| ||||||||||||||
Wybory parlamentarne w Hiszpanii w 2011 r | ||||||||||||||
350 mandatów w Kongresie Deputowanych (większość bezwzględna: 176 mandatów) 208 mandatów w Senacie | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
20 listopada 2011 | ||||||||||||||
Organ wyborczy i wyniki | ||||||||||||||
Zarejestrowany | 35,779,491 | |||||||||||||
Wyborcy | 24 666 441, | |||||||||||||
68,94% ▼ −4,9 | ||||||||||||||
Głosy puste | 333,461 | |||||||||||||
Nieważne głosy | 317,555 | |||||||||||||
Impreza ludowa - Mariano Rajoy | ||||||||||||||
Wymienianie kolejno
Ludowy Związek Ludu Nawarry Aragońska Partia Estremadura Zjednoczone Kanaryjskie Centrum Nacjonalistyczne | ||||||||||||||
Głos | 10 866 566, | |||||||||||||
44,63% | ▲ +4,7 | |||||||||||||
Wybrani senatorzy | 136 | ▲ +35 | ||||||||||||
Posłowie wybrani | 186 | ▲ +32 | ||||||||||||
Partia Socjalistyczna - Alfredo Pérez Rubalcaba | ||||||||||||||
Wymienianie kolejno
Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotników Partia Socjalistów Katalonii Coalición Extremeña | ||||||||||||||
Głos | 7,003,511 | |||||||||||||
28,76% | ▼ −15.1 | |||||||||||||
Wybrani senatorzy | 54 | ▼ −42 | ||||||||||||
Posłowie wybrani | 110 | ▼ −59 | ||||||||||||
IU-LV - Cayo Lara | ||||||||||||||
Wymienianie kolejno
Komunistyczna Partia Hiszpanii Zieloni Republikańskiej Lewy Otwórz lewą (y) Rewolucyjna Partia Robotnicza Inicjatywa dla Katalonii-Zieloni Bloque por Asturii | ||||||||||||||
Głos | 1,686,040 | |||||||||||||
6,92% | ▲ +3,2 | |||||||||||||
Wybrani senatorzy | 1 | ► 0 | ||||||||||||
Posłowie wybrani | 11 | ▲ +9 | ||||||||||||
Wyniki według okręgów wyborczych | ||||||||||||||
Prezydent rządu | ||||||||||||||
Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
José Luis Rodríguez Zapatero PSOE |
Mariano Rajoy PP |
|||||||||||||
Te hiszpańskie ogólne wybory2011(w języku hiszpańskim : Elecciones generales de España z 2011 r. , określane jako numeronym 20-N ) odbywają się w niedzielę20 listopada 2011z wyprzedzeniem, aby wybrać 350 posłów i 208 senatorów X XX Ustawodawczego z Kortezy Generalne .
Głosowanie jest organizowane z pięciu miesiącach od końca IX th ustawodawcę . Odbywa się na tle poważnego kryzysu gospodarczego i widzi prezesa rządu José Luisa Rodrígueza Zapatero , z Partii Socjalistycznej i u władzy odKwiecień 2004wycofać się z życia politycznego. Sześć miesięcy wcześniej, gminne wybory i parlamenty autonomiczne dał dużą zwycięstwo Partii Ludowej , która wygrała w zabytkowych lewą warowni .
Wyniki pokazują historyczną pogrom socjalistów pod wodzą byłego ministra spraw wewnętrznych Alfredo Péreza Rubalcaby , w dużej mierze wyprzedzającego konserwatystów lidera opozycji Mariano Rajoya . Oznacza to również silny wzrost liczby partii centroprawicowych i prawicowych , które razem zdobyły większość oddanych głosów, pierwszy od tamtej pory.2000.
Miesiąc później Mariano Rajoy został skutecznie zaangażowany jako prezes rządu i był najmniejszym dyrektorem w historii post-Franco . Wluty 2012Alfredo Pérez Rubalcaba przejmuje kierownictwo od José Luisa Rodrígueza Zapatero w Sekretariacie Generalnym Partii Socjalistycznej po pokonaniu byłej minister obrony Carme Chacón na Kongresie Socjalistycznym .
Podczas wyborów parlamentarnych 9 marca 2008 r. Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) José Luisa Rodrígueza Zapatero , sprawującego władzę od 2004 r. , Zadała nową porażkę Partii Ludowej (PP) Mariano Rajoya , nie osiągając jednak absolutnej większość miejsc w Kongresie Deputowanych . Ponownie zainwestowany jako prezydent rządu w drugim głosowaniu w kwietniu , Zapatero zaprezentował rząd, w którym przeważały kobiety, zajmujący się głównie kwestiami społecznymi.
Jednak Hiszpania szybko padła ofiarą skutków kryzysu, który dotknął światową gospodarkę . Upadek sektora bankowego i nieruchomości, na którym kraj zbudował swój wzrost, powoduje głęboką recesję i gwałtowny wzrost poziomu bezrobocia do 20% ludności czynnej zawodowo, niespotykany od piętnastu lat. Po zażyciu środków w celu ożywienia gospodarki narodowej, szef rządu udał się przetasowania podczas którego zastąpił jego ministrem gospodarki, Pedro Solbes , ze Elena Salgado . W tym samym roku PSOE przegrała wybory regionalne w Galicji i wybory europejskie.
W następstwie greckiego kryzysu zadłużenia publicznego w 2010 r. Większość krajów Unii Europejskiej przyjęła plany oszczędności budżetowych. Podczas gdy kryzys ogarnia całą strefę euro , rząd Zapatero ogłasza plan oszczędności zakładający obniżenie wynagrodzeń urzędników, podwyższenie ustawowego wieku emerytalnego. Jednocześnie przeprowadził kilka reorganizacji administracji publicznej w celu obniżenia kosztów oraz uchwalił ustawę o zrównoważonej gospodarce (LES), która miała zmienić model rozwoju gospodarczego Hiszpanii.
W 2011 roku Zapatero poinformował, że nie będzie kandydatem do swojej sukcesji w następnych wyborach parlamentarnych, co nie przeszkodziło PP w wygraniu wyborów regionalnych i lokalnych z 22 maja o więcej niż dziesięć punktów do przodu. socjaliści tracą swoje bastiony Asturii , Kastylii-La Manchy i Estremadury . Dwa miesiące później ogłosił przeprowadzenie przedterminowych wyborów parlamentarnych, zwołanych cztery miesiące przed terminem.
Hiszpania ma dwuizbowy parlament , Kortezy Generalne , składający się z izby niższej , Kongresu Deputowanych ( Congreso de los Diputados ) i izby wyższej , Senatu ( Senado ). Zarówno posłowie, jak i senatorowie są wybierani na cztery lata. Głosowanie w sprawie ich odnowienia odbywa się 54 dni po opublikowaniu dekretu zwołującego wyborców w Oficjalnym Biuletynie Państwowym (BOE).
Kongres Deputowanych składa się z 350 miejsc obsadzonych przez proporcjonalną reprezentację wieloosobową z zamkniętymi listami w 52 okręgach wyborczych odpowiadających 50 prowincjom kraju oraz autonomicznym miastom Ceuta i Melilla . Liczba przydzielonych im deputowanych różni się w zależności od ich populacji, niemniej jednak minimum dwa miejsca na prowincję, z wyjątkiem miast autonomicznych, w których każde z nich ma w sumie tylko jedno miejsce i w związku z czym wybory odbywają się de facto w pierwszej kolejności. za postem .
Po podliczeniu głosów mandaty są rozdzielane zgodnie z metodą d'Hondta w każdym z okręgów wyborczych. O podział mandatów mogą ubiegać się tylko listy, które przekroczyły próg wyborczy wynoszący 3% oddanych głosów. W praktyce próg ten okazuje się wyższy w okręgach wyborczych z kilkoma miejscami do obsadzenia. W rzeczywistości jest to 25% w prowincjach posiadających tylko trzy mandaty. Pusty głos jest rozpoznawany i liczone jako oddanych głosów, która nieznacznie podnosi próg prawdziwej porównaniu do tradycyjnego systemu, w którym nie są one uznawane.
Okręgi wyborczeSenat składa się z 266 senatorów, w tym 208 wybieranych w głosowaniu bezpośrednim, pozostałych 58 wybieranych jest przez parlamenty 17 wspólnot autonomicznych .
Senatorowie wybierani przez ludność są wybierani większością wielomianową w 59 okręgach wielomandatowych odpowiadających prowincjom kraju oraz Ceucie i Melilli, z wyjątkiem dwóch autonomicznych wspólnot archipelagowych. Główne wyspy archipelagu Balearów i Wysp Kanaryjskich mają własne okręgi wyborcze. Jest zatem czterech senatorów z każdej z 47 prowincji półwyspu, trzech senatorów z wysp Gran Canaria , Majorka i Teneryfa , dwóch senatorów odpowiednio z Ceuty i Melilli oraz jeden senator z wysp Minorka , Fuerteventura i La Gomera , Ibiza - Formentera , El Hierro , Lanzarote i La Palma .
Zgromadzenia ustawodawcze wspólnot autonomicznych również powołują senatorów, po jednym z prawa na wspólnotę, plus jedno dodatkowe miejsce na każdy milion mieszkańców. Liczba ta jest zatem zmienna w zależności od trendów demograficznych. Miał 58 caligrudzień 2015. Te pośrednie wybory odbywają się do każdego zgromadzenia społeczności wkrótce po ich odnowieniu, a zatem niekoniecznie muszą zbiegać się z wyborami powszechnymi.
Trening | Ideologia | Lider | Wyniki w 2008 roku | ||
---|---|---|---|---|---|
Strony obecne na poziomie krajowym | |||||
Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza Partido Socialista Obrero Español |
Centrolewica Socjaldemokracja , progresywizm |
Alfredo Pérez Rubalcaba | 43,87% głosów 169 posłów 95 senatorów |
||
Popular Party Partido Popular |
Prawicowy konserwatyzm , liberalizm , chrześcijańska demokracja |
Mariano Rajoy | 39,94% głosów 154 posłów 101 senatorów |
||
United Left Izquierda Unida |
Lewy republikanów , zielony socjalizm , neocommunism |
Cayo Lara | 3,77% głosów 2 posłów 0 senatorów |
||
Partie obecne na poziomie regionalnym | |||||
Convergence and Union Convergència i Unió |
Centroprawicowy katalanizm , liberalizm , chrześcijańska demokracja |
Josep Antoni Duran i Lleida | 3,03% głosów 10 posłów 4 senatorów |
||
Baskijska Partia Nacjonalistyczna Euzko Alderdi Jeltzalea-Partido Nacionalista Vasco |
Centrum Baskijskiego Nacjonalizmu , Chrześcijańska Demokracja |
Josu erkoreka | 1,19% głosów 6 posłów 2 senatorów |
Kampania rozpoczęła się o godz. 12:00 w piątek 4 listopada i zakończyła się o godz. 12:00 w piątek 18 listopada .
Lewo | Głos | % | +/- | Siedzenia | +/- | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Partia Ludowa (PP) | 10 866 566, | 44,63 | 4.52 | 186/350 | 32 | ||||
Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) | 7,003,511 | 28,76 | 15.11 | 110/350 | 59 | ||||
Zjednoczona Lewica (UI) | 1,686,040 | 6,92 | 3.00 | 11/350 | 9 | ||||
Unia, postęp i demokracja (UPyD) | 1,143,225 | 4.70 | 3.51 | 5/350 | 4 | ||||
Konwergencja i Unia (CiU) | 1,015,691 | 4.17 | 1.14 | 16/350 | 6 | ||||
Amaiur (amaiur) | 334,498 | 1.37 | 1.05 | 7/350 | 7 | ||||
Baskijska Partia Nacjonalistyczna (EAJ / PNV) | 324,317 | 1.33 | 0.14 | 5/350 | 1 | ||||
Republikańska Lewica Katalonii (ERC) | 256,985 | 1.06 | 0.10 | 3/350 | |||||
Equo (eQuo) | 216,748 | 0.89 | Nv | 0/350 | |||||
Galicyjski Blok Nacjonalistów (BNG) | 184,037 | 0,76 | 0,07 | 2/350 | |||||
Koalicja Kanaryjska - Canary News (CC-NC) | 143,881 | 0.59 | 0,24 | 2/350 | |||||
Koalicja Compromís - Equo (Compromís - Q) | 125,306 | 0.51 | 0.39 | 1/350 | 1 | ||||
Animalist Party Against Animal Abuse (PACMA) | 102,144 | 0.42 | 0,25 | 0/350 | |||||
Asturias Forum (FAC) | 99,473 | 0.41 | Nv | 1/350 | 1 | ||||
Siedzenia w kolorze białym (EB) | 97 673, | 0,40 | 0.38 | 0/350 | |||||
Partido Andalucista (PA) | 76,999 | 0.32 | 0,05 | 0/350 | |||||
Platforma dla Katalonii (PxC) | 59,949 | 0,25 | Nv | 0/350 | |||||
Kantabryjska Partia Regionalistów (ChRL) | 44,010 | 0.18 | Nv | 0/350 | |||||
Geroa Bai (GBai) | 42 415, | 0,17 | 0,07 | 1/350 | |||||
Dla bardziej sprawiedliwego świata (PUM + J) | 27 210, | 0.11 | 0,02 | 0/350 | |||||
Komunistyczna Partia Ludów Hiszpanii (PCPE) | 26,254 | 0.11 | 0,03 | 0/350 | |||||
41 innych stron (mniej niż 0,10% każda) | 138,493 | 0.57 | - | 0/350 | |||||
Głosowanie puste | 333,461 | 1.37 | 0,26 | ||||||
Głosy oddane | 24 348 886, | 98,71 | |||||||
Głosy puste i nieważne | 317,555 | 1.29 | |||||||
Całkowity | 24 666 441, | 100 | - | 350 | |||||
Wstrzymało się | 11 113 050, | 31.06 | |||||||
Zarejestrowany / uczestnictwo | 35,779,491 | 68,94 |
Andaluzja
Wyniki
|
Aragon
Wyniki
|
Asturias
Wyniki
|
Baleary
Wyniki
|
Wyspy Kanaryjskie
Wyniki
|
Kantabria
Wyniki
|
Kastylia i Leon
Wyniki
|
Kastylia-La Mancha
Wyniki
|
Katalonia
Wyniki
|
Estremadura
Wyniki
|
Galicia
Wyniki
|
Madryt
Wyniki
|
Murcia
Wyniki
|
|
Wyniki
Płaci baskijski
Wyniki
|
La Rioja
Wyniki
|
Wspólnota Walencka
Wyniki
|
Miasta autonomiczne
Wyniki
|
Lewo | Senat | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wybrany | +/- | ||||||||
Partia Ludowa (PP) | 136 | 35 | |||||||
Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) | 48 | 40 | |||||||
Konwergencja i Unia (CiU) | 9 | 5 | |||||||
Baskijska Partia Nacjonalistyczna (EAJ / PNV) | 4 | 2 | |||||||
Porozumienie dla postępu Katalonii ( PSC - ICV - EUiA ) | 7 | 5 | |||||||
Amaiur | 3 | 3 | |||||||
Koalicja Kanaryjska - Canary News | 1 | ||||||||
Galicyjski Blok Nacjonalistów (BNG) | 0 | ||||||||
Zjednoczona Lewica (UI) | 0 | ||||||||
Unia, postęp i demokracja (UPyD) | 0 | ||||||||
Razem (stawka: 71,69%) | 208 |
Z nieco niższym udziałem PP do Mariano Rajoya powrócił do władzy po siedmiu i pół roku w opozycji. To zwycięstwo jest przede wszystkim ze względu na trasie z PSOE z Alfredo Pérez Rubalcaba , który osiągnął najgorszy wynik od 1982 roku , a jego wydajność wynosiła PP z 2000 roku , kiedy José María Aznar również zdobyła bezwzględną większość. Pogrom socjalistów jest historyczny, formacja osiągnęła szczyt tylko w prowincjach Barcelony i Sewilli , podczas gdy osiągnęli ten wynik w dwudziestu trzech okręgach wyborczych z pięćdziesięciu dwóch, w tym w całej Katalonii , Kraju Basków i siedmiu z nich. ośmiu prowincji Andaluzji w wyborach w 2008 roku .
Skorzysta na tym nie tylko PP, ale także IU , który awansuje dziewięciu deputowanych, oraz UPyD , formacja przeciwstawna regionalnym nacjonalizmom, która wygrywa kolejne cztery. Ogólnie rzecz biorąc, formacje regionalistyczne i nacjonalistyczne rozwijają się, przede wszystkim w Kraju Basków , gdzie koalicja Amaiurów , będąca wynikiem zakazanej partii Batasuna , przekracza EAJ / PNV z 7 deputowanymi. Kongres powstały w wyniku tych wyborów będzie rzeczywiście najbardziej zróżnicowany od 1977 r. , Zgłosi się aż trzynaście formacji, w tym sześć zdolnych do utworzenia frakcji parlamentarnej , podczas gdy łączna liczba posłów uzyskanych przez dwie duże formacje znacznie spada, od 323 do 296.
Jeśli socjalistyczny pogrom tłumaczy triumf konserwatystów, to przede wszystkim doprowadził do wielkiego zwycięstwa sił prawicowych . Spadek PSOE został w rzeczywistości tylko częściowo zrównoważony przez gwałtowny wzrost UI. W rezultacie po raz pierwszy od 2000 roku partie prawicowe stanowią większość w kraju, ale ich przewaga wynosi 4 miliony głosów na lewicy , wobec 1,7 miliona jedenaście lat wcześniej. Ten szeroki konserwatywny postęp występuje również na poziomie terytorialnym, formacje sklasyfikowane po lewej stronie przeważają tylko w czterech z pięćdziesięciu najbardziej zaludnionych miast w Hiszpanii . We wspólnotach autonomicznych , takich jak Wspólnota Madrytu czy Aragonii , spadły one o prawie dziesięć punktów w porównaniu z wynikami z 2008 roku .
Jeśli chodzi o ewolucję stosunku liczby mężczyzn do kobiet w nowym Kongresie Deputowanych , pozostaje on niezmieniony - 124 kobiety przypadają na 226 mężczyzn, czyli 36% miejsc do obsadzenia. Po raz drugi od czasu uchwalenia ustawa o równości ( Ley de Igualdad ), która wymaga obecności co najmniej 40% kobiet na listach wyborczych, nie pozwoli więc na zmianę tej różnicy na korzyść feminizacji montaż. Z 66 deputowanymi kobietami, co daje wzrost o 23 mandaty z 32 nowo wybranych, PP ma rekord wśród wybranych kobiet, podczas gdy Partia Socjalistyczna , która wybrała 42 kandydatki na łącznie 110 deputowanych, będzie miała najwyższy odsetek kobiet. zgromadzenia, z 38% jego frakcji parlamentarnej .
Od 21 listopada , José Luis Rodríguez Zapatero ogłosił zwołanie kongresu PSOE w miesiąculuty 2012, czyli pięć miesięcy przed upływem ustawowego terminu, tłumacząc porażkę bardzo złą sytuacją gospodarczą. Dzień wcześniej przewodniczący partii, Manuel Chaves , wezwał go do pełnienia funkcji sekretarza generalnego do czasu kongresu, podczas gdy Miguel Arias Cañete , przewodniczący komitetu wyborczego PP, wyraził wolę, by " uchylić ustawowe terminy „na utworzenie rządu.
Podczas wystąpienia przed prasą, dzień po zwycięstwie, Mariano Rajoy zapowiada, że zamierza prowadzić dialog ze wszystkimi siłami politycznymi z wyjątkiem Amaiura i że kolejny krajowy kongres PP zostanie zwołany w Andaluzji. , pod koniec drugiego tygodnia miesiącaluty 2012. Soraya Sáenz de Santamaría , rzecznik konserwatywnej grupy w Kongresie, i Ramón Jáuregui , minister prezydencji, są następnie odpowiedzialni za przewodzenie przemianom, które prezydent rządu i jego przyszły następca chcą, by były „wzorowe” według María Dolores de Cospedal , sekretarz generalny PP.