Międzynarodowy port lotniczy Tunis-Kartagina
| Międzynarodowy port lotniczy Tunis-Kartagina مطار تونس قرطاج الدولي | |||||||||||||
 Terminal widziany z asfaltu. | |||||||||||||
| Lokalizacja | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Tunezja | ||||||||||||
| Miasto | Tunis | ||||||||||||
| Informacje kontaktowe | 36°51′04″ północ, 10°13′38″ wschód | ||||||||||||
| Wysokość | 7 m (22 stopy ) | ||||||||||||
Geolokalizacja na mapie: Tunezja
| |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Informacje lotnicze | |||||||||||||
| Kod IATA | KADŹ | ||||||||||||
| Kod ICAO | DTTA | ||||||||||||
| Typ lotniska | Cywilny | ||||||||||||
| Menedżer | Urząd Lotnictwa Cywilnego i Lotnisk | ||||||||||||
Międzynarodowego lotniska Tunis-Kartagina ( kod IATA : TUN • kod ICAO : DTTA ) służy Tunis , ten kapitał z Tunezji i regionu. Położona osiem kilometrów na północny wschód od Tunisu, została oddana do użytku w 1940 roku .
Lotnisko pochodzi od historycznego miasta Kartaginy , który znajduje się na wschód od lotniska. W momencie uruchomienia lotnisko było znane jako Tunis-El Aouina .
W 2012 roku przyjął ponad 5,2 miliona pasażerów po roku spadku związanego z konsekwencjami rewolucji z 2011 roku . Jest to baza operacyjna narodowej linii lotniczej Tunisair i jej spółki zależnej Tunisair Express, ale jest również wykorzystywana przez prywatne tunezyjskie firmy, takie jak Nouvelair i Syphax Airlines .
Podobnie jak zdecydowana większość tunezyjskich lotnisk, lotnisko zarządzane jest przez Urząd Lotnictwa Cywilnego i Lotnisk . Pomoc naziemną zapewnia Tunisair Handling , kolejna spółka zależna Tunisair.
Historia
Chociaż obsługiwane już od 1920 przez wodnosamoloty Compagnie Aéronavale, które lądują na jeziorze Tunis , lotnisko w Tunisie jest początkowo niewielkich rozmiarów: w 1938 r. między Tunezją a Francją było 5800 pasażerów . Od 1944 r. prowadzono prace rozwojowe w El Aouina (klasa A do obsługi ruchu międzynarodowego). Państwo francuskie, które jest jej właścicielem, ponosi wszystkie koszty zgodnie z polityką lotniczą w ramach Unii Francuskiej .
Poważnie konkurując z rozwojem prywatnych firm transportu lotniczego, Air France obsługuje tylko 3/5 ruchu pasażerskiego między Tunezją a metropolią. Ruch ten, w ciągłym postępie, wyniósł w 1951 roku 56 400 pasażerów, w tym 33 400 przez Air France. Aktywność tego ostatniego przejawia się w 11 cotygodniowych usługach na DC-4 lub Constellation, które zapewniają Tunis trzy godziny z Marsylii , pięć godzin z Paryża oraz siedem i jedną czwartą z Casablanki . Przejeżdżając przez Tunis, konstelacje linii Paryż- Douala pokonują 5300 kilometrów trasy w 16 godzin 25 (w tym 2800 kilometrów za jednym razem między Tunisem a Fort-Lamy ). Ze swojej strony Tunisair , tunezyjska linia lotnicza po raz pierwszy związana z Air France, łączy w DC-3 Tunis do Marsylii, Nicei , Ajaccio , Bastii , Bone , Algieru , Rzymu , Sfaxu , Dżerby i Trypolisu . Lotnisko obsługuje kilka innych francuskich firm: Aigle Azur , którego linia Paryż- Brazzaville zatrzymuje się w Tunisie, Air Transport, którego linia Marsylia-Tunis (zniesiona w 1952 r. ) została przywrócona wiosną 1953 r. oraz TAI (Transports Aériens Intercontinentaux), która zatrzymuje się w Tunisie w kierunku Sajgon -Paryż. W odniesieniu do firm zagranicznych należy zwrócić uwagę na obecność TWA , której linie Rzym- Nowy Jork i Rzym- Bombaj zatrzymują się w Tunisie, oraz LAI (firma włoska ), która obsługuje trasę Rzym- Palermo- Tunis.
Średnia roczna liczby przylotów i odlotów na lotnisku w Tunisie wzrosła z 2220 w 1938 r. do 9370 w 1949 r. , 10209 w 1950 r. i 10 677 w 1951 r . W tych samych latach, po zsumowaniu przylotów, odlotów i tranzytów, liczba pasażerów, których ruch szczytowy przypada na lipiec i sierpień w przypadku odlotów i we wrześniu dla przylotów, wzrosła z 10 220 w 1938 r. do 92 000 w 1949 r., 97 300 w 1950 r. i 104 000 w 1951. Fracht wzrósł z 1,8 tony w 1938 do 2800 ton w 1951.
-
Asfalt lotniskowy ( 1952 ).
-
Widok instalacji ( 1953 ).
-
Parking terminalowy ( 1953 ).
-
Caravelle III na lotnisku ( 1973 ).
-
Baza operacyjna Tunisair na lotnisku.
Działający od 1972 roku i rozbudowany w 1997 roku o łącznej powierzchni 57 448 m 2 , obecny terminal, składający się z dwóch kondygnacji (odlotów i przylotów), obsługuje 4,4 mln podróżnych rocznie (czyli 35,98% całkowitego ruchu). lotnisk w kraju). Zostanie ona zwiększona do sześciu milionów turystów w 2007 roku , ponieważ ruch już odnotował wzrost o 10,6% w okresie 2000 - 2005 . Całkowita powierzchnia lotniska to 820 ha . Posiada 55 punktów kotwiczenia i siedem ruchomych mostów.
Nowy terminal dla lotów czarterowych, otwarty 23 września 2006 r. , pomaga odciążyć ruch, zwiększając liczbę terminali do dwóch. Zainstalowany w miejscu starego Pielgrzymów terminalu , na terenie o powierzchni 5.500 m 2 , nowy terminal II ma pojemność 500.000 podróżnych rocznie. Składa się z trzech budynków (odlotu, przyjazdu i tranzytu).
W planach są jeszcze inne projekty, takie jak rozbudowa strefy kontrolno-celnej oraz remont powierzchni obsługi wewnątrz terminalu. W związku z działaniami podjętymi w 2005 roku skupili się na zakupie drezyn oraz odnowieniu loży honorowych i elewacji terminala.
Sytuacja
|
Dżerba Zarzis
Tunis Kartagina
Enfidha Hammamet
Gabes Matmata
Gafsa Ksar
Monastyr Habib-Bourguiba
Sfax Thyna
Tabarka Aïn Draham
Tozeur Nefta 
El Borma
Remada
Borj El Amri |
Statystyka
Zobacz nieprzetworzone zapytanie i źródła na Wikidata .
Firmy i destynacje
Kino
Międzynarodowe lotnisko Tunis-Kartagina pojawia się w filmie La Vérité si je mens! 2 wydany w 2001 roku . W jednej ze scen Eddie ( Richard Anconina ) i Yvan ( Bruno Solo ) spotykają się z Serge ( José Garcia ), Patrickiem ( Gilbert Melki ) i Dovem ( Gad Elmaleh ) w jednej z poczekalni odlotów na lotnisku po przejściu przez zwyczaje frachtowe.
Uwagi i referencje
- (w) " Ciągła odbudowa ruchu na lotnisku w Tunisie jako turecka i podwójna przepustowość Afriqiyah w zeszłym roku " , na anna.aero ,31 lipca 2013 r.(dostęp 7 sierpnia 2015 r . ) .
- (w) Jim Liu, „ Airmalta Abstracts Service Tunis od czerwca 2017 ” na routeonline.com ,28 kwietnia 2017(dostęp 9 listopada 2017 r . ) .
- (w) Jim Liu, „ Air Algerie S17 Service International Exchange od 04.01.2017 ” na routeonline.com ,5 stycznia 2017(dostęp 9 listopada 2017 r . ) .
- Thierry Blancmont, " Tunisair: powrót do Orly 4 i Libii " na air-journal.fr ,19 maja 2021(dostęp 19 maja 2021 r . ) .
- (w) Jim Liu, „ Tunisair wznawia wydział Chartumu od marca 2018 r. ” na routeonline.com ,25 października 2017 r.(dostęp 9 listopada 2017 r . ) .
Link wewnętrzny
Link zewnętrzny
- „ Urząd Lotnictwa Cywilnego i Lotnisk ” , na stronie oaca.nat.tn (dostęp 29 sierpnia 2020 r . ) .