Wspólnota Niepodległych Państw | |
| |
Sytuacja | |
---|---|
kreacja | 8 grudnia 1991 |
Rodzaj | Organizacja międzyrządowa |
Siedzenie | Mińsk |
Informacje kontaktowe | 60 ° 30 ′ N, 102 ° 48 ′ E |
Język | rosyjski , ormiański , azerski , białoruski , kazachski , kirgiski , mołdawski , uzbecki , tadżycki i turkmeński . |
Organizacja | |
Członkowie |
Azerbejdżan Armenia Białoruś Kazachstan Kirgistan Mołdawia Uzbekistan Rosja Tadżykistan Turkmenistan (państwo stowarzyszone)
|
Sekretarz Wykonawczy | Siergiej Lebiediew |
Organizacje stowarzyszone | Eurazjatycka Unia Gospodarcza i Organizacja Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym |
Stronie internetowej | www.cis.minsk.by |
Wspólnoty Niepodległych Państw ( WNP ; w języku rosyjskim : Содружество Независимых Государств , СНГ , transliteracja : Sodruzhestvo Nezavissimykh Gossoudarstv ), czasami nazywane także Konfederacja Niepodległych Państw , jest organizacją międzyrządową, skomponowany w 2020 roku przez dziewięć z piętnastu byłych republik radzieckich , a wśród pozostałe sześć, trzy (państwa bałtyckie ) przystąpiły do Unii Europejskiej i NATO , a trzy inne ( Gruzja , Turkmenistan , Ukraina ) opuściły WNP po przystąpieniu. Zgodnie z jej instrumentami założycielskimi, porozumieniami mińskimi i ałma-atyjskimi , WNP nie ma międzynarodowej osobowości prawnej, a zatem nie jest organizacją międzynarodową w ścisłym tego słowa znaczeniu.
CIS obejmuje również w swoich ramach Organizację Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym (OUBZ) i Euroazjatycką Unię Gospodarczą . Te dwie organizacje mają tendencję do odbierania swojej niezależności od ISE, nawet jeśli powiązania są nadal silne. Celem tych dwóch organizacji jest wznowienie procesu integracji gospodarczej i polityczno-wojskowej na obszarze postsowieckim, czego WNP nie udało się osiągnąć.
Poniższa tabela przedstawia wszystkie organizacje bezpośrednio związane z ISE (TSC, Eurasec ) i pośrednio (CEC, GUAM) oraz członkostwo w ISE.
Kraj | Członkostwo w IEC | Ratyfikacja członkostwa WNP (członkostwo konkretne) | Ratyfikacja Karty IEC | Obecny status w WNP | Udział w Eurasec , przejęcie programu gospodarczego ISE | Ratyfikacja traktatu o bezpieczeństwie zbiorowym , włączającego program polityczno-wojskowy WNP | Udział w GUAM , próba wyzwolenia się spod rosyjskiej kurateli polityczno-wojskowej | Udział w Środkowoazjatyckiej Wspólnocie Gospodarczej (CEC), próbując uwolnić się od rosyjskiej kurateli gospodarczej |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Białoruś | 8 grudnia 1991 | 10 grudnia 1991 | 18 stycznia 1994 | Założyciel | Członek (od 2000) | 31 grudnia 1993 | - | - |
Rosja | 8 grudnia 1991 | 12 grudnia 1991 | 20 lipca 1993 | Założyciel | Członek założyciel (od 2000) | 15 maja 1992 r. | - | Członek (od 2004) |
Armenia | 21 grudnia 1991 | 18 lutego 1992 r. | 16 marca 1994 | Członek | Państwo Obserwator (od 2003) | 15 maja 1992 r. | - | - |
Azerbejdżan | 21 grudnia 1991 | 24 września 1993 | 14 grudnia 1993 | Członek | - | 24 września 1993, następnie odwołany w 1999 | Członek założyciel (od 1997) | - |
Kazachstan | 21 grudnia 1991 | 23 grudnia 1991 | 20 kwietnia 1994 | Członek | Członek założyciel (od 2000) | 15 maja 1992 r. | - | Członek założyciel (od 2002) |
Kirgistan | 21 grudnia 1991 | 6 marca 1992 r. | 12 kwietnia 1994 | Członek | Członek założyciel (od 2000) | 15 maja 1992 r. | - | Członek założyciel (od 2002) |
Moldova | 21 grudnia 1991 | 8 kwietnia 1994 | 27 czerwca 1994 | Członek | Państwo Obserwator (od 2002) | Nie ratyfikowany | Członek założyciel (od 1997) | - |
Uzbekistan | 21 grudnia 1991 | 1 st kwiecień 1992 | 9 lutego 1994 | Członek | Członek (2006-2008), następnie samozawieszone państwo członkowskie (od 2008) | 15 maja 1992 r. | Członek (1999-2005), następnie były członek (od 2005) | Członek założyciel (od 2002) |
Tadżykistan | 21 grudnia 1991 | 26 czerwca 1993 | 4 sierpnia 1993 | Członek | Członek założyciel (od 2000) | 15 maja 1992 r. | - | Członek założyciel (od 2002) |
Turkmenia | 21 grudnia 1991 | 26 grudnia 1991 | Nie ratyfikowany | Pełnoprawny członek (1991-1993), następnie państwo uczestniczące (1993-2007), a następnie państwo stowarzyszone (od 2007) | - | Nie ratyfikowany | - | - |
Mongolia | - | - | Jeszcze nie ratyfikowany | Państwo Obserwatorzy w niektórych organach WNP | - | - | - | - |
Gruzja | 3 grudnia 1993 | 3 grudnia 1993 | 19 kwietnia 1994 r., następnie odwołany w 2008 r. | Pełnoprawny członek (1993-2008), następnie były członek (od 2008) | - | 9 grudnia 1993 r., następnie odwołany w 1999 r | Członek założyciel (od 1997) | Państwo Obserwatora (od?) |
Ukraina | 8 grudnia 1991 | 10 grudnia 1991 | Nie ratyfikowany | Członek założyciel (1991-1993), następnie państwo uczestniczące (1991-2018), następnie były członek (od 2018) | Państwo Obserwatora (od 2000) | Nie ratyfikowany | Członek założyciel (od 1997) | Państwo Obserwatora (od?) |
Jesienią 1991 r. republiki Związku Radzieckiego proklamowały swoją niepodległość jedna po drugiej, bez możliwości przeciwstawienia się jej siłą przez sowieckiego prezydenta Gorbaczowa .
„Więzi gospodarcze i kulturalne, które datowały się nie tylko na czasy sowieckie, ale i imperialne, nie mogły zostać tak szybko zerwane. Dla nowej integracji konieczne było przepracowanie ważnej kwestii, która może służyć jako podstawa jedności: wspólne zagrożenie ”. W tym kontekście narodził się ISE.
ISE jest międzyrządowym organem spółdzielczym, którego tożsamość polityczna i prawna pozostaje niepewna. Została utworzona 8 grudnia 1991 r. na mocy traktatu mińskiego , zawartego między Borysem Jelcynem (prozachodnim prezydentem rosyjskiej RSFS ), Leonidem Krawczukiem (komunistycznym prezydentem Ukrainy ) i Stanisławem Szuszkiewiczem (socjaldemokratycznym przewodniczącym parlamentu Białorusi ). na spotkaniu w rezydencji w Wiskulych, gdzie w tym samym czasie wydali również oświadczenie, że Związek Sowiecki został rozwiązany. Umowa założycielska WNP miała ułatwić dostęp do niepodległości republikom sowieckim i rozwijać współpracę wielostronną.
W dniu 21 grudnia 1991 roku, podczas szczytu Alma-Ata , WNP został rozszerzony o Armenię , Azerbejdżan , Kazachstan , Kirgistan , Mołdawia , Turkmenistan , Tadżykistan i Uzbekistan , podczas gdy na Ukrainie , w Rosji i na Białorusi , otrzymują status A członek założyciel Wspólnoty. Ponadto traktat z Ałma-Aty, zawarty podczas tego szczytu i potwierdzający traktat miński, przewiduje utworzenie dwóch organów wykonawczych WNP (Rady Szefów Państw i Szefów Rządów). Na szczycie Ałma-Ata osiągnięto także porozumienie między czterema nuklearnymi mocarstwami WNP (Rosją, Ukrainą, Białorusią i Kazachstanem) w sprawie utworzenia jednego dowództwa strategicznych sił jądrowych. Z tej okazji powołano również zjednoczone dowództwo wojskowe. Umowy te zapewniają de jure ciągłości de facto funkcjonują od wykonawczej politycznej i militarnej ZSRR, który w tym czasie był jeszcze (przez kolejne trzy dni) na przedmiot z prawem międzynarodowym , w którym CIS została utworzona. I rozszerzonej.
Aby wyraźnie pokazać niestabilność polityczną WNP, musimy przyjrzeć się porozumieniom zawartym do 2001 roku:
Stosunki dwustronne, trójstronne i czterostronne w ramach WNP stają się stopniowo najbezpieczniejszą formą współpracy.
Ponadto niektóre elity narodowe ostro krytykują WNP (np. „ Komisja Likwidacyjna ZSRR ”, „ Klub Prezydencki ” czy „ Urodzone dziecko ”). Podczas gdy inni opisują to jako „środek do pokojowej likwidacji ZSRR bez krwawej wojny lub wielkiej katastrofy humanitarnej ”.
Wzmocnienie WNP dla niektórychCzęść republik WNP, na czele z Rosją i Kazachstanem , widzi w WNP drogę do głębszej integracji politycznej i gospodarczej. Te dwie ostatnie, podobnie jak Białoruś , utrzymują bardzo ważne relacje nie tylko w ramach WNP, ale także z innymi organizacjami, takimi jak Unia Rosyjsko-Białoruska , Eurasec , Wspólna Przestrzeń Gospodarcza (m.in. Rosyjsko -Białorusko-Kazachstańska Unia Celna ) oraz OTSC .
Od 25 stycznia 2006 r., za namową Moskwy, Środkowoazjatycka Wspólnota Gospodarcza została rozwiązana w ramach Eurasec .
Otwarcie WNP dla „odległego cudzoziemca”Od 2000 roku WNP otworzyła się na państwa inne niż te z jej „bliskiej zagranicy”, takie jak Mongolia (dawna demokracja ludowa ), która ma już status „obserwatora”. W 2008 roku Afganistan (dawny reżim prokomunistyczny) wyraził chęć przyłączenia się do organizacji.
OTSC robi to samo z jego zbliżenia z Iranem (także tradycyjny sojusznik Rosji).
Zezwolenie IEC dla innychTymczasem inna część WNP, kierowana przez Ukrainę , uważa, że jest to organizacja przejściowa przygotowująca poszczególne republiki do pełnej niepodległości. Kilkakrotnie oficjalne oświadczenia WNP są odrzucane przez kilka republik (bardzo często Ukrainę).
W 2005 roku Turkmenistan ogłosił decyzję o obniżeniu swojego udziału w sprawach WNP. Według niektórych ta zmiana sytuacji oznacza początek końca ISE, która według nich coraz bardziej przypomina ciało doradcze. W sierpniu 2005 Turkmenistan postanowił zostać państwem stowarzyszonym .
W 2007 r. IEC liczyła zatem jedenastu członków pełnoprawnych.
14 sierpnia 2008po starciach z Rosją parlament Gruzji zagłosował za opuszczeniem WNP.
15 sierpnia 2008, Ukraina i Mołdawia powołują się na ewentualne wypowiedzenie umów konstytutywnych WNP. Nie podjęto jednak żadnych konkretnych działań w tym kierunku.
19 marca 2014 r., po kryzysie krymskim, który doprowadził do przyłączenia półwyspu do Rosji, Ukraina ogłasza odejście z organizacji.
19 maja 2018 r., Ukraina ratyfikuje zakończenie wszystkich więzi z organizacją.
Zgromadzenie zostało powołane w marcu 1995 r. przez przywódców Rad Najwyższych (parlamentów) krajów Wspólnoty jako organ doradczy do omawiania problemów współpracy parlamentarnej i opracowywania propozycji przez parlamenty państw WNP. Zgromadzenie składa się z delegacji parlamentarnych z państw członkowskich WNP.
Działalność Zgromadzenia prowadzi Zgromadzenie Rady, w skład którego wchodzą przewodniczący delegacji parlamentarnych. Sekretariat Zgromadzenia, kierowany przez Sekretarza Generalnego, został utworzony w celu zapewnienia pracy Zgromadzenia Międzyparlamentarnego, Rady i jej komisji.
Konsultacyjny Komitet Koordynacyjny jest stałym organem skupiającym przedstawicieli każdego Państwa Członkowskiego.
Rada Szefów Rządów jest organem podległym Radzie Szefów Państw o uprawnieniach bardziej technicznych niż politycznych.
Rada Szefów Państw jest najwyższym organem ISE przyjmującym podstawowe teksty.
Sekretariat wykonawczy jest również nazywany Komitetem Wykonawczym.
Nazwy | Kraj | Daktyle |
---|---|---|
Iwan Korotchenia | Białoruś | 26 grudnia 1991 - 29 kwietnia 1998 |
Borys Bieriezowski | Rosja | 29 kwietnia 1998 - 4 marca 1999 |
Iwan Korotchenia (aktor) | Białoruś | 4 marca, 2 kwietnia 1999 r. |
Jurij Jarow | Rosja | 2 kwietnia 1999 - 14 czerwca 2004 |
Vladimir Rouchaloï | Rosja | 14 czerwca 2004 - 5 października 2007 |
Siergiej Lebiediew | Rosja | od 5 października 2007 |
Organizację tę uzupełniają liczne komitety, rady i ciała doradcze.
W 1991 roku, wraz z upadkiem Związku Radzieckiego , armia radziecka została rozbita na nowe państwa, zgodnie z narodowością kontyngentów. Powstało wtedy dowództwo wojskowe wspólne dla wszystkich członków ISE. To zjednoczone dowództwo miało pod swoimi rozkazami wszystkie byłe wojska radzieckie. Do 1992 roku ostatnie resztki armii sowieckiej stacjonujące w republikach zostały rozwiązane, a ostatnie siły stacjonujące w NRD , na Węgrzech , w Polsce , Czechosłowacji , Rumunii , Bułgarii , Litwie , Łotwie , Estonii , Mongolii i Kubie zostały stopniowo wycofane od 1992 roku. do 1994 r. W 1993 r. zniesiono wspólne dowództwo wojskowe.
21 grudnia 1991 r. podczas szczytu Ałma-Ata zawarto także porozumienie między czterema nuklearnymi mocarstwami WNP ( Rosją , Ukrainą , Białorusią i Kazachstanem ) o utworzeniu jednodowództwa rosyjskich strategicznych sił jądrowych.
Walki wewnętrzne od początku sparaliżowały funkcjonowanie ISE. Rzeczywiście, rywalizacje etniczne i regionalne, które pozostawały w cieniu pod sowiecką hegemonią , wyszły na jaw (wojny domowe w Tadżykistanie , na Ciscaucasia , Mołdawii i Gruzji ; konflikty międzyetniczne między Armenią a Azerbejdżanem ( patrz Wojna w Górskim Karabachu )). 20 marca 1992 r. w Kijowie utworzono kolektywne siły pokojowe WNP. Rozpoczynają się misje JPFK , CISPFK i KFC misji pokojowych.
Siły zbrojne WNP składają się z żołnierzy ze wszystkich państw członkowskich. Siły te są „zdominowane” przez Rosjan, a ponadto często są kontrolowane przez rosyjskich oficerów. Do Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej są zatem rdzeń sił pokojowych WNP zbrojnych (wojska rosyjskie stacjonują w większości państw członkowskich WNP pod wojskowym, CIS lub OUBZ ). Te misje pokojowe służą de facto utrzymaniu rosyjskiej obecności w danych regionach.
Warto jednak wyjaśnić, że zasługa prawdziwej potęgi militarnej nie należy do WNP, ale do jej „uzbrojonego odpowiednika”, OUBZ, która również jest „zdominowana” przez Rosjan.
Zobacz także: Geostrategia Rosji , Organizacja Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym (OUBZ) i Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej .
Misja do Tadżykistanu (1992-1997)W 1992 roku, rozszerzenie afgańskiej chaosu, które doprowadziły do starć między pro-komunistów i islamistów na południu Tadżykistanu, powoduje wysłanie 201 th podział rosyjskiej piechoty zajęło pozycję na zboczach Pamir pod szyldem CIS. W kolejnych latach dochodziło do licznych starć rosyjskich pograniczników z islamskimi buntownikami. Zawieszenie broni zostało podpisane w 1997 roku po tym, jak w wyniku przemocy zginęły dziesiątki tysięcy ludzi.
Misja CISPKF (1993-2008)Po uzyskaniu przez Gruzję niepodległości w kwietniu 1991 r. separatyści abchascy domagali się z kolei równorzędnego statusu dla regionu Abchazji . Ta sytuacja prowadzi do wojny. W lipcu 1993 r. podpisano zawieszenie broni, które doprowadziło do rozmieszczenia misji ONZ i interpozycji wojsk rosyjskich. Ta umowa została naruszona kilka miesięcy później. Po podpisaniu nowej umowy 14 maja 1994 r. ISE rozmieszcza swoje siły. Chociaż mandat misji polega na zastąpieniu wojsk rosyjskich na ziemi, do dziś pozostają one głównym aktorem. Siły te stacjonują na granicy gruzińsko-abchaskiej. Rosjanie posiadają wszystkie siły i dowództwo sił pokojowych WNP (2000 żołnierzy rosyjskich pod dowództwem rosyjskiego Oczałowa ). Ta misja jest realizowana w porozumieniu z misją UNOMIG .
Misja zakończyła się de facto po wycofaniu się Gruzji z WNP w sierpniu 2008 roku. Rosja wysłała do Abchazji regularne oddziały w celu wzmocnienia kolektywnych sił pokojowych WNP.
Misja JPKF (1992-2008)Od 1989 roku walki separatystów z Osetii Południowej stawiały czoła siłom rządowym Gruzji . Wojska rosyjskie, gruzińskie i południowoosetyjskie zostały rozmieszczone na spornych terenach od1 st lipiec 1992. Siły te znajdują się w Osetii Południowej. Rosjanie mają mniej niż połowę siły roboczej i dowództwa sił pokojowych WNP (500 rosyjskich żołnierzy wobec 300 gruzińskich i 500 południowoosetyjskich żołnierzy pod dowództwem rosyjskiego Marata Kułachmetowa (w) ).
Misja zakończyła się de facto po wycofaniu się Gruzji z WNP w sierpniu 2008 roku. Rosja wysłała regularne oddziały do Osetii Południowej w celu wzmocnienia kolektywnych sił pokojowych WNP.
Misja PKF (od 1992)Po przystąpieniu Mołdawii do niepodległości w sierpniu 1991 r . 2 września 1990 r. w Naddniestrzu (w przeważającej mierze rosyjskiej) utworzono republikę , Mołdawską Republikę Naddniestrza . Następnie w listopadzie 1991 r. wybuchła przemoc między separatystami a nowymi władzami Mołdawii. Po ofensywie mołdawskiego Naddniestrza 02 marca 1992 przeciwko Naddniestrzan (wspieranych przez Kozaków i XIV -tego rosyjskiej armii obecnie w Naddniestrzu od czasów Związku Radzieckiego), a pokojowych siła trójstronne ( rosyjski , ukraiński i Transdniestrian) został wdrożony w dniu 29 lipca 1992. Są siły zostały rozmieszczone na granicy mołdawsko-naddniestrzańskiej. Rosjanie mają więcej niż o połowę mniejszy od tego gospodarstwa życie spokoju CIS (684 rosyjskich żołnierzy przeciwko 500 naddniestrzaƒskich żołnierzy) i zachować dowodzenie Kozaków i XIV th armii.
Jednak w 2007 roku Mołdawia wezwała ONZ do zastąpienia rosyjskich sił pokojowych obecnych w Naddniestrzu przez cywilnych obserwatorów. „Niepokoi nas napięcie utrzymujące się w strefie bezpieczeństwa (w Naddniestrzu), co stanowi poważne naruszenie podstawowych praw obywatelskich. Niedoskonałość istniejącego mechanizmu pokojowego wymusza jego przekształcenie w wielonarodową misję cywilną o międzynarodowym mandacie”.
26 maja 1995 r. Białoruś, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Armenia i Gruzja podpisały traktat o wspólnej obronie granic zewnętrznych w Mińsku. Uzbekistan, Turkmenistan, Azerbejdżan, Mołdawia i Ukraina sprzeciwiają się obecności rosyjskich strażników na swoich granicach.
15 maja 1992 r. sześć z jedenastu państw ( Rosja , Kazachstan , Armenia , Tadżykistan , Kirgistan , Uzbekistan ) podpisało traktat o bezpieczeństwie zbiorowym (lub traktat z Taszkentu), który nie odniósł większego sukcesu ( przystąpią Białoruś , Azerbejdżan i Gruzja). sygnatariuszy w 1993 r.).
W 1993 r. Moskwa, po zniesieniu wspólnego dowództwa wojskowego WNP, zaproponowała utworzenie na terytorium WNP czterech „stref bezpieczeństwa”, wznowiono natomiast propozycje koordynacji WNP. członków Wspólnoty. TSC przejęła całą zawartość polityczno-wojskową ISE, z wyjątkiem misji pokojowych.
Celem TSC była, przed utworzeniem OUBZ, poprawa integracji wojskowej w ramach WNP.
W 2002 r. OUBZ, międzynarodowa organizacja o powołaniu polityczno-wojskowym, skupiająca niektóre państwa WNP, wznowi stosowanie TSC podczas reform WNP.
Eurazji Wspólnoty Gospodarczej , dawniej „Wspólnota Zintegrowanego Zjednoczonych”, jest organizacją międzyrządową dla gospodarki, handlu, ceł, technologicznych, monetarnej, finansowej i energetycznej współpracy skupiającej członkowskich z CIS.
Kraje posortowane według PKB-PPP na mieszkańca (USD) | Populacja 2013 (mln) | PKB 2013 (mld USD) | PKB na mieszkańca (USD PPP, 2013) | Mediana wieku (lata, 2013) | Średni roczny wzrost 1998-2008 |
---|---|---|---|---|---|
Rosja | 143,5 | 2113 | 18 100 | 38,9 | 6,8% |
Białoruś | 9,5 | 69,24 | 16 100 | 39,4 | 7,5% |
Kazachstan | 17,0 | 224,9 | 14 100 | 29,7 | 8,7% |
Azerbejdżan | 9,4 | 76,01 | 10800 | 30,1 | 14,6% |
Turkmenia | 5.2 | 40,56 | 9700 | 26,6 | 14,9% |
Armenia | 3.0 | 10.44 | 6300 | 33,7 | 10,3% |
Moldova | 3,6 | 7,932 | 3800 | 35,7 | 5,0% |
Uzbekistan | 30,2 | 55,18 | 3800 | 27,1 | 6,1% |
Kirgistan | 5,7 | 7.23 | 2500 | 25,7 | 4,5% |
Tadżykistan | 8,2 | 8513 | 2300 | 23,5 | 8,1% |
OGÓŁEM IEC | 235,3 | 2613 | 7093 | 31,4 | 8,65% |
W październiku 2002 r., podczas reform WNP , po spotkaniu przywódców państw WNP powstała Organizacja Obserwacji Wyborów WNP (OSE-CEI) ( ros . Миссия наблюдателей от СНГ на выборах ). Podczas tego spotkania szefowie państw przyjęli Konwencję o demokratycznych standardach wyborczych, prawach i wolnościach wyborczych w państwach członkowskich WNP. To organizacja, której celem jest nadzorowanie wyborów. OSE-CEI wysłało już obserwatorów wyborów do krajów członkowskich WNP.
Demokratyczny charakter finału ukraińskich wyborów prezydenckich w 2004 roku, który nastąpił po „ pomarańczowej rewolucji ” i upodmiotowieniu starej opozycji, został zakwestionowany przez WNP, podczas gdy OBWE nie znalazła istotnych problemów. Po raz pierwszy zespoły obserwacyjne IEC zakwestionowały ważność wyborów, twierdząc, że należy je uznać za „nielegalne”. 15 marca 2005 r. w Ukraińskiej Niezależnej Agencji Informacyjnej Svystkov , rzecznik Ministerstwa Spraw Zagranicznych Ukrainy, ogłosił, że „Ukraina zawiesiła swój udział w WNP i Organizacji obserwacji wyborów”
WNP oceniła wybory parlamentarne w Uzbekistanie w 2005 r. jako „legalne, wolne i przejrzyste”, podczas gdy OBWE określiła wybory w Uzbekistanie jako „znacznie krótsze dla OBWE i innych zobowiązań międzynarodowych standardów demokratycznych wyborów” . Mołdawskie władze odmówiły zaproszenia obserwatorów z WNP na wybory parlamentarne w Mołdawii w 2005 roku, a Rosja skrytykowała tę akcję. Dziesiątki białoruskich i rosyjskich obserwatorów nie mogły dotrzeć do Mołdawii.
Obserwatorzy ISE obserwowali wybory parlamentarne w 2005 r. w Tadżykistanie, ogłosili „legalne, wolne i przejrzyste” . OBWE uznała wynik za wadliwy.
Wkrótce potem obserwatorzy WNP okrzyknęli wybory parlamentarne w Kirgistanie w 2005 r. jako „dobrze zorganizowane, wolne i uczciwe” . W całym kraju często wybuchały gwałtowne demonstracje na dużą skalę, by zaprotestować przeciwko temu, co opozycja nazywa „sfałszowanymi wyborami parlamentarnymi” . W przeciwieństwie do tego, OBWE stwierdziła, że wybory w wielu dziedzinach nie spełniły międzynarodowych standardów.
Rosja zwróciła język rosyjski otrzyma oficjalny status we wszystkich państwach członkowskich WNP. Do tej pory rosyjski jest językiem urzędowym w czterech z tych państw: Rosji, Białorusi , Kazachstanie i Kirgistanie . Rosyjski jest również uważany za język urzędowy w Naddniestrzu , a także w półautonomicznym regionie Gagauzja w Mołdawii. Na Ukrainie , Wiktor Janukowycz był wspierany przez Moskwę jako kandydata w wyborach prezydenckich 2004 roku kontrowersyjny. Rzeczywiście, miał ogłosił zamiar wprowadzenia rosyjski jako drugi język urzędowy na Ukrainie. Jednak zwycięski Wiktor Juszczenko nie zrobił nic, będąc bardziej związanym z ludnością ukraińskojęzyczną.
Drużyna piłkarska WNP ( ros . Сборная СНГ по футболу ) była drużyną złożoną z najlepszych piłkarzy WNP, w skład której wchodziło 12 byłych republik radzieckich, które uzyskały niepodległość po upadku Związku Radzieckiego .
Puchar WNP w piłce nożnej to coroczne zawody piłkarskie pomiędzy najlepszymi klubami z krajów członkowskich WNP.
W 1992 roku podczas igrzysk olimpijskich (w Albertville i Barcelonie) po raz pierwszy i ostatni rywalizowali sportowcy z krajów członkowskich WNP. Od tego czasu państwa członkowskie WNP uczestniczyły w igrzyskach indywidualnie.
Chociaż WNP ma niewiele ponadnarodowych uprawnień (w rzeczywistości jest to więcej niż tylko symboliczne), organizacja ma uprawnienia koordynacyjne w dziedzinie handlu, finansów, ustawodawstwa i bezpieczeństwa. Zachęcał również do współpracy w zakresie demokratyzacji i współpracy transgranicznej w zapobieganiu przestępczości. Jako organizacja regionalna, IEC uczestniczy również w siłach pokojowych ONZ .
Po raz pierwszy rozwinięta w celu ustanowienia integracji gospodarczej, WNP zasadniczo stała się forum dialogu między krajami byłego Związku Radzieckiego , o ograniczonej treści gospodarczej, wojskowej i politycznej: liczne umowy dwustronne Jednak między członkami i członkami podpisano umowy o wolnym handlu W ramach tej organizacji częste są również porozumienia dotyczące wspólnej polityki zagranicznej lub obronnej.
Jednak w stanie dochodzić się na arenie międzynarodowej, nękane przez walkami wewnętrznymi napędzany przez hegemonicznych tendencji w Rosji i secesjonisty niektórych republik WNP nie przewodzić nowej jedności gospodarczej i polityki.
Pomimo tych obserwowanych niepowodzeń WNP, niektóre byłe republiki radzieckie pozostają jednak zgrupowane pod względem gospodarczym poprzez Eurasec , a polityczno-wojskowym poprzez OTSC . W rezultacie długoterminowa integracja „w stylu europejskim ” nie jest jeszcze całkowicie wykluczona dla niewielkiej części byłego obszaru sowieckiego. Można jedynie zauważyć, że niektóre republiki nie przystąpiły do tych organizacji ( Ukraina , Azerbejdżan , Turkmenistan , Mołdawia i Gruzja ). Ci ostatni wykazali większe zainteresowanie przystąpieniem do NATO i Unii Europejskiej .