Encausse-les-Thermes

Encausse-les-Thermes
Encausse-les-Thermes
Freski Nicolasa Greschnego wykonane na bufecie w łaźniach termalnych
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Górna Garonna
Miasto Saint-Gaudens
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Cagire Garonne Salat
Mandat burmistrza
Marie-Laure Pellan-Déoux
2020 -2026
Kod pocztowy 31160
Wspólny kod 31167
Demografia
Miły Encaussais
Ludność
miejska
692  mieszk. (2018 stagnacja w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 85  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°02′57″ północ, 0°44 027″ wschód′
Wysokość Min. 356  m
Maks. 690  m²
Powierzchnia 8,15  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Saint-Gaudens
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Bagnères-de-Luchon
Ustawodawczy ósmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Encausse-les-Thermes
Geolokalizacja na mapie: Górna Garonna
Zobacz na mapie topograficznej Haute-Garonne Lokalizator miasta 14.svg Encausse-les-Thermes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Encausse-les-Thermes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Encausse-les-Thermes
Znajomości
Stronie internetowej encausse.les.thermes.free.fr

Encausse-les-Thermes jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Garonne , w Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Encaussais.

Geografia

Gmina położona w Comminges u podnóża Pirenejów , 10  km na południe od Saint-Gaudens .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Encausse-les-Thermes
Aspret-Sarrat Miramont-de-Comminges Rieucazé ,
Lespiteau
Regady Encausse-les-Thermes [1] Soueich
Cabanac-Cazaux Izaut-de l'Hotel
(przez Czwórstyk )
Aspet

Hydrografia

Miasto jest nawadniane przez Joba Ruisseau de la Lose, a Roussec jego dopływ .

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy to 815  ha; jego wysokość waha się od 356 do 690  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Dostęp za pośrednictwem autostrady A64 zjazd n °  18 i wtórnego drogowego D 5 i nieba sieci Rainbow i dworca kolejowego Saint-Gaudens .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,2  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,7 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,6 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,7  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1076  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,3 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Labarthe Riviere” w miejscowości Labarthe-Riviere , uruchomiona w 1975 roku, który wynosi 7  kilometry w linii prostej , w przypadku których średnia roczna temperatura wynosi 11,7  ° C a ilość opadów 745,9  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Saint-Girons" w miejscowości Senconac w departamencie Ariège , oddanej do użytku w 1949 r. i na 31  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2  °C w okresie 1971-2000, w 12,3  ° C w latach 1981-2010, następnie w 12,7  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Encausse-les-Thermes jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Gaudens , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 85 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (52,3 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (52,3 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (52,3%), heterogeniczne tereny rolnicze (20,2%), łąki (17,6%), tereny zurbanizowane (10%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Encausse to, jak sama nazwa wskazuje, miejscowość, w której znajdują się termy .

Historia

Encausse odcisnęło swoje piętno na historii, ponieważ w 1584 roku przebywała tam Małgorzata de Valois , żona Henryka IV .

Joanna Hiszpańska, żona Henryka de Noailles , dowiedziała się o dobrodziejstwach wód Encausse. Postanawia tam pojechać i prosi swojego lekarza Loysa Guyona o towarzyszenie jej. Nikt, kto nigdy nie napisał o zaletach wód Encausse, dr Guyon określa sposób, w jaki należy przeprowadzić kurację  : picie, kąpiele itp., jak jeść.

Mazarin , premier Ludwika XIV , również uciekł do wód Encausse tuż przed śmiercią.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 roku wynosi od 500 do 1499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach 2014 to piętnastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina wchodząca w skład ósmego okręgu wyborczego Haute-Garonne , społeczność gmin Cagire-Garonne-Salat i kanton Bagnères-de-Luchon (przed redystrybucją departamentów w 2014 r. Encausse-les-Thermes była częścią dawnego kantonu Aspet ).

Zanim 1 st styczeń 2017, był częścią społeczności gmin Trzech Dolin i SIVOM regionu Salies-du-Salat .

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
  13 listopada 1791 Laurent Dufour    
14 listopada 1791 17 lipca 1807 Jean-Louis Mauvezin    
18 lipca 1807 4 maja 1809 Pierre Laffont    
5 maja 1809 16 listopada 1821 Jean-Louis Mauvezin    
17 listopada 1821 18 września 1830 r Jean-Francois Doueil    
19 września 1830 r 2 lutego 1835 Bertrand mauvezin    
3 lut 2019 1835 27 listopada 1837 Thomas Laffont    
28 listopada 1837 5 grudnia 1846 Jean-Francois Doueil    
6 grudnia 1846 11 października 1876 r Jean-Pierre Laffont    
12 października 1876 ​​r 2 lutego 1881 Bernard Lecussan    
3 lut 2019 1881 7 grudnia 1889 Michel Tapie    
8 grudnia 1889 14 maja 1892 r Paweł Dargut    
15 maja 1892 r 16 maja 1896 r Benoit Labat    
17 maja 1896 r 22 maja 1900 Paweł Dargut    
23 maja 1900 26 października 1901 Jean Larrieu    
27 października 1901 22 listopada 1902 Pierre Mauvezin    
23 listopada 1902 28 kwietnia 1906 Louis Mauvezin    
29 kwietnia 1906 15 maja 1912 r Michel Sost    
16 maja 1912 r 8 grudnia 1941 Józef Łabat    
9 grudnia 1941 8 kwietnia 1942 Józef Gramond    
9 kwietnia 1942 6 listopada 1942 Raymond River    
7 listopada 1942 27 września 1944 r Józef Gramond    
28 września 1944 r 18 maja 1945 Raoul Ecuvillon    
19 maja 1945 18 marca 1989 Pierre Sost    
19 marca 1989 16 marca 2008 Jean-Louis Labat PS  
17 marca 2008 4 maja 2018 r. Joel Aviragnet PS
Zastępca Zastępcy Nauczyciela Specjalistycznego dla Carole Delga
Zastępca od lipca 2014 do lipca 2015 i od czerwca 2017
4 maja 2018 r. maj 2020 Jean-Louis Pradere DVG Przejście na emeryturę
maj 2020 W trakcie Marie-Laure Pellan-Déoux SE kurator Muzeum

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2008 r. W 2018 r. gmina liczyła 692 mieszkańców, co stanowiło stagnację w porównaniu z 2013 r. ( Haute-Garonne  : + 6,32%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36 %). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
499 477 479 577 636 674 652 643 654
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
594 549 595 591 564 586 540 524 523
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
531 536 520 508 520 535 534 536 435
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
420 546 548 523 560 591 632 638 644
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
692 692 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 137 163 174 184 188 201 204 203
Liczba gmin w departamencie 592 582 586 588 588 588 589 589

Gospodarka

Edukacja

Encausse-les-Thermes jest częścią akademii w Tuluzie .

Edukację zapewnia międzygminna grupa edukacyjna z gminą Soueich dla przedszkola i szkoły podstawowej .

Kultura i święta

Teatr uliczny , ośrodek wiejski , szkoła muzyczna , centrum informacji turystycznej ,

Aktywności sportowe

Piłka nożna , tenis , petanque , łowiectwo , turystyka ,

Ekologia i recykling

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. http://services.sandre.eaufrance.fr/Courdo/Fiche/client/fiche_courdo.php?CdSandre=O0250500
  3. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 23 czerwca 2021 )
  5. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 23 czerwca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 23 czerwca 2021 r. )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 23 czerwca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Labarthe-Rivière - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 23 czerwca 2021 r. )
  10. „  Ortodromia między Encausse-les-Thermes a Labarthe-Rivière  ” , na fr.distance.to (dostęp 23 czerwca 2021 r . ) .
  11. „  Station Météo-France Labarthe-Rivière – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i ewidencje  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Orthodromy between Encausse-les-Thermes and Senconac  ” , fr.distance.to (dostęp 23 czerwca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 23 czerwca 2021 r. )
  16. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 kwietnia 2021 )
  22. http://aspetinf.chez.com/docum/communes/liste/encausse.htm
  23. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  24. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie https://www.interieur.gouv.fr/Elections/Les-resultats/Municipales/elecresult__MN2014 (dostęp 21 sierpnia 2020 r . ) .
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. http://encausse.les.thermes.free.fr/ecoles.htm
  34. http://www.culture.gouv.fr/public/mistral/merimee_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=REF&VALUE_1=PA31000071