Montlouis-sur-Loire

Montlouis-sur-Loire
Montlouis-sur-Loire
Ratusz
Herb Montlouis-sur-Loire
Heraldyka
Administracja
Kraj Francja
Region Środkowa Dolina Loary
Departament Indre-et-Loire
Miasto Wycieczki
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Touraine-Est Vallées
( siedziba główna )
Mandat burmistrza
Vincent Morette
2.020 -2.026
Kod pocztowy 37270
Kod wspólny 37156
Demografia
Miły Montlouisiens
Ludność
miejska
10825 mieszk  . (2018 wzrost o 0,35% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 441  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 23 ′ 21 ″ na północ, 0 ° 49 ′ 41 ″ na wschód
Wysokość Min. 46  m
Maks. 97  m
Powierzchnia 24,55  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Wycieczki
( przedmieścia )
Obszar atrakcji Wycieczki
(gmina Crown)
Wybory
Oddziałowy Kanton Montlouis-sur-Loire
( biuro centralizujące )
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
Zobacz na mapie administracyjnej Centre-Val de Loire Lokalizator miasta 14.svg Montlouis-sur-Loire
Geolokalizacja na mapie: Indre-et-Loire
Zobacz na mapie topograficznej Indre-et-Loire Lokalizator miasta 14.svg Montlouis-sur-Loire
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Montlouis-sur-Loire
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Montlouis-sur-Loire
Znajomości
Stronie internetowej ville-montlouis-loire.fr

Montlouis-sur-Loire jest francuski gmina znajduje się w dziale z Indre-et-Loire w tym regionie Centre-Val de Loire .

Geografia

Sytuacja

To miasto położone jest na lewym brzegu Loary, 12 kilometrów w górę rzeki od Tours i 249  km od Paryża.

Hydrografia

Miasto od północnej flanki graniczy z Loarą (4,27  km ), która stanowi granicę gminną. Miejska sieć hydrograficzna, o łącznej długości 8,44  km , obejmuje dwie inne godne uwagi rzeki, Net (1,299  km ) oraz trzy małe rzeki, w niektórych przypadkach tymczasowe.

Przebieg Loire jest częścią szerokiej dolinie, że został ukształtowany po trochu przez tysiące lat. Przecina ze wschodu na zachód przez departament Indre-et-Loire od Mosnes do Candes-Saint-Martin , szerokim i powolnym torem. Loara charakteryzuje się dość wyraźnymi wahaniami sezonowymi. Jeśli chodzi o prognozowanie powodzi , miasto znajduje się na odcinku Loire Tourangelle, który biegnie między ujściem Nazelles-Négron do zbiegu rzeki Vienne , którego najbliższa referencyjna stacja hydrometryczna znajduje się w Tours [poniżej mostu Mirabeau] . Średni miesięczny przepływu (w przeliczeniu na 62 lat do tej stacji) wynosi od 112 m 3 / S w sierpniu do 622 m 3 / S w lutym. Maksymalny przepływ chwilowy obserwowany na tej stacji wynosi 3050 m 3 / s i wystąpił na tej stacji9 grudnia 2003maksymalna zarejestrowana wysokość wyniosła 5,78  m tego samego dnia. Osiągnięto historyczną maksymalną wysokość3 czerwca 1856o nieznanej wysokości, ale większej niż 6,20  m . Pod względem hodowli ryb Loara zaliczana jest do drugiej kategorii ryb . Dominującą grupą biologiczny składa się głównie z ryb łososiowatych ( karpiowatych ) i drapieżników ( szczupaki , szczupaki okoń i okoń ).

Netto , o łącznej długości 19,6  km , pochodzi z miejscowości Dierre i wpada do Cher w Tours , po przejściu przez 10 miast. Rzeka ta jest sklasyfikowana na liście 1 na podstawie artykułu L. 214-17 Kodeksu ochrony środowiska w dorzeczu Loary-Bretanii . W wyniku tej klasyfikacji nie można udzielić zezwolenia ani koncesji na budowę nowych konstrukcji, jeśli stanowią one przeszkodę dla ciągłości ekologicznej, a odnowienie koncesji lub zezwolenie na istniejące konstrukcje podlega wymogom pozwalającym zachować bardzo dobry stan ekologiczny wód. Pod względem hodowli ryb Filet zalicza się również do drugiej kategorii ryb .

W mieście zostały wymienione dwa tereny podmokłe przez departamentalny kierunek terytoriów (DDT) i radę departamentu Indre-et-Loire  : „dolina Ruisseau du Filet” i „dolina Loary od Mosnes do Candes-Saint-Martin ”.

Planowanie miasta

Typologia

Montlouis-sur-Loire jest gminą miejską, ponieważ należy do gmin o dużym zagęszczeniu lub o średniej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Tours , wewnątrzwspólnotowej, resortowych aglomeracja obejmujący 38 gmin i 358,316 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru turystycznego Tours, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 162 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Toponimia

Nazwa miejscowości jest poświadczona w formach Vicus Montis Laudiacensis około 587; Montis Laudiacensis vicus około 590; Mons Laudiacensis w 818 r. (Testament of Haganon); Bp Laudiacus XII p wieku; parrochianus z Monte Laudiaco w 1247 roku; W parochia Monte Laudato i od Montloe wcześnie XIII -tego wieku; Parochia z Monte Laudato w 1270 roku; Apud Montem Laudatum XIII th century; W parafii Montloué w 1335 roku; Parafia Montloé w 1336 roku; Montloué między 1368 a 1386; Od tabernagio Monte Laudato XIV XX wieku; Parochia Montis Laudati w 1469 roku; Montlouis w 1475 roku; Montloys w 1485 roku; Montloire w roku II (Obrady rady miasta); Montlouis w 1813 roku (kataster); Montlouis-sur-Loire (dekret z 23 sierpnia 1920).

Montlouis, wariant Montlouet . Od klasycznych łacińskich Mons , „height” i nisko łacińskich Laudiacus  : gentilice Laudius i sufiks acus . „Wysokość obszaru zwanego Laudiacus  ”. Kompozycja Mont Louis , od nisko łacińskiego Ludovicus , imię osobiste pochodzenia germańskiego, pozostaje możliwa w toponimach po 1300 roku.

Miasto graniczy od północnej strony rzeki Loary .

Historia

Kaplica jest obsługiwana od 461 do 491 lat przez biskupa Tours , św. Perpet de Tours , w miejscu bezpośrednio nad wzgórzem chronionym przed powodzią Loary.

Od średniowiecza Montlouis rozwijało się dzięki portowi nad Loarą , szeroko używanej drodze wodnej, oraz uprawie winorośli. Toponim Viguerie (Ogród u stóp kościoła) świadczy o jego statusie administracyjnym.

Podczas wojny stuletniej od 7 do11 września 1356, podczas przejażdżki Czarnego Księcia miasto na trzy dni plądrowane jest przez Anglików.

Renesans znaki złoty wiek. Wówczas działalność portowa ulegała stopniowemu pogorszeniu z powodu zamulania rzeki. Montlouis staje się wtedy zasadniczo wiejską i rolniczą gminą, zawsze z winem.

Podczas rewolucji francuskiej miasto, zwane wówczas po prostu Montlouis , tymczasowo nosi nazwę Monloire lub Mont-Loire .

W 1920 roku nazwa miasta została precyzyjnie zmieniona na Montlouis-sur-Loire .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

lista burmistrzów Montlouis
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
    Abraham Courtemanche SE  
  Marzec 1965 (?) Emile Gerbault SE  
Marzec 1965 Luty 1972 Raoul Rebout SE Stolarz, zmarły podczas drugiej kadencji (wybrany ponownie w 1971 r.)
Kwiecień 1972 Marzec 1977 Pierre Sébille SE  
Marzec 1977 Marzec 1983 Henriette Fouchier PS Nauczyciel
Marzec 1983 marzec 2014 Jean-Jacques Filleul PS Księgowa - Poseł (1997-2002) - Senator (od 2011)
marzec 2014 W toku
(stan na 28 maja 2020 r.)
Vincent Morette PS Nauczyciel w koledżu

Twinning

Montlouis-sur-Loire jest miastem partnerskim z dwoma zagranicznymi miastami:

Polityka ochrony środowiska

Krajowa Rada Kwitnących Miast i Wsi przyznaje miastu trzy kwiaty w konkursie kwitnących miasteczek i wsi w 2016 r .

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących ponad 10 000 mieszkańców spisy powszechne są przeprowadzane każdego roku po badaniu reprezentacyjnym na próbie adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których prawdziwy spis ludności odbywa się co roku. Pięć lat

W 2018 roku miasto liczyło 10825 mieszkańców, co oznacza wzrost o 0,35% w porównaniu do 2013 roku ( Indre-et-Loire  : + 1,25%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2 236, 2,571 2 409, 2 296, 2,443 2,379 2 274, 2 326, 2,361
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 166, 2,214 2 190, 2,181 2 175, 2 232, 2 247, 2 170, 2,053
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
2,091 2,133 2 127, 2,070 2,039 2,061 2 115, 2350 2,710
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
3569 4,169 5 692, 6,932 8,309 9 657, 10 282, 10 452, 10 628,
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
10 825, - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Montlouis-sur-Loire znajduje się w akademii Orleans-Tours (strefa B) oraz w dzielnicy Saint-Pierre-des-Corps.

W mieście działa 7 szkół:

Kultura

Touraine Jazz Festival

Od 1987 roku miasto jest gospodarzem wrześniowego festiwalu Jazz en Touraine . W 2010 r. W ciągu dziesięciu dni gościło ponad 20 000 osób. Stowarzyszenie powstało w 1990 roku w celu organizowania tego festiwalu niezależnie od gminy. Obecnie organizacją opiekuje się około 200 wolontariuszy. Od momentu powstania w Montlouis przyszło grać wielu uznanych artystów:

Dom wypoczynku i kreacji

Jest siedzibą Stowarzyszenia Animacji Montlouis (APAM), które oferuje różnorodne zajęcia dla dorosłych i dzieci.

Dom nad Loarą Indre-et-Loire

Stowarzyszenie założone w 1986 r. Z powołania „edukacja w zakresie środowiska naturalnego, a także informowanie, uwrażliwianie i odkrywanie naturalnego i kulturowego dziedzictwa Loary” . Oferuje różnorodne zajęcia związane z florą i fauną korytarza Loary.

Strażacy

  • Około 30 ochotniczych strażaków.
  • Pojazdy: VSAV, CCR, VTU, MPR, łódź, VL.
  • Około 600 interwencji rocznie.

Gospodarka

Uprawa winorośli

AOC Montlouis-sur-Loire obejmuje 300  ha w gminach Lussault-sur-Loire , Saint-Martin-le-Beau i Montlouis-sur-Loire. Jest suchy, łagodny, musujące białe wino produkowane przez jednego odmiany winogron  : Chenin Blanc.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

  • Château de la Bourdaisière  : mieści się w nim pomidorowy oranżerii (prawie 500 odmian).
  • Kościół św Wawrzyńca: oryginalny budynek został zastąpiony późno XI th WCZESNE XII th  century z jednym nawy kościoła, które nadal pozostają podstawą wieży i sklepiony chór Cul-de-Four. Napis „République Française” na fasadzie pochodzi z około 1881 roku . Na szczyt z lewej jest graffiti na barce, wotywne żeglarz z końca XVII -tego  wieku. Kościół ma również zabarwione NIEMOŻLIWE XX th  century, w tym jeden przedstawiający bombardowanie mostu Montlouis-sur-Loire w okresie majCzerwiec 1944, wyprodukowany przez mistrza szkła Fourniera.
  • Ogród Viguerie w połowie stoku.
  • Prezbiterium: dawny dwór z XVI -tego  wieku , zabytkowym budynku w 1927 roku, byłoby to osłonięte Miłość Henryka IV i Gabrielle d'Estrées . Ozdobiony lukarnami zwieńczonymi rzeźbionymi szczytami i osadzony w muszli budynek jest świadectwem sztuki renesansu.
  • La Maison de la Loire: od 1986 roku promuje kulturowe i naturalne dziedzictwo rzeki.
  • Dzielnica Cœur de ville: duża „ekologiczna” dzielnica w centrum miasta, na którą składają się budynki przeznaczone na wynajem (lokal socjalny) i na sprzedaż, z domami jednorodzinnymi, sklepami i dużą biblioteką multimedialną w centrum.
  • Trasa długodystansowa GR 3, ścieżka pielgrzymkowa do Composteli przez Turonensis i Loara na rowerze przez Montlouis.
  • Dwa wiadukty kolejowe, zbudowane w 1846 i 1989 roku , przecinają Loarę w Montlouis.
  • Dwór Miltière

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Montlouis-sur-Loire

Ramiona Montlouis-sur-Loire są ozdobione w następujący sposób:

Kwartalnie: do pierwszego i czwartego Argent do senestrochere Gules wyłaniający się z chmury lazuru przemieszczający się ze złowrogiej flanki, trzymając garść wyki w gałęzi trzech kawałków Vert, do drugiego i trzeciego do I od Vert do bladego Argentu i II Gules do bladego również Argent ” .

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Klasyfikacja listy 1 zgodnie z art. L.214-17 kodeksu ochrony środowiska jest zarezerwowana dla cieków wodnych, które są w bardzo dobrym stanie ekologicznym lub zidentyfikowane przez wody SDAGE jako pełniące rolę zbiornika biologicznego niezbędnego do utrzymania lub osiągnięcia dobrego stanu ekologicznego cieki wodne w zlewni lub w których konieczna jest pełna ochrona ryb wędrownych.
  2. Zgodnie z artykułem L. 211-1 Kodeksu ochrony środowiska „teren podmokły jest rozumiany jako teren, eksploatowany lub nie, zwykle zalewany lub nasycany wodą słodką, słoną lub słonawą, na stałe lub tymczasowo; Roślinność, jeśli istnieje, jest zdominowana przez rośliny higrofilne przynajmniej przez część roku ”.
  3. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  4. Pojęcie obszarów atrakcyjnych dla miast zostało zastąpione wpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisowej i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., Tylko populacje odpowiadające wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin mniejszych niż 10 000 mieszkańców oraz że populacje ludności zamieszkującej lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin liczących powyżej 10 000 mieszkańców, jak również ostatnia legalna liczba ludności opublikowana przez INSEE dla wszystkich gmin.
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Karta miasta SIGES  ” , na stronie Systemu informacyjnego do zarządzania wodami podziemnymi w Centre-Val de Loire (dostęp: 4 lutego 2019 ) .
  2. „  Mapa hydrologiczna Montlouis-sur-Loire  ” , na https://www.geoportail.gouv.fr/ (dostęp: 4 lutego 2019 ) .
  3. Przepisy SPC Loire-Cher-Indre , 23 grudnia 2013 r., Aktualizacja sierpień 2015 r. ( Czytaj online ), s.  19 .
  4. „  Hydrometric repository  ” , pod adresem http://www.sandre.eaufrance.fr/ (dostęp: 4 lutego 2019 r . ) .
  5. "  stacja wodomierzoweOcieplane K4900030, Loire w Tours [poniżej mostu Mirabeau]  " , na tej stronie banku Hydro (konsultowane z dnia 4 lutego 2019 roku ) .
  6. Przepisy SPC Loire-Cher-Indre , 23 grudnia 2013 r., Aktualizacja sierpień 2015 r. ( Czytaj online ), s.  52 .
  7. (id) "  Dekret nr 58-873 z 16 września 1958 r. Określający klasyfikację cieków wodnych na dwie kategorie  " , na https://www.legifrance.gouv.fr/ (przegląd z 4 lutego 2019 r. ) .
  8. „  sandre - le Filet arkusz  ” , na na krajowym portalu dostępu do repozytoriów wodnych (konsultowane z dnia 4 lutego 2019 ) .
  9. „  Dekret z dnia 10 lipca 2012 r. Odnoszący się do listy 1 cieków wodnych, odcinków cieków wodnych lub kanałów sklasyfikowanych zgodnie z artykułem L. 214-17 kodeksu środowiskowego dorzecza Loary-Bretanii  ” , na http: //www.legifrance.gouv .fr ( sprawdzono 4 lutego 2019 r . ) .
  10. Departmental Directorate of Territories of Indre-et-Loire-37, „  List of Wetlands of Indre-et-Loire-37  ” , na http://terresdeloire.net/ (dostęp 4 lutego 2019 ) .
  11. „  Departamentalny spis terenów podmokłych  ” na http://www.indre-et-loire.gouv.fr/ ,26 marca 2013(dostęp 4 lutego 2019 ) .
  12. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przegląd: 27 marca 2021 ) .
  13. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  14. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 ) .
  15. „  Urban Unit 2020 of Tours  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
  16. „  Baza danych jednostek miejskich 2020  ” , na www.insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
  17. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
  18. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
  20. Grzegorz z Tours, Ex Miraculis Sancti Martini, Księga IV, rozdz. 54.
  21. Grzegorz z Tours, Historia Franków, Liv. X, rozdz. 31.
  22. AN-JJ 274, Querimoniae Turonum, nr 319.
  23. Cartulary of the Archidieceese of Tours, t. 2, nr 312, Book of Eschequeste, s. 292.
  24. Karta klasztoru Bois-Rahier.
  25. Cartulary of the Archidieceese of Tours, t. 2, str. 321, rozdział 313.
  26. Cartulary of the Archidieceese of Tours, t. 2, str. 109, czarter 215.
  27. Cartulary of the Archidieceese of Tours, t. 2, str. 92, rozdział 207.
  28. Cartulary of the Archidieceese of Tours, t. 2, str. 126, rozdział 231.
  29. Cartulary of the Archidieceese of Tours, karta 94, str. 239.
  30. AN-JJ 195, nr 1261, fol. 279.
  31. AN-JJ 216, nr 136, fol. 105 v °.
  32. Ulotka z biura turystycznego, wycieczka odkrywcza po miastach i krajach związanych ze sztuką i historią, przystanek nr 2.
  33. Witryna miast i wsi , konsultacja w dniu 22 grudnia 2016 r.
  34. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  35. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  36. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  37. Jazz w Turenii .
  38. http://www.apam-mlc.com/ .
  39. Strona internetowa La Maison de la Loire .
  40. ville-montlouis-loire.fr .
  41. Herb miasta na Gaso . Dostęp: marzec 2009.

Zobacz też

Bibliografia

  • Claude Foubert, Historia miasta na wsi, kroniki Montlouis, świadectwa stulecia , zdjęcia Édouarda Golbina, wydanie Efil Communication, 2000.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne