Bernard Picart

Bernard Picart Bernard Picart (wg Jean-Marc Nattier , 1715).

Narodziny	11 czerwca 1673 r Paryż
Śmierć	8 maja 1733 Amsterdam
Okres działalności	1732
Narodowość	Francuski
Działalność	grawer , rysownik , miniaturzysta
Gospodarz	Étienne Picart , Benoît Audran Starszy , Sébastien Leclerc
Student	Edme Jearat , Louis Surugue
Miejsca pracy	Jawa , Schermerhorn
Ojciec	Etienne Picart
Wspólny	Claudine Prost (małżeństwo w 1702), Anna Vincent (ponowne małżeństwo w 1711)

Podstawowe prace

Perfumiarz , Atlas

Bernard Picart , urodzony dnia11 czerwca 1673 rw Paryżu, gdzie mieszkał rue Saint-Jacques , osiadł w 1711 w Amsterdamie, gdzie mieszkał na Kalverstraat i gdzie zmarł8 maja 1733Jest projektantem i grawerem ( wytrawiaczem i grawerem ) francuskim .

Biografia

Wyszkolony przez ojca Étienne'a Picarta (1632-1721), znanego jako Rzymianin i przez Benoît Audran le Vieux , a następnie przez Sébastiena Leclerca w 1689 roku, po raz pierwszy przebywał w Holandii w latach 1696-1698. genialne osiągnięcie, reputacja grawera i projektanta. Równie sprawny w posługiwaniu się dłutem, jak i szpicem , wykonał szereg drobnych tematów, w których umiejętnie łączył oba procesy i w których podziwiano płodność inwencji i zręczność ręki, która czyniła go porównywalnym z Sébastienem. .

Ma ponadto szczególny talent do naśladowania manier różnych mistrzów; a wykonywane przez niego utwory w stylu Rembrandta , Przewodnika itd. oszukały niejednego konesera. Nazwał te kawałki niewinnymi oszustwami . Dla usprawiedliwienia trzeba jednak powiedzieć, że ukazały się one dopiero po jego śmierci w tomie in-foll, wydanym w 1738 r., któremu towarzyszy 78 tablic, do którego dołączony jest Katalog Generalny jego dzieła, skomponowany ponad 1300 płyt.

Cieszył się zasłużoną reputacją, gdy jego ojciec wybrał na swój pobyt Amsterdam . Księgarze tego miasta pospiesznie wykorzystali jego talenty; ale mnogość prac, które mu zlecono, przeszkodziła mu w staranności, która zasługiwała na tę pierwszą. Żądali od niego prac zimnych i wypolerowanych: Bernard przyjął ten sposób, by zaspokoić gusta publiczności; a jego produkcje zostały naruszone tylko za bardzo. Zarobił dużo pieniędzy, ale kosztem jego reputacji; i nawet za życia widział koneserów zwracających uwagę tylko na jego wczesne prace.

Był bardzo pracowity, a jego praca była łatwa; stąd duża liczba dzieł, które wykonał: trzeba nawet dodać, że większość z nich jest wyryta na jego własnych rysunkach, które wykonał ze szczególną starannością i wykończeniem.

W swoich kompozycjach starał się naśladować twórczość Antoine'a Coypela  : i nie jest on ani mniej bogaty, ani mniej bogaty niż on; ale odebrał mu afektację i maniery łaski. Jednak jego twórczość jest niezwykle ciekawa i pikantna różnorodnością tematów i duchem, z jakim zostały zbudowane.

Pracuje

Niektóre główne prace

• Wśród jego Portretów najbardziej godne uwagi są portrety jego ojca, Rogera de Pilesa , księcia Eugeniusza oraz (wstawka) Regenta wspieranego przez Apolla i Minerwę , za Coypelem.
• Jego głównym dziełem jest Masakra Niewiniątek , duża kompozycja po nim.
• Cytujemy również jego Epitalamie , suitę składającą się z dwunastu niezwykle pełnych wdzięku kawałków.
• Wśród tabliczek, które wyrył według różnych mistrzów, możemy wyróżnić Czas odkrywający Prawdę i Pasterzy Arkadii według Nicolasa Poussina oraz Muzy Kaliope i Terpsychora według Eustachego Le Sueura .
• Ale to, co sprawiło, że jego nazwisko stało się popularne, że tak powiem, to tablice, które dołączył do Traktatu o ceremoniach religijnych wszystkich narodów , dzieła, którego jedyną zasługą są ryciny: tekst oryginalnego wydania (Jean-Frédéric Bernard, Amsterdam , 1723-43, 11 tomów In-folio), napisany przez Jeana-Frédérica Bernarda i Antoine-Augustina Bruzena de la Martinière , oszpeca , by z nich ośmieszyć, dogmaty i obrzędy Kościoła katolickiego. Wydanie z 1783 r. obraża także wszystkie komunie chrześcijańskie. Niewiele uwagi poświęcamy kolejnym wydaniom, których tabliczki są absolutnie zużyte.
• Atlas , rycina przedstawiająca olbrzyma podtrzymującego Ziemię.
• Perfumiarz , bardzo znana grawerunek skatologiczny.
• La Fortune des Actions , w zbiorze rycin opublikowanych w Amsterdamie w 1720 roku i kpiących z bankructwa tego samego roku, znanym jako kryzys prawa , Het Groote Tafereel der Dwaasheid .
• Zeus i Semel .

Wkład bibliofilski (wybór, porządek chronologiczny)

• Kolekcja mody wieku 17 i kostiumy Picart Bonnart i Chiquet , Picart Duchange, Mariette i Bonnart, Paryż, 1690-1710.
• Jacques-Martin Hotteterre , Zasady fletu poprzecznego lub fletu niemieckiego, fletu prostego lub miękkiego i oboju, podzielone traktatami , chez Ballard, Paryż, 1707.
• Samuel Pitiscus , Lexikon antiquitatum romanorum , Leeuwarden, 1713.
• Jacques Lenfant , Histoire du concile de Constance , zaczerpnięty głównie od autorów, którzy przybyli na sobór, wzbogacony portretami , portret Jean de Gerson rytowany przez Bernarda Picarta, 2 tomy, u Pierre'a Humberta, Amsterdam, 1714.
• Amédée François Frézier , Relation du voyage od Morza Południowego do wybrzeży Chile, Peru i Brazylii, wykonane w latach 1712, 1713 i 1714 w Pierre Humbert, Amsterdam, 1717.
• Cornelis De Bruyn , Podróże Corneille Le Brun przez Moskwę, w Persji i Indiach Wschodnich, praca wzbogacona o ponad 320 najciekawszych gałęzi, dodaliśmy trasę, którą podążał ambasador Moskwy Mr Isbrants, przemierzając Rosję i Tatarski, jechać do Chin i kilka uwag pod adresem MM. Chardin i Kempfer z braćmi Wetstein, Amsterdam, 1718.
• Dyskurs historyczny, krytyczny, teologiczny o wydarzeniach Starego i Nowego Testamentu , Bernard Picart, Amsterdam, 1720.
• Ceremonie i zwyczaje religijne wszystkich narodów świata, reprezentowane przez postacie narysowane ręką Bernarda Picarta z wyjaśnieniami historycznymi i ciekawymi rozprawami , 1723-1737, wznowienie L. Prudhomme, Paryż, 1809.
• Philippe de Stosch , Gemmæ antiquæ cælatæ, scalptorum nominibus insignitæ - antyczne rytowane kamienie, na których rytownicy umieścili swoje imiona, rysowane i grawerowane w miedzi na oryginałach lub z rycin Bernarda Picarta, zaczerpniętych z głównych szaf Europy, wyjaśnione przez Philippe de Stosch , Bernard Picart le Romain, Amsterdam, 1724.
• Aubry de La Mottraye , Voyage du sr. A. de La Mottraye w Europie, Azji i Afryce, gdzie przecina się szeroki wachlarz badań geograficznych, historycznych i politycznych , ryciny Williama Hogartha [1723], częściowo podjęte przez Bernarda Picarta, T. Johnsona i J. Van Durena, Haga, 1727.
• Kontynuacja życia diakona Paryża , frontyspis Bernarda Picarta, ok. 1727-1729.
• Bernard Le Bouyer de Fontenelle , Różne dzieła M. de Fontenelle z Akademii Francuskiej , Amsterdam, 1728.
• Zbiór "Lwów", rysowanych z natury przez różnych mistrzów i rytowanych przez Bernarda Picarta, podzielony na sześć ksiąg po sześć arkuszy każda , 42 forty według Albrechta Dürera, Charlesa Le Bruna, Rembrandta, Amsterdam, 1729.
• Dzieła Nicolasa Boileau- Despréaux z własnymi wyjaśnieniami historycznymi , figury rytowane przez Bernarda Picarta, 2 tomy, na François Changuion, Amsterdam, 1729.
• Owidiusz , Metamorfozy Owidiusza po łacinie i angielsku, tłumaczone przez najwybitniejsze ręce, z historycznymi objaśnieniami bajek, napisane po francusku przez opata Baniera, ozdobione rzeźbami Bernarda Picarta i innych zdolnych mistrzów , Wetsteins i Smith, 1732.
• Frédéric-Henri d'Orange-Nassau , Pamiętniki Frédéric-Henri, księcia Orańskiego , zawierające jego wyprawy wojskowe od 1621 do 1646 roku, wzbogacone portretem księcia i postaciami przedstawiającymi jego najbardziej pamiętne czyny , u P. Humberta , Amsterdam, 1733.
• Antoine de La Barre de Beaumarchais, świątynia muz , 1733.
• Sztuka jazdy konnej, czyli opis nowoczesnej karuzeli w jej doskonałości , Pierre Gausse i Jean Neaulme, 1733.
• Pierre Lebrun, Starożytne i współczesne przesądy, wulgarne uprzedzenia, które skłaniały ludzi do używania i praktyk sprzecznych z religią, wraz z postaciami przedstawiającymi te praktyki , u Jean-Frédéric Bernard, Amsterdam, 1733-1736.
• Niewinne oszustwa, czyli zbiór grafik według różnych wybitnych malarzy, takich jak Rafael, Le Guide, Carlo Maratta, Le Poussin, Rembrandt itp., rytowanych w ich naśladowaniu i według szczególnego gustu każdego z nich, a towarzyszy im „przemówienie o uprzedzeniach pewnych ciekawych grawerowania autorstwa Bernarda Picarta, projektanta i rytownika, z jego pochwałami historycznymi i katalogiem jego prac , Veuve de Bernard Picart, Amsterdam, 1734.
• Erasmus Alberus , L'Alcoran des Cordeliers, zarówno po łacinie, jak i po francusku, czyli zbiór najwybitniejszych pomyłek i bluźnierstw tych, którzy odważyli się porównać świętego Franciszka z Jezusem Chrystusem, zaczerpnięty z wielkiej księgi konformizmu, ułożonej wcześniej przez brata Barthelemi w Pizie, Cordelier za życia , kosztem firmy, Amsterdam, 1734.
• Fenelon , Przygody Telemacha, syna Ulissesa , figury wklęsłe Bernarda Picarta, Wetstein, Amsterdam, 1734.
• Pétrone , Wiersz Petroniusza o wojnie domowej między Cezarem a Pompejuszem , z dwoma listami Owidiusza , François Changuion, Amsterdam, 1737.
• Henri Sauval , Galanterie królów Francji od początku monarchii , 2 tomy, 7 rycin wstawka Bernarda Picarta, Charlesa Moette'a, Paryż, 1738.
• François Rabelais , Dzieła Mistrza François Rabelais, z historycznymi i krytycznymi uwagami Monsieur Le Duchat - Nowe wydanie ozdobione figurami Bernarda Picarta , Jeana-Frédérica Bernarda, Amsterdam, 1741.
• Historyczna podróż Ameryki Południowej odbyta na polecenie króla Hiszpanii przez Don George Juana i Don Antoine de Ulloa i zawierająca historię Inków z Peru oraz obserwacje astronomiczne i fizyczne poczynione w celu określenia kształtu i wielkości Ziemi , Arkstee i Merkus, Amsterdam i Lipsk, 1752.
• Térence , Les comédies de Térence, z tłumaczeniem i uwagami Madame Ironside , nowe wydanie poprawione i poprawione o znaczną liczbę błędów , 2 tomy, Arkstee i Merkus, 1767.

Galeria Ceremonii i Obrzędów Religijnych

• Idole na Jukatanie i Tabasco

• Ofiara dla boga polowań w Meksyku

• Ceremonie porodowe

• Wdowy palące się w Indiach

• Grecy przy Grobie Świętym

• Dystrybucja świętego ognia do Greków

• Żałoba greckich kobiet w Rama

• Sala inkwizycji

• Sztandary Inkwizycji Hiszpanii i Goa

• Sposoby, w jakie Święte Oficjum powoduje postawienie pytania?

• Autodafe, czyli akt wiary (hiszpańska inkwizycja)

• Hiszpańska Inkwizycja, mężczyzna i zakonnica przekonani o herezji

• Mężczyzna i kobieta skazani na stos, a następnie ułaskawieni

• Mężczyzna i kobieta skazani na stos przez Inkwizycję

• Skrajne namaszczenie

• Ceremonie pogrzebowe w Hadze

• Ofiarowanie chleba i wina na mszy zmarłych

• Pogrzeb luteran z Augsburga

• Przyrządy do obrzezania

• Obrzezanie Żydów portugalskich

• Pogrzeb żydowskich żałobników

• Acafoth lub siedem wież wokół trumny

Wystąpieni artyści (kolejność alfabetyczna)

• Sébastien Bourdon , Młody mężczyzna grawerujący grób .
• Théodore de Bry , Indianie z Wirginii  ; Grobowce królów Wirginii , 1721 r.
• Luca Cambiaso .
• Annibale Carracci , Toaleta Wenus , Chrystus przy grobie .
• Lodovico Carracci , Hagar i Ismael , Święta Rodzina ze św. Janem na baranku , Powołanie św . Mateusza .
• Charles Antoine Coypel , Neptun uspokaja burzę .
• Le Dominiquin , Diana .
• Louis Michel Dumesnil, Tuus o Regina quid optes explorare work ( Eneida , 1699).
• Albrecht Dürer , Lwy , akwaforty, 1729.
• Anthony van Dyck , Portrety Jerzego I (król Wielkiej Brytanii) , od Jacques  VI  i  I st od Karola I .
• Ciro Ferri , Danaides .
• Simon Fokke , Rzeź niewiniątek .
• François Girardon , Frontyspis serii figur w ogrodzie wersalskim  ; Grób kardynała Richelieu , rytowany wspólnie z Charlesem Simonneau .
• Le Guercino .
• Adriaen Hanneman , Portret Edwarda Hyde'a (1. hrabia Clarendon) .
• Sarah Hoadly  (w) , Portret Gilberta Burneta .
• Romeyn de Hooghe , Okaleczenia ciał braci Johana i Cornelisa de Witt w 1672 roku .
• George Knapton , Portret Nicholasa Tindala .
• Godfrey Kneller , Portrety Karola II , autorstwa Williama Russella (1639-1683) , autorstwa Johna Churchilla (1. księcia Marlborough) .
• Raymond Lafage , Bacchanale .
• Charles Le Brun , Althée rzucający fatalną piętno w płomienie , Zebranie przed polowaniem , Meleager i Atalanta goniące dzika , Meleager ofiarowujący Atalanta trofeum od dzika , Śmierć Meleagera , Herkules uwalniający córkę Laomedona , Hagar pocieszana przez anioła , Wesele Tobiasza , Klęska Porusa , Frontyspis kompletu postaci w ogrodzie Wersalskim , Lwy .
• Peter Lely , Portrety Jamesa Scotta (I księcia Monmouth) , Arthura Capela (I hrabiego Essex) .
• Giacomo Leoni , Portret Andrei Palladio
• Eustache Le Sueur , Hera w chmurach .
• Pierre Mignard , Apollon rozdaje nagrody w dziedzinie nauki i sztuki .
• Palma Stara .
• Parmezan , Wiedźma dosiadająca potwora , Trzej święci .
• Carlo Maratta , Alegoria czasu , Popiersie dziewicy .
• Antoine Pesne .
• Roger de Piles , Autoportret , 1704.
• Nicolas Poussin , Orfeusz zabity przez Bachantki , Uzdrowienie chromego przez św. Piotra i św. Jana w drzwiach świątyni .
• Guido Reni , Wenus , Erigone i Bachus , Zwiastowania , Jezus śpiące niemowlę , Saint-Madeleine , Święty Sebastian , Hieronim reanimacji dziecka .
• Rembrandt van Rijn , Marek Curtius odmawiający darowizn Samnitom , Chrystus z Maryją i Martą , Droga do Emaus , Lwy .
• Jules Romain , Psyche .
• Salvator Rosa .
• Pierre Paul Rubens , Alegoria regencji .
• Raphaël Sanzio , Wenus dotknięta strzałą Kupidyna , Triumf Galatei , Chrystus i św . Tomasz .
• Andrea Del Sarto .
• Jacob van Schuppen , Portret Eugeniusza de Savoie-Carignan .
• Pietro Testa , Satyry i Nimfy .
• Tintoretto .
• Gijsbert van Veen  (en) , kapłan i czarownik Wirginii .
• Robert Walker , Portret Olivera Cromwella .
• Adriaen van der Werff , Portret Wilhelma III Orański-Nassau .
• Gérard Wigmana  (pl) , Autoportret .
• Antonio Maria Zanetti  (w) , Urania .

Studenci

• Józef Aved .
• Claude Dubosc .
• Louis Fabricius Dubourg  (pl)
• Jakuba Folkemę .
• Edmego Jeaurata .
• Jacobusa van der Schleya .
• Louis Surugue .
• Henri Simon Thomassin .

Wystawy

• Gabinet wielkiego amatora: Pierre-Jean Mariette , 1694-1774 , Luwr, Paryż, 1967.
• Obrazy modlitwy, polityki i życia codziennego z Kolekcji Dziedzictwa Żydowskiego Harry'ego i Branki Sondheimów , Biblioteka Uniwersytetu Chicago , marzec-lipiec 2008.
• Bernard Picart - Ceremonie i zwyczaje religijne wszystkich narodów świata , Pałac Schwarzenberg , Praga , lipiec-Październik 2013.

Krytyczny odbiór

• „Był człowiekiem pracowitym i niestrudzonym i niejako zakochanym w swojej sztuce. Cała jego rozrywka polegała na rysowaniu i nawet gdy miał towarzystwo w domu, bardzo powoli wymykał się i wracał do swojego gabinetu. Nie robił prawie nic poza naturą, zarówno w swoich nowoczesnych przedmiotach, jak i w swoich bohaterskich przedmiotach, i nie zajmował się żadnym z nich, ani baśniowym, ani historycznym, że nie zbadał dokładnie autorów, którzy mogliby pouczać ... Zrobił niesamowitą liczbę studiów z natury, zarówno w postaciach akademickich, jak i draperiach; zawsze nosił ze sobą tablice, więc wykorzystywał wszystko: morze, wieś, krajobraz, rośliny, miasto, tłum, targi, publiczne samochody… Nie uwierzysz, jak starannie komponował i skończył wszystkie rysunki, które musiał wygrawerować. " - Wdowa Bernard Picart, Amsterdam, 1734
• „Wspaniała inwencja i niezwykła umiejętność ręki…” – Roger Portalis
• „Bernard Picart wyróżniał się porządkiem, dokładnością i poprawnością swoich rysunków, czystością i delikatnością druków, którymi zdobił dużą liczbę książek. Kiedy ten mistrz odsunął się od swojego wylizanego sposobu bycia , robił rzeczy, których dotykał z wystarczającą swobodą i które były bardzo ostre. " - Arystoteles Crapet
• „Spadkobierca tradycji Jacques'a Callota , rysuje z precyzją, a czasem nawet skrupulatnością, oddając się pewnej formie elegancji wspartej techniczną żywotnością, która zapowiada ducha XVIII wieku, w szczególności Gillota i Watteau . Picart dokonał niejako syntezy holenderskiego smaku i francuskiego ducha i można powiedzieć, że był najwybitniejszym przedstawicielem holenderskiego grawerowania pierwszej tercji XVIII w., pozostającego pod wpływem Szkoły. » - słownik benezycki
• "  Ceremonie i zwyczaje religijne wszystkich narodów świata  : arcydzieło, które wyznacza punkt zwrotny w europejskim stosunku do wierzeń religijnych, a tym samym do sacrum... Świecka i ziemska sfera, w której profesjonaliści z dziedziny książki próbujący rozwijać swoją działalność mogliby nie dajcie się już tak łatwo pochłonąć żądaniom i świętym edyktom religii, potencjalnym przeszkodom w krytycznym myśleniu i tolerancji. Ogarnięci obsesją na punkcie praktyk katolickich, które uważali za bałwochwalcze, pobożni uczeni protestanccy z siedemnastego wieku starali się oprzeć na porównaniu tych ostatnich z bałwochwalstwem judaizmu lub bałwochwalstwa Nowego Świata . Złośliwą przyjemność sprawiało im wykazanie, że katolickie praktyki, takie jak czczenie wizerunków świętych, wystawianie relikwii czy kult Matki Boskiej, miały swoje bałwochwalcze odpowiedniki w innych czasach i miejscach. " - Lynn Hunt, Margaret Jacob i Wijnand Mijnhardt
• „Picart stoi u progu zmiany podejścia do druku reprodukcyjnego, w którym graficy reprodukcyjni stanęli przed niemożliwą sprzecznością: musieli wiernie przekazywać informacje o oryginale, a jednocześnie nie tracić z oczu własnych osobowość i status rzemieślników. Akwaforty Picarta argumentują za statusem (i wartością rynkową) rycin reprodukcyjnych w ogóle, a rycin wykonanych przez ich autora w szczególności, stawiając cienką granicę między reprodukcją a autentycznością. W procesie tworzenia wiernych reprodukcji innych artystów tworzy autentyczne Picarty. " - Ann Jensen Adams
• „Bernard i Picart szczególnie pracowaliby razem dla pewnego rodzaju tolerancjonizmu odrzuconego nie tylko przez Kościół katolicki, ale także przez wiele odmian protestantyzmu. Czyniąc to, zrównali wierzenia, religie, ceremonie i narody, podczas gdy w Europie pojawiły się bardzo pejoratywne wizje dotyczące judaizmu i Mahometan, ostatnio z wielkimi odkryciami dotyczącymi Indian i dalekiego Wschodu. Książka, która zmieniła Europę opisuje powrót do deist i uniwersalnej religii, z których wszystkie religie świata, a nawet pewne filozofie, by pojawił się i nie będzie już odróżnić wyjątkiem poprzez ich „ceremonii” i hierarchie religijne, nawet czasowych, które je organizują. „ -Jan Nemo

Muzea i kolekcje publiczne

Francja

• Thomas-Henry Museum , Cherbourg , Apollon przyznaje nagrody w dziedzinie nauki i sztuki , według Pierre'a Mignarda.
• Muzeum Unterlinden , Colmar , Uranie , wg Eustachego Le Sueur.
• Muzeum Nowego Świata , La Rochelle , Ceremonia religijna mieszkańców hiszpańskiej wyspy , 1721.
• Muzeum Sztuk Pięknych w Lille , Frontyspis do annałów monarchii francuskiej , malarstwo.
• Louis-Senlecq Art and History Museum , L'Isle-Adam , ryciny z serii Lions , wg Rembrandta.
• Muzeum Medarda, Lunel , Dzieła Mistrza François Rabelais  ; Starożytne i współczesne przesądy Pierre'a Jebruna, 1733-1736.
• Biblioteka Diecezjalna Nancy , Ceremonie i zwyczaje religijne wszystkich narodów świata .
• Muzeum Sztuk Pięknych w Nancy , Wesele Tobiasza , wg Charlesa Le Bruna; Orfeusz zabity przez Bachantki po Nicolasie Poussinie; Pan i Syrinx , według Nicolasa Poussina; Frontyspis serii figur w ogrodzie wersalskim , według François Girardona (rzeźba) i Charlesa Le Bruna (malarstwo).
• Muzeum Fajansu i Sztuk Pięknych , Nevers , Portrety Hortense Manciniego i Rogera de Piles
• Orleańskie Muzeum Sztuk Pięknych , '' Masakra Niewiniątek , wg Simona Fokke
• Biblioteka Narodowa Francji w Paryżu.
• Cité de la musique - Philharmonie de Paris, Le concert champêtre , rycina, 1709.
• Biblioteka Port-Royal , Przykute zakonnice czyli zniszczenie Port-Royal des Champs , rycina rytualna, ok. 1709; Kontynuacja życia diakona Pârisa , ok. 1727-1729.
• Fondation Custodia , Paryż, Kolekcja "Lwów" z natury , 42 akwaforty, 1729.
• Muzeum Sztuki i Historii Judaizmu , Paryż, Obrzezanie Żydów portugalskich , 1722.
• Carnavalet Museum , Paryż, Zwykła sesja stanów Langwedocji , grawerowana wspólnie z Claude Duflos , 1704, Pomnik poświęcony potomności ku pamięci niesamowitego szaleństwa lat 20. XVIII wieku , akwaforta, 1729, La galerie d' Hercules Hotelu Lambert  : Cybele i Ceres .
• Luwr , Moda i figury teatralne , inne rysunki.
• Muzeum Domu Masonów, Paryż, Obrzędy religijne i obyczaje wszystkich narodów świata .
• Petit Palais , Paryż, Karol I z Anglii ścięty w Whitehall w dniu30 stycznia 1649 r.
• Muzeum Narodowe Château de Pau , Portret Jacques Ier, wg Antoine van Dyck.
• Vulliod Saint-Germain Museum , Pézenas , Sesja Stanów Generalnych Langwedocji w 1704 , rycina.
• Rennes Muzeum Sztuk Pięknych , Chora Kobieta , rysunek.
• Muzeum Vendôme , ryciny, m.in. Portret Fryderyka, księcia Austrii .
• Pałac Wersalski , Wacław Luksemburski , Roger de Piles .
• Portret Rogera de Piles , 1704, Muzeum Sztuk Pięknych i Archeologii Joseph Déchelette , Roanne.

Niemcy

• Biblioteka Uniwersytecka w Heidelbergu , Niewinne oszustwa .

Belgia

• Uniwersytet w Liège .

Norwegia

• Narodowe Muzeum Sztuki, Architektury i Wzornictwa , Oslo , Chrystus i św. Tomasz , wg Raphaëla Sanzio.

Holandia

• Rijksmuseum , Amsterdam , Uranie , wg Antonio Marii Zanetti; Ceremonie i zwyczaje religijne wszystkich narodów świata .
• Muzeum Teylera , Haarlem , antyczne ryte kamienie  ; Grób kardynała Richelieu .
• Muzeum Boijmans Van Beuningen , Rotterdam , Wilhelm III Orański-Nassau złożył przysięgę Stathoudera w 1672 roku .

Wielka Brytania

• Blickling Hall  (en) , Blickling  (en) , Lexikon antiquitatum romanirum , Samuel Pitiscus, 1713; Przeprosiny autora Soboru w Konstancji , Amsterdam, 1727.
• Mount Stewart , County Down , prace Nicolasa Boileau-Despréaux .
• Belton House , Grantham , Różne prace M. de Fontenelle .
• Zamek Penrhyn  (en) , Gwynedd , Różne dzieła M. de Fontenelle .
• Kedleston Hall , Kedleston , Różne prace M. de Fontenelle .
• Uniwersytet w Leeds , Okaleczenia ciał braci de Witt w 1672 , wg Romeyna de Hooghe.
• British Museum , Londyn , Portret Andrei Palladio , wg Giacomo Leoni.
• National Gallery , Londyn, Innocent Imposttures .
• National Portrait Gallery , Londyn, Portraits of George I (Król Wielkiej Brytanii) , Michiel de Ruyter , Algernon Sydney .
• Akademia Królewska w Londynie.
• Royal Collection , Londyn, Obrzędy religijne i zwyczaje wszystkich narodów świata .
• Muzeum Wiktorii i Alberta , Londyn, Obrzędy religijne i zwyczaje wszystkich narodów świata .
• Springhill House  (en) , Moneymore  (en) , Le Temple des muses , autorstwa Antoine de La Barre de Beaumarchais.
• Ashmolean Museum , Oxford .
• Vyne  (w) , Sherborne St John  (w) , starożytne kamienie grawerowane .
• Opactwo Calke  (en) , Ticknall  (en) , Świątynia muz Antoine de La Barre de Beaumarchais.
• Dunham Massey , Trafford , antyczne grawerowane kamienie .
• Stourhead , Wiltshire , Karol II , według Godfreya Knellera.
• Moseley Old Hall  (w) , Wolverhampton , Karol II , według Godfreya Knellera.
• Erddig Hall  (en) , Wrexham , George I , według Godfreya Knellera.

szwajcarski

• Muzeum Sztuki i Historii w Genewie , 28 rycin.

Republika Czeska

• Galeria Narodowa w Pradze , Obrzędy religijne i zwyczaje wszystkich narodów świata .

Kanada

• Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych Quebec , Quebec , Ceremonie i zwyczaje religijne wszystkich narodów świata .

Stany Zjednoczone

• University of Vermont , Burlington , Metamorfozy Owidiusza , 1732.
• Harvard Art Museums , Cambridge, Massachusetts , 79 rysunków i grafik.
• Art Institute of Chicago , 4 ryciny, w tym 2 atrybucje.
• Herbert F. Johnson Museum of Art , Cornell University , Ithaca (Nowy Jork) .
• Muzeum Sztuki Nelson-Atkins , Kansas City, Missouri , 17 rycin.
• Getty Research Institute , Los Angeles , Ceremonie i zwyczaje religijne wszystkich narodów świata .
• Minneapolis Institute of Art , Phaeton zażądał słonecznego rydwanu swojemu ojcu Phoebus , rysując.
• Galeria Sztuki Uniwersytetu Yale , New Haven , Roger de Piles , według jego własnego portretu, 1704.
• Connecticut College  ( Centrum Linda Lear dla zbiorów specjalnych i archiwów), New London (Connecticut) , Ceremonie i Zwyczaje Religijne Wszystkich Ludów Świata .
• Cooper – Hewitt, Smithsonian Design Museum , Nowy Jork , 6 prac.
• Żydowskie Seminarium Teologiczne Ameryki , Nowy Jork, Ceremonie Religijne i Zwyczaje Wszystkich Ludzi Świata .
• Metropolitan Museum of Art , Nowy Jork, Alegoria czasu , wg Carlo Maratty; Toaleta Wenus według Annibale Carracciego; Andrea Palladio , po Giacomo Leoni.
• Biblioteka i Muzeum Morgana , Nowy Jork, Alegoria Pokoju , 1715.
• Muzeum Żydowskie w Nowym Jorku , Ceremonia ślubu Żydów niemieckich .
• Philadelphia Museum of Art , Filadelfia , 72 ryciny.
• Virginia Historical Society  (en) , Richmond (Wirginia) , ryciny z Wirginii wg Théodore de Bry ey Gijsbert van Veen.
• Muzeum San Francisco De Young .
• Muzeum Sztuk Pięknych w San Francisco , rycina dla Metamorfoz Owidiusza .
• National Gallery of Art , Waszyngton , Masakra Niewiniątek , rysunek.

Australia

• Galeria Sztuki Nowej Południowej Walii , Sydney , Felicity of the Regency , wg Pierre Paul Rubens
• National Gallery of Victoria , Melbourne , 10 rycin.

Nowa Zelandia

• Biblioteki Auckland  (w) , Auckland , ceremonie i tradycje religijne wszystkich narodów świata .

kolekcje prywatne

• Pierre-Jean Mariette .
• Gabriel Bernard de Rieux .
• Antoine Joseph Dezallier d'Argenville .
• Louis-César de La Baume Le Blanc de La Vallière .
• Honoré-Gabriel Riqueti de Mirabeau , Antyczne grawerowane kamienie .
• James de Rothschild , Kolekcja „Lwów” , 1729.

Uwagi i referencje

1. Uniwersytet w Heidelbergu, Impostures inocentes , Veuve de Bernard Picart, 1734, książka online
2. Biografia uniwersalna , Michaud, 1823
3. Laura Massey, Książka, która zmieniła świat: „Ceremonie religijne świata autorstwa Picarta i Bernarda” , Peter Harrington, Londyn, kwiecień 2013
4. Anthony Grafton, „Klejnot tysiąca aspektów - książka, która zmieniła Europę”, The New York przegląd książek , 24 czerwca 2010
5. Niemiecki Instytut Archeologiczny, Kolonia, Gemmæ antiquæ cælatæ , prezentacja pracy
6. Christine Gouzi, „Wizerunek diakona Pârisa: portrety ryte i hagiografia”, Chrétiens et Sociétés , nr 15, 2005
7. Fondation Custodia, Przejęcia 2008, zbiór „Lwów”
8. Harvard Art Museums, Bernard Picart w zbiorach
9. National Portrait Gallery, Bernard Picart w zbiorach
10. Muzea Narodowe, Bernard Picart w zbiorach
11. University of Leeds, Bernard Picart w zbiorach
12. Metropolitan Museum of Art, Alegoria czasu w zbiorach
13. Yale University Art Gallery, Bernard Picart w zbiorach
14. Galeria Sztuki Nowej Południowej Walii, Felicity of the Regency
15. Georges Wildenstein , Malarz Aved (1702-1766), jego życie i twórczość , Les Beaux-arts, Paryż, 1922.
16. Biblioteka Uniwersytetu Chicago, obrazy modlitwy, polityki i życia codziennego z kolekcji Harry'ego i Branki Sondheim Jewish Heritage Collection , 2008
17. Palais Schwarzenberg, Bernard Picart – Ceremonie i zwyczaje religijne wszystkich narodów świata , prezentacja wystawy
18. Roger Portalis, Grawerzy ilustracji w XVIII wieku , D. Morgand i C. Fatout, 1877.
19. Arystoteles Crapet, „Malarz Aved (1702-1766)”, Revue du Nord , tom 9, nr 34, 1923.
20. Słownik Bénézit, Gründ, 1999, tom 10, s. 871.
21. Lynn Hunt, Margaret Jacob i Wijnand Mijnhardt, Bernard Picart i pierwsza globalna wizja religii , Getty Research Museum, 2010.
22. Ann Jennifer Adams, „Reproduction and autentyty in Bernard Picart's” Impostures niewinnes”, w Lynn Hunt, Maragaret Jacob i Wijnand Mijnhardt, Bernard Picart i pierwsza globalna wizja religii , Getty Research Museum, 2010
23. Philippe Nemo, Akademia Nauk Zamorskich, 2017
24. Laurent Lamy, „Kiedy mit oświetla rzeczywistość”, Vie des arts , vol.27, nr 107, lato 1982
25. Biblioteka Diecezjalna Nancy, Bernard Picart w zbiorach
26. Miasto Muzyki, Bernard Picart w zbiorach
27. Christine Gouzi, „Francuscy grawerzy w obliczu jansenizmu w XVIII wieku”, Encyclopedia for a New History of Europe , 2016
28. Carnavalet Museum, „Zwyczajna sesja stanów Langwedocji” w zbiorach
29. Carnavalet Museum, „Pomnik poświęcony potomności ku pamięci niesamowitego szaleństwa 1720 roku” w zbiorach
30. Carnavalet Museum, „Galeria Herkules Hotelu Lambert: Kybele i Ceres” w zbiorach
31. Luwr, zbiory Bernarda Picarta
32. Petit Palais, „Karol I Anglii cécapté à Whitehall” w zbiorach
33. Pałac Wersalski, Portret Wacława IV
34. Pałac wersalski, portret Rogera de Piles
35. Esther Schreuder, Jean-Frédéric Bernard deklarowali, że wszystkie religie są generalnie podobne, ponieważ wyznają te same zasady i dążą do tych samych celów , badanie według zbiorów Rijksmuseum, październik 2012
36. Akademia Królewska, Bernard Picart w zbiorach
37. Art Institute of Chicago, Bernard Picart w zbiorach
38. Muzeum Sztuki Nelson-Atkins, Bernard Picart w zbiorach
39. Getty Research Museum, Bernard Picart w zbiorach
40. Minneapolis Institute of Art, Bernard Picart w zbiorach
41. Cooper-Hewitt, Bernard Picart w zbiorach
42. Biblioteka i Muzeum Morgana, Bernard Picart w zbiorach
43. Muzeum Żydowskie w Nowym Jorku, Bernard Picart w zbiorach
44. Filadelfijskie Muzeum Sztuki, zbiory Bernarda Picarta
45. Muzeum San Francisco De Young, Bernard Picart w zbiorach
46. Narodowa Galeria Sztuki, Bernard Picart w zbiorach
47. National Gallery of Victoria, Bernard Picart w zbiorach
48. Katalog książek w bibliotece ś.p. prezydenta Bernarda de Rieux , Jacques-Marie Barrois, Paryż, 1747
49. Pierre Rémy, Katalog raisonné obrazów, grafik, muszli i innych ciekawostek po śmierci zmarłego Monsieur Dezallier d'Argenville, mistrza rachunków i członka Królewskich Towarzystw Naukowych w Londynie i Montpellier , Didot, Paryż, 1766.
50. Katalog książek w Bibliotece śp. M. le Duc de La Vallière , w Guillaume de Bure, 1783.
51. Katalog książek w bibliotece śp. M. Mirabeau l'Aîné, zastępcy i byłego przewodniczącego Narodowego Zgromadzenia Ustawodawczego , Rozet i Belin, Paryż, 1791.

Załączniki

Bibliografia

• Joseph Thomas, Uniwersalny słownik wymowy biografii i mitologii , JB Lippincott, Filadelfia, 1870.
• Roger Portalis, Ilustratorzy XVIII wieku , D. Morgand i C Fatout, Paryż, 1877.
• Joseph Jacobs i Lucien Wolf, Biblioteca Anglo-Judaïca - Przewodnik bibliograficzny po historii anglo-żydowskiej , Biuro Kroniki Żydowskiej, Londyn, 1888 (artykuł on-line) .
• J. Lewine, Bibliografia sztuki i ilustrowanych książek z XVIII wieku , Sampson Low, Marston & Company, Londyn, 1898.
• Michael Bryan , Słownik malarzy i rytowników, brograficzny i krytyczny , Macmillan, Nowy Jork, 1903.
• Louis Réau, Grawerowanie we Francji w XVIII wieku - Grawerowanie ilustracyjne , Éditions G. van Oest, 1928.
• Ulrich Thieme i Felix Becker , Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart , tom 26, EA Seemann, 1932.
• Émile Dacier, rycina francuska , Larousse, 1944.
• Eugène de Seyn , Grawerzy i malarze dawnej szkoły holenderskiej, flamandzkiej i holenderskiej , Turnhout, 1949.
• Jean Adhémar , Oryginalny rycina z XVIII wieku , Éditions Aimery Somogy, 1963.
• Roseline Bacou i Frits Lugt , Szafka wielkiego amatora: Pierre-Jean Mariette, 1694-1774 , Éditions du Musée du Louvre, Paryż, 1967.
• John Strutt , Bibliograficzny słownik rytowników , Minkoff Reprint, 1972.
• Danièle Prégardien, „Ikonografia ceremonii i zwyczajów Bernarda Picarta”, w Człowiek oświecenia i odkrycie drugiego , tom specjalny nr 3 Studiów o XVIII wieku , Éditions de l'Université libre de Brussels, 1985 .
• Dick Venemans, „Dyskurs o uprzedzeniach niektórych ciekawych grawerowania” Bernarda Picarta , Deliveanit et sculpsit , 1993.
• Irène Nouailhac i Marie-Anne Pirez, we współpracy z France Guenet, Valérie Loth i Hélène Vermorel, Les Picard or Picart , kolekcja Les dictionaries patronymiques pod redakcją Marie-Odile Mergnac, Éditions Archives et Culture, Paryż, 1994.
• Jean Housen, „Bernard Picart, trzy ilustracje do ceremonii i zwyczajów religijnych wszystkich narodów świata, reprezentowane przez postacie narysowane przez B. Picarta, z objaśnieniami historycznymi itp.”, w Picturebookach, zdjęcia książkowe. Ilustracja do książki z lat 1501-1831 w zbiorach Uniwersytetu w Liège (katalog wystawy, Liège, Muzeum Sztuki Walońskiej, 1998), Bruksela, Crédit Communal / Groupe Dexia, 1998, s.  13-16 .
• Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , Gründ, 1999.
• Christophe Henry, „Niewinne oszustwa” Bernarda Picarta czy zemsta „kupca jarmarcznego”, materiały z konferencji międzynarodowej (Université Charles-de-Gaulle-Lille-III, 14-16 grudnia 2000) Teoria sztuki i twórczości artystycznej w Europie Północnej od XVI do początku XVIII wieku , Uniwersytet Charles-de-Gaulle-Lille-III, Villeneuve d'Ascq, 2002.
• Frank Lestringant, Hugenot i dzicy – Ameryka i konflikt kolonialny we Francji w czasie wojen religijnych , Librairie Droz, Genewa, 2004.
• Margaret C. Jacob, Bernard Picart i zwrot ku nowoczesności , De Achttiende Eeuw, 2005 (czytaj online) .
• Paola von Wyss-Giacosa, Religions - Bilder der fühen Aufjlärung - Bernard Picarts Tafeln für die "Obrzędy i zwyczaje religijne wszystkich narodów świata" , Benteli Verlags, Bern, 2006 (prezentacja online) .
• Lynn Hunt, Margaret Jacob i Wijnand Mijnhardt, Bernard Picart i pierwsza globalna wizja religii , Getty Research Museum, 2010 (czytaj online) .
• Samantha Baskind, „Oceniając książkę po okładce – Bernard Picart's Jews and art history”, Journal of modern Jewish Studies , vol.15, Taylor & Francis , 2016 (czytaj online) .
• Margaret Jacob, „Natura radykalizmu religijnego początku XVIII wieku”, Republic of Letters , vol.1, 2017 (czytaj online) .

Powiązane artykuły

• Rytownictwo
• Burin (grawerowanie)

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Hiszpanii
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Biblioteka Narodowa Izraela
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Biblioteka Narodowa Katalonii
  • Biblioteka Narodowa Szwecji
  • Biblioteka Narodowa Australii
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • Biblioteka Narodowa Portugalii
  • Biblioteka Narodowa Grecji
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • AGORHA
  • Narodowa Galeria Finlandii
  • Narodowa Galeria Wiktorii
  • Królewska Akademia Sztuk
  • (pl)  Sztuka w Wielkiej Brytanii
  • (w)  Galeria Sztuki w Auckland
  • (w)  Benezit
  • (pl)  Cooper – Hewitt, Smithsonian Design Museum
  • (w)  ECARTICO
  • (da + en)  Kunstindeks Danmark
  • (W)  Muzeum Sztuki Nelson-Atkins
  • (de + en)  Muzeum Städel
  • (w)  Sztuka Wzajemna
  • (pl)  Narodowa Galeria Sztuki
  • (pl)  Narodowa Galeria Portretu
  • (pl + sv)  Muzeum Narodowe
  • (de)  Österreichische Galerie Belvedere
  • (pl + nl)  RKDartyści
  • (pl)  Smithsonian American Art Museum
  • (w)  Unijna lista nazwisk artystów
• Tabela głównych religii świata , prezentowana i komentowana na stronie Biblioteki Narodowej Francji National