Alignan-du-Vent

Ten artykuł jest szkicem dla miasta w Hérault .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Alignan-du-Vent
Alignan-du-Vent
Krzyż
Herb Alignan-du-Vent
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Herault
Miasto Béziers
Międzywspólnotowość Społeczność aglomeracyjna Béziers Méditerranée
Mandat burmistrza
 Christophe Pastor
2020 -2026
Kod pocztowy 34290
Wspólny kod 34009
Demografia
Miły Alignanais
Ludność
miejska 		1745  mieszk. (2018 wzrost o 5,63% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 101  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 28 ′ 14 ″ północ, 3 ° 20 ′ 33 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 32  m
120  m²
Powierzchnia 17,3  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Béziers
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Pezenas
Ustawodawczy Siódmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Alignan-du-Vent
Geolokalizacja na mapie: Hérault
Zobacz na mapie topograficznej Hérault Lokalizator miasta 14.svg Alignan-du-Vent
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Alignan-du-Vent
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Alignan-du-Vent
Znajomości
Stronie internetowej ville-alignan-du-vent.fr

Alignan-du-Vent jest francuski gmina znajduje się w dziale z Hérault , w regionie Occitan . Jej mieszkańcy nazywani są Alignanais.

Geografia

Alignan-du-Vent znajduje się w samym sercu langwedockiej winnicy, około dwudziestu kilometrów od Morza Śródziemnego , 7,3  km od Pézenas , 22  km od Béziers i Agde .

Gminy przygraniczne

Przygraniczne gminy Alignan-du-Vent
(Odległości: w linii prostej / drogą)
Roujan (4,82 / 5,38  km )
Margon (3,46 / 3,81  km )
Pouzolles (5,33 / 6,56  km ) 		Neffiès
(7,21 / 8,98  km ) 		Caux (4,75 / 7,52  km )
Nizas (7,20 / 11,54  km )
Lézignan-la-Cèbe (8,22 / 11,54  km )
Magalas
(9,69 / 11,96  km ) 		Alignan-du-Vent Aumes
(9,93 / 12,90  km )
Puissalicon (8,70 / 11,13  km )
Abeilhan (4,49 / 5,06  km )
Serwiański (5,93 / 7,14  km ) 		Portiragnes
(18,50 / 26,25  km ) 		Pézenas (6,58 / 7,24  km )
Tourbes (4,14 / 5,27  km )
Valros (5,88 / 6,91  km )

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 14,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,6 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 12,4 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 16,1  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 651  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 5,9 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 2,6 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „szczery klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku gmina wyłania się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Pezenas-Peats” w gminie Tourbes zlecenie w 1993et który wynosi 4  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia temperatura roczna suma opadów wynosi 14,9  ° C i ilość opadów w latach 1981-2010 wynosi 631,5  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Sete”, w miejscowości Sète , uruchomionej w 1949 r. i oddalonej o 30  km , średnia roczna temperatura zmienia się od 15  °C w latach 1971-2000 do 15,4  °C w latach 1981-2010, następnie w 15,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Alignan-du-Vent jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Béziers , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 53 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (95,2% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (95,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (95,2%), tereny zurbanizowane (4,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwę miejscowości potwierdzają formy Sicarsi: Alinian w 1060 i 1108, Alinia w 1127, Alignano w 1153, Aliniana w 1183, Allinha del Ven w 1425, Linhanum Venti w 1518, następnie Alignan du Vent w 1571.

Majątek galijsko-rzymski: łac. gentilice Alinnius + przyrostek -anum .

Dodanie „wiatru” pozwala mu odróżnić się od wioski Lignan-sur-Orb i przypuszczać, że istnieje wiatrak, który dał nazwę wzniesieniu położonemu na północ od wioski: Puech Aligné . Mieszkańcy Alignan-du-Vent nazywaliśmy także „źle uczesanymi” .

W ramach Ancien Regime, Alignan-du-Vent został również zidentyfikowany w wariancie Alignant w 1709 roku.

Alinhan del Vent w Occitan .

Historia

neolityczny

Alignan-du-Vent to miasto położone w neolitycznym regionie rozpoznawanym przez miejsca Vautes (niedaleko Montpellier ) lub Saint-Jean.

Okres rzymski

Miasto narodziło się w okresie rzymskim. Poza toponimicznym pochodzeniem, z pewnością niepewnym, ale tradycyjnie zachowanym, aby wyjaśnić narodziny wsi. Istnieje wiele stanowisk archeologicznych pochodzących z czasów rzymskich (Camp Nègre, La Prade, Le Travers, Grauzan i Saint Jean). W miejscu zwanym Camp Nègre znaleziono słynną „urnę” Alignana, obecnie zagubioną. Ostatnie badania przeprowadzone przez Ghislaina Bagana ujawniły monety rzymskie, a także fragment brzytwy z brązu typu unikalnego dla południowej Galii (meble przechowywane w Maison du Patrimoine de Montagnac ).

Średniowiecze

W okresie średniowiecza wokół castrum gromadzili się mieszkańcy , pod zwierzchnictwem panów serwiańskich . Wieś rozwija się powoli, z budową fortyfikacji według schematu okrężnego , z Wieżą Wizygocką w centrum. Wieś szybko zyskała kościół w stylu romańskim.

Heraldyka

Herb miasta fr Alignan-du-Vent (Hérault) .svg

Herb Alignan-du-Vent ozdobiony jest następująco:
„  Albo z brylantową parą srebra i gule  ” .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1983 2001 Maurice Maille    
Marzec 2001 marzec 2020 Regis Vidal DVG Emerytowana służba cywilna
marzec 2020 W toku
(stan na 29 czerwca 2020 r.) 		Christophe Pastor   Przedsiębiorca
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1745 mieszkańców, co stanowi wzrost o 5,63% w porównaniu do 2013 r. ( Hérault  : + 6,12%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
758 782 808 1006 1129 1,162 1154 1,097 1109
Ewolucja populacji   [  modyfikuj  ] , następujące (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1159 1 239 1198 1205 1213 1181 1,139 1 238 1284
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1,363 1,377 1,369 1456 1,323 1350 1317 1 238 1102
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
1,084 1,039 912 1,022 1 110 1134 1264 1518 1,682
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1,745 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r. Archiwa departamentalne Hérault za 1901) Histogram rozwoju demograficznego

Dziedzictwo i kultura lokalna

Architektura

XI th  century XII th  century Renaissance XVII th  wieku XIX th  century XX th  century

Kultura

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Odległości: Caux , Nizas , lézignan-la-cèbe , AUMES , Pézenas , Tourbes , valros , Portiragnes , Servian , Abeilhan , Puissalicon , Magalas , Pouzolles , Margon , Roujan i Neffiès , opublikowane na stronie fr.distance.to ( skonsultowałem się z31 lipca 2020 r.).
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 20 czerwca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 20 czerwca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 października 2020 )
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 20 czerwca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Pezenas-Tourbes – metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 20 czerwca 2021 )
  8. „  Orthodromy between Alignan-du-Vent and Tourbes  ” , na fr.distance.to (dostęp 20 czerwca 2021 ) .
  9. „  Météo-France Stacja Pezenas-Tourbes – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w pezenas-tourbes ) .
  10. „  Orthodromy between Alignan-du-Vent and Sète  ” , na fr.distance.to (dostęp 20 czerwca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Sete-Normals na okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 20 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Sete - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 20 czerwca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Sete - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 20 czerwca 2021 )
  14. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  20. Ernest Nègre - 1990 toponimii Generalny Francji - tom 1 - strona 599.
  21. Monique Clavel - 1970 - Beźiers i ich terytorium w starożytności - Tom 112 - Strona 353.
  22. Historia Béziers - niektóre toponimy i pochodzenie okolicznych wiosek.
  23. Frank R. Hamlin i opat André Cabrol, Nazwy miejscowości departamentu Hérault: Słownik topograficzny i etymologiczny ,1983, 415  pkt. ( ISBN  2-904624-00-7 , czytaj online ) , s.  97
  24. Vincent Garmendia - 2016 - De Madrid al cielo: słownik wyrażeń hiszpańskich z toponimem i ich francuskim odpowiednikiem - strona 238 - ( ISBN  2753904022 ) .
  25. Wyniki wyborów samorządowych i gminnych w Hérault , opublikowane w dniu29 czerwca 2020 r.na stronie internetowej rady departamentu Hérault (konsultacja31 sierpnia 2020 r.).
  26. Christophe Pastor objął urząd burmistrza , opublikowano w dniu5 lipca 2020 r.na stronie Midi-Libre (konsultacja24 września 2020 r.).
  27. Christophe Pastor: zapalony radny miejski , opublikowany w dniu16 października 2017 r.na stronie lepetitjournal.net (konsultacja15 lipca 2020 r.).
  28. Organizacja spisu na insee.fr .
  29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  30. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  32. Jules de (1788-1862) Rességuier , Pochwała Pana Poitevin Peitavi, wiecznego sekretarza Akademii Gier Kwiatowych,… przez M. le Cte ​​​​Jules de Rességuier ,1 st styczeń 1821( przeczytaj online ).
  33. Poitevin Peitavi, Pamięć do wykorzystania w historii Igrzysk Kwiatowych , Tuluza,1815( przeczytaj online ).

Zobacz również

Bibliografia

Archiwa

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne