Ho Chi Minh miasto Sajgon | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Wietnam | ||
Status administracyjny | Miasto lub gmina ( Thành Phố ) | ||
Kod pocztowy | 70xxxx - 76xxxx | ||
Demografia | |||
Populacja | 8 224 400 mieszk . (2015) | ||
Gęstość | 3926 mieszk./km 2 | ||
Ludność aglomeracji | 13 648 914 mieszk . | ||
Geografia | |||
Szczegóły kontaktu | 10°46′01″ północ, 106°40′01″ wschód′ | ||
Wysokość | 19 m² |
||
Obszar | 209 500 ha = 2095 km 2 | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Wietnam
| |||
Znajomości | |||
Stronie internetowej | www.hochiminhcity.gov.vn | ||
Ho Chi Minh City lub Hồ Chí Minh City / o t . ʃ I . m ja n . V I l / lub / O . ʃ I . m ja n . V I L / (w Wietnamska : Thành PhO Ho Szi / t ʰ n ˨ ˩ F O ˧ ˥ H O ˨ ˩ t͡ɕ i ˧ ˥ m ɨ n ˧ ˧ / ), powszechnie i zwykle nazywany Saigon / s j . g ɔ̃ / ( po wietnamsku : Sài Gòn / ʂ a ː j ˨ ˩ ɣ ɔ ŋ ˨ ˩ / ), który był oficjalną nazwą do 1975 roku , lub wcześniej Prey Nokor ( w Khmer : ព្រៃនគរ ), gdy należał do Imperium Khmerów , to największe miasto Wietnamu i jego gospodarcze serce, przed stolicą Hanoi .
Miasto Ho Chi Minh, którego status odpowiada wietnamskiej prowincji , podzielone jest na dziewiętnaście okręgów i pięć okręgów o powierzchni 2090 km 2 dla populacji 8 224 400 mieszkańców (2015).
Znajduje się nad brzegiem rzeki Sajgon . Położone w pobliżu delty Mekongu miasto to jest metropolią na południu kraju. Jest to symbol procesu metropolizacji w Azji Południowo-Wschodniej. To był pierwotnie wioska rybacka Khmer i stał się od XVII do XX wieku miasto ludności wietnamskiej (i chińskim) pod przewodnictwem cesarskim dworze Nguyen w Hue . Podczas kolonizacji francuskiej był najpierw stolicą kolonii Cochinchina , a następnie Indochin Francuskich w latach 1887-1901. Po podziale kraju pod koniec wojny indochińskiej Sajgon stał się stolicą Republiki Wietnamu (od 1954).
Podczas wojny w Wietnamie Sajgon był siedzibą dowództwa amerykańskiego ; jego działalność gospodarcza była prowadzona przez obecność setek tysięcy amerykańskich żołnierzy, a port był zatłoczony przez napływ ogromnego importu materiałów. Jego zdobycie przez komunistów na30 kwietnia 1975 r.( upadek Sajgonu ), oznaczało koniec konfliktu, a zwycięzcy przemianowali miasto na imię ich historycznego przywódcy, Ho Chi Minha , który zmarł ponad pięć lat wcześniej.
Niemniej jednak wielu Wietnamczyków nadal odnosi się do całego miasta pod nazwą „Sajgon”, nawet jeśli oficjalnie nazwa ta nie odpowiada już jedynemu centrum Ho Chi Minh City.
W Khmerzy , pierwsi mieszkańcy tego miejsca, wyznaczone to miasto pod nazwą Prey Nokor ( ព្រៃនគរ : „Miasto lasu”). Ta nazwa jest nadal używana przez Kambodżan, jak również przez mniejszość Khmer Krom mieszkającą w delcie Mekongu .
Apelacja Sajgon oznacza dzielnicę Cholon (duży rynek). Inne nazwy używane są przez mandarynów: Dong Nai , Phan Yen , Gia Dinh oraz przez lokalnych handlarzy: Ben Nghe i Ben Thanh .
Słowo Gia Dinh oznacza stare miasto Sajgonu z cytadelą zbudowaną przez Oliviera de Puymanel w 1790 roku.
Po przybyciu Viets XVII th wieku, miasto wzięło nazwę zwyczajową Sai Gon , wskazując za tytułowej rzeki , podczas gdy oficjalna nazwa, w użyciu aż do kolonizacji francuskiej, był Gia Dinh .
Francuzi ze swojej strony utrwalają nazwę Sài Gòn , ale z francuską pisownią (którą wymawiano „Sa-ï-gon”) do lat 20. Od 1931 do 1956 nazwa ta będzie oficjalnie kojarzona z nazwą Cholon , sąsiednie miasto z silną społecznością chińską , z którą zostanie połączone: Sajgon-Cholon , przed przyjęciem jedynej nazwy Sajgon.
Wreszcie 2 lipca 1976, komunistyczni zwycięzcy narzucają obecną nazwę Ho Chi Minh City (Thành phố Hồ Chí Minh), przyjętą już przez pierwszy rząd w 1945 roku demokratycznej Republiki Wietnamu , w hołdzie Ho Chi Minhowi .
W czasach dynastii królów Le w okresach 1428-1789 w Wietnamie, droga przyprawa przyciąga pierwszych misjonarzy i przedsiębiorców europejskich do XVI -tego wieku. Kraj został podzielony i rywalizował z dwoma siłami panowania , Trinh na północy kraju i Nguyễn na południu. Ludzie z Zachodu nazywali dolną Cochinchinę częścią rządzoną przez Nguyễn, której stolicą stał się Sajgon.
Pierwsza obecność wietnamski w terminie Ho Chi Minh do początków XVII -tego wieku, kiedy Nguyen Pan ustanawia stacji podatkowe w 1623 roku oraz oficera Nguyen panowie utworzyła stanowisko wojskowej w Tan My, w Sajgonie bieżącego regionu w 1679 Gubernator nowe ziemie, generał Nguyen Huu Kinh, tworzy prefekturę Gia Dinh w 1698 roku. Region Sajgonu staje się dystryktem Tan Binh, gdzie znajduje się siedziba administracji i stąd władza Nguyen jaśnieje nad Cochinchina.
Nazwa Sajgon została po raz pierwszy wspomniana przez filozofa i encyklopedystę Le Quy Dona w 1776 r. w jego dziele Phủ Biên Tạp Lục (Kroniki granicy). Po zdobyciu miasta na17 lutego 1859przez flotę francusko-hiszpańską pod dowództwem admirała Charlesa Rigaulta de Genouilly , wietnamskie siły cesarza T gedc oblegały Sajgon bez powodzeniaMarzec 1860 W celu Luty 1861. Ga Dinh lub Saïgon jest stolicą jednej z trzech prowincji, z tymi z Mytho i Biên Hòa , z archipelagiem Côn Đảo , przekazanym Francuzom przez cesarza Annam Tự ực , na mocy traktatu sajgońskiego w 1862 roku.
Planowanie miasta zostało przeprojektowane, plan Sajgonu dotyczący nowych konstrukcji z kamieni jest planem miasta kolonizacji, geometrycznego jak miasta rzymskie czy amerykańskie miasta Nowego Świata. Nowoczesne miasto wkrótce miało wszystkie budynki, które podążały za postępem naukowym tamtych czasów, ze szpitalem marynarki wojennej z 1873 roku, katedrą Notre-Dame de Saigon zbudowaną w latach 1877-1880, stacją kolejową Sajgon w 1881 roku wraz z przybyciem pierwszego pociągu między Mytho a Sajgonem, poczta w 1891, teatr miejski w 1900, ratusz w 1907. Francuzi nazywają miasto „Perłą Dalekiego Wschodu”.
Pora deszczowa, która zaczyna się w maju, a kończy na początku września, charakteryzuje się ulewnymi deszczami. Pada prawie codziennie. Pora sucha zaczyna się w listopadzie i kończy w kwietniu. Kwiecień jest często najgorętszym miesiącem w roku.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 21,1 | 22,5 | 24,4 | 25,8 | 25,2 | 24,6 | 24,3 | 24,3 | 24,4 | 23,9 | 22,8 | 21,4 | 23,7 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 31,6 | 32,9 | 33,9 | 34,6 | 34 | 32,4 | 32 | 31,8 | 31,3 | 31,2 | 31 | 30,8 | 32,3 |
Opady ( mm ) | 13,8 | 4.1 | 10,5 | 50,4 | 218,4 | 311,7 | 293,7 | 269,8 | 327,1 | 266,7 | 116,5 | 48,3 | 1931 |
Sajgon to gmina na tym samym poziomie co prowincja Wietnamu . Od tego czasu miasto zostało podzielone na 24 jednostki administracyjnegrudzień 2003.
Pięć z tych dywizji (powierzchnia: 1601 km 2 ) określa się jako wiejskie ( huyện ). Okręgi wiejskie to Nhà Bè, Can Gio, Hoc Mon, Cu Chi i Binh Chanh. Dzielnica wiejska składa się z gmin ( Xã ) i miasteczek ( Thị Trấn ).
Pozostałe 19 dzielnic (powierzchnia 494 km 2 ) to dzielnice miejskie lub podmiejskie ( Quận ). Obejmuje to okręgi o numerach od 1 do 12, a także te z Go Vap, Tân Binh, Tan Phu, Bhnh Th,nh, Phú Nhuận, ThuĐức i Binh Tan. Każdy Quân jest podzielony na ćwiartki ( Phng ).
Od grudzień 2006miasto liczy 259 powiatów, 58 gmin i 5 kantonów:
Lista gmin HCMV | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwa gminy (od grudzień 2003) | Podział (od grudzień 2006) | Powierzchnia (km 2 ) (odgrudzień 2006) | Populacja w 1 st październik 2004 | Ludność w połowie 2005 r. | Ludność w połowie 2006 r. | Ludność w połowie 2007 r. | Ludność według spisu z 1 st kwiecień 2009 |
Dzielnice miejskie: | |||||||
1 st dzielnica | 10 dzielnic | 7,73 | 198 032 | 199 899 | 200 768 | 203 214 | 178 878 |
2 th dzielnica | 11 dzielnic | 49,74 | 125 136 | 126 084 | 130 189 | 133 257 | 145 981 |
3 th dzielnica | 14 dzielnic | 4,92 | 201,122 | 199 297 | 199 172 | 201 515 | 189 764 |
4 th dzielnica | 15 dzielnic | 4.18 | 180 548 | 185 268 | 189 948 | 190 325 | 179 640 |
5 th dzielnica | 15 dzielnic | 4.27 | 170 367 | 192,157 | 191,258 | 195 841 | 170,462 |
6 th dzielnica | 14 dzielnic | 7.19 | 241,379 | 243,416 | 248 820 | 252,816 | 251 912 |
7 th dzielnica | 10 dzielnic | 35,69 | 159 490 | 163,608 | 176 341 | 198 958 | 242 284 |
8 th dzielnica | 16 dzielnic | 19.18 | 360 722 | 366 251 | 373 086 | 380 330 | 404 976 |
9 th dzielnica | 13 dzielnic | 114,00 | 202 948 | 207 696 | 214,345 | 221 314 | 255 036 |
10 th dzielnica | 15 dzielnic | 5,72 | 235 231 | 235 370 | 238 799 | 241.052 | 227 226 |
11 th dzielnica | 16 dzielnic | 5.14 | 224 785 | 225 908 | 227 220 | 229 616 | 226.620 |
12 th dzielnica | 11 dzielnic | 52,78 | 290,129 | 299,306 | 306,922 | 329 751 | 401,894 |
Dzielnica Go Vapap | 16 dzielnic | 19.74 | 452,083 | 468,468 | 496 905 | 514 518 | 515 954 |
Dzielnica Tan Binh | 15 dzielnic | 22.38 | 397 569 | 394 281 | 387 681 | 399 943 | 412 796 |
Dystrykt Tan Phú | 11 dzielnic | 16.06 | 366 399 | 372 519 | 376,855 | 386,573 | 397,635 |
Dzielnica Binh Thanh | 20 dzielnic | 20,76 | 423 896 | 435 300 | 449 943 | 468 208 | 451,526 |
Dystrykt Phu Nhuan | 15 dzielnic | 4,88 | 175,293 | 175 716 | 175 825 | 180 511 | 174 497 |
c District | 12 dzielnic | 47,76 | 336 571 | 346 329 | 356,088 | 368.032 | 442 110 |
Dzielnica Binh Tan | 10 dzielnic | 51,89 | 398 712 | 403 643 | 447 173 | 469 201 | 572 796 |
Razem wewnętrzne dzielnice | 259 dzielnic | 494.01 | 5 140 412 | 5 240 516 | 5 387 338 | 5564975 | 5 841 987 |
Dzielnice wiejskie: | |||||||
Dystrykt Cu Chi | 20 gmin i 1 kanton | 434,50 | 288,279 | 296.032 | 309 648 | 321 663 | 343 132 |
Dzielnica Hoc Mon | 11 gmin i 1 kanton | 109,18 | 245 381 | 251 812 | 254,598 | 271,506 | 348,840 |
Dzielnica Binh Chanht | 15 gmin i 1 kanton | 252,69 | 304 168 | 311 702 | 330 605 | 347 278 | 421.996 |
Dzielnica Nha Be | 6 gmin i 1 kanton | 100,41 | 72 740 | 73 432 | 74 945 | 76,985 | 99 172 |
Dzielnica Can Gio | 6 gmin i 1 kanton | 704.22 | 66 272 | 66 444 | 67 385 | 68 535 | 68 213 |
Łącznie dzielnice podmiejskie | 58 gmin i 5 kantonów | 1 601,00 | 976,839 | 999 422 | 1,037,181 | 1 085 967 | 1,281,353 |
Całe miasto | 259 dzielnic, 58 gmin i 5 kantonów | 2,095,01 | 6 117 251 | 6 239 938 | 6 424 519 | 6650942 | 7 123 340 |
Sajgon, zanim stał się Wietnamczykiem, był najważniejszym portem w Kambodży pod nazwą Prey Kor (ព្រៃ គរ). Zajęte przez Annamites z XVII th wieku, w miejscu ówczesnej Saigon, a potem murem z XVIII th wieku przed zdobyty przez Francuzów w 1859 roku . Saigon zostanie znany od lat jako „ Paryż na Dalekim Wschodzie ”, korzystając z odstępem planowania stylu francuskim mieście . Broszura Indochińska Komitetu Turystyki Kolonialnej Touring Club de France stwierdza w 1910 roku :
„Saigon prezentuje się pod postacią ogromnego parku, w którym wspaniałość roślin i kolorystyka gigantycznych kwiatów pomagają nadać temu miastu nad innymi miastami Dalekiego Wschodu wyższość elegancji. W Sajgonie można spędzić przyjemny tydzień. "Dziś Ho Chi Minh City straciło większość swojego kolonialnego dziedzictwa oprócz zabytków i całkowicie straciło swój charakter „parku miejskiego”. Ma reputację nadmiernie aktywnego i hałaśliwego miasta, które porzuciło palmę kolonialnego uroku miastom takim jak Phnom Penh , Vientiane, a zwłaszcza znacznie mniejszym Luang Prabang .
Do najsłynniejszych zabytków miasta należą:
Na ulicy Đồng Khởi (dawna ulica Catinat)Bitexco Financial Tower , zbudowany przez AREP agencji, zostałapaździernik 2010Najwyższy wieżowiec w Wietnamie.
Ewolucja demograficzna | ||||||||||||||||
Rok | Mieszkańcy | |||||||||||||||
1995 | 4640 400 | |||||||||||||||
1996 | 4 747 900 | |||||||||||||||
1997 | 4 852 300 | |||||||||||||||
1998 | 4 957 300 | |||||||||||||||
1999 | 5.073.100 | |||||||||||||||
2000 | 5 274 900 | |||||||||||||||
2001 | 5,454,000 | |||||||||||||||
2002 | 5 619 400 | |||||||||||||||
2003 | 5 809 100 | |||||||||||||||
2004 | 6,007,600 | |||||||||||||||
2005 | 6 230 900 | |||||||||||||||
2006 | 6 483 100 | |||||||||||||||
2007 | 6 725 300 | |||||||||||||||
2008 | 6946100 | |||||||||||||||
2009 | 7196100 | |||||||||||||||
2010 | 7 378 000 | |||||||||||||||
2011 | 7 521 100 | |||||||||||||||
2012 | 7750 900 | |||||||||||||||
Źródła . |
Spis ludności 1 st październik 2004zarejestrowała ogółem 6 117 251 mieszkańców (w tym 5 140 412 w 19 dzielnicach wewnętrznych i 976 839 w 5 gminach aglomeracji). W 2007 roku miasto liczyło 6.650.942 mieszkańców (w tym 5.564.975 dla dzielnic wewnętrznych i 1.085.967 dla 5 gmin aglomeracji). Spis z 2009 r. odnotował całkowitą populację 7123340 osób, czyli około 8,3% całkowitej populacji Wietnamu, co czyni go największym obszarem metropolitalnym w kraju. Jako jednostka administracyjna, jej populacja jest również najliczniejsza na poziomie wojewódzkim. Jako pierwsze centrum gospodarcze i finansowe Wietnamu, Ho Chi Minh City jest kierunkiem numer jeden dla imigrantów, co tłumaczy dynamiczny wzrost jego populacji. Tak więc od 1999 roku populacja miasta rosła o ponad 200 000 osób rocznie.
Większość ludności jest pochodzenia wietnamskiego ( Kinh ), bo około 90%. Mniejszości są rozdzielane pomiędzy chińskim ( Hoa ) do 8% (największa chińska wspólnoty w Wietnamie), a Khmerów , Chams , Nungs i Rhades do 2%. Mieszkańcy Ho Chi Minh City są powszechnie znani jako „Saigonese” po francusku, Saigonese po angielsku i Dân Sài Gòn po wietnamsku. Byłoby również około 2500 „Amerasians”, to znaczy Wietnamczyków urodzonych ze związków między amerykańskimi żołnierzami i młodymi wietnamskimi kobietami podczas wojny wietnamskiej, między 1961 a 1975, kiedy armia amerykańska była dobrze obecna w Sajgonie i Wietnamie Południowym . W Wietnamie byłoby ich kilka tysięcy, dziesiątki tysięcy i generalnie nie mówią po angielsku, tylko po wietnamsku. Po zmarginalizowaniu ich sytuacja poprawiła się od początku XXI wieku.
Kinh mówić po wietnamsku z różnymi akcentami regionalnymi: południe (50%), północy (30%) oraz centrum Wietnamu (20%), podczas gdy Hoa także po kantońsku , Teochew (Chaozhou), Hokkien , z Hainanese i Hakka , które są chińskimi dialektami. Bardzo niewielu mówi po mandaryńsku . Angielski jest używany głównie w turystyce i działalności handlowej oraz przez osoby młodsze (23% mieszkańców miasta rozumie lub mówi po angielsku). Mówi się, że około 5000 osób posługuje się językiem angielskim jako językiem ojczystym: są to głównie dzieci migrantów, którzy wyjechali do Stanów Zjednoczonych po 1975 r. (lub wcześniej) i wracają do kraju, aby zainwestować lub otworzyć firmy lub firmy. Język francuski, który wcześniej był językiem kolonialnym przed 1955 rokiem, nie byłby już używany ani rozumiany przez ponad 1000 osób, zwłaszcza starszych lub studentów.
Według niektórych badaczy rozkład wspólnot religijnych przedstawia się następująco: buddyści (w tym taoizm i konfucjanizm ) dla 80%, katolicy dla 11%, protestanci dla 2%, inne religie ( caodaizm , hoa hao , islam, hinduizm, baha'i Faith ) za 2%, bez religii za 5%.
Populacja miasta Sajgon osiągnęła 706 000 mieszkańców, z czego 244 717 z nich mieszka w środowisku miejskim Sajgonu oraz w Chinatown miasta, według spisu przeprowadzonego w 1916 r. .
Populacja aglomeracji Saigon-Cholon wzrosła z 256.000 mieszkańców 1936-1939 do 492,000 1946 do ok 1.600.000 w 1952 roku, podczas gdy w tym samym okresie obszarów uprawnych, polach ryżowych spadły. O połowę spadek z 2.300.000 ha (The średnia z lat międzywojennych) do 1 287 000 ha w 1951 roku.
W 1976 roku populacja dużego terytorium Ho Chi Minh wynosiła 3,5 miliona. Największy wzrost nastąpił w okresie od 1945 do 1975 roku w związku z przesiedleniem mieszkańców wsi do metropolii. Ten exodus jest spowodowany wojną indochińską i amerykańską.
W latach 1976-1985 populacja miasta Ho Chi Minh osiągnęła stagnację na poziomie 3,5 miliona z powodu exodusu jego mieszkańców do krajów regionu Azji Południowo-Wschodniej, Australii lub na Zachodzie, takich jak Stany Zjednoczone, Kanada i Europa po wojnie z Wietnamem. Komunistyczny rząd mobilizuje około 840 000 ludzi z obszarów wiejskich i przenosi ich do Ho Chi Minh.
Rząd próbuje kontrolować wzrost populacji w Ho Chi Minh City za pomocą systemu rejestrów gospodarstw domowych, który ma na celu uregulowanie i utrudnienie osobom bez licencji legalnego pobytu w mieście. Zezwolenia udzielane są osobom zatrudnionym przez państwo, lokalnym przedsiębiorstwom oraz małżonkom legalnych rezydentów.
Rząd oferuje dotację na żywność w formie kuponów legalnym mieszkańcom w ramach programu kontroli populacji w mieście. Jednak dary i pomoc pieniężna wysyłana przez wietnamską diasporę za granicę sprawiają, że program dopłat do żywności traci sens.
W latach 1984-1989 napływ ludności netto do Ho Chi Minh wyniósł zaledwie 74 355 osób. W 1989 r. ludność według oficjalnych spisów powszechnych wynosiła 3,9 mln.
W 1998 r. populacja Ho Chi Minh liczyła 5,1 mln mieszkańców, co można tłumaczyć falami masowych migracji z innych prowincji w związku z reformą gospodarczą „ Đổi mới ”. Ta polityka pozwala miastu Ho Chi Minh stać się gospodarczą siłą napędową kraju i przyciąga masy obszarów wiejskich do otwierania możliwości biznesowych w metropolii.
Szacuje się, że w latach 1999-2004 do metropolii przeniosło się nieco ponad milion mieszkańców, co stanowi średnio 206 000 osób rocznie. W porównaniu z danymi z poprzednich dziesięcioleci, w latach 1999-2004 napływ migrantów potroił się. Dane te pokazują, że 30 procent populacji w Ho Chi Minh to migranci ze wsi.
Migracja do Ho Chi Minh City w latach 1994-1999
Liczba migrantów w Ho Chi Minh City | Całkowita liczba migrantów z różnych prowincji, którzy przenoszą się do innego miejsca w Wietnamie, z wyjątkiem Ho Chi Minh City |
Średni % | |
---|---|---|---|
Północne wyżyny | 16 053 | 331 315 | 4,8 |
Czerwona delta rzeki | 54.650 | 482 811 | 11,3 |
Północ Centrum | 48 199 | 319 913 | 15,1 |
- Thanh Hóa | 13 898 | 108 769 | 12,8 |
- Thừa Thiên-Huế | 12 994 | 36,033 | 36,1 |
Środkowe południowe wybrzeże | 71 916 | 225,364 | 31,9 |
- Quảng Nam | 11 992 | 41,385 | 29 |
- Quảng Ngai | 17.039 | 45 490 | 37,5 |
- Banh Định | 11 825 | 46 872 | 25,2 |
Wysoka góra centralna | 16 247 | 77,090 | 21,1 |
Południowy Wschód | 77 305 | 181,374 | 40,4 |
- Tay Ninh | 13 334 | 22 101 | 60,3 |
- Bình Dương | 11,127 | 23 270 | 47,8 |
- Đồng Nai | 33 590 | 92 592 | 36,3 |
- Ba Rịa-Vũng Tau | 11047 | 28 031 | 39,4 |
Delta Mekongu | 153 192 | 396,467 | 41,5 |
- Długi rok | 26 071 | 42,264 | 61,7 |
- Đồng Thap | 11419 | 35 798 | 31,9 |
- Giang | 10 920 | 39 138 | 27,9 |
- Tiền Giang | 23 970 | 46,708 | 51,3 |
- Vĩnh Long | 12 166 | 30,246 | 40,2 |
- Ban Tre | 21.606 | 44,159 | 48,9 |
- Cần Thơ | 12 356 | 41,806 | 29,6 |
Źródło: Komitet Sterujący Spisu Ludności i Mieszkań miasta Ho Chi Minh, 2000, raport końcowy. Spis ludności i mieszkań z dnia 1/4/1999. PKW
Ho Chi Minh City jest obecnie obsługiwane przez międzynarodowe lotnisko Tan Son Nhat , które znajduje się na terenie miasta. Powinno zostać ukończone co najmniej w 2020 roku przez Międzynarodowy Port Lotniczy Long Thành , który następnie będzie odbierać loty międzynarodowe, Tân Sơn Nhất zachowując obsługę linii krajowych.
Ho Chi Minh City ma dwa duże dworce autobusowe: Ben Xe Mien Tay, który łączy je z południowym Wietnamem i Ben Xe Mien Dong, który łączy je z północą. Istnieje wiele firm autobusowych, które zapewniają codzienne połączenia z innymi miastami.
Od luty 2010, autostrada łączy miasto z Trung Lương na południu. Kolejna autostrada została zainaugurowana wStyczeń 2014, tym razem na północ i na chwilę zatrzymując się w Long Thành. Oba są częścią wielkiego projektu autostrady Północ-Południe .
Ho Chi Minh City nie jest miastem, które koniecznie doceniamy za jego urok i zabytki, ale bardziej za jego atmosferę i witalność:
Niektóre prace literackie z Ho Chi Minh City w tle:
po francusku :
po katalońsku :
Miasto Ho Chi Minh jest miastem partnerskim:
Miasto | Kraj | Okres | ||
---|---|---|---|---|
Bratysława | Słowacja | od 1984 | ||
Kanton | Chiny | |||
Champasak | Laos | |||
Jekaterynburg | Rosja | |||
Lyon | Francja | |||
Manila | Filipiny | |||
Moskwa | Rosja | |||
Phnom Penh | Kambodża | |||
Prefektura Osaka | Japonia | od 2007 | ||
Pusan | Korea Południowa | od 1995 | ||
Rodan-Alpy | Francja | |||
San Francisco | Stany Zjednoczone | od 1975 | ||
Szanghaj | Chiny | od 1994 | ||
Shenyang | Chiny | |||
Sewilla | Hiszpania | |||
Tajpej | Republika Chińska (Tajwan) | od 1968 | ||
Toronto | Kanada | |||
Wientian | Laos |
Centralny Urząd Pocztowy w Sajgonie
Centralny Urząd Pocztowy w Sajgonie
Pocztówki
Plac Quach Thi Trang i targ Ben Thanh
Pagoda Vinh Nghiêm
Umieść „Tortuę”
Trawnik przed Pałacem Zjednoczenia (dawny Pałac Prezydencki)
Carrefour Le Loi - Nguyen Hue ex-bvd Charner - Bvd Bonard
Katedra Notre-Dame
Katedra Notre-Dame
Gmina Tan Son Nhat, Lang Cha Ca
Rue Tran Hung Ðao, ex-rue Paul-Blanchy
Budynek mieszkalny w Sajgonie
Teatr Vinh Quang
Sajgon widziany z samolotu do lądowania
Sajgon widziany z samolotu do lądowania
Sklep Louis Vuitton w Sajgonie
Skrzyżowanie Le Loi - Dong Khoi ex-rue Catinat - bulwar Bonard
Targ Ben Thanh
Centrum Sajgonu
Katedra Notre-Dame i Pałac Zjednoczenia (dawny pałac prezydencki)
Oświetlony ratusz