Mieszanina Bordeaux jest fungicyd zalkalizowano siarczan miedzi i wapna . W zależności od dawki wpływa negatywnie na metabolizm większości organizmów żywych (zwierząt, mikroorganizmów i roślin, lądowych i wodnych).
Mieszanka Bordeaux to mieszanka wody, siarczanu miedzi i limonki, która daje klarowną zielonkawo-niebieską mieszankę, którą stosuje się poprzez spryskiwanie liści i owoców winorośli , stanowi profilaktyczny zabieg przeciw mączniakowi .
Mączniak rzekomy to niewielka pleśń, która atakuje organy winorośli, zwłaszcza liście i winogrona. Po raz pierwszy znaleziono go w południowo-zachodniej Francji w 1878 roku , bez naukowców szybko wynalezionych lekarstwa. Tylko przypadkowo jeden z naukowców, Alexis Millardet , wzmocnił swoje badania, już zaawansowane w odkryciu leku. A. Millardet, profesor botaniki na Wydziale Nauk w Bordeaux, podczas wycieczki do Médoc wPaździernik 1882był zdumiony pięknym stanem winorośli wzdłuż drogi, w Château Ducru-Beaucaillou w Saint-Julien-Beychevelle (Médoc), u Nathaniela Johnstona .
Opowiedział o tej obserwacji zarządcy majątku, Ernestowi Davidowi (1845-1932), który poinformował go, że w Médoc przyzwyczaili się do rozprowadzania mieszaniny siarczanu miedzi i wapna na winoroślach wzdłuż dróg, aby odstraszyć maruderów, którzy ukradł winogrona. Alexis Millardet wypróbowywał rozwiązania przeciw pleśni w domu, na kilku winoroślach, aby obserwować jego rozwój. Wraz ze swoim przyjacielem Ulysse Gayon , profesorem chemii na Wydziale Nauk w Bordeaux, przeprowadzono liczne eksperymenty laboratoryjne w terenie. Byli upoważnieni do pracy w winnicach Château Ducru-Beaucaillou w Saint-Julien i Château Dauzac w Labarde, należących do kupca Nathaniela Johnstona . Obie właściwości były zarządzane przez tego samego człowieka, Ernesta Davida, który pomógł im wprowadzić w życie w dwóch właściwościach Nathaniela Johnstona rozwiązania badane przez dwóch badaczy (A. Millardeta i U. Gayona). Te same eksperymenty miały miejsce w Château Langoa z Monsieur Barton w Saint-Julien, zarządzanym przez Monsieur Jouet, byłego studenta Narodowego Instytutu Agronomicznego w Paryżu.
Mieszanka miedzi („mieszanka Bordeaux”) zawierała około 3 kg siarczanu miedzi i jedną trzecią wapna palonego w 100 litrach wody. Eksperymenty z lat 1883-1885 były rozstrzygające, aw 1886 r. pleśń była pod kontrolą.
Warto zauważyć, że odkrycia tego dokonali w tym samym czasie również Burgundowie.
Następnie stosuje się roztwory tlenochlorków miedzi, wodorotlenku miedzi i tlenków miedzi.
Roztwór sporządza się przez zmieszanie roztworu uwodnionego siarczanu miedzi (CuSO 4 , 5H 2 O) z wapnem gaszonym (Ca (OH) 2).
Dokładny skład mieszanki Bordeaux jest często trudny do poznania, zwłaszcza gdy mieszanki są przygotowywane ręcznie lub ponieważ stosuje się różne sole siarczanów miedzi; ponadto we Francji komercyjna owsianka Bordeaux zawiera od 17 do 50% miedzi w zależności od specjalności. Zakłada się, że zawiera około 20% miedzi (w przeliczeniu na miedź metaliczną).
Np. na 200 litrów mieszanki/ha wkład wynosi około 4 kg/ha siarczanu miedzi lub 0,2 kg/ha (200 g/ha) metalicznej miedzi.
Aby zapewnić lepszy efekt zwilżania, dodaje się do niego środek powierzchniowo czynny . Z mydła naturalnego można używać, ale ma właściwości owadobójcze, które mogą być szkodliwe dla środowiska.
Jest często sprzedawany jako zwilżalny, mikronizowany proszek (niebieski), o gęstości około 0,45 g/ml (±0,1 g/ml), którego nie należy mylić z innymi aktywnymi składnikami biobójczymi na bazie miedzi, takimi jak tlenochlorek miedzi , miedź tlenek lub wodorotlenek miedzi .
Mieszanina Bordeaux działa poprzez zawarte w niej jony miedzi (Cu 2+ ). Jony te oddziałują na enzymy w zarodnikach grzybów (pożyteczne lub pasożytnicze) blokując ich kiełkowanie .
Po spryskaniu niektóre jony miedzi muszą być aktywne (w postaci rozpuszczalnej), aby uzyskać natychmiastową skuteczność leczniczą. Druga, ważniejsza część musi być w tym czasie nieaktywna, aby miała skuteczność prewencyjną. W przeciwnym razie, gdyby wszystkie jony zostały rozpuszczone, roztwór mógłby natychmiast spalić organy roślinne. Powolne uwalnianie miedzi pozwala na większą trwałość, a tym samym pozwala uniknąć fitotoksyczności na roślinach.
Różni się w zależności od rodzaju traktowanych roślin.
Zabiegi mają charakter wyłącznie profilaktyczny i dlatego należy je wykonywać przed deszczem. Rzeczywiście, są one częściowo wypłukiwane przez deszcz lub zraszanie od 20 do 40 mm , w zależności od składu produktu. W praktyce zabieg należy wznowić, gdy tylko zostanie wypłukany.
Jeśli rok lub kontekst jest mokry, w obu przypadkach często zaleca się powtórzenie operacji 2-3 razy (w odstępie 15 dni). Zabieg ten ograniczy powstawanie na wiosnę szkodliwych grzybów . Niezatwierdzone stosowanie na różach, nawet jeśli są używane przez dziesięciolecia (tylko siarka jest dozwolona dla tej uprawy).
Mieszanka Bordeaux chroni tylko to, co obejmuje. Dzięki poprawie adhezji produktu poprzez dodanie jednego litra odtłuszczonego mleka do 10 litrów owsianki uzyskuje się lepszą odporność na deszcz, ale białka te mogą również karmić grzyby czy bakterie. Preferowane są czarne mydło lub, bardziej efektywnie, środki zwilżające na bazie alkoholu terpenowego (żywica sosnowa), które zwiększają retencję, rozprowadzanie i odporność na wymywanie. Czarne mydło ma tę zaletę i wadę, że zabija zarówno szkodniki ( pchełki , mszyce , mączliki itp.) jak i pomocnicze ( biedronki , bzygi itp.).
Jest lub był używany na drzewach owocowych ( brzoskwini , jabłoni , moreli , śliwy ) przed kwitnieniem i po zbiorach. W uprawie oliwek miedź jest używana przeciwko pawim oczom, a czasem przeciwko bakteriozie i pleśni . Mieszankę Bordeaux stosuje się również na ziemniaki , pomidory , winorośle , truskawki i wiele innych roślin na:
Mieszankę Bordeaux można również stosować w toaletach chemicznych, aby korzystnie zastąpić produkty tradycyjnie stosowane (3 dawki w zbiorniku na ścieki).
Miedź jest niezbędnym pierwiastkiem śladowym w bardzo małych dawkach u ssaków. Staje się toksyczny dla ludzi z ostrymi skutkami powyżej 0,3 do 1,4 g / kg masy ciała (toksyczność różni się w zależności od specjalizacji), przy czym najbardziej toksyczny jest siarczan miedzi. Spojówek stanowi 24% stwierdzonych objawów; jeśli najbardziej bolesne lub imponujące efekty dotyczą oczu, najczęściej dotyczy to błon śluzowych i skóry ( zapalenie skóry lub egzema (zespół) stanowią do 80% stwierdzonych przypadków), wyprzedzając problemy z oddychaniem i podrażnienie nosa .
U portugalskich winiarzy zajmujących się mieszanką Bordeaux opisano zespół płucny znany jako płuco opryskiwaczy winnic ; śródmiąższowa choroba płuc (czasami włókniejące), znamienny przez tworzenie ziarniniaków i histiocytowego grudek fibrohyalins zawierających miedź. U tych pacjentów odnotowano dużą częstość występowania gruczolakoraków (zwłaszcza raków pęcherzykowych), a także w niektórych przypadkach uszkodzenia wątroby (zwłóknienie, marskość mikroguzkowa, naczyniakomięsak) i nadciśnienie wrotne . Miedź znaleziono również w makrofagach pobranych z plwociny pracowników odpowiedzialnych za spryskiwanie winorośli mieszanką Bordeaux.
Z tych wszystkich powodów ten produkt jest oznaczony etykietą „Xi”: produkt drażniący dla oczu i przy kontakcie ze skórą.
Nie będąc bardzo toksycznym po spożyciu małej dawki, gdy jest przygotowywana, mieszanka Bordeaux jest produktem toksycznym, nawet bardzo toksycznym w przypadku wdychania:
Ryzyko związane z wdychaniem wydaje się nie być badane u ludzi, ale WHO zauważa, że przewlekłe narażenie pracowników na aerozole lub opary „mieszanki Bordeaux” powoduje wzrost wchłaniania i akumulacji miedzi w organizmie.
W przypadku wdychania wyprowadzić pacjenta na świeże powietrze i skontaktować się z lekarzem. W przypadku kontaktu ze skórą przemyć dużą ilością wody z mydłem i skontaktować się z lekarzem, jeśli podrażnienie utrzymuje się.
Jeśli produkt zostanie przypadkowo rozlany w dużych ilościach, natychmiast powiadomić władze. We wszystkich przypadkach staraj się go wchłonąć (rozsypując suchy piasek, ziemię itp.)
Zapobiegać spływaniu z wód powierzchniowych , gruntowych lub systemów ściekowych. Opakowania i materiały zabezpieczające muszą zostać zniszczone przez upoważnionego specjalistę.
Muszą widnieć na etykiecie:
Produkt nie może być wystawiany na działanie temperatury wyższej niż 140 °C (powyżej ulega rozkładowi). Produkt nie jest palny, ale może w szczególności wytwarzać CuO H20 .
Mieszanina Bordeaux jest stosowany w ogrodnictwie , a zwłaszcza wino od początku XX th wieku. Jej powszechne i zbanalizowane zastosowanie, podobnie jak miedzi, wyjaśnia, dlaczego nie była ona przedmiotem obowiązkowych badań wpływu i bezpieczeństwa nowoczesnych pestycydów. Paradoksalnie jego toksyczność jest wciąż słabo poznana.
Jest oznakowany jako produkt „niebezpieczny dla organizmów wodnych” z etykietą niebezpieczeństwa „Xi” (zwroty ryzyka nr 36).
AkumulacjaWielokrotne stosowanie mieszanki Bordeaux prowadzi do akumulacji miedzi w glebie , ponieważ ten metal ciężki nie ulega degradacji, z wyjątkiem środowiska kwaśnego, i jest zatrzymywany w glebie. INRA się w kilku regionach Francji i krajach na świecie ponad 200 mg miedzi na kg gleby (jego naturalnej zawartości w zakresie od 2 do 60 mg / kg).
Stężenia te mogą być toksyczne dla mikroorganizmów glebowych, dla samej winorośli , a także dla zwierząt lądowych i wodnych. Miedź może również zabijać dżdżownice, które odgrywają ważną rolę w utrzymaniu gleby, a także hamuje aktywność wielu bakterii i grzybów przydatnych jako środki pomocnicze w rolnictwie.
Miedź wykazuje działanie bioturbacyjne w ekosystemie, w którym jest używana. Gromadząc się w glebie i osadach, osiąga poziom toksyczności wystarczający do zabicia owiec pasących się u stóp francuskich winnic leczonych przez kilkadziesiąt lat. Gdyby stare francuskie winnice nadal otrzymywały te same dawki miedzi, próg toksyczności dla ssaków zostałby tam osiągnięty za kilkadziesiąt lat.
Kinetyka miedzi w glebie jest bardzo zróżnicowana i czasami skomplikowana, zawartość próchnicy (w zależności od szybkości i jakości materii organicznej itp.), pH (miedź jest znacznie bardziej ruchliwa i toksyczna w glebie kwaśnej), wilgotność gleby i przepływu wody.
Badania na szkodliwości dla rozrodczości w 1988 przez Hollanda i bieli wykazały w warunkach in vitro , że wdychanie przez szczura aerozolu chlorku miedzi, prowadzi do usunięcia spermatogenezy (wygląd nieodwracalnego unieruchomienie plemników ) i spadku jąder wagowych , jak również spadek hormonów płciowych po 4 miesiącach ekspozycji na 19,6 mg / m3 miedzi (Gabuchyan, 1987). Autorzy ci i inni uważają, że to protoksyczność miedzi może wyjaśniać skuteczność antykoncepcyjną wkładek miedzianych.
Zobacz także raport INERIS dotyczący miedzi.
FitotoksycznośćJest bardzo toksyczna dla mchów, porostów i glonów, nawet w bardzo małych dawkach, a próg toksyczności wynosi od 15 do 30 mg miedzi/kg gleby.
W uprawie winorośli należy unikać jej stosowania w okresie kwitnienia - zawiązywania owoców , ponieważ powoduje coulure .
BiodostępnośćJego biodostępność zależy od jego stanu. Jako wolny jon tylko powoli penetruje organizmy, ale w pewnych skompleksowanych (organicznych lub nieorganicznych) formach (np. gdy wiąże się z dietylotiokarbaminianem lub DDC) staje się bardzo lipofilowy , co pozwala mu wnikać do organizmu i gromadzić się w błonach plazmatycznych .
Może więc ulegać bioakumulacji , w szczególności u mszaków lub w wodzie przez peryfiton .
We Francji mieszanka Bordeaux jest dopuszczona w certyfikowanym rolnictwie ekologicznym , z limitami maksymalnej ilości miedzi dostarczanej w danym okresie i na danym obszarze.
Jak w przypadku wszystkich pestycydów, ponowne użycie opakowania jest zabronione. Aplikator musi go kilkakrotnie przepłukać, zachowując wodę z płukania, aby zmieszać ją z mieszaniną, a następnie unieszkodliwić opakowanie, przedziurkując je przed utylizacją zgodnie z obowiązującymi przepisami (niektóre spółdzielnie zajmują się tym).
„ Certyfikat aplikatora” może być wymagany od niektórych pracowników (jednego na dziesięciu) każdej firmy, w której więcej niż dziesięć osób używa pestycydów.
Roczna całkowita stawka miedzi na hektar jest regulowana przez średnią w danym okresie.
W Europie w przypadku upraw wieloletnich, takich jak winorośl, państwa członkowskie mogą w drodze odstępstwa zwiększyć maksymalną dawkę do 38 kilogramów miedzi na hektar rozłożonych na 5 lat (do czasu 31 grudnia 2006). Ten maksymalny limit jest dyskutowany o zmniejszeniu do 4 kg/ha/rok.
Czas produkcji przed zbiorami wynosi 21 dni, a czas przed wejściem na poletka lub kontaktem z rośliną waha się od 6 godzin do 48 godzin w zależności od specjalności handlowych.
We Francji ostatnie badania (2004–2006) nadzorowane przez profesjonalistów zajmujących się uprawą oliwek wykazały, że dzielenie dawek przez dwie nie wpływa na skuteczność leczenia.
W moszczach przeznaczonych do produkcji wina obecność nadmiaru miedzi jest toksyczna dla drożdży będących źródłem fermentacji alkoholowej .
W sauvignon blanc miedź jest szkodliwa dla aromatów odmianowych, których prekursorem jest cząsteczka siarki. Podejrzewa się, że podobny efekt ma wino różowe po niedawnej identyfikacji prekursora aromatycznego (3-merkapto-heksanol lub 3 MH), który jest również związkiem siarki.