Specjalność | Medycyna ratunkowa i chirurgia naczyniowa |
---|
ICD - 10 | I74 , I82 , O88 , T79.0 - T79.1 |
---|---|
CIM - 9 | 444,9 |
DiseasesDB | 18165 |
Siatka | D004617 |
Zator (od greckiego słowa εμβολη, zator , czyli „irruption”) jest uwolnienie materiału (zwanego „zator”) ogólnie do krwi i limfy obiegu . Ryzykiem jest niedrożność tętnicy obwodowej lub płucnej powodująca niedokrwienie . Miejsce tego niedokrwienia różni się w zależności od dotkniętej sieci naczyniowej. Przez nadużywanie języka zatorowość płucna nazywana jest „zatorowością”, ponieważ większość skrzepów tworzy się w żyłach i po przejściu przez serce przemieszcza się do tętnic płucnych. Ryzykiem przerzutów jest uwolnienie zatorów nowotworowych w naczyniach limfatycznych i naczyniach krwionośnych, komórki rakowe atakujące te naczynia i tym samym zdolne do przerzutów na odległość.
Termin został wprowadzony przez Rudolfa Virchowa .
Zablokowanym naczyniem może być:
Zator jest umocowany głównie w tętnicach, ponieważ w nich, inaczej niż w żyłach, krążenie przebiega od największego naczynia do najmniejszego (z wyjątkiem sieci naczyniowych typu godnego podziwu ).
Zator może być:
Określenie zator paradoksalny oznacza szczególny przypadek, w którym w przypadku nieprawidłowej komunikacji (najczęściej zlokalizowanej w sercu, głównie przepuszczalnego otworu owalnego ), zator może zaczynać się od żyły, aw miejscu przybycia narząd zaopatrywany przez tętnicę ( z wyjątkiem płuc).
W embriologii zator odnosi się do mechanizmu wgłębienia tkanki komórkowej. Występuje w gastrulacji , kiedy ektoblast zagłębia się w środku, aby znaleźć się w mezoblastach