Sultans mamelucki Burji , burdjites lub bourjites tworzą drugą dynastię mameluków , który rządził w Egipcie od 1382 do 1517. Są czasami znany jako Mameluków wieży bo wybrali jako zamek przebywania we wschodnim Kairze . Nazywani również Mamelukami Czerkiesami lub Mamelukami Czerkiesami ze względu na ich pochodzenie: są to niewolnicy zabrani do Czerkiesów , regionu Kaukazu zamieszkanego przez Czerkiesi. Są następcami Bahri Mameluków , zwanych również Mamelukami, ponieważ ich obóz znajdował się na wyspie na Nilu .
Ta dynastia była bardzo niestabilna, o czym świadczą niezwykle krótkie rządy. Rywalizacja władzy była bardzo ważna w wyznaczeniu sułtana. Musieli walczyć z Tamerlanem i podbić Cypr . Ich ciągłe kłótnie z pewnością ułatwiły ich obalenie przez Turków .
Od 1250 roku Egiptem rządzą mamelucy tureckiego pochodzenia z tzw. Dynastii Bahri . W 1377 r. Wybuchł bunt w Syrii i dotarł do Egiptu. Władzę przejmuje czerkieski (Cherkesse) Az-Zâhir Sayf ad-Dîn Barquq, który został ogłoszony sułtanem w 1382 roku. Ostatni członek dynastii Bahri As-Sâlih Zayn ad-Dîn Hajji odzyskuje władzę w 1389 roku, ale Barquq odzyskuje ją na stałe w 1390 roku, tworząc w ten sposób nową dynastię Burdjite.
Cypryjscy korsarze nie wahają się wykonywać swojej działalności, zwłaszcza w Syrii. W 1425 roku mamelucki sułtan Al-Achraf Sayf ad-Dîn Barsbay wysłał eskadrę w odwecie, aby splądrować Limassol . W następnym roku armia wylądowała i zmiażdżyła cypryjską armię w Chirokitia (Χοιροκοιτία)7 lipca 1426. Król Cypru Janus zostaje schwytany i zabrany do Kairu, ale zostaje uwolniony po uznaniu zwierzchnictwa sułtana. Królestwo Cypru było oddać hołd Mameluków. Barsbay dokonywał również częstych nalotów w Azji Mniejszej . Zmarł w 1438 roku.
Inal objął władzę w 1453 roku. Ma dobre stosunki z Turkami, którzy wkrótce po tym, jak opanowali Konstantynopol (29 maja 1453). Ten podbój wywołał nawet wielką radość w Egipcie.
Jednak to za panowania Khuchqadam (1460-1467) rozpoczęła się walka między mameluckim Egiptem a Turkami. W 1464 roku Khuchqadam i osmański sułtan Mehmed II nie zgodzili się co do wyboru bey z księstwa Karaman . Dwóch braci jest przeciwnych: jeden, Ishak, uzyskał poparcie sułtana Ouzouna Hassana z Ak Koyunlu (klan „Białej Owcy”), drugi, Pir Ahmed, otrzymał wsparcie Mehmeda II . Ale Pir Ahmed popełnia błąd, szukając porozumienia z Wenecjanami ; Mehmed uważa to za zdradę i wyrusza na kampanię i podbija Konyę i Karamana .
W 1467 roku Qait Bay rozgniewał Bayezida II , ponieważ jego brat został otruty podczas wywiadu z Qait Bay. Bajazyd II przejmuje Adanę , Tars i inne twierdze sułtanatu mameluckiego. Niemniej jednak Qait Bay wyszedł zwycięsko.
Qait Bay zagroził złym traktowaniem chrześcijan na Wschodzie, aby wesprzeć muzułmanów straconych w Andaluzji.
Wojna z sułtanem osmańskim Selimem I st Yavuz rozpoczęła się w 1515 roku i kończy się włączeniem Egiptu i jego terytoriów do Imperium Osmańskiego.
Al-Ashraf Qansuh al-Ghawri jest atakowany przez Selim I st dla umożliwienia przejścia przez Syrię do ambasadorów Safavid do Ismail I er trasie do Wenecji zorganizowanie antytureckiej koalicji. Bitwa pod mardż dabik (24 sierpnia 1516) między Selimem a Qansûh al-Ghûrî w towarzystwie kalifa Abbasydów Al-Mutawakkil III , skutkuje klęską mameluków i śmiercią Qansûh al-Ghûrî. Oskarżenia kawalerii mameluckiej były bezsilne wobec artylerii tureckiej i janczarów . Kalif Abbasydów Al-Mutawakkil III zostaje wzięty do niewoli. Selim wjeżdża do Aleppo dalej28 sierpnia 1517. Następnego dnia odmawia się modlitwy w jego imieniu. Selim zajmuje Syrię i Liban . Ten podbój jest okrzyknięty wyzwoleniem spod jarzma mameluków. Selim przekracza pustynię Synaj w trzynaście dni. On bije mameluków ponownie wokół Kairu na24 stycznia 1517. Ostatni sułtan mamelucki Al-Ashraf Tuman Bay zostaje stracony13 kwietnia.
Daktyle | Połączyć | Arab | turecki | |||
---|---|---|---|---|---|---|
1382 | 1389 | Az-Zâhir Sayf ad-Dîn Barquq | الظاهر سيف الدين برقوق | Barkuk | ||
1389 | As-Sâlih Zayn ad-Dîn Hajji | syn Al-Achraf Zayn ad-Dîn Chabân | الصالح زين الدين حاجى | Hacci | Drugie panowanie, ostatni sułtan z dynastii Bahritów | |
1389 | 1399 | Az-Zâhir Sayf ad-Dîn Barquq | Drugie panowanie | |||
1399 | 1405 | An-Nâsir Faraj | syn Barquqa | الناصر فرج بن برقوق | Farac | |
1405 | Al-Mansûr Abd al-Azîz | syn Barquqa | المنصور عبد العزيز بن برقوق | Abdulaziz | ||
1405 | 1412 | An-Nâsir Faraj | Drugie panowanie | |||
1412 | Al-Musta`in | syn kalifa Al-Mutawakkila I ul | المستعين باللّه أبو الفضل العباسي | Müsteyn | Abbasyd Kalif na krótko umieszczony na tronie | |
1412 | 1421 | Al-Muayyad Chaykh al-Muhammudi | Mameluk z Barquq | المؤيد أبو النصر شيخ المحمودي | Muavyed Şeyh | |
1421 | Al-Muzaffar Ahmad | syn Chaykha al-Muhammudiego | المظفر أحمد بن الشيخ | Ahmed | ||
1421 | Az-Zâhir Sayf ad-Din Tatar | Mameluk z Barquq | االظاهر سيف الدين ططر | Tatar | ||
1421 | 1422 | Al-Sâlih Nâsir ad-Dîn Muhammad | syn Tatara | الصالح ناصر الدين محمد بن ططر | Muhammed | obalony przez swojego nauczyciela Barsbaya |
1422 | 1438 | Barsbay | Mameluk z Barquq | الأشرف سيف الدين برسبا | Barsbay | |
1438 | Al-Azîz Jamal ad-Dîn Yusuf | syn Barsbaya | العزيز جمال الدين يوسف | Yusuf | ||
1438 | 1453 | Jaqmaq | Mameluk z Barquq , Atabeg z Barsbay | الظاهر سيف الدين حقمق | Çakmak | |
1453 | Al-Mansûr Fakhr ad-Dîn `Uthman | syn Jaqmaqa | المنصور فخر الدين عثمان بن جقمق | Osman | ||
1453 | 1460 | Inal | Mameluk z Barquq | الأشرف سيف الدين إينال العلائي | İnal | |
1460 | Al-Muyyad Chihab ad-Dîn Ahmad | syn Inala | المؤيد شهاب الدين أحمد بن إينال | Ahmed | ||
1460 | 1467 | Khuchqadam | Mameluk z Chaykh al-Muhammudi | الظاهر سيف الدين خشقدم | Kuşkadam / Hoşkadem | |
1467 | 1468 | Bilbay | الظاهر سيف الدين بلباي المؤيدي | Bilbay / Yalbay | ||
1468 | Timurbugha | الظاهر تمر بغا الرومي | Timurbuga | |||
1468 | 1496 | Qait Bay | Mameluk z Jaqmaq | الأشرف سيف الدين قايت باي | Kayıtbay | |
1496 | 1498 | An-Nâsir Muhammad | syn Qait Bay | الناصر محمد بن قايت باي | Muhammed | |
1498 | 1500 | Az-Zâhir Qânsûh | Qait Bay Mamluk | الظاهر قانصوه | Zahir Kansu | |
1500 | 1501 | Al-Achraf Janbalat | الأشرف جنبلاط | Eşref Canbulat | ||
1501 | Zatoka Al-Adil Tuman | العادل طومان باي | Adil tumanbay | |||
1501 | 1516 | Qânsûh Al-Ghûrî | Qait Bay Mamluk | الأشرف قانصوه الغوري | Kansu Gavri | Śmierć w bitwie pod Marj Dabiq przeciwko sułtanowi osmanowi Selimowi I st |
1516 | 1517 | Zatoka Al-Achraf Tuman | الأشرف طومان باي | Eşref Tumanbay | Wykonany przez sułtana osmana Selima I st Yavuz |
Kilka kluczy do zrozumienia tych nazw: