Katedra Notre-Dame w Évreux | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | |||
Dedykowany | Matka Boska | |||
Rodzaj | Katedra | |||
przywiązanie | Diecezja Évreux | |||
Rozpoczęcie budowy | XI th century | |||
Koniec prac | na początku XVII th wieku | |||
Architekt |
Gautier de Varinfroy (mistrz budowlany) Nicolle Le Féron Jehan Le Roy Jehan Cossart François Galopin Denis Darcy |
|||
Dominujący styl | gotyk | |||
Ochrona | Sklasyfikowane MH ( 1862 ) | |||
Stronie internetowej | Parafia Notre-Dame Saint-Taurin d'Evreux | |||
Geografia | ||||
Kraj | Francja | |||
Region | Normandia | |||
Departament | Eure | |||
Miasto | Evreux | |||
Informacje kontaktowe | 49°01′27″ północ, 1°09′03″ wschód | |||
Geolokalizacja na mapie: Eure
| ||||
Notre Dame d'Evreux jest katedra styl gotycki , znajduje się w Evreux w Eure , który jest siedzibą diecezji odpowiadającej tym dziale.
Katedra Notre-Dame d'Évreux jest jednym z najbardziej niezwykłych budynków w mieście Évreux . Od 912 r. arcybiskup Francon z Rouen podarował go księciu Rollonowi jako jeden z najbardziej czcigodnych kościołów w Normandii. Obecna budowla jest syntezą kolejnych stylów: promiennej wówczas ekstrawaganckiej architektury gotyckiej i architektury II renesansu francuskiego . Od 1862 roku jest klasyfikowany jako zabytek historyczny .
Jest znana seria okien utrzymać żółtą pieniądze XIV th century, odpowiednik, który jest tylko kościół Saint-Ouen w Rouen .
Diecezji Evreux jest wzniesiony w IV -go wieku. Według legendy napisanej przez Deodat Monk XI th century w Vita Sancti Taurini , święty byków Byłoby christianized starożytna świątynia pogańska, aby stać się pierwszy kościół. Podczas montażu grzejnika pod południowym transeptem odkryto podstawy kolumn gallo-rzymskich i kapitel koryncki .
Podczas prac na dziedzińcu biskupstwa w roku 1857 , rzeźbiony kamień z dnia VII th century została odkryta przez centrum z okrągłym otworem. Byłaby to fenestella confinis , płyta przekłuta w celu przedstawienia relikwii wiernym.
Gallo-Roman kamień umywalka został znaleziony na południowej stronie nawy, w pobliżu transeptem, w zwykłym miejscu na baptysterium w biskupiej grupy . Miała służyć, według D. Cliqueta, jako chrzcielnica . Jeśli te elementy świadczą o obecności katedry wewnątrz murów obronnych miasta, to w przypadku braku wykopalisk, plan i proporcje tej katedry są nam nieznane.
Rollo , w czasie swojego chrztu (912), przekazał darowizny na wiele kościołów, które zdewastował. Trzeciego dnia ufundowano katedrę w Évreux. To pierwsza wzmianka w tekstach katedralnych. Ta darowizna, o której wspomina Dudo z Saint-Quentin , jest poświadczona każdym innym tekstem, nawet jeśli nie dziwi archiwa katedry, która zachowała jakikolwiek poprzedni stopień u księcia Henryka I st .
Guillaume Flaitel , biskup Évreux (1046-1066), rozpoczyna odbudowę katedry. Baudouin kontynuuje pracę. Został ukończony za biskupa Gilberta II de la Grue (1070-1113) i poświęcony Dziewicy w 1077 przez arcybiskupa Rouen, Jeana d'Ivry . Niektóre ślady tej budowli wydobyto na światło dzienne w 1892 r. podczas remontu nawierzchni i obniżenia poziomu prezbiterium. Jest to ściana półokrągła i apsyda osiowa.
W 1119 katedra została spalona. Ta decyzja została podjęta, podczas oblężenia miasta przez Audin , biskupa Evreux, kapelan i doradca króla Henryka I st Anglii , po udzieleniu hrabstwie Evreux do Amaury de Montfort , wasalem króla Francji. Évreux ponownie zostaje Normanem, a papież Calixte II na soborze w Reims zobowiązuje króla Anglii do odbudowania katedry za jego fundusze, pod groźbą ekskomuniki .
Papież Honoré II potwierdza w 1126 r . darowizny króla i biskupa i rozgrzesza ich . Odbudowa rozpoczęła się w tym samym roku, ale nie została ukończona, gdy Audin zmarł w 1139 roku . Jego ukończenie miałoby nastąpić około 1160 r., opierając się na karcie Simona de Montforta dotyczącej darowizn na okładkę. Robert de Torigni ocenia, że zrekonstruowana katedra „przewyższała pięknem prawie wszystkie kościoły Neustrii ”.
Według wykopalisk przeprowadzonych w 1838 r. przez Théodose Bonnina, a następnie w 1895 r. chór składał się z prostego przęsła o planie kwadratu i apsydy przeprutej pięcioma otworami. Podstawa filarów przy wejściu do absydy posiada backsplash , który potwierdza obecność sklepienia żebrowego. Zachowany rzut parterowy transeptu. Dolna część ścian została właśnie ubrana.
Z kolei nawa główna zachowała się częściowo. Do dziś zachowały się duże arkady oraz wykusz ślepych przecinających się i zdobionych arkad. To ślepe przęsło, które nie jest triforium , znajduje się pod wieżami zachodnimi. Z kolei wysokie okna zniknęły całkowicie.
Po masakrze 300 francuskich rycerzy w 1195 w Évreux przez Jeana sans Terre , Filip Auguste oblegał miasto i spalił je. Przejęty przez Ryszarda Lwie Serce , Philippe Auguste spalił go ponownie w 1198 roku . 22 maja 1199Évreux jest przyłączone do domeny króla Francji. Brak komunikacji i brak środków finansowych, jakimi dysponowała kapituła katedralna, uniemożliwiają szybki powrót do zdrowia. Aby promować odbudowę budynku, papież Innocenty III udziela odpustu biskupowi Robertowi de Roye (1201-1203). Jednak prace konserwatorskie rozpoczęły się dopiero w 1220 roku.
Zachowały się duże łuki nawy głównej, oszczędzone przez pożar. Prace nad triforium miały miejsce około 1225 - 1230 roku , w promiennym stylu gotyckim. Gautier de Varinfroy został poświadczony jako mistrz budowniczy katedry w Évreux w swoim akcie zaręczyn przez kapitułę katedry w Meaux w październiku 1253 roku . Prawdopodobnie brał udział w dokończeniu nawy głównej (triforium i wysokie okna) i odegrał decydującą rolę w przebudowie absydy, określając projekt architektoniczny absydy z kaplicami obejścia i promienistymi, w planie i elewacji.
Prace wciąż trwają podczas konsekracji Raoula de Grosparmy w dniu19 października 1259w opactwie Saint-Taurin . W 1264 r. ufundował „kaplicę Notre-Dame za chórem katedralnym”. Chór wydaje zakończone przed śmiercią Mathieu des Essarts w 1310 roku , ponieważ tworzy witraże w 2 nd północnej kaplicy chóru, powyżej jej już przygotowanego grobu. Kaplice naw, pięć z każdej strony, są dodawane między przyczółków latających przyporami pod koniec XIII th , począwszy od XIV -tego wieku.
Po pożarze katedry, spowodowanym przez króla Jana , w czasie wojny stuletniej , Nicolle Le Féron przejęła naprawy od czerwca 1356 roku . Po nowym pożarze miasta w 1378 r. przez Karola V dopiero w 1441 r. rozpoczęto prace rekonstrukcyjne. Jehan Le Roy kierował pracami od 1442 do 1455 , wspierane przez biskupa Guillaume de Flocques , syn komornika i wyzwoliciela miasta .
Patentem listowym król Ludwik XI ponownie potwierdził swoją królewską ochronę w 1482 roku.
Ekstrawagancki elewacji północnej transeptu, zaprojektowany przez Jehan Cossart stwierdza autorytatywnie w XVI th -wiecznym budynku Ten krzyż głośności. Wprowadzony późno renesans przekazał nam portal fasady zachodniej, mieszczący się pod dużym rozetą. Styl francuski triumfuje nad niepodobnymi wieżami, które go otaczają.
Prowadzeni przez François Galopin, uszczelnienia pracy na początku XVII -tego wieku , po ukończeniu kościoła. Po klasycznej okładzinie od strony południowej następuje superpozycja pierścieniowych podpór na północy, w duchu Philiberta Delorme .
Wieża latarni i fasada transeptu , przed niedawną restauracją.
Odrestaurowana katedra odsłania biel kredy, z której jest zbudowana.
Fasada północna transeptu. Dekoracja zewnętrzna, tak bujna, jak delikatna, jest ekstrawaganckim gotyckim.
Wysokie okna nawy głównej w gotyku promiennym, a nawy boczne w gotyku flamboyant.
Łoże boleści.
Panoramiczny widok na katedrę Notre-Dame d'Evreux.
Zapowiadana na sprzedaż do zburzenia katedra uległa zniszczeniu podczas rewolucji francuskiej : znika dekoracja tympanonu; 56 rzeźby XVI th wieku pokonywania północnego portalu są podzielone i służyć jako podstawa dla mostu.
Mocno przywrócony katedra w XIX -tego wieku przez Denis Darcy , diecezjalnego architekta, pod kierunkiem Viollet-le-Duc , cierpiał zamachy z II wojny światowej ( bombardowanie z 9 czerwca 1940 r .
Remonty, zakończone w 1973 roku , przywróciły budynkowi jego dawną świetność i pełną wigoru „srebrną dzwonnicę”, wysoką iglicę wieńczącą latarnię transeptu, która dominuje nad nim od średniowiecza.
Plan katedry D. Darcy (1884).
Poziomowanie chóru. Odkryto grobowce. Plan D. Darcy (1895).
Katedra jest przedmiotem klasyfikacji jako zabytki na liście z 1862 roku . Dawne biskupstwo i jego budynki gospodarcze, obecnie muzeum Évreux , są wymienione dekretem z23 października 1907.
Całkowita długość nad pracą | 108,87 m² |
Długość nawy | 43,47 m² |
Szerokość nawy (od osi do osi filarów) | 8,82 m² |
Szerokość korytarzy | 4,70 m² |
Wysokość pod sklepieniem nawy głównej | 21,75 m² |
Długość transeptu | 31,50 m² |
Szerokość transeptu | 7 mln |
Wysokość stropu transeptu | 22,21 m² |
Wysokość pod latarnią | 45 m² |
Wysokość wysięgnika | 78,15 m² |
Długość chóru | 27,50 m² |
Szerokość chóru | 11,50 m² |
Szerokość naw bocznych chóru | 4,95 m² |
Wysokość pod sklepieniem chóru | 24,10 m² |
Katedra jest w całości zbudowana z kredy , białej skały wapiennej, miękkiej i bardzo drobnoziarnistej, bardzo charakterystycznej dla kredowych terenów tego regionu. Zastosowano dwa rodzaje kredy: kredę z lokalnych kamieniołomów z santonu (-85 mln mln lat) oraz kredę lepszej jakości z koniaku ( -88 mln lat) z kamieniołomów w Val de Seine niedaleko Vernon (znaną jako „Pierre de Vernon”. ").
Wieża północna posiada lekko cofniętą dzwonnicę. Mieści się w nim dzwony.
Wieża południowaWieża południowa posiadała ośmioboczną dzwonnicę o drewnianej ramie. Nie odbudowano go po pożarze z czerwca 1940 r.
Wieża latarniWieże północna i południowa.
Wieża latarni widziana od wewnątrz.
Wieża latarni, zwieńczona strzałą.
W wieży północnej znajduje się pięć dzwonów katedry. Zostały przetopione w 1967 roku przez odlewnię Cornille-Havard w Villedieu-les-Poêles ,
Le Bourdon został zainaugurowany w dniu 25 marca 1968przez prefekta Rogera Richardota. Dzwonek składa się z:
Nazwisko | Masa | Średnica podstawy | Uwaga | Ojcowie chrzestni i matki chrzestne | Poświęcenie | Wieża | Rok | Założyciel | Rysunek |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Maria (trzmiel) |
6000 kg | ziemia 2 | Roger Richardot | "W 1386 OCHRZCZONY / MARYI / ZA ZAKONNE Z PARK D'HARCOURT / TU WINA W ROKU 1791 / ZAMORDOWANY W 1940 / DUSZA MOJA Cała CZAŁA W 1967 / NA CHWAŁĘ MATKI BOŻEJ / I ZMARTWYCHWSTANIE Z MIASTO " |
Północ | 1967 | Odlewnia Cornille-Havard | ||
Kamień (trzmiel) |
2 | Północ | 1967 | Odlewnia Cornille-Havard | |||||
Walka byków | zrób 3 | Północ | 1967 | Odlewnia Cornille-Havard | |||||
Marie-Madeleine (Dzwon Wybaczenia) |
d3 | Północ | 1967 | Odlewnia Cornille-Havard | |||||
Gabriel (dzwon Anioła) |
mi 3 | Północ | 1967 | Odlewnia Cornille-Havard | |||||
Całkowity | Masa: 0 ton |
Nawa główna, wzmocniona dużymi romańskimi arkadami przez Gauthier de Varinfoy, kontrastuje z promiennym gotyckim chórem dobudowanym z 1260 roku. Niezwykłe witraże podkreślają przestrzeń.
Ambona, zainstalowana w 1811 r. , pochodzi z opactwa Bec Hellouin . Został wyrzeźbiony w 1675 roku przez Guillaume de La Tremblaye .
Pierwsze organy, podarowane przez biskupa Gabriela Le Veneur de Tillières, zainstalowano w katedrze w 1549 roku.
W XVIII -tego wieku kompletna rekonstrukcja jest słynny producent Jean-Baptiste Nicolas Lefebvre .
11 czerwca 1940 r. pożar po bombardowaniach II wojny światowej doszczętnie zniszczył to, co pozostało z instrumentu, częściowo rozebranego w 1874 r.
W 1974 roku, to znaczy po 100-letniej muzycznej przerwie, władze duchowne i gość tytularny Jean Guillou mogli być dumni z tego, że śpiewają organy z drugiej ręki pochodzące ze zniszczonego kościoła w holenderskim mieście Delft .
Organy te zostały zbudowane w 2006 roku przez dom Quoirin . Po błogosławieństwie prałata Nourricharda , serię koncertów inauguracyjnych wygłaszają Christophe Simon , Odile Jutten, François Ménissier , Jean-Pierre Leguay , Thierry Escaich , Pierre Pincemaille , André Isoir i Jean Pierre Lecaudey. Ma 53 dźwięki, 4 klawiatury po 56 nut i 32-klawiszowy pedalboard. Ma około 4000 piszczałek.
Skład organówI. Powrót pozytywny | II. Wielkie organy | III. Ekspresyjna historia | IV. Bombardować | V. Mechanizm korbowy |
---|---|---|---|---|
Oglądaj 8 '
Trzmiel 8 ' Obecny 4 ' Flet 4 ' Podwójne 2 ' Nazard 2'2 / 3 Strona trzecia 1'3 / 5 Larigot 1'1 / 3 Pełny zestaw Virgs 8 „Trąbka” Cromorne 8 ' |
16 'zegarek
Obejrzyj 8 '* Obecny 4 ' Podwójne 2 ' Oglądaj 8 'od C2 do G5 Prosto 2'2 / 3 Podaż IIIrgs Dostawa Vrgs talerz 3 gramów talerz 2 gramów 8 „Trąbka” Pośpiech trąbki |
Gamba 8 '
Niebiański Głos 8 ' Flet harmoniczny 8' flet oktawian 4 ' Obecny 4 ' Oktawina 2 ' Nazard 2'2 / 3 Strona trzecia 1'3 / 5 Podaż IIIrgs 16 'fagot 8 „Trąbka” 8 'fagot oboju Ludzki głos 8 ' Trąbka harmoniczna 4' |
Trzmiel 16 '
Trzmiel 8 ' Gamba 8 ' Flet harmoniczny 8' Otwarty flet 4 ' Duża trzecia 3'1 / 5 Wielki drań 5'1 / 3 Cornet Vrgs Bombarda 16 ' 8 „Trąbka” Trąbka 4 ' |
16 'flet'
Flet 8 ' Obecny 4 ' Duża prosta 10'2 / 3 Duża trzecia 6'2 / 5 Bombarda 32' (akustyczna) |
Złącza: III/I, I/II, III/II, IV/II
Tirasy: I/P, II/P, III/P, IV/P
Łącznik elektroniczny plenum, tutti, korowarki
Mechaniczna trakcja klawiatur, elektryczne losowanie gier
Louis Homet , mistrz muzyki
Kaplice z zachodu na wschód.
Kaplice z zachodu na wschód.
Transept, zbudowany po naprawie worków z wojny stuletniej , oferuje na skrzyżowaniu wieżę latarniową .
Promienny styl gotycki, pokryty jest żebrami . Rozpoczęty około 1260 roku , po ukończeniu budowy nawy, chór wydawał się bardzo zaawansowany, gdy w 1263 roku kapituła katedralna zdecydowała , że zmarły zostanie tam pochowany. Prace konstrukcyjne i dekorację zakończono przed 1310 r. , datą śmierci biskupa Mathieu des Essarts .
W chórze znajdują się stalle wykonane w 1377 roku przez Karola Złego , dzięki jego darowiźnie w wysokości 200 złotych franków, datowane17 czerwca 1377.
Wśród trzynastu , są zamknięte rzeźbione ogrodzenia drewna według XV TH do XVII -tego wieku. Przy wejściu do nawy południowej nawy, znajduje się również Kalwaria gliniany z XVIII -tego wieku.
Kaplice północne (z zachodu na wschód):
Kaplice południowe (od wschodu na zachód):
Apsidal kaplica zwana Bogurodzicy została zbudowana w latach 1461 i 1470 przez biskupa Jean de la Balue w 1465 roku dla upamiętnienia koronacji Ludwika XI . Jest Virgin and Child, kamienny posąg polichromia , która sięga XVI th wieku i obrazem Giovanni Antonio Guardi , Chrystusa, ukazując się pielgrzymów z Emaus , złożony przez Kolegiata Notre Dame des Andelys .
WitrażZdemontowane w czasie II wojny światowej , przechowywane są w Niort . Zostaną one przywrócone od 1953 roku przez Jean-Jacques Gruber .
19 sierpnia 1983grad zniszczył okna prezbiterium i południowego transeptu.
Ołtarz katedry.
Kaplica apsydalna zwana Matką Boską
Chór gotycki.
Wieża latarni.
Przegląd.
Katedra widziana z brzegów Itonu.
Portal wejściowy do kaplicy Notre Dame Mère de Dieu w katedrze w Évreux.
Uszanowano wolę pierwotnych budowniczych uczynienia z niej „katedry światła”. Cień został rozsądnie zmieszany ze światłem, aby zapewnić zachowanie trzeźwości i spokoju panującego w tym miejscu.