Kościół św. Wincentego | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | |||
Rodzaj | Kościół parafialny | |||
przywiązanie | Dekanat Brukseli Północno-Wschodnia | |||
Rozpoczęcie budowy | XIII th century | |||
Koniec prac | 1866 | |||
Architekt | Jan de Smet (1527) , Egide Vanden Eynde (1705) , Louis Spaak (1866) |
|||
Dominujący styl | Powieść | |||
Ochrona | Lista dziedzictwa ( 1997 ) | |||
Geografia | ||||
Kraj | Belgia | |||
Region | Region Stołeczny Brukseli | |||
Miasto | Evere | |||
Informacje kontaktowe | 50 ° 52 ′ 53 ″ na północ, 4 ° 24 ′ 11 ″ na wschód | |||
Geolokalizacja na mapie: Evere
| ||||
Saint-Vincent kościół jest obiektem sakralnym znajduje się na Place Saint-Vincent w Evere w Belgii . Jego początkiem było oratorium założone przez Landry de Soignies około 675 roku, które poświęcił swojemu ojcu, św . Wincentemu .
Całkowicie górny styl romański , jego najstarsza część - w wieży - został zbudowany między XII th i XIII th wieku. Do 1906 r. Było to jedyne miejsce kultu w mieście.
Kościół Saint Vincent został zbudowany na miejsce zajmowane przez pochodzącym z wieży później z XIII -tego wieku i został zintegrowany z soboty nowego budynku.
„Zbudowany z piaskowca pochodzącego z tego regionu kościół Saint-Vincent jest w swojej eleganckiej prostocie doskonałym przykładem wiejskiej architektury sakralnej Brabancji. Głęboko przekształcona w początkach XVIII -tego wieku, rozbudowany w połowie następnego stulecia kościół został przywrócony po zakończeniu II wojny światowej. Zawiera on kilka starych obrazów i polichromowane drewniane rzeźby z XVI TH , XVII th i XVIII -tego wieku, ambona sięga połowy XVII -tego wieku. Nowoczesne witraże ilustrujące Apokalipsę są dziełem mistrza szklarstwa Pierre'a Majerusa (1985) »
- Tekst tablicy pamiątkowej umieszczonej po prawej stronie wejścia do budynku.
Jest między XII TH i XIII -go wieku, który zbudował wieżę, w górnej stylu romańskim . Jest to wewnętrzny plan kwadratu o wymiarach 4,8 m x 4,8 m przy grubości ściany 90 cm .
Archeolog i historyk Raymond Lemaire , dzięki badaniu typu murze i porównania z innymi wieżami sąsiedniej szablonu , daty budowy pomiędzy 1125 i 1250 , który sprawia, że jest to najstarszy budynek w mieście.
Zbudowany na cyplu z widokiem na dolinę Senne , prawdopodobnie podczas budowy miał służyć jako schronienie i środek ochrony. Mapa sporządzona w perspektywie kawalera w 1594 roku przez inżyniera Mathieu Bollina pokazuje wieżę na jej cyplu z drzwiami nadal po stronie północnej i zwieńczoną luką .
W zależności od okresu, ta wieża może być zwieńczona strzałą lub nie . Książka Die Nieuwe Cronijcke van Brabandt opublikowana w 1565 roku przez Jana Mollijnsa zawiera widok kawalera pokazujący wieżę zwieńczoną iglicą . W latach 1578 i 1585 , kościół został spustoszony kilkakrotnie przez kalwińskich ikonoklastów i wieża straciła dach o czym świadczą mapie sporządzonej przez Mathieu BOLLIN w 1594 roku oraz raport napisany w 1595 roku przez dziekana Petrus Cammaert " anterior pars ecclesie detecta uti et turris, chorus tectus stramine ” ( „ front kościoła i wieża nie mają dachu, chór przykrywa słomą ” ). Dopiero w 1602 roku otrzymał nową strzałkę flagową, podobną do obecnej.
Jest w akcie darowizny z dnia 1120 i przeszedł w Brukseli , gdzie biskup z Cambrai oddawanie ołtarze Scarenbecca i Everna do rozdziału Soignies , który pojawia się, po raz pierwszy, nazwa Evere ale nie potwierdzają, że seigneury miało swoje własne miejsce kultu . Najstarszy tekst hagiograficzny ( Opera hagiographica ) znany o św. Wincentym , Vita Vincentii Madelgarii Sonegiensis (uita prima), mówi o cudach dokonywanych przez świętego w kościele w Evere. Jednak dość późno w porównaniu z jego śmiercią w 677 r., Ponieważ datuje się ona na około 1020 r. , Do treści tego tekstu należy podchodzić z ostrożnością.
Najstarszy tekst dotyczący parafii św. Wincentego pochodzi z 1247 r. I dotyczy mianowania proboszczem niejakiego Stefana, a najstarszy dokument dotyczący kościoła jako budowli pochodzi z 1527 r. I dotyczy budowy nowego chóru .
Spustoszyły kilka razy przez kalwińskich ikonoklastów między 1578 i 1585 , nie było aż 1602 , że otrzymała kolejny dach, że północ drzwi wieży zostało zamurowane i zastąpione obecnym wejściem. Dopiero w 1705 roku został on naprawdę odrestaurowany i jednocześnie rozbudowany przez architekta Edige Vanden Eynde. Z kościoła z jedną nawą i bez identycznego okna uczynił z niego miejsce kultu składające się z nawy z trzema nawami oświetlanymi ośmioma identycznymi oknami w stylu włoskim i przebił wieżę wykuszem również wyposażonym w okno w tym samym stylu. Z tego okresu pochodzą również dwie przypory wieży.
W 1742 r. Proboszcz kościoła św. Wincentego, nie doceniając, że dzieci bawią się między grobami cmentarza w czasie przerwy , kazał zburzyć szkołę podstawową znajdującą się pod wieżą i teraz prowadzono lekcje w domu zakrystian .
W latach 1845 i 1846 , kościół został powiększony przez przedsiębiorcę Charles Hendrickx de Vilvorde poprzez rozszerzenie swojej stronie nawy i ściany były przebite pięciu półokrągłymi oknami . Został ponownie odnowiony w 1866 roku przez architekta Louisa Spaaka, który dodał do budynku dwie zakrystie .
W 1880 r. Władze miejskie nabyły na własność gminy działkę o powierzchni 35 akrów pod założenie nowego cmentarza w miejsce cmentarza otaczającego rozebrany w 1893 r . Kościół św. Wincentego . Ten „nowy” cmentarz zostanie zamknięty dla nowych pochówków w 1992 roku, po otwarciu obecnego cmentarza.
W Maj 1944otoczenie kościoła zostało dotknięte bombardowaniem wymierzonym w stację Schaerbeek . Prezbiterium , pochodzący z 1724 roku , jest poważnie uszkodzony podczas gdy Kościół ucieka rozległe uszkodzenia, które zostały spowodowane przez bomby, które spadły u podnóża południowej ścianie nawy gdyby eksplodował. Naprawiony i odrestaurowany kościół zostaje uroczyście ponownie otwarty i poświęcony26 marca 1950 rprzez biskup pomocniczy Léon-Joseph Suenensa .
Do 1906 roku kościół św. Wincentego był jedyną parafią w Evere . W tym roku musimy poczekać na konsekrację kościoła św. Józefa i 1933 na kościół Matki Bożej Niepokalanej .
Do początku lat siedemdziesiątych odbywały się dwie procesje religijne :
Kościół został sklasyfikowany jako chronionego dziedzictwa przez Regionu Stołecznego Brukseli od29 maja 1997.
Wśród niezwykłych dzieł w kościele należy zwrócić uwagę:
Przed rozbudową kościoła w 1705 r. Dwa okna chóru ozdobiono herbem kapituły Soignies . Zniknęły one podczas remontu w 1866 r. I zostały zastąpione czterema oknami, które w 1905 r. Otrzymały witraże wykonane przez rzemieślnika Julesa Vocha. Ich tematem jest:
Zniszczony podczas bombardowania Maj 1944zostały one zastąpione na początku lat pięćdziesiątych przez cztery witraże o tej samej tematyce. Zaprojektowane przez malarza Louisa-Charlesa Crespina i wyprodukowane przez rzemieślnika Fransa Crickxa, nadal są na swoim miejscu.
Od 1961 roku parafia Saint-Vincent jest częścią jednostki duszpasterskiej Kerkebeek, która sama jest częścią dekanatu Brukseli Północno-Wschodniego .
Nabożeństwo odprawiane jest tam w każdą sobotę (po holendersku ) i niedzielę (po francusku ).
: dokument używany jako źródło tego artykułu.