Ecot-la-Combe

Ogólny widok wsi.

Herb

Administracja

Kraj

Region

Miasto

Wspólnota gmin Meuse Rognon

Mandat burmistrza

Edouard żonaty
2020 -

Kod pocztowy

52700

Kod wspólny

52183

Demografia

Miły

Ecotois

Ludność
miejska

38 mieszk. (2018

)

Gęstość

1,8 mieszk./km 2

Geografia

Informacje kontaktowe

48 ° 12 ′ 33 ″ na północ, 5 ° 22 ′ 57 ″ na wschód

Wysokość

Min. 285 m
Maks. 423 m

Powierzchnia

20,93 km 2

Rodzaj

Gmina wiejska

Obszar atrakcji

Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich

Wybory

Lokalizacja

Geolokalizacja na mapie: Grand Est

Ecot-la-Combe

Geolokalizacja na mapie: Haute-Marne

Ecot-la-Combe

Geolokalizacja na mapie: Francja

Ecot-la-Combe

Geolokalizacja na mapie: Francja

Ecot-la-Combe

Ecot-la-Combe jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Marne , w regionie East Grand .

Geografia

Lokalizacja

Ecot-la-Combe znajduje się 30 km na północny wschód od Chaumont , prefektura Haute-Marne .

Gminne gminy

Gminy graniczące z Ecot-la-Combe

Rimaucourt	Manois Saint-Blin
Andelot-Blancheville		Clinchamp
Bourdons-sur-Rognon		Consigny

Hydrografia

Rzeka Sueurre . Pomiędzy wioską a Consigny w dolinie Sueurre znajduje się Peutte-Fosse , na dnie której słychać głuchy szum podziemnej wody.

Planowanie miasta

Typologia

Ecot-la-Combe jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.

Toponimia

Ecot w 1793 r., Ecot-la-Combe w 1924 r.
Combe : „dolina, płaski teren doliny”.

Historia

Droga Andemantunnum do Nasium przeszła przez las Krety, ceramika jest nadal widoczna, nosi lokalną nazwę Droga do wołów .

Pierwszy znany nam władca Ecot o imieniu Girard żył w 1090 roku . Lord of Ecot oddał wiarę i hołd Reynelowi .

Jeden z jego potomków, Chevalier Hugues d'Ecot, zginął w siódmej krucjacie pod Saint Louis w bitwie pod Mansoure . „ Tam ”, napisał Sire de Joinville w swoich wspomnieniach, „ Messire Hugues d'Ecot został ranny trzema lancami w twarz ”. ( Jean de Joinville , Życie Saint-Louis).

Zamek lub silne dom Ecot zburzono w XIV -tego wieku podczas wojen, kiedy pierwszy oddział panów gaśnie. W następnych wiekach, obszar ten został wzniesiony w baronii w XV TH i markiz w XVI -tego wieku. Ostatnim panem Ecot był Charles-Camille de Capizuchi, markiz Bolonii (1717 - zgilotynowany w styczniu 1794) (por. Dzieło markiza de Foudras, które śledzi jego życie jako wielkiego myśliwego).

W 1750 roku, według ojca Roussel, było 56 pożarów i 182 komunistów w Ecot, prawie wszyscy drwale.

O przemyśle metalurgicznym wspomina się w Ecot od 1586 roku. Obecną konfigurację wieś częściowo zawdzięcza Michelowi, mistrzowi kuźni od ojca do syna w latach 1768-1839. Byli oni jednymi z dziesięciu najbogatszych hutników we Francji za czasów Cesarstwa .

W 1847 r. Miejscowym panem był hrabia Louis François de Beurges.

Trzy rośliny Ecot-la-Combe roku przyszedł do XIX th wieku 500 ton żeliwa , zużywając go do 1270 ton węgla , których surowiec pochodzi z okolicznych lasów.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1977	1983	Genevieve Buré
1983	2001	Żonaty facet
2001	2020	Żonaty Marie-Agnès
Maja 2020	W trakcie	Żonaty Edouard

Polityka ochrony środowiska

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.

W 2018 roku miasto liczyło 38 mieszkańców, o 2,56% mniej niż w 2013 roku ( Haute-Marne : -4,11%, Francja bez Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji [ edytuj ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
208	269	275	275	288	273	229	180	213

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
178	165	179	176	196	197	187	158	135

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
155	121	106	82	120	63	29	75	75

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
117	58	38	32	26	25	40	42	44

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (4)

2013	2018	-	-	-	-	-	-	-
39	38	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Wydarzenia kulturalne i festyny

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Château d'Ecot-la-Combe , zarejestrowany w MH ( 1994 ) .
Gatehouse of the Château d'Ecot-la-Combe , zarejestrowany w MH ( 1994 , częściowo) .
Obecny kościół, wznoszący się na jego skale, poświęcony jest Narodzenia NMP. Został zbudowany przez Louisa François de Beurges, lokalnego pana, w 1847 roku.
Sztuczne jezioro naprzeciw zamku, które rozciąga się między drzewami odsłaniając otoczoną zielenią fabrykę ogrodową .

Brama zamku.
Zamek widziany z domeny publicznej.
Wyprodukowano na wyspie jeziora.
Grobla zbiornika wodnego.

Osobowości związane z gminą

Hugues d'Écot .
Camille de Capissucchi z Bolonii (1717-1793): ostatni lord Ecot, który wynajął swoje kuźnie od braci Michel. M. de Bolonia jest bohaterem różnych opowiadań swojego wnuka, markiza de Foudras (np. Kapitana de Beauvoisis).
Claude Alexandre MICHEL , Lord of Noncourt (1767-1839): mistrz kuźni. Louvetier od 1813 roku i członek Rady Generalnej.
jego brat Nicolas Gaspard dit DUBARRAT (1770-1836).
Charles-Fréderic Châtel .
Michel Serrault przybył tam podczas kręcenia filmu „ Les Enfants du pays ” Pierre'a Javaux, który ukazał się w 2006 roku.

Heraldyka

	Ramiona Ecot-la-Combe są ozdobione w następujący sposób: Argent do muszli Sable umieszczonej w bladej, wódz Vert.

Ramiona Ecot-la-Combe są ozdobione w następujący sposób:

Argent do muszli Sable umieszczonej w bladej, wódz Vert.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Ecot-la-Combe na stronie internetowej National Geographic Institute

Uwagi i odniesienia

Uwagi

Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.

Bibliografia

„ Typologia miejska / wiejska ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przegląd: 29 marca 2021 ) .
" gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 29 marca 2021 ) .
„ Understanding the density grid ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp: 29 marca 2021 ) .
" Baza obszarów atrakcyjności miast 2020. " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 29 marca 2021 ) .
Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 29 marca 2021 ) .
Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
„ Château ” , zawiadomienie n o PA00132591, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .