Ahlat
| Ahlat | |||
| Administracja | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | indyk | ||
| Region | Wschodnia Anatolia | ||
| Województwo | Bitlis | ||
| Dzielnica | Ahlat | ||
|
Mandat burmistrza |
Abdulalim Mümtaz Çoban ( MHP ) 2009 - 2014 |
||
| Prefekt | Asım Hacımustafaoğlu 2003 |
||
| Międzynarodowy kod telefoniczny | + (90) | ||
| Tablica rejestracyjna | 13 | ||
| Demografia | |||
| Populacja | 34 787 mieszk. | ||
| Geografia | |||
| Informacje kontaktowe | 38 ° 45 ′ 10 ″ północ, 42 ° 29 ′ 40 ″ wschód | ||
| Lokalizacja | |||
 Dzielnice prowincji Bitlis | |||
Geolokalizacja na mapie: Turcja
| |||
| Znajomości | |||
| Strona prowincji Province | http://www.bitlis.gov.tr | ||
| Źródła | |||
| " Index Mundi / Turcja " | |||
Ahlat ( ormiańskiego : Akhlat”, Ախլաթ ; kurdyjskiego : Xelat) to miasto w Turcji w prowincji o Bitlis przez jeziora Wan na północno-zachodnim wybrzeżu. Była to część prowincji Van między 1919 a 1936 r .
Historia
Van jezioro regionu jest częścią królestwa Urartu do VI -tego wieku pne. AD Następnie Scytowie i Partowie i Sasanidzi zajęte regionie, zintegrowany w królestwie Armenii .
Około roku 640, za panowania kalifa Omara , miasto zostało podbite przez Arabów, którzy nazywali je Akhlat , Khelat lub Khilat .
W 918 zostaje zaatakowany przez cesarza bizantyjskiego Jana I st Tzimiskesa . W 939, Hamdanid Ali Sayf al-Dawla wkroczył do miasta podczas swoich bitew przeciwko Bizancjum.
Od 983, obszar został zdominowany przez kurdyjskiej dynastii z Marwanids Górnej Mezopotamii . Miasto zostaje następnie przejęte przez seldżuckiego sułtana Alp Arslana . To z Ahlat wyjeżdża Alp Arslan, by stawić czoła bizantyjskiej armii cesarza rzymskiego IV Diogenesa . Armia ta została rozgromiona przez sułtana podczas bitwy pod Manzikert (obecnie Malazgirt ), na północ od jeziora Van,19 sierpnia 1071.
W 1100 r. rząd Ahlat przejął emir Sökmen al-Kutbî, jego potomkowie i jego następcy zwani Shah Arman lub Ahlat Shah (po turecku: Ermenşahlar lub Ahlatşahlar). W 1185 r. zmarł bez spadkobiercy czwarty nosiciel tytułu Szacha Armana. Miasto było wówczas w rękach szeregu dowódców niewolników. W Ayyoubids z Diyarbakir , który pożądał miasto przez długi czas skorzystać z okazji, aby wykorzystać ją w 1207. W Ayyoubids z Ahlat się pod dominacją Ilkhanid Mongołów w 1259 roku; pozostają one w mocy pod mongolskiego na zwierzchnictwie aż do XV -go wieku.
Region jest następnie okupowany przez Ak Koyunlu . Ak Koyunlu nie zarządzają bezpośrednio Ahlat i pozostawiają to książętom Bitlis . Duża część ludności emigruje do Biltis, które jest lepiej chronione. W 1548 doznała najazdu Safawidów . Miasto w końcu znalazł się pod kontrolą Turków w XVI -tego wieku.
Zabytki
- Istnieje około sześciu głównych Ahlat historycznie cmentarze zawierające grobowce datowane od XI TH do XV th wieku. Znani są ze swoich nagrobków. Witryna została zaproponowana do włączenia na listę Światowego Dziedzictwa z UNESCO w 2000 roku.
- Mauzoleum Usta Sagirt (Usta Şakirt Kümbetı) (1273)
- Mauzoleum i meczet Emira Bayindira (Bayındır Kümbetı ve Camii) (1491)
- Cmentarz seldżucki i rzeźbione nagrobki (Selçuk Mezarlığı).
- Bliźniacze grobowce (Çifte Kümbetler) Sirin Hatun i Bugatay Aka (1281)
- Groby typu Twin (Cifte Kümbetler) z Hüseyin Timur Tekin i Eser ( XIII th century)
- Ruiny Meczetu Kadi Mahmud (Kadi Mahmud Camii) (1584)
- Meczet Iskender Paszy (Iskender Paşa Camii) (1564-65)
Rolnictwo
W ostatnich latach firma Ahlat stała się znana z jakości swoich ziemniaków.
Zobacz również
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Janine i Dominique Sourdel, Historyczny słownik islamu , PUF, coll. "Kwadryga",2004, 1056 s. ( ISBN 978-2-13-054536-1 , prezentacja online )
- Efrem-Isa Yousif, Kronikarze syryjscy , L'Harmattan,2002, 467 s. ( ISBN 978-2-7475-2709-5 , prezentacja online )
- Colin Imber, Keiko Kiyotaki, Rhoads Murphey, Frontiers of Ottoman Studies: State, Province, and the West , IBTauris,2005, 304 pkt. ( ISBN 978-1-85043-631-7 , prezentacja online )
- (en) Clifford Edmund Bosworth, The New Islamic Dynasties: A Chronological and Genealogical Manual , Edinburgh University Press ,2004, 400 pkt. ( ISBN 978-0-7486-2137-8 , prezentacja online )
Uwagi i referencje
- Akhlat po arabsku: ʾaḫlāṭ, أخلاط , czasami pisane (błędnie) ʾahlāṭ, أهلاط .
- Khilat po arabsku: ḫilāṭ, خلاط .
- Janine i Dominique Sourdel, op. cyt. , „Ahlat, po arabsku Akhlât lub Khilât”
- Sökmen al-Kutbî nie mylić z jego imiennikiem i prawie współczesnym Artukide Soqman ibn Ortoq zmarł w 1105.
- (w) Clifford Edmund Bosworth, op. cyt. ( czytaj online ) , „The Shah-i Armanidzi”, s. 197
- (w) Clifford Edmund Bosworth, op. cyt. ( czytaj online ) , „Ajjubidowie”, s. 72-73
- (en) Colin Imber, Keiko Kiyotaki Rhoads Murphey, op. cyt. ( czytaj online ) , „Późne średniowiecze”, s. 111-112