Four, Génat, Goutte Rouge, Naflous, Las Moulasses , Layos, Mirouze, Mouréou, Pladellac, Pombole, Rougé, Sabart, Saboye, Sarbos, le Toch,

Różnorodny

W Sabart nie bez trudności rozważany jest projekt białej strefy bez promieniowania elektromagnetycznego, polegający na rehabilitacji tej opuszczonej wioski w dolinie Artillac dla osób elektrowrażliwych . Projekt jest zorganizowany przez stowarzyszenie „ Biała strefa w dolinie Artillac-Ariège ” z siedzibą w mieście.

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 5 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,6 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,1  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1095  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,4 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na zachód od departamentu klimat oceaniczny z atlantyckimi wlotami powietrza powoduje zakłócenia, które podlewają płaskorzeźby.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego, „La Bastide-de-Sérou” w miejscowości La Bastide-de-Sérou , oddana do użytku w 1991 roku, który znajduje się 6  km na południowy w ptaka lotu , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 11,7  ° C, a ilość opadów 1 060,5  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Saint-Girons”, w miejscowości Lorp-Sentaraille , oddanej do użytku w 1949 r. i na 21  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2  ° C w okresie 1971-2000 , przy 12,3  ° C dla 1981-2010, następnie w 12,7  ° C przez 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Esplas-de-Sérou to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i siedlisk (83,7 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (83,7 %). %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (74,4%), łąki (14,1%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (9,3%), niejednorodne tereny rolne (2,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1981 ? Józef alozy DVG  
Marzec 2001 2014 Jacques Guinois    
marzec 2014 2020 Francois Velter SE  
2020 W trakcie Celia Barrouillet    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 186 mieszkańców, co stanowi wzrost o 12,05% w porównaniu do 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1325 1465 1568 1,713 1845 1 895 2045 2062 1 954
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1514 1670 1,706 1,683 1,688 1,634 1530 1560 1590
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1,262 1211 1,070 826 755 555 535 437 308
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
189 133 84 120 91 143 163 160 175
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
186 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Osiem jaskiń Ariège jest przedmiotem prefekturalnego dekretu o ochronie biotopów (APPB):
    • Jaskinia Aliou ( Cazavet ) Campagnole jaskinia ( Massat ), jaskinia Petite Caougno ( Niaux ), jaskinia Tourtouse ( Tourtouse ) i Espiougue jaskinia (Esplas-de-Sérou): Dostęp zabroniony od 1 st marca do 30 września;
    • Jaskinia Aubert ( Moulis ) zakazane dostęp do 1 st kwietnia do 31 sierpnia i od 1 st października do 31 marca (w ten sposób uprawniony dostęp tylko w ciągu miesiąca września);
    • Jaskinia Herm ( L'Herm ) zakazane od 1 st kwietnia do 30 sierpnia i od 1 st października do 15 marca (w ten sposób uprawniony dostęp tylko na 2 th dwa tygodnie w marcu i w ciągu miesiąca września);
    • Jaskinia Malarnaud ( Montseron ) zakazane od 1 st marca do 31 października.
Uwagi na temat demografii
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
Notatki typu „karta”
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. "  Witamy w Esplas-de-Sérou  "
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Laurent Gauthey, „  W stronę „białej strefy” w dolinie Artillac  ”, La Dépêche du midi ,18 lutego 2016( przeczytaj online )
  4. Charlotte van Ouwerkerk, „  Czarne chmury nad projektem  „ białej strefy ”, La Dépêche du midi ,14 kwietnia 2017 r.( przeczytaj online )
  5. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 17 czerwca 2021 )
  6. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 )
  7. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  8. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  9. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  10. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 17 czerwca 2021 )
  11. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  12. „  Station Météo-France La Bastide-de-Sérou - metadata  ” , na datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 17 czerwca 2021 )
  13. „  Orthodromy between Esplas-de-Sérou and La Bastide-de-Sérou  ” , na fr.distance.to (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  14. „  Stacja Météo-France La Bastide-de-Sérou – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultacja 22 czerwca 2021 r . ) .
  15. „  Orthodromy between Esplas-de-Sérou and Lorp-Sentaraille  ” , na fr.distance.to (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  16. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  17. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  18. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  19. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  20. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  21. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  22. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  23. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  24. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. „  L'Espiougue, interaktywna mapa  ” w serwisie Géoportail . Aktywowane warstwy „Klasyczne mapy IGN”, „Granice administracyjne” i „Hydrografia”.
  30. „  regulowanego dostępu zawału  ” , Ariege Departmental Speleologii Komitet, na cds09.com .

Linki zewnętrzne