Omdlenie | |
Klasyfikacja i zasoby zewnętrzne | |
ICD - 10 | R55 |
---|---|
CIM - 9 | 780,2 |
DiseasesDB | 27303 |
eMedycyna | med / 3385 ped / 2188 emerg / 876 |
Siatka | D013575 |
Ostrzeżenie medyczne | |
W medycynie omdlenie to objaw polegający na utracie przytomności , najczęściej krótkotrwałej, połączonej z przejściowym spadkiem perfuzji mózgowej. Zwykle jest brutalny iz definicji spontanicznie odwracalny, krótkotrwały. Może, ale nie musi być poprzedzone objawami prodromowymi (objawami zapowiadającymi jego wystąpienie). Przyczyny omdleń są sercowe lub naczyniowe.
Porównujemy omdlenie, które jest równoważne omdleniu z następstwami, ale bez utraty przytomności, i któremu przypisujemy niewielkie równoważne znaczenie.
Definicję omdlenia jako krótkotrwałej utraty przytomności w związku ze spadkiem perfuzji mózgowej potwierdza kilka dokumentów, w tym zalecenia Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego i Wysokiego Urzędu ds . Zdrowia . Jednak w innych publikacjach definicja omdlenia nie jest wymieniana lub może być inna, czasami obejmując całą krótkotrwałą utratę przytomności, w tym na przykład napad padaczki .
Jest to bardzo powszechny objaw z roczną częstością nieco ponad 6 przypadków na 1000, najczęstszą przyczyną są omdlenia błędne, a ponad jedna trzecia tych przypadków utraty przytomności nie ma żadnego skutku. Częstość ta wzrasta bardzo wyraźnie wraz z wiekiem, ale z pierwszym szczytem w wieku około 20 lat. Częstość występowania może osiągnąć jedną trzecią w ciągu całego życia.
Wśród krótkotrwałej utraty przytomności 20% ma pochodzenie błędne, 10% sercowe, a 10% wtórne do hipotonii ortostatycznej . Ponad jedna trzecia krótkotrwałych strat wiedzy nie ma określonego źródła.
Przyczyna nerwu błędnego pozostaje najczęstsza.
Wystąpienie omdleń u młodego pacjenta, zwłaszcza podczas wysiłku fizycznego, powinno sugerować następujące choroby genetyczne należące do grup kanałopatii :
Musimy również szukać zespołu Wolffa-Parkinsona-White'a, który może pośrednio powodować omdlenia, jeśli droga dodatkowa jest bardzo przepuszczalna (krótki okres refrakcji) w przypadku przejścia do migotania przedsionków .
Konieczne będzie również rozważenie możliwości nieprawidłowego urodzenia lewej tętnicy wieńcowej na poziomie prawej zatoki wieńcowej. To nienormalne rozmieszczenie zmusza tętnicę wieńcową do przejścia między aortą a tętnicą płucną, która rozszerzając się podczas wysiłku może uciskać naczynie wieńcowe.
Diagnoza różnicowa pojawia się wraz z innymi przyczynami krótkiej prawdziwej lub domniemanej utraty przytomności.
A grand mal typ napadu padaczkowego wyniki, oprócz drgawkowe ruchy, utrata przytomności. Rzadziej przejściowy udar może objawiać się utratą przytomności.
Uraz głowy może prowadzić do przemijającej utraty świadomości, ale to nie zawsze jest łatwo wiedzieć, czy utrata przytomności jest przyczyną czy konsekwencją szoku.
Niedotlenienie brutalny ( bezdech słabo kontrolowane) może spowodować utratę przytomności.
Niektóre zaburzenia metaboliczne mogą powodować utratę przytomności i zawsze należy sprawdzać, czy nie wystąpiła hipoglikemia .
Rozróżnienie między omdleniem a zwykłym upadkiem, zwanym mechanicznym (lub niezdarnym), jest czasami delikatne.
Istnieją również histeryczne pseudo-omdlenia .
Istnieje ryzyko nawrotu, z ryzykiem upadku i urazu.
Omdlenie nerwu błędnego ma dobre ogólne rokowanie w zakresie życia. Omdlenie serca zwiększa ryzyko śmierci.
Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne opublikowało zalecenia dotyczące leczenia omdleń, których najnowsza wersja pochodzi z 2018 r. Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne opublikowało swoje zalecenia w 2006 r., Zaktualizowane w 2017 r. We Francji opublikowano Haute Autorité de santé (HAS)). w 2008 r. na podstawie zaleceń europejskich z 2004 r.
Przesłuchanie pacjenta lub jego otoczenia pozwala bardzo często uzyskać elementy orientacji: okoliczność dyskomfortu (która może sugerować pochodzenie błędne ), nagłe pojawienie się lub obecność znaków ostrzegawczych ( prodromy ), szybkie i całkowite ustąpienie lub nie ( „Faza postkrytyczna”), izolowany lub powtarzalny.
Należy szukać wywiadu rodzinnego (co może sugerować zaburzenia rytmu), zażywania leków lub toksyn.
Zainteresowanie jest oczywiste, jeśli można to zrobić w samym momencie omdlenia: dzięki temu tętno i normalne ciśnienie tętnicze pozwalają praktycznie wyeliminować pochodzenie sercowe lub naczyniowe.
Najczęściej badanie wykonuje się w pewnej odległości od epizodu i wyszukuje wady serca (obecność szmerów sercowych, które mogą wskazywać w szczególności na chorobę zastawkową), neurologiczne lub płucne. Sprawdzenie spadku ciśnienia krwi w pozycji stojącej może wskazywać na hipotonię ortostatyczną . Masowanie okolicy tętnicy szyjnej, jeśli powoduje znaczne spowolnienie tętna lub pauzę, może wskazywać na nadwrażliwość tętnicy szyjnej .
Elektrokardiogram pozostaje element podstawowy, należy wykonać w sposób systematyczny, co pozwala wykryć pewną liczbę anomalii kardiologicznych, nawet jeśli wydajność diagnostyczną jest słaba.
W zależności od kierunku nadanego przez przesłuchanie i badanie kliniczne można zaoferować:
Jeśli wszystkie te badania są normalne i powtarzają się omdlenia, może być konieczne założenie wszczepialnego holtera , umieszczonego chirurgicznie pod skórą i umożliwiającego analizę EKG pacjenta przez kilka lat.