Sénéqérim-Hovhannès de Vaspourakan

Sénéqérim-Hovhannès de Vaspourakan
Tytuł
Król Vaspourakan
1003 - 1021
Poprzednik Gourgen-Khatchik
Następca Przywiązanie do Cesarstwa Bizantyjskiego
Biografia
Dynastia Arçrouni
Data śmierci 1026
Tata Abousahl-Hamazasp
Matka Gaday
Małżonka Kouschkousch
Dzieci David, Atom, Abousahl, Constantin, Vest, Mariam

Sénéqérim-Hovhannes Arçrouni († 1026) jest ormiański król z Waspurakan od 1003 do 1021 .

Biografia

Sénéqérim-Hovhannès jest trzecim synem Abousahl-Hamazasp , króla Vaspourakanu i Gaday.

W 972 roku, po śmierci ojca, podzielił się ojcowskimi dobrami z braćmi. Jego starszy brat Achot-Sahak zostaje królem i zachowuje władzę nad młodszym rodzeństwem , a Gourgen-Khatchik zostaje księciem Andzévatsik i Sénéqérim-Hovhannès księciem Rštunika.

Wkrótce potem wziął udział ze swoim bratem Gourgen-Khatchikiem w pokazie siły głównych książąt i królów ormiańskich nad jeziorem Van . Ma to na celu pokazanie cesarzowi Janowi I st Tzimiskesowi, że Armenia nie opuszcza się łatwo przytłoczona przez Bizancjum, a skuteczność cesarza skraca krótką wizytę.

W 1002 roku cesarz Bazyli II objął w posiadanie Tayk pozostawiony mu przez ostatniego księcia i skorzystał z okazji, aby zażądać lojalności królów ormiańskich. Gourgen Khatchik-and-Sénéqérim Hovhannes nie odmówił, zamiast króla Gagika I st Ani, który ostrożnie wycofał się w góry.

W 1003 r. Zastąpił swojego brata Gourgena-Chaczika , usuwając z tronu swoich siostrzeńców. Ochrona Cesarstwa Bizantyjskiego zapewniła jego królestwu okres pokoju wynoszący około piętnastu lat. Około 1018 roku pojawili się nowi tureccy najeźdźcy , Daylemites . Książę David Arçrouni, syn króla, prowadzi armię do walki z nimi, ale ledwo uniknął katastrofy. Po drugiej inwazji Sénéqérim-Hovhannès postanowił scedować swoje królestwo na cesarza Bazylego II w zamian za temat Sebaste w 1021 roku. Zmarł tam pięć lat później.

Potomków

Żonaty z Kouschkousch, córką króla Bagratida Gagika I st Ani i Katramide z Siwnika miał:

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

  1. http://roglo.eu/roglo?lang=pt;i=630606
  2. http://roglo.eu/roglo?lang=pt;i=4295047
  3. Manuel Eduardo Maria Machado de Abranches de Soveral, Os Bragançãos , Lisboa 2004, autor: João Carlos Lourinho Soares Machado

Bibliografia

Link zewnętrzny