Pszenica

Edukacja

Bléré znajduje się w Académie d'Orléans-Tours (strefa B) oraz w dzielnicy Amboise. W mieście działają 4 szkoły: publiczne przedszkole Jeanne Lecourt, publiczna szkoła podstawowa Balzac, prywatna szkoła podstawowa Sainte-Jeanne d'Arc i kolegium Reflessoir.

W mieście działa także szkoła muzyczna „Christian Pommard”.

Miejsca i zabytki

Kaplica Jehan de Seigne

Znajduje się w publicznym ogrodzie, w pobliżu pomnika wojennego, który zastąpił stary cmentarz w Bléré. Z cmentarza zachowała się wyjątkowa kaplica pogrzebowa, w 1875 roku sklasyfikowana jako zabytek historyczny. Została zbudowana w 1526 roku przez Jehana de Seigne ku pamięci jego ojca, Guillaume'a de Seigne, generalnego skarbnika artylerii królewskiej, pana Lande.

Wielki Logis

Chodzi o dwór, który był szlacheckim domem Bléré i siedzibą châtellenie. To właśnie Pierre Bérard, rycerz, kamerdyner króla, pan zamku Bléré, La Croix, Civray i Chissay, zlecił budowę „Grand Logis” około 1446 roku, po przejęciu ziemi Bléré. Dawniej znany jako Château de Bléré, początkowo był większy, z budynkami gospodarczymi, gołębnikami, ogrodami i monumentalną bramą wjazdową. Opuszczony przez panów z Bléré w późnym XVII -tego  wieku, główne dzieło rehabilitacji zostały podjęte od 1781 roku przez Maksymiliana de Bercy Malon , markiza de Bercy i Pana Bléré. Jego śmierć zaledwie kilka miesięcy później powstrzymała jego plany wobec Bléré. Istotne zmiany zaszły w XIX TH i XX th  wieku. Miasto nabyło to miejsce w 1950 roku i podjęło się zniszczenia wszystkich oficyn i skrzydła w 1960 roku w celu zastąpienia ich dziedzińcami i budynkami szkoły publicznej.

Składa się z dwóch oddzielnych budynków: kościoła św Christopher ( XI th  -  XII th  wieku) oraz Kaplicy św Agnes, połączonych za pomocą budowy XV -go  wieku. Został zbudowany na miejscu znacznie starszego kościoła. Kaplice zostały załączone mu kaplicę św Jana XV th  wieku z inicjatywy Ars Gonzalo, gubernatora Blere, Fortier kaplicy XVI -tego  wieku, kiedy Florimond oparty Fortier, Pana Resnay, zwłaszcza kaplica senioralny około 1464, zbudowany otrzymywać grób Pierre'a Bérarda i jego żony Jeanne Chérité, w której znajduje się pieta wyrzeźbiona przez Louisa Borie.

Logis de Boisramé

Ten dom pochodzi z XVI -tego  wieku i został zbudowany na miejscu ufortyfikowanego dworze Wilhelma Seigne, skarbnika Royal Artillery, circa 1524 Jest następnie do jego syna Jehan Seigne. W XVII -tego  wieku, był własnością rodziny Sallier, panowie religii następnie Lauconnière i że rodziny Daen XVIII th  century, Władców ateisty XVIII th  wieku. W 1770 przeszedł do dziedzictwa rodu Lefèbvre.

Coursicauderie

Zamek ten, znany również jako hotel Lemaître, był domem Auguste Lemaître i Françoise Gaberot, bogatej rodziny z Bléré; zlecili jej budowę w 1841 r. przez paryskiego architekta A. Panosta. Posiadłość ta, otoczona wysokimi murami i wyposażona w park, została przejęta w 1982 roku przez gminę Bléré, która po pewnych modyfikacjach uczyniła z niej siedzibę swojego ratusza.

Zamek Fontenay

Miejsce i zakwaterowania Fontenay należała w XVII -tego  wieku, rodzina Boisgauthier wtedy od Dubois Montmoreau i George Guill. Ta nieruchomość była początkowo powiązana z pobliskim seigneury Arpentil (Herpenty). Posiadłości te zostały nabyte przez Gabriela Taschereau de Baudry w 1730 r. z rąk pana Greffiera, generalnego syndyka finansów Poitiers i ponownie połączone z posiadłością zamku Bléré. Zamek został zbudowany w XVI -tego  wieku, ale został poważnie uszkodzony przez pożar, który wywołał represje Prusacy w 1871 roku Auguste Bucquet jego ówczesny właściciel podjął jego odbudowę.

Zamek Fossembault

Dom wybudowany w 1832 roku na miejscu dworu XVI th  wieku była domem rodziny Bretonniere. W XVII -tego  wieku, był jednym z rodziny Nau, to ojciec Stephen Guillerault, prawnika w parlamencie, uszlachetnionej przez Ludwika XIV i na początku XVIII e  wieku zamieszkanej przez swych siostrzeńców kopię wnuki Stefana i Simon Fremy spadkobiercy panów od Bléré. Przejęty również z rąk Fremys przez Gabriela Taschereau de Baudry w 1736 roku i ponownie połączony z domeną zamku Bléré.

Dwór Beauregard

Dwór z XVII th  wieku, Haren własności rodziny XVI TH do XIX th  wieku.

Belweder

Bardzo ładny dom zbudowany w 1832 roku dla Henryka Marcela, jest repliką zamku Bagatelle . Uosabia to, co nazywamy „ głupie ”, ekstrawaganckie domy budowane dla wyższej klasy średniej, przede wszystkim drugie domy. Rezydencja ta, położona przy 24 rue des Déportés, wymieniona jako zabytek historyczny, jest obecnie (maj 2014) pensjonat.

Dwór Boispateau

Stary dwór XVI th  wieku, należąca do rodziny Seigne XVI th  wieku, którego otrzymali w lenno wznosząc koncesję przyznaną przez opactwa Saint-Julien.

Dwór Crespieres

Dom przebudowany w XIX th  wieku na miejscu dworku XV -go  wieku, która pozostaje poddasze, zbudowany do obecnego budynku i dwóch wież głośnikowych. Ten dostojny ziemia była własnością Antoniego należności, Sieur Crespières w 1600 roku i został sprzedany do Jacques Faverolles, Rycerz, pana Bléré w 1653 roku, którego potomkowie właścicieli pozostał aż do XVIII -tego  wieku.

Moulin des Aigremonts

Młyn Aigremonts znajduje się przy drodze do Loches. Jest to młyn kawerowy . Zbudowany w 1848 roku przez pana Bergeaulta, stał się własnością gminy Bléré inLuty 2003. Młyn Aigremonts odzyskał swój urok dzięki zamontowaniu skrzydeł wgrudzień 2006. Teraz można go odwiedzić na życzenie.

Grób Nelly Chaumier – Hector Guimard

Aż do Listopad 2008Z niektórych dokumentów przechowywanych w Musée d'Orsay wiedzieliśmy o istnieniu grobowca wykonanego przez Hectora Guimarda, czołowego przedstawiciela secesji we Francji, znanego zwłaszcza z okolic wejść do paryskiego metra. Zostało to odkryte na nowo przez korespondenta Cercle Guimard przy wejściu na cmentarz w Bléré. Hector Guimard wykonał kilka grobów, ale nie reklamował tego aspektu swojej pracy, który uważał za prawdopodobnie drugorzędny. Nagrobek, choć rozebrany, utrzymany jest w stylu secesyjnym i zawiera epitafium „Tu leży Nelly Chaumier (1839-1897)”.

Zamek i tama igły

Cher została skierowana do XIX -tego  wieku. Zamek Bléré znajduje się w pobliżu tamy igłowej. W pobliżu śluzy zwróć uwagę na podwójne zakwaterowanie śluzy i zarządcy stopnia (przeznaczone dla ich rodzin). Elewacje wskazują poziom wody podczas poprzednich powodzi (zwłaszcza tej z 1856 r., najważniejszej do tej pory).

Osobowości związane z gminą

• Pierre'a Racaulta (1881-1956). Urodzony w Bléré, gdzie jest pochowany, w 1932 założył Federację Dzieł Świeckich Indre-et-Loire.
• Jean-Lambert Tallien (1767-1820). Francuski rewolucjonista, bliski Maratowi, a następnie Dantonowi, był jednym z odpowiedzialnych za upadek Robespierre'a w 1794 roku. Część młodości spędził w Bléré, podczas gdy jego ojciec, kamerdyner markiza Malon de Bercy, zapewnia mu staranną edukację.
• Auguste Lemaitre. Burmistrz Bléré w latach 1840-1847. Zlecił budowę Château de la Courcicauderie, obecnego ratusza Bléré.
• Oktawa Linet (1870-1962). Urodzony w Bléré Octave Linet rozpoczął karierę jako malarz, konserwator i kolekcjoner dzieł sztuki. W 1888 wystawiał w Société des Beaux-Arts, następnie w Salon d'Automne, bywał u artystów Suzanne Valadon, Maxa Jacoba, Raoula Dufy. Podał Muzeum Sztuk Pięknych z Tours cykl 38 prac z XIV TH do XVI -tego  wieku, wszyscy z włoskich prymitywów.
• Dominique Dunois, urodzony jako Marguerite Lemesle (1888-1969). Pisarka, Prix Fémina 1928 za powieść Georgette Garou . Urodzona w Paryżu, studiowała w Tours, a następnie mieszkała w Bléré wraz z matką i bratem, doktorem René Lemesle (1874-1951). Niektóre z jego powieści rozgrywają się w wiosce Bléré i jej okolicach, w szczególności Georgette Garou .
• Paul Delanoue (1908-1983). Urodzony w Sonzay (37), nauczyciel, uczył w Ballan, a następnie w Dierre, członek Partii Komunistycznej od 1926. W 1935 był delegatem Jednolitego Związku Nauczania i różnych związków robotniczych Tours na Kongresie Issy -les-Moulineaux z CGTU oraz na wspólnym posiedzeniu Mutualité, w którym spotykają się delegaci CGT i CGTU. Został wybrany na sekretarza komitetu Frontu Ludowego kantonu Bléré, który w 1938 r., po Monachium, przyłączył się do amsterdamskiego ruchu Pleyel. W 1938 kierował Socjalistyczno-Komunistycznym Komitetem Bléré. Od 1944 do 1946 był redaktorem naczelnym La Vie Ouvrière .
• Karol Bidault (1851-1917). Francuski polityk urodzony w Bléré, burmistrz Bléré w 1880 r. Senator regionu Indre-et-Loire od 1897 do 1917 r. Producent mąki, interesował się głównie kwestiami rolnictwa w parlamencie, należy do grupy lewicy demokratycznej.
• Henri Lemaître (1894-1935). Lotnik urodzony w Bléré w domu rodzinnym (obecny ratusz). Jest potomkiem Auguste'a Lemaitre'a, burmistrza Bléré w latach 1840-1847. As lotnictwa podczas I wojny światowej , przeprowadził 120 bombardowań. Pionier Aéropostale , związał Tuluzę z Casablanką w 1919. W 1922 rozpoczął karierę jako pilot testowy w Breguet . W 1925 roku, na Breguet 19 z Renault silnika z 450  KM , pobił rekord świata w odległości non-stop, z Étampes do Villa Cisneros, czyli 3,166 kilometrów w linii prostej. W 1927 wyjechał do Boliwii, gdzie został doradcą technicznym odpowiedzialnym za utworzenie boliwijskich sił powietrznych.

• Caroline Loisset urodzona jako Caroline Loyo (° 1816–1892 lub 1895) Jeździec jeździecki, zwłaszcza w cyrku Loisset znanym jako Cirque de Paris przy rue Grofthur 23 w Sztokholmie, w którym Arthur Rimbaud mógł być wybitnym kasjerem w 1877 roku. Żona dyrektora cyrku, François Loisset, urodzona w 1821, zlikwidowała zakład po śmierci w 1879 i przeszła na emeryturę do Bléré, gdzie zmarła w zakłopotaniu i zapomnieniu.
• Maurice Guillemot. Francuski lotnik. W 1919 próbował nawiązać połączenie między Paryżem a Dakarem na pokładzie Farmana. Pochodzący z Paryża zmarł w Bléré. W 1958 nabył rezydencję Le Belvédère w Bléré.
• François Bertrand (1824-1849). Żołnierz francuski w randze sierżanta wyróżnił się w latach 1847-1849 w serii przypadków nekrofilii. W 1847 jego pułk stacjonował w Tours, a sierżant Bertrand został wysłany do garnizonu w Bléré, gdzie na miejskim cmentarzu dokonał pierwszych aktów nekrofilnych. Został aresztowany w Paryżu po naruszeniu kilku grobów na cmentarzu Montparnasse .

Bibliografia

• Carré de Busserolles (dr), Słownik Indre-et-Loire , Tours, 1879
• Berbier (Pan i M me ) Bléré na przestrzeni wieków , Tours, druk centralny Touraine 1979.
• Gautier (M. et M me ), Bléré od początków do współczesności , Tours, Arrault et Cie, 1914
• L. RASPlus, JJ Macaire G. Alcaydé „  Bléré: entre Indre i Cher  ” mapy geologicznej w 1/50 000 , Biuro badań geologicznych i górniczych , N O  4881982( przeczytaj online [PDF] , skonsultowano 27 lipca 2018 ).

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Klasyfikacja z Listy 1 jest zarezerwowana dla cieków wodnych, które są w bardzo dobrym stanie ekologicznym lub zidentyfikowane przez SDAGE wód jako zbiorniki biologiczne niezbędne do utrzymania lub osiągnięcia dobrego stanu ekologicznego cieków wodnych, zlewni lub gdzie całkowita ochrona ryb migrujących jest wymagane.
2. Ta klasyfikacja jest przypisywana częściom cieków wodnych lub kanałów, na których konieczne jest zapewnienie wystarczającego transportu osadów i cyrkulacji migrujących ryb.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
5. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. „  Arkusz SIGES miasta  ” , na stronie Systemu Informacyjnego zarządzania wodami podziemnymi w Centre-Val de Loire (konsultacja 31 stycznia 2019 r . ) .
2. „  Bléré sur Geoporttail  ” , na stronie https://www.geoportail.gouv.fr/ (dostęp 31 stycznia 2019 r . ) .
3. „  sandre - le plik Cher  ” , na na krajowym portalu dostępu do standardów wody (konsultowany w dniu 31 stycznia 2019 ) .
4. Regulamin SPC Loire-Cher-Indre , 23 grudnia 2013, aktualizacja sierpnia 2015 ( czytaj online ), s.  19 .
5. „  Hydrametric benchmark  ” , na stronie http://www.sandre.eaufrance.fr/ (dostęp 31 stycznia 2019 r . ) .
6. "  stacja wodomierzoweOcieplane K6710910, Cher w Tours [Pont Saint Sauveur]  " , na tej stronie internetowej banku Hydro (konsultowany w dniu 31 stycznia 2019 ) .
7. „  Rozporządzenie z dnia 10 lipca 2012 r. w sprawie wykazu 1 cieków wodnych, odcinków cieków wodnych lub kanałów sklasyfikowanych w art. L. 214-17 kodeksu ochrony środowiska dorzecza Loary-Bretania  ” , na stronie http://www.legifrance.gouv .fr (konsultowane 31 stycznia 2019 r . ) .
8. „  Dekret z dnia 10 lipca 2012 r. w sprawie wykazu 2 cieków wodnych, odcinków cieków wodnych lub kanałów sklasyfikowanych w art. L. 214-17 kodeksu ochrony środowiska dorzecza Loary-Bretania  ” , na stronie http://www.legifrance.gouv .fr (konsultowane 31 stycznia 2019 r . ) .
9. (id) „  Dekret nr 58-873 z dnia 16 września 1958 r. określający klasyfikację cieków wodnych na dwie kategorie  ” , na stronie https://www.legifrance.gouv.fr/ (dogląd 31 stycznia 2019 r . ) .
10. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
11. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
12. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
13. „ Miejski 2020 w Tours  ” , https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
14. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
15. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
16. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 5 maja 2021 )
19. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 5 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
20. Seria H.513 (Archiwa Wydziałowe Indre-et-Loire)
21. Charles LOIZEAU DE GRANDMAISON, ARCHIWUM KOŚCIELNE PRZED 1790 R. Spis inwentarza serii H REGULAR CLERGY H 1 - 987 , Tours,1994, 358  s. , s.  201.
22. (fr + et + la) Louis Halphen i René Poupardin, Kroniki opowieści Anjou i panów Ambroise , Paryż, Picard,1913, 434  s. , s.  113.
23. Herb miasta na Gaso . Dostęp: marzec 2009.
24. http://maitron-en-ligne.univ-paris1.fr/spip.php?article21088
25. Wybrany deputowanym do drugiego okręgu wyborczego Indre-et-Loire , zrezygnował, aby respektować ustawę o niekumulowaniu mandatów.
26. Lionel Chanteloup, wybrany na burmistrza miasta https://www.lanouvellerepublique.fr/actu/lionel-chanteloup-elu-maire-de-la-ville
27. Miejsce rozkwitu miast i wsi , konsultacja 22 grudnia 2016 r.
28. Organizacja spisu na insee.fr .
29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
30. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
32. „  Ewolucja i struktura populacji w Bléré w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 25 lipca 2010 r . ) .
33. „  Wyniki spisu ludności Indre-et-Loire w 2007 r.  ” , na stronie INSEE (konsultacja 25 lipca 2010 r . ) .

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista gmin Indre-et-Loire
• rodzina Malon de Bercy

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • ŚwiatKot
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA
• Oficjalna strona

Bibliografia

• Archiwum departamentalne Indre-et-Loire, E 123, protokoły notariuszy Bléré
• Archiwum departamentalne Val-de-Marne, archiwum Malona de Bercy , sygn. 46 J.