Anabaptism jest częstym Christian , który opowiada chrzest wierzącego , dobrowolne i świadome. Słowo to pochodzi od kościelnej greki ἀνά βαπτίζειν / aná baptízein, co oznacza „ponownie chrzcić”. Myśl ta jest istotnym punktem radykalnej reformacji , ale występuje także wśród Walensów , w Bogomiles i paulicjan , jak również zgromadzenie apostolskie chrześcijan w Salonikach w XVI E wieku . Sami anabaptyści uważają się za wywodzących się bezpośrednio z wczesnego Kościoła , nigdy nie zjednoczeni z Kościołem katolickim .
Termin był również historycznie sensie politycznym, ponieważ ten ruch przeciwny władzy politycznej i religijnej w miejscu w Nadrenii ( bunt Münster ) oraz w kantonie Berno w XVI -tego wieku. Jednak większość anabaptystów nie poszła za agresywnym rodzeństwem i dziś są jedną z niewielu grup religijnych, w których zawsze opowiadano się o niestosowaniu przemocy , ale także o nie stawianiu oporu w imię miłości Boga i faktu, że Jego królestwo nie jest z tego świata. Wolter i Tołstoj często cytują je w swoich pracach. Tołstoj posunie się tak daleko, że w dużej mierze przyjmie ich zasady i zasady kwakrów , chociaż pod koniec osobistej podróży.
Niektóre nurty ewangeliczne również twierdzą, że mają dziedzictwo anabaptystyczne, zwłaszcza ze względu na ich poparcie dla chrztu wierzących .
W Ewangelii Marka 16: 15-16 ostatnie słowa Jezusa brzmią : „Przejdźcie przez cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; ale kto nie uwierzy, będzie potępiony” . W Dziejach Apostolskich 2:38 Piotr mówi: „Pokutujcie, a każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie waszych grzechów; a otrzymasz dar Ducha Świętego” . Dla anabaptystów fragmenty te wyraźnie pokazują, że chrzest dotyczy wierzących i następuje po pokucie i pouczeniach.
Według Mt 3,13-16 Jezus udał się nad Jordan do Jana Chrzciciela , aby go ochrzcić. Gdy tylko został ochrzczony, Jezus wyszedł z wody. A według Łukasza 3.23 miał trzydzieści lat.
W Dziejach Apostolskich 8:10 i 12 jest powiedziane: „Cała ludność, od najmniejszego do największego (dzieci i dorośli), zwracała na niego wielką uwagę. Ale kiedy uwierzyli Filipowi, który głosił im Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym io Jezusie Chrystusie, zostali ochrzczeni, zarówno mężczyźni, jak i kobiety” .
Niektórzy reformatorzy z XVI -tego wieku, inspirowane przez tych fragmentów nie mają wartości podane w chrzcie nałożonej na małe dzieci. Wierzą, że sakrament ten należy przyjmować tylko z pełną znajomością faktów. Tak więc ci, którzy zostali ochrzczeni przed wiekiem rozumu, zostali ochrzczeni ponownie. Uważając się za potomków wczesnego Kościoła , anabaptyści nigdy nie praktykowali chrztu niemowląt i zmienili nazwy wszystkich wcześniej ochrzczonych katolików i protestantów, którzy do nich dołączyli (w tym Menno Simons ).
W przeciwieństwie do wczesnych anabaptystów , paulicjan , Bogomiles , Walensów i albigensów , które są traktowane oddzielnie w innych artykułach, ten artykuł skupia się na współczesnej Anabaptism, to znaczy ruch, który zaobserwowano zwłaszcza w dolinie Renu i którego mamy znacznie więcej informacji niż poprzednie grupy w tym samym rodowodzie religijnym, których pisma zostały prawie całkowicie zniszczone przez czas i okrutne prześladowania, ale które można znaleźć w Zwierciadle Męczenników .
Ruch pochodzi w dniu 21 stycznia 1525 roku, kiedy Conrad Grebel zebrał grupę wierzących przeciwieństwie do chrztu niemowląt w domu Feliks Manz w Zollikon , Szwajcarii , a wykonała wierzącego pierwszy chrzest . Ta data jest uważana przez niektórych za datę założenia współczesnego anabaptyzmu, podczas gdy inni anabaptyści utrzymują, że nigdy nie została ona przywrócona i że jest jedynie kontynuacją prymitywnych grup anabaptystów wspomnianych powyżej.
Schleitheim Spowiedź została opublikowana w 1527 roku przez szwajcarskiego braci grupy anabaptystów, w tym Michael Sattler w Schleitheim . Zgodnie z tym wyznaniem anabaptyzm ilustruje siedem cech teologii:
W rzeczywistości małe wspólnoty wierzących zbierają się w klasztorach , najczęściej konspiracyjnych, aby czytać Biblię . Szefami wspólnot są ludzie świeccy, pełniący służbę w cywilnych ubraniach. Dyscyplina jest ważna dla zachowania czystości etycznej i doktrynalnej.
Postęp anabaptyzmu w Europie Środkowej jest prawdziwym problemem dla katolickich lub protestanckich autorytetów religijnych, ponieważ zachęca ludzi, aby nie chrzcić swoich dzieci przed ich świadomością, co grozi pozbawieniem ich zbawienia, zgodnie z tradycyjną doktryną katolicką lub protestancką . Ponadto na poziomie polityczno-religijnym anabaptyści odmawiają podporządkowania religii księciu. Nie wstępują do wojska.
Społeczeństwa anabaptystyczne są głównie miejskie i pacyfistyczne. W obliczu sprzeciwu wywołanego brakiem chrztu wśród innych chrześcijan anabaptyści przenieśli się na wieś. W latach 1525-1529 w Zurychu działało 29 towarzystw anabaptystycznych, a 10 w Schaffhausen . Około 1630 r. szacowano ich liczebność na 4000 . Anabaptyści byli bardzo brutalnie prześladowani w miastach Zurychu i Berna , niektórzy wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych i stworzyli ruch Amiszów nazwany na cześć anabaptystycznego kaznodziei Jacoba Ammana. Inni znajdują schronienie na wyżynach Jury .
Termin „anabaptysta” pochodzi od przeciwników tej szkoły myślenia. Rzeczywiście, prozelici zostali ochrzczeni po wyznaniu wiary, kiedy zostali już ochrzczeni przez inne Kościoły, stąd nazwa „anabaptyści” lub „rebaptyści”, ponieważ nie uznawali wartości chrztu udzielanego niemowlętom.
Termin „anabaptysta” łączy różne wspólnoty, które czasami nie mają ze sobą nic wspólnego. Heinrich Bullinger , następca Zwingliego w Zurychu , sporządził typologię anabaptystów, w której występuje około dziesięciu wspólnot:
Muntzeryzm nie reprezentuje anabaptyzmu, ale opiera się na tej idei, aby rozwinąć bardziej zaawansowane podejście do przygotowania eschatologicznego panowania Chrystusa .
W 1521 r. Thomas Müntzer , ówczesny pastor luterański , zerwał z Lutrem, gdy ten mieszkał w Pradze . Wraz z Nicholasem Storchem głosił idee anabaptystyczne w Czechach i na Śląsku , opowiadając się jednocześnie za bardziej radykalną reformą instytucji społecznych. Idee Müntzera i Storcha kwestionowały prywatną własność ziemi, co spotkało się z wielkim powodzeniem wśród chłopów. Müntzer marzy o założeniu w rodzaju „ anarcho - komunistycznym teokracja ” w Niemczech . Został wzięty do niewoli podczas ucieczki z wojska i stracony. Wojny niemieckich chłopów czy „wojna z żebraków”, zmarł w 1525 roku, utopione we krwi.
Jednak anabaptyzm nie jest martwy. Marzenie pielęgnowane przez Müntzera pozostaje w sercach niektórych. W ten sposób Jan Matthijs i Jean de Leyde przewodzą powstaniu mającemu na celu ustanowienie teokracji w mieście Münster . Sprzymierzona armia książąt szybko oblega zbuntowane miasto. Oblężeni, fanatyzowani własnym oporem, puszczali wodze wyobraźni religijnej: na przykład Jean de Leyde, podobnie jak David Joris (inny pacyfista przywódca anabaptystów), posunął się nawet do ogłoszenia się następcą Dawida i, jak ten król, jednoczy się z kilkoma kobietami.
Kiedy w 1535 roku , po roku oblężenia i zaciętego oporu, miasto zostało zdobyte szturmem, Jean de Leyde i jego porucznicy zginęli w torturach. Tak zwani „zdobywcy” anabaptystów są tropieni i ścigani w całych Niemczech i aż do Szwajcarii . Ci z nich, którzy przed nią uciekają, kierują się do tzw. „pokojowych” anabaptystów, komunii ściśle religijnej, kładącej nacisk na chrzest dorosłych i osobistą inspirację w interpretacji Biblii .
W powieści L'oeuvre au noir , Marguerite Yourcenar poświęcił jeden z rozdziałów ( „Śmierć w Münster”) do oblężenia miasta przez wojska anabaptystycznego katolickich i luterańskich Zjednoczonych.
W reakcji na przemoc uczniów Thomasa Müntzera , a w szczególności na atak kilkuset z nich na klasztor Oldeklooster we Fryzji we Fryzji.Kwiecień 1535Fryzyjski ksiądz Menno Simons , bliski anabaptystom, napisał broszurę przeciwko władcom z Münster i ich planom brutalnej teokracji, zatytułowaną Le Blasphème Jana van Leydena . WStyczeń 1536, porzucił funkcje kościelne, aby dołączyć do wiernych anabaptystów, którzy pozostali na rzecz niestosowania przemocy. Sformalizował i nauczał ruch w Holandii w 1539 roku, publikując Foundation of Christian Doctrine, książkę teologiczną o wierzeniach i praktykach anabaptystów.
Chrzest jest chrześcijańska denominacja ewangelicki po alarmie zainicjowanej przez angielskiego duchownego John Smyth w Holandii w 1609 roku Thomas Helwys założył pierwszy kościół ogólne Chrzciciela Anglii do Spitalfields , na wschód od Londynu w 1612 roku . Ruch ten charakteryzuje się znaczeniem przywiązywanym do Biblii , nowonarodzenia , chrztu wierzącego jako dobrowolnego świadectwa, ducha misyjnego , moralnego zaangażowania w życie, jak również przez lokalną autonomię Kościołów, oddzielenie kościoła i państwo, a ostatecznie autorytet kongregacji ( kongregacjonalista ). W 2010 roku chrzest miałby 100 milionów wierzących. Część z nich jest zjednoczona w Baptist World Alliance .
Wśród pierwotnych grup anabaptystycznych, wciąż obecnych, znajdujemy głównie menonitów , amiszów czy huterytów .
Anabaptyzm ma być kontynuacją wiary apostolskiej, a nie nowym ruchem religijnym. Według nich, anabaptystów byłoby zatem tych, którzy pozostali wierni biblijnych nauk i którzy zostali wezwani przez niektóre inne nazwy we Francji, takich jak Walensów lub albigensów lub nawet Bogomiles na Bałkanach.
Kwestionowanie chrztu niemowląt lub pedobaptyzmu jest stałym odzwierciedleniem kościołów protestanckich w Europie . Lata pięćdziesiąte i siedemdziesiąte przyniosły rozwój ruchu mającego na celu przesunięcie chrztu do wieku pełnej świadomości.