Zamek Arques-la-Bataille

Zamek Arques-la-Bataille Obraz w Infobox. Prezentacja
Rodzaj Ufortyfikowany zamek
Styl Architektura średniowieczna
Budowa XII th century
Właściciel Regionalna Dyrekcja ds. Kultury Normandii ( d )
Posługiwać się Turystyka
Dziedzictwo Zarejestrowane miejsce naturalne (1942)
Sklasyfikowane MH (1875)
Stan zachowania W ruinach ( d )
Lokalizacja
Adres Arques-la-Bataille , Seine-Maritime France
 
Informacje kontaktowe 49 ° 52 ′ 38 ″ N, 1 ° 07 ′ 37 ″ E

Zamek Arques-la-Bataille jest byłym zamku z pierwszej połowy XII th  wieku, odrestaurowany w XIV TH i koniec XV -go  wieku, obecnie w ruinie, szczątki których stoją w francuskiej miejscowości z Arques-la-Bataille w północnym departamencie z Seine-Maritime w regionie Normandii . Zbudowana na miejscu starego kopca zamkowego twierdza była wielokrotnie oblężona. Było u stóp jego murów obronnych , które Henry IV wygrali decydującą bitwę z wojskami Ligi w 1589 roku.

Zamek zaliczany jest do zabytków historii od 1875 roku.

Lokalizacja

Ufortyfikowany zamek Arques-la-Bataille został zbudowany w niezwykłym miejscu: wąskiej kredowej ostrodze dominującej w prostopadłym zagłębieniu utworzonym na wschodzie przez doliny Varenne , Béthune i Eaulne, które tworzą Arques 6 kilometrów od kanału La Manche . Stojąca na grzbiecie tej ostrogi forteca jest oddzielona na zachód od płaskowyżu Cauchois wąską doliną, która izoluje ją od zaplecza i wzmacnia jej potencjał obronny. W ten sposób obserwatorzy mieli szeroki widok, który mógł obserwować dolinę do morza.

Historyczny

Historia zamku była szczególnie bogata. Od 944 roku Arnould z Flandrii zmusił strażników twierdzy do ucieczki.

Około 1040 roku Wilhelm Zdobywca podarował ziemię wraz z hrabstwem Talou swojemu wujowi Guillaume d'Arques, który zbudował fortecę .

Wkrótce po wybudowaniu kopca zamkowego, w latach 1052-1053, Wilhelm Zdobywca rozpoczął bunt przeciwko twierdzy posiadanej przez swojego wuja. Oblężenie poprowadzi jeden z jego wiernych rycerzy Gautier Giffard, który po bitwie pod Hastings zostanie Lordem Longueville , którego zamek znajdował się kilka kilometrów od Arques. Ofiary głodu obrońcy skapitulowali w 1053, po opór na rok, mimo wysłania francuskich wzmocnień wysłanych przez Henryka I st , zmuszając Guillaume d'Arques wygnanie. Książę zachowa to miejsce w dłoni.

W 1123 roku angielski król Henryk I st Beauclerc przebudował zamek z wieżą w stylu romańskim, który otacza dużą kurtynę flankowaną kilkunastoma okrążeniami zamiast Land Castle i drewna skompilowanego przez Guillaume d'Arques.

Drugie oblężenie miało miejsce w 1145 r. Podczas kłótni między Geoffroyem Plantagenetem a Stefanem z Anglii o posiadanie Księstwa Normandii . Pierwszym nazwanym udało się zająć zamek po zmuszeniu okupantów do poddania się.

W 1204 roku Arques był ostatnią fortecą normańską, która złożyła broń przed zwycięskim królem Francji, Filipem Augustem, który na próżno próbował ją zdobyć dwa lata wcześniej. W latach 1205-1211 wykopano i poszerzono rowy, wzmocniono ogrodzenia, zbudowano nowe konstrukcje; w Arques określono, że wieża musi zostać naprawiona, jeśli została uszkodzona przez perrière.

Miejsce wielu starć podczas wojny stuletniej , zamek okazał się nie do zdobycia, Anglicy zajęli go dopiero po cesji Normandii na mocy traktatu z Troyes w 1420 r. Joanna d'Arc przebywała tam w 1431 r., Zanim została osądzona. i skazany w Rouen , cytadela została ostatecznie przejęta przez króla Francji Karola VII w 1449 r. Podczas konfliktu, który przeciwstawił mu się z Ludwikiem XI , Karol Śmiały podpalił miasto Arques w 1472 r., oblegając je. zamek, który stawiał opór zwycięsko.

Po różne transformacje przeprowadzone w okresie panowania François I er , zamek był aktywny w wojnach religijnych , które wstrząsnęły Francji w drugiej połowie XVI -go  wieku. Wypędzony z Dieppe przez protestantów w 1562 roku, książę Bouillon schronił się tam. To jest21 września 1589odbyła się najsłynniejsza bitwa związana z twierdzą. Z 7000 ludzi Henri IV stawił czoła 30-tysięcznym oddziałom Ligi dowodzonym przez księcia Mayenne . Mimo wyraźnej przewagi liczebnej, siły Henryka IV utrzymały zamek, którego ich przeciwnicy nie mogli zdobyć. Plik21 wrześniabył decydującym dniem; gdy obrońcy zawahali się, nie korzystając ze wsparcia dział z powodu mgły, pogoda się poprawiła. Artyleria była w stanie wkroczyć do akcji i zadać ciężkie straty wrogowi, który runął w chaosie na Dieppe, wielu kawalerzystów ugrzęzło w okolicznych bagnach .

Od 1668 r. Nie wykonano żadnych napraw, aw 1688 r. Zamek został opuszczony militarnie. W 1708 roku Ludwik XIV uznał go za „niezdolnego do służby”. Następnie rozpoczął się demontaż cytadeli, mieszkańców i bernardynów z Arques, wykorzystując ją jako kamieniołom. W 1753 roku zaczęliśmy wydobywać kamienie, by w 1771 roku przekształcić je w kamieniołom. W 1793 roku został sprzedany jako własność narodowa za 8300  funtów mieszkańcowi Arques, Louisowi Jean Félix Reine, który uchronił go przed zniszczeniem, dopuszczając nawet wizytę w budynku za opłatą za wstęp.

W obliczu groźby całkowitego zniszczenia w 1836 r. Siły zmobilizowały się pod przewodnictwem Achille Deville , pana i M me Reiset (nowych właścicieli tego miejsca), aby zapewnić zrównoważony rozwój. W 1860 r. Niektóre pomieszczenia zostały przekształcone w muzeum, zanim państwo stało się za kwotę 60 000  franków w złocie właścicielem posesji i przystąpiło do zaklasyfikowania zamku jako zabytku historycznego w 1875 r. Otwarto małe muzeum, zorganizowano wycieczki z przewodnikiem do 1875 r. 1939. Podczas II wojny światowej wojska niemieckie zajęły to miejsce, wypędzając tam strażnika i jego rodzinę, a nawet zainstalowały tam elementy obrony przeciwlotniczej i uszkodziły opuszczające ruiny. Do końca lat 70. organizowano wycieczki z przewodnikiem, ale obiekt był zamknięty dla zwiedzających ze względu na ryzyko spadających kamieni. Dziś amatorzy mogą zwiedzać zagrodę ścieżką biegnącą wzdłuż przeciwskarpu rowów i mieć czas na zwiedzanie wnętrza tylko podczas wrześniowych dni dziedzictwa.

Opis

Zamek wzniesiony XII, XX  wieku przez Henry I st Beauclerc według złożonej płaszczyźnie, jest rozciągnięta do długości i dopasowuje się do czołowych. On ma na sobie długi kurtyna podłużne sparowane Fishbone obwarowane nieregularnie kilkanaście okrążeń okrągłe lub kwadratowe, otoczonego fosą głęboko wyschnięcia od 15 do 20 metrów wykopano w XVI th  wieku, który zamyka się w swoich BASS- sądowych budynków dodanych pomiędzy XII th i XVI th  stulecia. Aż do końca XIV th  wieku, wejście było przez jednego drzwi (z mostem zwodzonym ), drzwi Dieppe, położony na północny zachód od zestawu, jedynym, który pozostał otwarty dla koni koszyka. W tym celu stoi bastion artylerii z bardzo grubych ścianach, wzmocnione czterema dużymi wieżami, zbudowany w XVI -tego  wieku, za panowania François I st , przed wejściem za XII th  wieku, aby pokonać sąsiednim plateau , zaledwie 200 metrów dalej, na którym mogłaby zostać umieszczona artyleria oblężnicza, która mogłaby ostrzelać zamek. Oryginalny drzwi, które od XII th  century, utworzona z potrójnym łukiem jest ozdobiona płaskorzeźbą reprezentujących Henri IV na koniu, zapoczątkowanej w 1845 roku.

Lochy

Na południowo-wschodnim krańcu dziedzińca stoi czterokondygnacyjna romańska baszta na planie kwadratu wsparta potężnymi przyporami . Wzniesiony około 1123 r. W tym samym czasie co mur przez księcia Normandii Henri Beauclerc, zastąpił drewnianą twierdzę - kopiec zamkowy - zbudowany około 1040-1045 r. Przez Guillaume d'Arques, hrabiego Eu , brata księcia Ryszarda II . Donżon ma kształt kwadratu o boku 20,20 m, a od strony północnej i wschodniej ma kwadratowe przypory o wymiarach 3 × 3 m, mury mają grubość 2,20 m od południa, 3 m od północy i 3,50 m od strony południowej. wschód. Przekroju ścianki o grubości 1,20 m, dzieli wnętrze na dwa pokoje rozmieszczone północ-południe, 15 metrów długości i, odpowiednio, 6,30 i 6,90 m szerokości. Dostęp do donżonu prowadził przez zachodnią ścianę, do której otwierały się pod kątem prostym szerokie na 1 metr schody prowadzone wewnątrz tej samej ściany. W budynku znajdował się piec chlebowy , studnia i młyn, piwnice, mieszkania i wartownia. Dostęp do pięter był bardzo różny, aby uniemożliwić wrogowi szybkie zajęcie jednostki obronnej. Platforma, dodaje się do końca XV -go  wieku, koronowany ogólny i zezwolił na wykorzystanie powstającego artylerii. Nowa brama i drugi most zwodzony zostały zbudowane w 1367 roku przez Karola V naprzeciw głównego wejścia, aby uzyskać bardziej bezpośredni dostęp do części ogrodzenia w pobliżu donżonu; na dnie rowu można jeszcze zobaczyć pomost przeznaczony na drewniany pomost mostu zwodzonego.

  • Wnętrze zamku.
  • Stary most zwodzony.
  • Stare drzwi południowe.
  • Wał południowo-wschodni.
  • Zamek, 1890–1900.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Bez wątpienia składa się z drewnianej baszty zamkniętej w palisadowej zagrodzie, poprzedzonej głębokim rowem wykopanym na szczycie skarpy; zgodnie z typowym układem Normanów.
  2. Ta informacja jest zawarta w pracy André Chatelain. W Castleland autor artykułu twierdzi, że Talbot i Warvick przejęli27 stycznia 1420, ale ta informacja nie jest poświadczona gdzie indziej (termin „zajmować” byłby bardziej odpowiedni, ponieważ zamek nie został zajęty, ale przekazany).
  3. Eugène Viollet-le-Duc , widział w tej ogromnej fortecy prototyp wielkich średniowiecznych zamków obronnych. Ta klauzura jest współczesna z grodziskiem Gisors (ok. 1020 r.), „I nie wiemy, który z tych dwóch zamków należy przypisać ojcostwu wielkiej średniowiecznej architekturze wojskowej w północnej Francji”.
  4. Twierdza jest skierowana w kierunku północ-południe.

Bibliografia

  1. "  Ruiny zamku  " , Ogłoszenie N O  PA00100544, bazowe Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury .
  2. Pokaz slajdów Castle na castleland.com. Dostęp 8 czerwca 2008.
  3. Chatelain 1973 , s.  113.
  4. Bernard Beck, Fortyfikowane zamki Normandii , Rennes, Ouest-France ,1986, 158  str. ( ISBN  2-85882-479-7 ) , str.  17.
  5. Beck 1986 , str.  94.
  6. Stéphane William Gondoin „ The warowne  zamki w czasach Wilhelma Zdobywcy  ”, Patrimoine Normand , n o  94, lipiec-sierpień-wrzesień 2015 str.  40 ( ISSN  1271-6006 ).
  7. Historia zamku na castleland.com.
  8. Beck 1986 , s.  29.
  9. Beck 1986 , s.  25-26 i 55.
  10. Oblężenie zamku na Arques. Informacje o bitwie.
  11. Normandy Blue Guide, 1988 , s.  138.
  12. Chatelain 1973 , str.  114.
  13. przewodnik Bleu Normandie, 1988 , s.  139.
  14. Chronologia twierdzy na Arques informacje o bitwie.
  15. Beck 1986 , str.  96.
  16. Najnowsza historia zamku na Arques informacje bitwy.
  17. Beck 1986 , s.  130.
  18. Opis zamku w Encyklopedii francuskiego dziedzictwa architektonicznego .

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne