Sivas Sêwas, Karmazyn | |||
Sivas View.jpg | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | indyk | ||
Region | Centralnym regionie Anatolii | ||
Województwo | Sivas | ||
Dzielnica | Sivas | ||
Mandat burmistrza |
Hilmi Bilgin ( AKP ) 2019 -2024 |
||
Prefekt | Alim Barut 2014 |
||
Międzynarodowy kod telefoniczny | + (90) | ||
Tablica rejestracyjna | 58 | ||
Demografia | |||
Populacja | 638 956 mieszk . (2019) | ||
Gęstość | 231 mieszk./km 2 | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 39 ° 45 ′ 00 ″ na północ, 37 ° 01 ′ 00 ″ na wschód | ||
Wysokość | 1285 m |
||
Powierzchnia | 276800 ha = 2768 km 2 | ||
Lokalizacja | |||
Okręgi prowincji Sivas | |||
Geolokalizacja na mapie: Turcja
| |||
Znajomości | |||
Strona internetowa Urzędu Miasta | http://www.sivas.bel.tr | ||
Witryna internetowa prowincji | http://www.sivas.gov.tr | ||
Źródła | |||
„ Index Mundi / Turcja ” | |||
Sivas (dawniej Sebaste lub Sébastée ; w kurdyjskiej Sêwas ; w greckim Σεβάστεια , w ormiańskiej Սեբաստիա ) to miasto w Turcji , prefektura w prowincji o tej samej nazwie. Według spisu z 2007 roku miasto liczyło 296 402 mieszkańców . Miasto w północno-wschodniej części Kapadocji, dawniej położone w zachodniej Armenii , zbudowane w dolinie Kızılırmak (dawne Halys), Sivas znajduje się na drodze z zachodu na wschód między Charsianon i Colonea , na skrzyżowaniu z drogą północną prowadzącą na południe do Malatya (starożytna Melitena). Owczarek anatolijski ( owczarek kangalski ) to rasa psów wywodzących się z Sivas.
Zintegrowane z Imperium Hetytów od co najmniej 1700 roku pne, miasto zostało nazwane przez Neo-Hetytów „Tilgarimmu” (co dokładniej odpowiada dzielnicy Gürün). Jezioro Supitassu wspomniane w tekstach hetyckich jako święte jezioro było używane do uczczenia nadejścia wiosny poprzez rytuał. Tak więc król Thudaliya IV miał podróżować z Hattusa (stolicy) do Sarussy, aby przewodniczyć ceremonii oddawania czci Bogu Burzy i Bogini Anzili. Oczyścił się, a następnie oczyścił dwóch bożków. Skłonił się przed bożkami i złożył ofiary z chleba do źródła wody Supitassu i dwóm bożkom. Następnie król udaje się do pałacu Sarissy, aby wziąć udział w wydarzeniu, podczas którego pijemy, gramy na lirze i śpiewają Hatti. Król ma pić na cześć różnych bóstw, z których głównym jest bóg burzy. Rytuały te odbywały się w dzisiejszym Paşaköy (na południe od Sivas), które było ważnym miastem zwanym Sarissa i znajdującym się w pobliżu świętego jeziora (Supitassu). Obecnie znajdują się tam ruiny pałacu i sanktuarium.
W 800 pne J.-C.Sivas został najechany przez Cymeryjczyków i Scytów. To wtedy pod władzą Mediów na początku VI th wieku przed naszą erą. AD i pod Persami w połowie tego samego wieku (-600). W 400 rpne miasto zostało zdobyte przez Aleksandra Wielkiego.
W bizantyjskiej tradycji hagiograficznej Sebastian jest miejscem tortur Czterdziestu Męczenników : żołnierzy Legio XII Fulminaty pod Licyniuszem w 324 r. , Którzy zostali skazani za wiarę chrześcijańską i pozostawali nago w nocy w zamarzniętym jeziorze, gdzie umierali z zimna. Epizod opisany przez Bazylego Wielkiego (PG 31, 508-40), zlokalizowany przez Efrema Syryjczyka w Sebastianie, zyskał dużą popularność i wywarł wpływ na podobne legendy hagiograficzne o Pięciu Męczennikach Sebastiana i Czterdziestu Dwóch Męczennikach z Amorionu. Motyw miał również bogaty tradycji ikonograficznej (kości słoniowej, mozaiki, freski).
Sebastian jest stolicą prowincji Armenii i jej metropolią kościelną około 400 . Wzmacniane przez Justyniana , jest ona zniszczona przez Chosroes I st w 575 , przebudowany i atakowany przez Arabów w VII th wieku .
Najpierw miasto o tematyce ormiańskiej , zostało podniesione do rangi cleisourie przez Leona VI Mądrego przed 908 r. , A następnie do rangi tematu przed 911 r. , Z terytorium rozciągającym się w kierunku wschodniej granicy aż do Téphrike i Melitene , ale następnie redukuje się do X -go wieku. Znacząca imigracja ormiańska stopniowo przekształca Sébastée, która w 986 r . Staje się biskupstwem Kościoła ormiańskiego . Bazyli II przyznaje je w 1019 r. Księciu ormiańskiemu Sénachérimowi Arcruni, byłemu archonowi Vaspourakan , którego następcy nadal zarządzają miastem w imieniu Cesarstwa.
W 1059 roku miasto zostało po raz pierwszy zajęte przez Turków, którzy uznali je za pozbawione wałów obronnych. Książęta ormiańscy szybko odzyskali kontrolę i dwukrotnie skorzystali z pomocy cesarza bizantyjskiego Romana IV, aby odeprzeć Turków w 1068 i 1069 roku . Manuel Comnène, syn curopalate Jean Comnène, z drugiej strony doznał bardzo ciężkich porażki tam w 1070 roku .
Stosunki między Grekami i Ormianami w mieście są bardzo złe, gdy w czasie kampanii Mantzikerta przechodzi tam Romain IV . Epizod opisany przez Mathieu z Edessy, według którego cesarz kazał swoim żołnierzom zmasakrować Ormian w mieście, aby ukarać ich za współpracę z Turkami, wydaje się mało wiarygodny. Pomimo porażki 1071 roku miasto pozostawało pod kontrolą ormiańskiej aż co najmniej 1078 (do 1074 pod panowaniem bizantyjskim nominalnej), ale to zostało podbite przez Danichmendids między 1085 i 1092 , a ostatecznie uciekł kontrolę bizantyjskiej.
W 1174 roku miasto zostało zdobyte przez seldżuckiego sułtana Kılıç Arslan II i stało się stolicą sułtanatu Roum . Miasto jest wówczas ośrodkiem handlowym i kulturalnym. Posiada kilka medres, które służą jako miejsce przekazu wiedzy religijnej i naukowej.
Szpital Sivas, utworzony w 1217 roku jako pobożna fundacja ( waqf ) przez sułtana Izza ad-Dîn Kay Kâwusa , uważany jest za arcydzieło architektury seldżuckiej. Mauzoleum fundatora znajduje się w skrzydle południowym. Budynek został przekształcony w medresę w latach 1755-1768, następnie w 1916 r. W skład wojskowy.
Osmański sułtan Bayezid I po raz pierwszy zdobył miasto w 1398 roku . Następnie został zdobyty przez Tamerlana w 1400 roku : cztery tysiące chrześcijańskich żołnierzy garnizonu zostałoby pogrzebanych żywcem po ich kapitulacji. Miasto ponownie stało się osmańskie w 1408 roku . Aż do XIX -tego wieku , jest stolicą prowincji Rum stając się w 1867 roku Vilayet z Sivas .
Podczas ludobójstwa Ormian w 1915 - 1916 , która była scena masakry i deportacje w Imperium Osmańskim , wiele konwoje deportowanych lewo od Sivas w kierunku południowym w kierunku obozów koncentracyjnych z Kangal , Malatya lub pustynie z Syrii i Mezopotamii .
Sivas Congress (in) , która stanowi podstawę Republiki Tureckiej, odbywa się od 4 do11 września 1919.
Bunt Koçgiri (1920-1921)W 1920 roku kurdyjskie plemiona Koçgiri na wschód od Sivas zbuntowały się przeciwko centralnej władzy w celu ustanowienia państwa kurdyjskiego w regionie. Powstanie zostało pokonane na starcieKwiecień 1921. To pierwsza poważna rewolta kurdyjska XX wieku.
Masakra w Madımak (1993)Plik 2 lipca 1993The Madimak hotelu , który gospodarze artyści uczestniczący w Pir Sultan Abdal Festiwalu Alevi wydarzeniem kulturalnym , mieści się w ogniu podczas zamieszek kierowanego przez sunnickich fundamentalistów . Wściekłość tłumu zapoczątkowały obecności pisarza Aziz Nesin , turecki tłumacza z Salmana Rushdiego Szatańskie wersety i znany ze swojego ateizmu i uwagami anty-islamskich. Ogień, osiągając 36 życie, głównie Alevi intelektualistów, artystów i muzyków , w tym Asik Muhlis Akarsu , a holenderskiego antropologa i Hasret Gultekin .
Kultura Sivas jest bardzo bogata ze względu na złożoną geografię ludzką, etniczną i językową: mówi się tam po turecku, kurmandżi i Zaza , są sunnici, alewici i chrześcijanie (w niewielkiej mniejszości), Turcy, Kurdowie i Turkmeni.
Prowincja Sivas leży między Środkową Anatolią a regionem Morza Czarnego. Przyjęła również kilku imigrantów z Kaukazu i Bałkanów, co oznacza, że ma bardzo bogatą kulturę. Niektóre dzielnice na północy Sivas, takie jak Suşehri, Akıncılar, Gölova i Koyulhisar, mają typową kulturę czarnomorską. Dlatego mają akcent z morza czarnego, tańczą horona, grają na instrumentach takich jak zurna , davul , kemençe i tulum . Podczas gdy w pozostałej części prowincji praktykowana jest typowa kultura Anatolii. Gramy Saz , śpiewamy piosenki o miłości. W niektórych wioskach kaukaskich ćwiczą tańce i grają na typowym instrumencie czerkieskim .
Prowincja Sivas jest zamieszkana przez zdecydowaną większość Turków, którzy stanowią 90% populacji, 5% to Czerkiesi, a pozostałe 5% to Zazas i Kurdowie. Obecna jest silna społeczność alewicka (islamski nurt religijny, patrz: alewici ).