Specjalność | Kardiologia |
---|
ICD - 10 | I42.0 |
---|---|
CIM - 9 | 425,4 |
OMIM | 212110 |
DiseasesDB | 3066 |
MedlinePlus | 000168 |
eMedycyna | 152696, 895187 i 2017823 |
eMedycyna | med / 289 emerg / 80 ped / 2502 |
Siatka | D002311 |
GeneReviews | i NBK1119 - przegląd kardiomiopatii rozstrzeniowej |
Lek | Inamrinone ( w ) |
Kardiomiopatii rozstrzeniowej (DCM) jest formą kardiomiopatii (dosłownie :. choroby mięśnia sercowego ), w którym komory serca - głównie komór - są rozszerzone, zmniejszenia zdolności znacznie mięśnia sercowego wykonywać swoją funkcję „pompa”, co prowadzi do serca niepowodzenie i ryzyko nagłej śmierci , niezależnie od stopnia zaawansowania choroby.
Przyczyna niedokrwienia (następstwa zawału mięśnia sercowego lub konsekwencja ciężkiego uszkodzenia tętnic wieńcowych ) jest zwykle wykluczona z tej jednostki.
Ta ostatnia jest najczęstszą postacią kardiomiopatii.
Kardiomiopatia rozstrzeniowa częściej dotyka mężczyzn niż kobiety, między 20 a 60 rokiem życia, ze szczytem częstości między 20 a 40. Ale można ją również zaobserwować u dzieci. Występuje u jednej na 2500 osób z formami rodzinnymi u prawie jednej na dwie osoby. Przyczyną tzw. „Wtórnych” kardiomiopatii rozstrzeniowych najczęściej spotykanych we Francji jest przewlekły alkoholizm .
Uszkodzenie mięśnia sercowego zmniejsza jego siłę skurczową i ostatecznie prowadzi do obniżenia rzutu serca z konsekwencjami dla organizmu (obraz niewydolności serca ).
Istnieje szereg mechanizmów kompensujących ten stan, który powoduje „przebudowę” komór serca, w tym lewej komory . Zwiększa to jego maksymalną objętość (pod koniec rozkurczu lub koniec rozkurczu, kiedy jest najbardziej wypełniona) i jego objętość telesystoliczną (pod koniec skurczu ; minimalna objętość, gdy lewa komora wyrzuci krew do aorty). Różnica między objętością końcoworozkurczową i końcowoskurczową odpowiada objętości wyrzutowej (SV), która warunkuje rzut serca . Ocenia się ją na podstawie frakcji wyrzutowej (stosunek objętości wyrzutowej do objętości końcoworozkurczowej).
Ten wzrost objętości krwi po pierwsze zrekompensuje, zgodnie z prawem znanym jako „prawo Starlinga”, zmniejszenie kurczliwości mięśnia sercowego , umożliwiając w ten sposób zmniejszenie rzutu serca . Przebudowie towarzyszyć będzie modyfikacja ścian, przeważnie ścieńczenie, zmiana kształtu komory, która staje się bardziej kulista i mniej wydłużona. Proces ten spowoduje stopniowy spadek frakcji wyrzutowej. Ta koncepcja przebudowy serca została pierwotnie opracowana w celu opisania zmian zachodzących w dniach i miesiącach następujących po zawale mięśnia sercowego . Został on rozszerzony na kardiomiopatie niezwiązane z niedokrwieniem , takie jak idiopatyczna kardiomiopatia rozstrzeniowa lub przewlekłe zapalenie mięśnia sercowego , co sugeruje wspólne mechanizmy postępu dysfunkcji serca.
Anatomicznie serce jest większe, jego jamy (głównie lewa komora) rozszerzone, poszerzone są również pierścienie zastawkowe .
W większości przypadków przyczyna kardiomiopatii rozstrzeniowej nie jest znana: nazywana jest postacią idiopatyczną lub pierwotną.
Zmiany Zawał mięśnia może być oryginalne genetyczny (rodzinna), toksyczne ( leki ( kokaina ), alkohol , Cancer Chemotherapy , imipramina ), metaboliczny ( nadczynność tarczycy ), zakaźne (zakażenia wirusami : Coxsackie B , Rickettiose , mononukleoza ...: pasożytniczą chorobę de Chagas …), Autoimmunologiczne ( toczeń rumieniowaty układowy , twardzina skóry , guzkowe zapalenie tętnic …), sarkoidoza , związana z kardiomiopatią zewnętrzną ( niedokrwienna , nadciśnieniowa , rytmiczna …).
Szczególna forma jest zespół tako-Tsubo , prawdziwy zawał zdziwienie występujące po stres .
Kardiomiopatia okołoporodowym zazwyczaj występuje jeden miesiąc przed dostawą i do pięciu miesięcy. Jego mechanizm nie jest jasny.
Uważa się, że około 20 do 40% form jest rodzinnych, związanych z mutacjami w genach kodujących różne białka obecne w komórkach mięśnia sercowego . Choroba jest genetycznie niejednorodna , ale najczęściej jest dziedziczeniem autosomalnym dominującym (jak w zespole Alströma ). Opisano również formy autosomalne recesywne z transmisją sprzężoną z chromosomem X ( dominującą lub recesywną ) lub mitochondrialną .
Kardiomiopatie genetyczneFormularze rodzinne stanowiłyby od 30 do 50% przypadków. Odpowiedzialne mutacje dotyczą genów biorących udział w syntezie cytoszkieletu lub włókna mięśniowego sarkomeru ). Zidentyfikowano ponad 60 odpowiedzialnych genów, z których najczęściej implikowane są TTN , MYH7 , TNNT2 , TNNI3 , SD P , LMNA i SCN5A . Poszukiwanie przyczyny genetycznej nie jest przeprowadzane systematycznie, jeśli przypadek jest izolowany.
Niewygodny | Białko | Odsetek | OMIM | Powiązane patologie |
---|---|---|---|---|
ACTC1 | Actin | <1% | 102540 | Kardiomiopatia przerostowa |
Z | Desmine | <1% | 1125660 | Miopatia z przeciążeniem desminą |
LMNA | Kopalnia | 7% - 8% | 150330 |
Dystrofia mięśniowa Emery'ego-Dreifussa Choroba Charcota-Marie-Tootha typu 2 Progeria |
SGCD | Delta-sarkoglikan | ? | 601411 | element |
MYH7 | Miozyna 7 | 5% - 8% | 160760 | Miopatia dystalna typu Lainga |
TNNT2 | Troponina T. | 2% - 4% | 191045 | element |
TPM1 | Tropomiozyna alfa-1 | ? | 191010 | element |
TTN | Titine | ? | 188440 | Miopatia piszczelowa Udda |
VCL | Winkulina | ? | 193065 | |
MYBPC3 | element | element | element | element |
Zł | element | element | element | element |
LDB3 | element | element | element | element |
ACTN2 | element | element | element | element |
CSRP3 | element | element | element | element |
MYH6 | element | element | element | element |
ABCC9 | element | element | element | element |
TNNC1 | element | element | element | element |
TCAP | element | element | element | element |
SCN5A | element | element | element | element |
EYA4 | element | element | element | element |
TMPO | element | element | element | element |
PSEN1 | element | element | element | element |
BAG3 | element | element | element | element |
PSEN2 | element | element | element | element |
FCMD | Fukutin | ? | 607440 | Dystrofia mięśniowa Fukuyamy |
Niewygodny | Białko | OMIM | Odsetek | Powiązane patologie |
---|---|---|---|---|
DMD | Dystrofina | 300377 | Miopatia Duchenne de Boulogne | |
TAZ | Tafazyna | <1% | 300394 | Fibroelastoza z zespołem Bartha typu 2 |
Pewne mutacje przedstawiają bardziej specyficzny obraz: zaburzenia rytmu lub przewodzenia u pacjentów z upośledzeniem genów LMNA lub SCN5A .
U niektórych pacjentów kardiomiopatia rozstrzeniowa nie powoduje poważnych objawów czynnościowych (lub nie powoduje żadnych objawów), a zatem ma niewielki lub żaden wpływ na jakość życia ani na długość życia. Choroba może być zatem odkryto przypadkowo, podczas wykonywania niektórych badań ( EKG , skrzynia x - ray ).
Jednak może wystąpić wiele objawów . Głównym objawem jest duszność wysiłkowa (zadyszka podczas wykonywania mniej lub bardziej ważnych wysiłków). Może być związany z osłabienie , kołatanie serca , niejasnym ból w klatce piersiowej nie reaguje na trinitryna (typowa angina bóle są niezwykłe i powinna w tym wypadku sugerować współistnienie choroby niedokrwiennej serca ), złe samopoczucie i omdlenia , pokazy zakrzepowo - zatorowych , a czasem ryzyko nagłego śmierć .
Objawy prawej i lewej niewydolności serca mogą rozwijać się stopniowo. Należy zauważyć, że rozszerzenie lewej komory może występować przez miesiące (czasami nawet lata), zanim u pacjenta wystąpią objawy.
W badaniu klinicznym będzie można wykryć tachykardię , galopujący hałas, szmery serca związane z funkcjonalną niewydolnością zastawki dwudzielnej lub trójdzielnej (która nie jest spowodowana organicznym uszkodzeniem zastawek serca ), oznaki niewydolności serca .
W zaawansowanym stadium choroby ciśnienie krwi jest niskie.
Skrzynia x - ray będą mogli podświetleniem, już w zaawansowanych postaciach, znaczny wzrost wielkości sylwetki serca ( kardiomegalia ) (sercowo-piersiowej Greater indeksu niż 0,60 w 30% przypadków). Dylatacja serca pojawia się globalnie (chociaż dotyczy głównie lewej komory). Może również wykryć nieprawidłowości związane z małą rzutem serca (obrzękiem płuc), wysiękiem w opłucnej ...
Elektrokardiogram nie wykazuje żadnej konkretnej nieprawidłowości. Służy do eliminacji zawału mięśnia sercowego i wykrywania powikłań, takich jak zaburzenia rytmu serca ( migotanie przedsionków , komorowe zaburzenia rytmu itp.) Lub przewodzenie . Może to być jednak normalne.
Badanie ultrasonograficzne serca jest badaniem niezbędnym do postawienia diagnozy. Pokazuje ogólne rozszerzenie mięśnia sercowego z normalną lub zmniejszoną grubością ścianek, zwiększonymi średnicami śródkurczowymi, ogólnym zmniejszeniem skurczów mięśnia sercowego, które można określić ilościowo, mierząc frakcję wyrzutową, mniej lub bardziej zmniejszoną (mniej niż 60-75%). Badanie to umożliwia również śledzenie ewolucji choroby.
W celu wykluczenia choroby niedokrwiennej serca można wykonać koronarografię (badanie rentgenowskie zmętnienia tętnicy wieńcowej) . Wstrzyknięcie środka kontrastowego do lewej komory umożliwia również obliczenie frakcji wyrzutowej . Badanie to można połączyć z pomiarem ciśnienia wewnątrzsercowego i płucnego: Występuje podwyższenie ciśnienia śródkurczowego lewej komory oraz ciśnienie w naczyniach włosowatych i tętniczych płucnych. Pojemności minutowej serca i wielkość skoku są zmienione (z wyjątkiem początku choroby).
Izotop eksploracyjny ( scyntygrafia gamma w technecie , scyntygrafia mięśnia sercowego talu , rezonans magnetyczny serca ) może dostarczyć informacji o objętości komór serca, kurczliwości mięśnia sercowego i frakcji wyrzutowej.
Wyjątkowo wykonuje się biopsję mięśnia sercowego. Pozwala na rozpoznanie kardiopatii przeciążeniowych, rzadkich przyczyn kardiomiopatii, takich jak sarkoidoza czy hemochromatoza . W takich przypadkach może zostać zaproponowane specjalne leczenie. W innych przypadkach może znaleźć wirusa zaangażowanego w zapalenie mięśnia sercowego, którego następstwem jest kardiomiopatia.
Jak dotąd nie ma predykcyjnego testu genetycznego na tę chorobę.
Często przepisuje się standardowe leczenie niewydolności serca : dietę niskosolną , inhibitory konwertazy angiotensyny , leki moczopędne , beta-blokery , naparstnicę lub amiodaron w przypadku arytmii .
Te leki przeciwzakrzepowe są czasem stosowane w przypadku zdarzeń zakrzepowo-zatorowej - VTE , zwłaszcza jeśli migotanie przedsionków jest związane.
Niektórzy pacjenci odnoszą korzyści z wszczepienia rozrusznika serca w wielu miejscach , a nawet defibrylatorów wszczepianych w przypadku ryzyka arytmii komorowej .
W przypadku pacjentów w zaawansowanym stadium, którzy stają się oporni na leczenie, należy omówić przeszczep serca .
Ewolucja jest zmienna i klasycznie prowadzi do niewydolności serca (niezdolność serca do zapewnienia efektywnego rzutu serca przy coraz bardziej ograniczonych wysiłkach), którą podmiot próbuje skompensować zmniejszając swoją aktywność fizyczną (szkodliwa redukcja).
Bardzo często jest emaliowany przez ostre ataki niewydolności serca ( ostry obrzęk płuc ).
Te impulsy, praktycznie stałe w ewolucji, można powiązać z „czynnikami wyzwalającymi”: występowaniem arytmii (przejście do całkowitej tachyarytmii przez migotanie przedsionków ), przeciążeniem sodem (nieprzestrzeganie diety bez soli, przypadkowe przekroczenie -posiłki całoroczne ...), współistniejące choroby ( grypa , pneumopatia oskrzelowa ...), anemia ... Te zaostrzenia zwykle reagują na zwykłe leczenie.
Powtarzanie się nawrotów bez czynnika wyzwalającego jest elementem złego rokowania, powodując, że strach jest „terminalną” niewydolnością serca (trwała duszność spoczynkowa uniemożliwiająca spanie na plecach ( ortopnea ) - pozycja leżąca - i zmuszająca do życia praktycznie bez ruchu, w pozycji. w pozycji siedzącej).
Istnieją pewne przypadki odwracalności w zależności od przyczyny kardiomiopatii rozstrzeniowej ( alkohol , kokaina , narkotyki , nadczynność tarczycy , zespół tako-tsubo itp.).
Głównymi powikłaniami są objawy zakrzepowo - zatorowe ( zatorowość ogólnoustrojowa lub płucna), rytm serca ( migotanie przedsionków , przedwczesne pobudzenie komór , częstoskurcz komorowy ), ze znacznym ryzykiem nagłej śmierci .
Kardiomiopatia rozstrzeniowa to choroba, która występuje również u niektórych ras psów : boksera , dobermana , doga niemieckiego , św . Bernarda .
Ta patologia dotyka również niektórych ras kotów .
Od czasu do czasu spotyka się go również u gryzoni takie jak szczury w wyniku wielu problemów z oddychaniem, których mogą doświadczać.