Vaspourakan

Vaspurakan (w ormiańskiej Վասպուրական „szlachetny ziemia” lub „ziemia książąt”) jest prowincją Armenia historyczny centric jeziora Wan . Przez większość swojej historii był rządzony przez rodzinę Arçrouni jako księstwo, a następnie jako królestwo. Jego maksymalny zasięg obejmuje terytoria między jeziorem Wan i jeziorem Urmia ( 908 ). Vaspourakan nie ma stałego kapitału, sąd podąża za władcą z miejsca na miejsce ( Van , Ostan / Vostan (obecnie Gevaş ) itp.).

Historia

Vaspurakan stała się królestwem w 908, kiedy emir Yusuf z Azerbejdżanu daje królewskiej godności Gagik Arçrouni przeciwdziałać Król Smbat I st Nahadak Armenii. To królestwo południowej Armenii przetrwało do 1021/1022, kiedy król Seneqerim-Hovhannes abdykował na rzecz cesarza bizantyjskiego Bazylego II . Około 1050 The Waspurakan tworzy prowincję bizantyjskiej z Taron .

W 1915 roku Vaspourakan na krótko stał się wolną prowincją. Większość jego terytoriów znajduje się dziś we wschodniej Turcji .

Lista władców

Książęta, a potem królowie Vaspourakanu, są następujący.

Książęta Vaspourakan

772-785: Hamazasp I st , Nakharar ;
785-? : Mérouzhan II Arçrouni , brat poprzedniego;
? -? : Gagik II , książę Arçrouni, prawdopodobnie syn Hamazasp I st ;
? -836: Hamazasp II , książę Arçrouni (ok. 790/800, † 836), syn poprzedniego;
836-852: Achot I er „Aboulabas”, książę Vaspourakan, syn poprzedniego;
852-858: Gourgen I er , antyksiążę Vasbourakan, poprzedni kuzyn;
858-868: Grigor-Derenik Prince Vasbourakan syn Ashot I st ;
868-874: Achot I st „Aboulabas”, ponownie;
874-886 / 7: ponownie Grigor-Dérénik;
886 / 7-903: Achot-Sargis Arçrouni , książę Vaspourakan, syn poprzedniego;
- 886 / 7-888: regencja Gagika "Aboumarvan" Arçrouni , "Aboumarvan";
- 888-898: Gagik „Aboumarvan” Arçrouni, antyksiążę Vaspourakan;
903-908: Khatchik-Gagik II Arçrouni , brat Achota-Sargisa.

Królowie Vaspourakan

Gagik I er , książę północno-zachodniego Vaspurakanu (904) i król ( 908 - 937 lub 943 ), brat powyższego;
Gourgen II , książę Waspurakan z południowo-wschodniej (904- 923 ), brat Sargis Achot;
Ashot Derenik- king (943-937 lub 959 ), syn Gagika I st ;
Abousahl Hamazasp- król (959- 969 ), brat wyżej;
Ashot-Sahak król (969- 991 ), syn poprzedniego;
Gourgen Khatchik- król (991- 1003 ), brat wyżej;
Hovhannes Sénéqérim- król (1003- 1021 ).

Dzielnice

Vapousrakan jest podzielony na 35 okręgów lub miasteczek ( gavar , գավառ ), których nazwy często wywodzą się od nazw rodzin miejscowego nakhararka :

Ṙštunik ” ( Ռշտունիք );
Tosp ( Տոսպ );
Bogunik ”( Բոգունիք );
Arčišakovit ( Արճիշակովիտ );
Kułanovit ( Կուղանովիտ );
Ałiovit? ;
Gani ( Գառնի );
Aṙberani ( Առբերանի );
Bužunik ”( Բուժունիք );
Aṙnoyotn ( Առնոյոտն );
Anjewac'ik '( Անձևացիք );
Trp'atunik '( Տրպատունիք );
Eruandunik ”( Երվանդունիք );
[Bun Mardastan]
Mardastan / Marduc'ayk '( Մարդաստան );
Artaz ( Արտազ );
Akē ( Ակէ );
Ałbak Mec ( Աղբակ Մեծ , „Wielki Aghbak”);
Anjaxi jor ( Անձախի ձոր );
T'oṙnawan ( Թոռնաւան );
Čuaš-ṙot ( Ճուաշ-ռոտ );
Krčunik ”( Կրճունիք );
Mecnunik ”( Մեծնունիք );
Palunik ”( Պալունիք );
Gukank ”( Գուկանք );
Ałand-ṙot ( Աղանդ-ռոտ );
Parspatunik ”( Պարսպատունիք );
Artašesean / Artawanean ( Արտաշիսեան / Արտաւանեան );
Bak '[r] an / Marand ( Բաքան );
Gabit'ean ( Գաբեթեան );
Gazrikean ( Գազրիկան );
Taygrean / Tankriayn ( Տայգրեան );
Varažnunik ”( Վարաժնունիք );
Gołt'n ( Գողթն );
Naxčawan ( Նախճաւան ).

Uwagi i odniesienia

(w :) Richard G. Hovannisian ( red. ), Armenian Van / Vaspurakan , Costa Mesa, Kalifornia, Mazda Publishers al. „Historyczne miasta i prowincje ormiańskie”,2000( ISBN 978-1-568-59130-8 ) , str. 2.
(w) Robert H. Hewsen, Armenia: atlas historyczny , The University of Chicago Press, 2001 ( ISBN 0-226-33228-4 ) , str. 116.
Dédéyan 2007 , s. 276.
Grousset 1947 , s. 434.
Dédéyan 2007 , s. 279.
Toumanoff 1990 , str. 510 i 505.
Dédéyan 2007 , s. 277.
(w) Robert H. Hewsen, Armenia: A history Atlas , The University of Chicago Press, Chicago and London, 2001 ( ISBN 0-226-33228-4 ) , str. 103.

Zobacz też

Bibliografia

René Grousset , Historia Armenii od początków do 1071 r. , Paryż, Payot,1947( przedruk 1973, 1984, 1995, 2008), 644 s.
Gérard Dédéyan ( reż. ), Historia narodu ormiańskiego , Tuluza, Éd. Prywatny,2007( 1 st ed. 1982), 991 , str. [ szczegóły wydania ] ( ISBN 978-2-7089-6874-5 )
Cyril Toumanoff , dynastii starożytnego chrześcijańskiego Kaukazu aż do XIX th Century : genealogiczne i tablice chronologiczne , Rzym1990, s. 101-104, 505 i 510.
Christian Settipani , Ciągłość elit Bizancjum w ciemnych wiekach. Kaukaski książęta i Imperium VI th do IX th century , Paryż, de Boccard,2006, 634 s. [ szczegóły wydań ] ( ISBN 978-2-7018-0226-8 ) , str. 323.