Auteuil (Yvelines)

Miasto jest obsługiwane przez D 11, biegnącą wzdłuż terytorium miasta w jego północnej granicy, oraz przez D 76, zorientowaną z północy na południe w kierunku Montfort-l'Amaury , oddalonego o siedem kilometrów.

W najbliższych pociągów stacji do miasteczka są te Montfort-l'Amaury - Zwykłe na 5  km i Beynes 5,5  km .

Miasto jest obsługiwane przez linię 78 przedsiębiorstwa transportowego Hourtoule i linię 40 zakładu Transdev w Houdan .

Planowanie miasta

Typologia

Auteuil jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Paryża , którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Luki i lokalizacje

Auteville i Hauteville to przysiółki.

Toponimia

Nazwa miasta jest potwierdzone jak w Altogilo z IX th  wieku.

Auteuil , czasami nazywany Auteuil-le-Roi .

Wywodzi się z łacińskiego radykalnego altus „high”, który niewątpliwie istniał również w języku galijskim, ponieważ słowo alt „wysokość” pozostaje w języku irlandzkim i walijskim allt „klif” oraz z galijskiego jalon oznaczającego „oczyszczanie, odkrywanie przestrzeni”, Potwierdza to walijski tyrial „otwarty teren”. Auteuil oznacza „wysoki rozrachunek”.
Musieliśmy sporo wyczyścić w okresie celtyckim, ponieważ nazwy wynikające ze związków z -ialo (n) są legionowe we Francji, a zakończenia są dziś zróżnicowane w zależności od regionu. W Île-de-France te finały są zwykle -eil lub -euil , co wynika z form merowingów i karolińskich oznaczonych -ogilum , -oilum , które zachowują w pamięci samogłoskę -o ( -o-ialo ).

Historia

Heraldyka

	Ramiona Auteuil są ozdobione w następujący sposób: party, do pierwszego Azure z trzema fleur de lys gold, do drugiego Gules do winorośli z piaskowo-owocowymi trzema kawałkami srebra i liśćmi identycznie.

Historyczny

We wsi, podobnie jak w okolicznych miejscowościach, znaleźliśmy ślady narzędzi z epoki ciętego kamienia . Ale co ciekawe, materiał, z którego wykonano te narzędzia, był obcy regionowi, co wskazywałoby na to, że wieś była ośrodkiem wielkości, w pewnym sensie małym przemysłem.

W 1984 roku w Vicq ujawniono ważną nekropolię . Pochodzi z okresu Merowingów . Ziemia Vicq była z pewnością bardziej odpowiednia na pochówki niż Auteuil.

To XIII th century, że Lords nazwie Auteuil. W 1560 roku król François II ustanowił panowanie nad Autheüil. Ten ostatni został kardynałem de Guise, znanym jako kardynał de Lorraine. Wśród następców na czele tej Châtellenie, Raoul Moreau (1583-1609) zwany Monsieur d'Autheüil. To właśnie w jego domu leczono Sully'ego , który został ranny w lasach Thoiry w 1591 roku. Król Henryk IV odwiedziłby go u Monsieur d'Autheüil. La Châtellenie została sprzedana François Brissonnet. Przed drzwiami posesji znajdującej się przed szkołą znajdują się dwa piaskowcowe terminale, na których widnieje wyryty w kamieniu herb. Te kamienie graniczne zostały użyte do wytyczenia granic Châtellenie.

W 1790 roku Zgromadzenie Narodowe utworzyło departamenty francuskie i zlikwidowało parafie. Auteuil-le-Roi była częścią departamentu Seine-et-Oise .

Przed rewolucją parafie były zarządzane przez rady fabryczne. Podczas rewolucji parafie zostały podzielone na kanton.

Auteuil-le-Roi należała do kantonu Garancières z Autouillet , Orgerus , Béhoust , Flexanville , Boissy-sans-Avoir , Thoiry , Villiers-le-Mahieu , Goupillières i Millemont . Każda wieś była reprezentowana przez wójta. W przypadku Auteuil-le-Roi był to pan Arthus. Narady nie odbywają się w Auteuil. W 1812 r. Napoleon I jako pierwszy przywrócił gminy z burmistrzem i radnymi wyznaczonymi przez prefekta.

Polityka i administracja

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r.

W 2018 roku miasto liczyło 969 mieszkańców, co oznacza wzrost o 8,51% w porównaniu do 2013 roku ( Yvelines  : + 1,62%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Struktura wiekowa

Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (16,2%) jest rzeczywiście niższy od wskaźnika krajowego (21,6%) i wydziałowego (17,5%). W przeciwieństwie do rozkładów krajowych i resortowych, populacja mężczyzn w gminie jest większa niż populacja kobiet (50,8% wobec 48,4% na poziomie krajowym i 48,8% na poziomie departamentów).

Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:

• 50,8% mężczyzn (0-14 lat = 20,5%, 15-29 lat = 18,1%, 30-44 lata = 20,5%, 45-59 lat = 25,6%, powyżej 60 lat = 15,3%);
• 49,2% kobiet (od 0 do 14 lat = 19,2%, od 15 do 29 lat = 15,4%, od 30 do 44 lat = 24,1%, od 45 do 59 lat = 24,3%, powyżej 60 lat = 17,1%).

Gospodarka

• W 1898 r. W fabryce płytek ręcznych zatrudnionych było kilku pracowników.
• Rolnictwo (uprawy wielkokwiatowe).

Edukacja

W mieście działa publiczna szkoła podstawowa (Sully).

Sporty

Miejsca i zabytki

• Kościół Sainte-Éparche.
• Chapelle Saint-Santin ( XVI th  century ).
• Międzygminny ratusz Auteuil-Autouillet.

Świąteczne zajęcia

Aż do końca XIX th  century , 22 stycznia, dzień Saint Vincent (patrona winiarzy), Msza została odprawiona w dziesięciu. Tam dokonano darowizny winorośli , a następnie pobłogosławiono korony bułeczek, a następnie podzielono je między winiarzy podczas bankietu przygotowanego ogólnie u handlarza winem. Każdego roku, zgodnie ze starym zwyczajem, inny winiarz musiał „ błogosławić chleb  ”, zabierał do domu dużą część brioszki, często nadziewanej rodzynkami, przechowywał ją do następnego roku i był odpowiedzialny za dostarczenie nowe bułeczki do swoich kolegów.

Winnica

Terytorium Auteuil-le-Roi miało przed 1900 rokiem wiele winorośli. W starym reżimie powierzchnia winnicy wynosiła 72  hektary. Auteuil-le-Roi dostarczył wino czerwone, a przede wszystkim słynne białe wino. W 1890 r. Było 50  hektarów winorośli,  w 1940 pozostało ponad 35 hektarów.

W messiers (stróże zbiorów) szczególnie czuwało nad „ścieżki wołu” podjętej przez Normanów dzieje z ich stad bydła na rynek w Poissy , później w La Villette , że bydło koparki często rozpraszania w winorośli. Winorośl posadzono na miejscowościach nadal istniejących w obecnym rejestrze gruntów. Przed epidemią filoksery, która zdziesiątkowała roślin w końcu XIX th wieku, winnic Île-de-France był największy, obejmujący 44.000  hektarów. Pierwsze choroby są zgłaszane do XIX th century pleśń o 1852, pleśń 1880. ciężka zima w 1879 roku i filoksera zniszczyła pozostałe pnącza. Rozwój kolei umożliwiającej przybycie wina z Południa nie sprzyjał kontynuacji kultury. Yvelines utrzymywały kilka winnic, są one zasadniczo „wolnymi winnicami” bez powołania gospodarczego i dlatego nie spełniają przepisów.

W 1930 roku w Auteuil-le-Roi nadal istniały dwie stałe prasy pochodzące z Ancien Régime . W mieście wciąż znajduje się mała winnica o anegdotycznej wielkości i wydajności, na skraju lasu Thoiry na północy.

Osobowości związane z gminą

Zobacz też

Bibliografia

• Mathieu R., Notatka o winnicach Auteuil-le-Roi, 1923.

• Victor R. Belot , Coutumes et folklores en Yvelines, przedmowa Paul-Louis Tenaillon , przewodniczący rady generalnej Yvelines od 1977 do 1994, emerytowany członek Academy of Moral Sciences, Letters and Arts of Versailles , Librairie Guénégaud, 1977 (FRBNF 34588328), strona 57.

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Yvelines

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Urzędu Miasta
• Auteuil na stronie internetowej INSEE

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Zgodnie z podziałem na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
2. Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp: 4 kwietnia 2021 ) .
2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
3. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp: 4 kwietnia 2021 ) .
4. „  Lista gmin tworzących obszar przyciągania Paryża  ” , na stronie insee.fr (przeglądano 4 kwietnia 2021 r . ) .
5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
6. genealogiczne Circle of Versailles oraz Yvelines Yvelines krajobrazy pod koniec XVIII -tego wieku: map Bertier de Sauvigny , regionalnych archiwach Yvelines1996.
7. Ernest Nègre, Toponimia ogólna Francji - strona 182.
8. Marianne Mulon , Nazwy miejscowości Île-de-France , Bonneton , Paryż, 1997 ( ISBN  2862532207 ) .
9. Historia miasta na oficjalnej stronie internetowej .
10. Wyniki wyborów samorządowych w marcu 2008 r. Na oficjalnej stronie prefektury Yvelines .
11. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
12. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
13. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
14. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
15. „  Ewolucja i struktura populacji w Auteuil w 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądano 28 kwietnia 2011 r . ) .
16. „  Wyniki spisu ludności Yvelines w 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądano 28 kwietnia 2011 r . ) .
17. Victor R. Belot , Coutumes et folklores en Yvelines, Przedmowa Paula-Louisa Tenaillona , Przewodniczącego Rady Generalnej Yvelines od 1977 do 1994, emerytowanego członka Akademii Nauk Moralnych, Literatury i Sztuki Wersalu , Librairie Guénégaud, 1977 ( FRBNF 34588328), strona 74
18. Oficjalna strona inspektoratu akademickiego Yvelines .
19. Victor R. Belot , Coutumes et folklores en Yvelines, Przedmowa Paula-Louisa Tenaillona , Przewodniczącego Rady Generalnej Yvelines od 1977 do 1994, emerytowanego członka Akademii Nauk Moralnych, Literatury i Sztuki Wersalu , Librairie Guénégaud, 1977 ( FRBNF 34588328), strona 57
20. Victor R. Belot , Coutumes et folklores en Yvelines, Przedmowa Paula-Louisa Tenaillona , Przewodniczącego Rady Generalnej Yvelines od 1977 do 1994, emerytowanego członka Akademii Nauk Moralnych, Literatury i Sztuki Wersalu , Librairie Guénégaud, 1977 ( FRBNF 34588328), strona 59
21. Messier to termin odnoszący się do wiejskiego świata minionych lat. Pochodzi z łacińskiego messis , oznaczającego żniwa. Messier to termin odnoszący się do wiejskiego świata z przeszłości. Pochodzi z łacińskiego messis, oznaczającego żniwa.
22. W 1822 r. Rada miejska Poissy dokonała znacznych ulepszeń na rynku bydła. Ten ostatni wyposażył w pawilon darowizn, w którym pobierano podatki od sprzedawanych zwierząt, halę dla cieląt, budynek kasy fiskalnej, dwa parki (dla owiec i wołów) oraz rzeźnię.
23. W 1867 roku, na rynku bydła Poissy, który utrzymywał przez wieki gospodarkę miasta, usunięto i przeniesiono do nowego rynku otwartego Villette w Paryżu dnia 1 st października 1867 r.
24. Victor R. Belot , Coutumes et folklores en Yvelines, Przedmowa Paula-Louisa Tenaillona , Przewodniczącego Rady Generalnej Yvelines od 1977 do 1994, emerytowanego członka Akademii Nauk Moralnych, Literatury i Sztuki Wersalu , Librairie Guénégaud, 1977 ( FRBNF 34588328), strona 61
25. Victor R. Belot , Coutumes et folklores en Yvelines, Przedmowa Paula-Louisa Tenaillona , Przewodniczącego Rady Generalnej Yvelines od 1977 do 1994, emerytowanego członka Akademii Nauk Moralnych, Literatury i Sztuki Wersalu , Librairie Guénégaud, 1977 ( FRBNF 34588328), strona 64
26. Yvelines. 262 gminy , Éditions Delattre,2009, s.  18.