Epoka beylicates (w turecki: beylik oznacza terytorium podlegającym jurysdykcji Bey ), albo z księstw Anatolii , odnosi się do dwóch okresów w historii Turcji . Pierwszy okres to w XI -tego wieku, kiedy małe tureckie emiraty czele Bey rozliczane w Anatolii, do dominacji w regionie przez Sułtanatu Seldżuków rumu . Drugi okres rozpoczął się w drugiej połowie XIII XX wieku podczas upadku Sułtanatu Rum. Najmocniejszy Beyliks prostu zniknąć późny XV th wieku wraz z pojawieniem się Imperium Osmańskiego .
Po zwycięstwie Seldżuków nad Bizancjum w bitwie pod Manzikertem w 1071 r. do Anatolii wkroczyły klany Turków Oguzów . Seldżukowie ustanawiają sułtanat w Konyi , Sułtanat Rumu . Jej stolicą była Nicea (obecna Iznik , między 1081 a 1097 ), a następnie Ikonium (obecna Konya , między 1097 a 1302 ). Powstała w wyniku porozumienia między Bizancjum i Seldżuków lider Süleyman I st Shah . Seldżucy założyli klany kierowane przez bejów zwane „uç bey”, które służą jako bufory między imperium Seldżuków a imperium bizantyńskim. Otrzymują pomoc wojskową i finansową od Seldżuków wbrew ich pełnej lojalności. W 1176 sułtan Kılıç Arslan II pokonał Cesarstwo Bizantyjskie, które nadal oddało mu ziemię w Myrioképhalon . W 1207 , Sultan Kay Khusraw I st wziął Antalya od Wenecjan .
W 1242 roku, Baïdju , nowo mianowany dowódca wojsk mongolskich przez wielkiego chana Ögödei natychmiast w ruch w kierunku Seldżuków Sułtanatu z Roum nad którym sułtan Kay Khusraw II panuje i który wydaje się być na jej szczyt. Baidju, po zdobyciu i splądrowaniu Erzeroum (1242), zapewnia mongolską dominację w bitwie pod Köse Dağ wczerwiec 1243. Po tej bitwie Kay Khusraw II szuka pomocy u swego wroga, cesarza Nicei Jana Vatatzèsa, z którym podpisuje traktat sojuszniczy. Baïdju następnie zajmuje Sivas , kto podporządkowuje się w czasie i jest zrabowane tylko. Miasta Tokat i Kayseri, które próbują stawić opór, zostają zdewastowane. Ta kampania rozszerzyła Imperium Mongolskie do bram Imperium Nicejskiego. Od pierwszych niepowodzeń jego sojusznik i wasal, cesarz Trebizondu , wolał ogłosić się wasalem Mongołów i zapłacić im daninę. Kay Khusraw jest wtedy zmuszony zrobić to samo. Król Małej Armenii Hethum I najpierw poddaje się także Ilchanatowi , zapewniając bezpieczeństwo Ormianom mieszkającym poza Cylicją . Taką politykę prowadzą jego następcy, chroniąc Cylicję zarówno przed Seldżukami, jak i Mamelukami . Beyowie skorzystali z okazji, by ogłosić się niezależnymi od Seldjoukidów. Mimo to Sułtanat Rumu przetrwał pod panowaniem Mongołów do 1307 roku .
Osłabienie władzy bizantyjskiej pozwala bejom przenikać coraz dalej na zachód od Anatolii. Około 1300 roku Turcy dotarli do wybrzeży Morza Egejskiego . Na początku tej okupacji najpotężniejszymi państwami byli Karamanidzi i Germijanidowie . W Turcy mają małą beylicat w północno-zachodniej Anatolii, w kontakcie z Bizancjum, ale bez realnej władzy. Wzdłuż Morza Egejskiego, z północy na południe, znajdują się bejlikaty Karesi , Saruhanides , Aydınides , Mentecheïdes i beys z Tekke . Wzdłuż Morza Czarnego , z Turkami The Çobanoğulları w Kastamonu które zostały wchłonięte w 1309 przez Jandarids ( Isfendiyarides ) na terytorium którego następnie rozszerzony na granicy z Cesarstwem Trebizondy .
Turcy rozpoczęli ekspansję kosztem Bizancjum. Kontynuują anektowanie sąsiedniego bejlikatu Karesi. Osiągają wystarczającą moc, aby zmierzyć się z główną konkurencją, Karamanidami. Turcy kontynuują ekspansję w Anatolii, nabywając miasta, kupując je lub poprzez małżeństwo. Karamanidzi atakują Osmanów, zawierając sojusze z innymi bejlikatami, z mamelukami , z Aq Qoyunlu ( białe owce turkomańskie ), z Bizantyjczykami, z cesarzami Trebizondu lub z Madziarami , za każdym razem ryzykując utratę władzy. Pod koniec wieku Turcy podbili większość terytorium od Karamanidów i innych mniej ważnych beylikatów. Będą one miały okres wytchnienia z klęsce Ottoman Sultan Bayezid I er przeciwko Tamerlana w 1402 roku podczas bitwy pod Ankarze .
Turcy odzyskać przewagę podczas panowania Mehmeda I er Çelebi i jego syn Murad II . W latach swojego panowania włączyli większość bejlikatów do domeny osmańskiej. Następnie Mehmed II podbił emirat Karaman w maju i czerwcu 1451 roku . Selim I st Yavuz podbił terytorium Ramadanidów i Dulkadiridów w 1515 roku podczas swojej kampanii przeciwko Mamelukom . Jego syn Sulejman Wspaniały dokończył jedność Anatolii i dalej w 1534 roku .
Wiele bejlikatów służyło jako podstawa podziałów administracyjnych Imperium Osmańskiego.
Nazwa Beylicat | tureckie imię | Region(y) siedziby of | Trwanie |
---|---|---|---|
Artukidowie | Artuklu Beyliği | Diyarbakır , Hasankeyf , Silvan , Harput , Mardin | 811-1408 |
Danichmendids | Danişmendliler | Sivas , Malatya , Kayseri , Tokat , Amasya | 1071-1178 |
Dilmakoglu | Dilmaçoğulları | Bitlis , Erzurum | 1085-1192 |
Zachas | aka Beyliği | zmir | 1081-1098 |
Szach Armana | Ermensahlar lub Ahlatşahlar | Ahlat | 1085-1192 |
Niepoprawny | naloğulları | Diyarbakir | krótkie istnienie |
Mengüjekides | Mengüçlü Beyliği lub Sökmenliler Beyliği | Erzincan , a następnie Divriği | 1118-1252 |
Saltukids | Saltuklu Beyliği | Erzurum | 1092-1202 |
Nazwa Beylicat | tureckie imię | Region(y) siedziby of | Trwanie |
---|---|---|---|
Taceddinoğulları | Taceddinoğulları | Niksar | 1348-1428 |
Aydinides | Aydınoğulları | Birgi , potem Ayasluğ ( Selçuk ) | 1308-1425 |
Çobanoğulları | Çobanoğulları | Kastamonu | 1227-1292 pod nadzorem Jandaridów do ~ 1320 |
Isfendiyarides lub Jandarides | İsfendiyaroğulları lub Candaroğulları | Kastamonu | 1292-1462 |
Dulkadirides | Dulkadıroğulları | Maraş , Elbistan | 1337-1522 |
Eretnides | Eratnaoğulları | Sivas , a następnie Kayseri | 1326-1380 |
Qadi Burhân al-Dîn Ahmad | Kadi Burhaneddin Ahmed | Kayseri | 1381-1398 Zastępuje Eretnidów |
Eşrefoğulları | Eşrefoğulları | Beyşehir | 1285-1326 |
Germijanidy | Germiyanoğulları | Kutahya | 1239-1428 |
Hamidydy | Hamidoğulları | Eğirdir | 1300-1391 |
Karamanidzi | Karamanoğulları | Larende ( Karaman ) | 1256-1487 |
Alaya | Alanya | 1293-1471 Wasale Karamanidów | |
Karesioğulları | Karesioğulları | Balıkesir | 1303-1345 |
Beylicat z Ladiku | İnançoğulları | Denizli (miasto) | 1276-1368 |
Mentecheidy | Menteşeoğulları | Milas | 1261-1424 |
Osmanowie, a następnie Imperium Osmańskie | Osmanoğulları | Söğüt , Bursa , Dimetoka , Edirne i İstanbul | 1299-1922 |
Pervaneoğulları | Pervaneoğulları | Sinop | 1277-1322 |
Ramazanides | Ramazanulları | Adana | 1379-1510 |
Sâhipataoğullari | Sâhipataoğulları | Afyonkarahisar | 1265-1341 |
Saruhanides | Saruhanoğulları | Manisa | 1313-1410 |
Beylicat z Tekke | Tekeoğulları | Antalya | 1321-1423 jest odgałęzieniem Hamididów |
Regiony te pozostały głównie chrześcijańskie aż do ich podboju przez Turków.
Nazwa stanu | tureckie imię | Region(y) siedziby of | Trwanie |
---|---|---|---|
Armeńskie Królestwo Cylicji | Kilikja | Tarsus i Sis (obecny Kozan ) | 1080-1375 |
Imperium Trebizondy | Trabzon mparatorluğu | Trebizonda | 1204-1461 |
Filadelfia | Alaşehir | Filadelfia | w posiadaniu ( Zakon św.Jana Jerozolimskiego do 1390 r.) |