Miałbym idernes

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Miałbym idernes
Miałbym idernes
Krajobraz w okolicach wsi Aurions-Idernes
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Pau
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin północno-wschodniej Béarn
Mandat burmistrza
 Benoît Monplaisir
2020 -2026
Kod pocztowy 64350
Wspólny kod 64079
Demografia
Miły Miałby?
Ludność
miejska 		103  mieszk. (2018 stagnacja w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 16  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°32′20″ północ, 0°08 014″ zachód′
Wysokość Min. Maks. 136  m
284  m²
Powierzchnia 6,32  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Terres des Luys i Coteaux du Vic-Bilh
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Miałbym idernes
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Miałbym idernes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Miałbym idernes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Miałbym idernes

Aurions-Idernes (w Béarnese Aurions-Idèrnas lub Aurioûs-Idèrnes ) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Gentile jest Aurionais .

Geografia

Sytuacja

Aurions-Idernes to gmina Vic-Bilh , położona na północny wschód od departamentu i Pau .

Dostęp

Jest obsługiwany przez drogi departamentalne 205 i 219.

Hydrografia

Tereny miasta, położone w zlewni rzeki Adour , są nawadniane przez Larcis , dopływ Léez , oraz przez jej dopływy strumienie Libet i Barsious.

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Aurions-Idernes
Mont-Disse
Cadillon Miałbym idernes Posypka
Arricau-Bordes Semeacq- Blachon Crouseille
(powyżej 100 m)

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,1  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,5 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7,1 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,4  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1044  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,4 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,8 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego, „Mont-Disse” w miejscowości Mont-Dissego , oddana do użytku w 1971 roku, a które znajduje się 2  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,7  ° C oraz wysokość opadów 979,8  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein” w miejscowości Uzein , która została oddana do użytku w 1921 r. i na 28  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w okresie 1971-2000, przy 13,4  °C C w latach 1981-2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Aurions-Idernes jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, co znajduje odzwierciedlenie w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (85,7% w 2018 r.), co stanowi wzrost w porównaniu z 1990 r. (83,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (37%), niejednorodne użytki rolne (31,9%), uprawy trwałe (16,8%), lasy (14,3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejsce Byłoby pojawia się w formach Ryons (1227 rekordy Bordeaux ), Aurios (1385 dokument spisu z Béarn) Riontz (1538 reformacja Bearn), Aurious na mapie Cassini (koniec XVIII th  century) i Aurious (1801, Biuletyn Prawa ).

Nazwy miejscowości Idernes pojawia się w formach Ydernes (1385 dokumentów spis Béarn) Ydernas (1540, reformacja Béarn) i Idernes na mapie Cassini (koniec XVIII th  wieku.

Michel Grosclaude wskazuje, że Aurions pochodzi od łacińskiego imienia Aurius powiększonego o przyrostek -onis, aby dać „domena Auriusa”. Z drugiej strony pochodzenie toponimicznego Idernes pozostaje niejasne. Jego nazwa Béarn to Aurions-Idèrnas lub Aurioûs-Idèrnes .

L ' Abbat i Les Barsious są wymienione w Béarn-Pays Basque topograficzne Słownik 1863 i wyznaczonych wrzosowisk .

Cailhabet to stary dom wiejski cytowany w słowniku z 1863 roku.

Castéra była odstępstwem od Aurions-Idernes, wspomnianego w słowniku topograficznym z 1863 roku, podobnie jak Tapiotes .

Toponim Disse , dawna osada gmin Aurions-Idernes i Mont , występuje w formach Düsse (1487, rejestr zakładów Béarn), Dissa i Dyssa (odpowiednio 1538 i 1546, reforma Béarn).

L' Enclos to dawna osada miasta, wzmiankowana w 1863 roku.

Serramone był lennem gminy, wasalem wicehrabstwa Béarn. Wzmiankowana jest w 1538 ( Serramona ) i 1675 (Sarramonne) w zbiorach reformacji Béarn, następnie w 1780 ( Sarramoune ) w norze Aurionów.

Historia

Paul Raymond zauważa, że w 1385 roku, Aurions i Idernes zależała od Baliwatem od Lembeye i miał jedenaście i trzy pożary odpowiednio .

Idernes połączyło się z Aurionem w 1844 r. W 1846 r. do kantonu Lembeye przyłączono miasto, dotychczas należące do kantonu Garlin .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1995 2008 André Lagrave    
2008 2020 Nadine Oulie DVG Bez zadodu
2020 W trakcie Benoit Monplaisir DVG  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Międzywspólnotowość

Aurions-Idernes jest częścią pięciu struktur międzygminnych:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 103 mieszkańców, w stagnacji w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
204 239 251 205 275 302 432 451 407
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
406 391 343 331 306 286 284 262 273
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
236 223 228 191 201 191 189 175 175
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
169 174 144 157 141 117 114 113 104
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
104 103 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

W latach 1793-1836 wskazana populacja odzwierciedla jedynie populację Aurionów, wciąż odseparowanych od Idernes, których populacja w tym samym okresie została opisana poniżej.

Ewolucja populacji
1793 1800 1806 1821 1831 1836
107 102 122 107 114 119
(Źródła: Cassini)

Gospodarka

Miasto jest częścią obszarów kontrolowanej nazwy pochodzenia (AOC) madiran , pacherenc-du-vic-bilh i béarn .

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Ufortyfikowane grupy w miejscach zwanych Barsious i Tétour d'Aurions świadczą o średniowiecznej historii wioski.

Dziedzictwo religijne

Kościół św Piotra, z których część została sklasyfikowana przez zabytków w Aurions, gdy część XII -tego  wieku. Znajdują się w nim meble (ambona, ołtarz, tabernakulum, ołtarz i progi oraz cały ołtarz główny), litografia, obraz i przedmioty (obrusy chórowe i świeczniki ołtarzowe) zarejestrowane w Inwentarzu Generalnym dziedzictwa kulturowego .

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Edukacja

W mieście działa przedszkole.

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Gentilé na habitants.fr
  2. Ogłoszenie o sandaczach na Aurions-Idernes, skonsultowano 15.12.08
  3. Paul Raymond , Słownik topograficzny Kraju Basków Béarn
  4. „  obronny kompleks miejscu zwanym Barsious  ” , wypowiedzenia n °  IA00026453, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  5. Géoportail - IGN , „  Géoportail  ” (dostęp 30 lipca 2012 r . ) .
  6. „  obronny kompleks miejscowości Le Tétour  ” , zawiadomienie n o  IA00026452, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  7. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  8. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  9. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  10. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  11. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  12. „  Station Météo-France Mont-Disse - metadata  ” , na datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 )
  13. „  Orthodromy between Aurions-Idernes and Mont-Disse  ” , na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  14. „  Stacja Météo-France Mont-Disse – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w Mont-Disse ) .
  15. „  Orthodromy between Aurions-Idernes and Uzein  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  16. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  17. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  18. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  19. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  21. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  22. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  23. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  24. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  25. Wyciąg z rejestrów z Bordeaux , opublikowany w Histoire de Béarn przez Pierre'a de Marca
  26. Censier de Béarn , Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques, rękopis z 1385 r....
  27. Odręcznie z XVI, XX  wieku XVIII p  wieku - Departmental Archives Pirenejskich Atlantyckie
  28. Michel Grosclaude ( pref.  Pierre Bec ), słownik toponimiczny gmin Béarn , Pau, Escòla Gaston Febus,Luty 1991, 416  pkt. ( ISBN  9782350680057 , informacja BNF n O  FRBNF35515059 )...
  29. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  30. Ostau Bearnes, „  Toponimy miast Béarn w pisowni konwencjonalnej  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  31. Institut Béarnais et Gascon, „  Toponimia gmin Béarn według współczesnej pisowni  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  32. rękopis XV p i XVI p  wieku - Departamentalnych Archives pirenejski Atlantyckie
  33. Rękopis XVIII th  century - departamentów Archiwa Pireneje Atlantyckie
  34. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 25 maja 2014 r . ) .
  35. Organizacja spisu na insee.fr .
  36. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  37. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  38. Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy , „  Notice communale: Idernes  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (dostęp 25 czerwca 2021 ) .
  39. "  The Church of Saint-Pierre  " , zawiadomienie n o  IA00026451, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  40. "  The Church of Saint-Pierre - Część sklasyfikowane  " , zawiadomienie n o  PA00084326, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  41. "  Ambona z kościoła Saint-Pierre  " , uprzedzenia n o  IM64002139, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  42. "  ołtarz kościoła Saint-Pierre  " , uprzedzenia n o  IM64002135, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  43. "  Tabernakulum kościoła Saint-Pierre  " , uprzedzenia n o  IM64002134, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  44. „  Ołtarz i etapy kościoła Saint-Pierre  ” , uprzedzenia n O  IM64002138, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  45. „  Kroki ołtarz z kościoła Saint-Pierre  ” , zawiadomienie n O  IM64002133, bazowe Palissy , francuski Ministerstwo Kultury .
  46. „  Cały ołtarz główny kościoła Saint-Pierre  ” , uprzedzenia n °  IM64002132, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  47. „  Ołtarz kościoła Saint-Pierre  ” , uprzedzenia n o  IM64002131, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  48. "  litografii kościoła Saint-Pierre  " , uprzedzenia n o  IM64002141, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  49. "  malowanie kościoła Saint-Pierre  " , zawiadomienie n o  IM64002136, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  50. „  Chór zamykania wstęg kościele Świętego Piotra  ” , instrukcja n ö  IM64002140, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  51. „  Świeczniki z kościoła Saint-Pierre  ” , wypowiedzenia n °  M64002137, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne