Paul Blanchy | |
![]() | |
Funkcje | |
---|---|
Burmistrz Sajgonu | |
26 kwietnia 1895 - 28 listopada 1901 | |
Przewodniczący Rady Colonial z Kochinchina | |
1873 - 28 listopada 1901 | |
Biografia | |
Data urodzenia | 14 października 1837 |
Miejsce urodzenia | Camblanes-et-Meynac |
Data śmierci | 28 listopada 1901 |
Miejsce śmierci | Sajgon |
Narodowość | Francuski |
Paul Blanchy , urodzony dnia14 października 1837w Camblanes-et-Meynac (niedaleko Bordeaux ) i zmarł dalej28 listopada 1901w Sajgonie jest francuskim politykiem. Był pierwszym burmistrzem Sajgonie od 1895 do 1901 roku, po uzyskaniu przewodniczący Rady Colonial z Kochinchina w 1873 roku.
„Anarchiczny i niezdyscyplinowany” według Paula Doumera , energicznie sprzeciwiał się mu na miejscu, które Cochinchina (kolonia) powinna lub nie powinna zajmować w pozostałych Indochinach (protektoratach). Sajgon był jedynym miastem w kolonialnym Wietnamie, w którym wybierano burmistrza.
Pochodzi z rodziny wyższej burżuazji Bordeaux, jest synem Joachima Blanchy (1777–1853) i jego drugiej żony, urodzonej jako Blondel La Rougery; jego ojciec, bogaty armator i kupiec z Bordeaux, brał udział w międzynarodowym rozwoju win Bordeaux. Jego brat, Joseph Blanchy (1821-1898), został zatytułowany rzymskim hrabią przez papieża Leona XIII w 1896 roku.
Paul osiedlił się w koloniach w 1871 roku, próbując założyć plantację kawy i zaczynał tam niszczyć. Piśmienni rodzice jego młodej żony Tran Ti Than poradzili mu następnie, aby skupił się na pieprzu , dobrze przystosowanym do klimatu Wietnamu i wymagającym dużego nakładu pracy i organizacji. Sukces finansowy przekroczył wszelkie oczekiwania.
W 1873 roku został prezesem Rady Colonial z Kochinchina , to pierwszy burmistrz Sajgonu od 1895 do 1901 roku.
Miał swój pomnik w Sajgonie, który przez długi czas był intronizowany w ratuszu Sajgonu i jego ulicy, która po uzyskaniu niepodległości stała się rue Haï Ba Trung .
Sto lat po jego śmierci Wietnam pozostaje - z 90 000 ton z 350 000 - czołowym producentem pieprzu na świecie.
Miał kilkoro dzieci ze swojego małżeństwa, dziś możemy przytoczyć m.in. Gillesa Larraina czy Pierre'a Baldiego .