Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Villefavard | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
dział | Haute-Vienne | ||||
Dzielnica | Bellac | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Haut Limousin en Marche | ||||
Mandat burmistrza |
Pascal Combecau 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 87190 | ||||
Wspólny kod | 87206 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
158 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 17 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 46° 10 ′ 08 ″ północ, 1° 12 ′ 33 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 215 m Max. 335 m² |
||||
Obszar | 9,22 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Bellac (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Châteauponsac | ||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Villefavard ( Vile Favart w Occitan ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Vienne w regionie New Aquitaine .
Oprócz wsi, miasto obejmuje kilka miejscowości i przysiółków, takich jak Solitude , Clops , Menieux , itp.
Magnac-Laval (przy czworokątu ) |
Dompierre-les-Eglises | |
Droux | Châteauponsac | |
Okup |
Powierzchnia gminy to 922 ha; jego wysokość waha się od 215 do 335 metrów.
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Magnac-Laval” w gminie Magnac-Laval , oddana do użytku w 1995 roku i znajduje się 6 km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 11,8 ° C i suma opadów 892,3 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej, historycznego „Limoges-Bellegarde”, w mieście Limoges , która została oddana do użytku w 1973 roku i na 36 km , średnia roczna temperatura zmienia się od 11,2 ° C na okres 1971-2000 do 11, 4 ° C w latach 1981-2010, następnie 11,8 ° C w latach 1991-2020.
Villefavard jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bellac , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 11 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (75,5% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (75,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: łąki (56,2%), lasy (21,8%), niejednorodne tereny rolnicze (19,3%), tereny zurbanizowane (2,8%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Pasy58 odonimów wymienionych w Villefavard in16 listopada 2013 r. | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Podjazd | Aleja | Bld | Ścieżka | Kierunek | Ślepy zaułek | Wspiąć się | Przejście | Kwadrat | Dok | skrzyżowanie dróg | Droga | Ulica | Aleja | Inni | Całkowity |
0 | 0 | 0 | 2 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 12 | 0 | 39 | 58 |
Notatki „N” |
|
||||||||||||||
Źródła: rue-ville.info & annuaire-mairie.fr & OpenStreetMap |
W 2009 r. łączna liczba mieszkań w gminie wynosiła 152, podczas gdy w 1999 r. 143.
Spośród tych mieszkań 53,9% stanowiły mieszkania podstawowe, 44,1% drugorzędne, a 2,0% niezamieszkałe. 96,7% tych mieszkań stanowiły domy jednorodzinne, a 2,0% mieszkania.
Odsetek głównych rezydencji będących w posiadaniu ich mieszkańców wyniósł 79,3% i był prawie stały w porównaniu z 1999 r. (78,0%).
Pierwsza znana wzmianka o wsi Villefavard wydaje się pochodzić z 1180 roku i znajduje się w kartularzu Aureil w formie „Villa Flavard” (domena Flavard).
Od 1315 roku poświadczona jest forma "Villa Flavardi", a także istnienie Pétrus Flavard .
W XVII th century Villefavard nadal napisał dwa słowa "City-Favard".
Pisownia „Ville-Favart” znajduje się również w 1831 roku.
Na osiedlu zwanym „Zamkiem” stała twierdza. Zamieszkiwał ją Sieur du Mosnard, dziedzic Villefavard. Rodzina de Rancon niewątpliwie zbudowała i posiadała zamek Château de Villefavard.
Młyn śmierci zależał od domeny panowania. Na nazwę nikt nie jest w stanie udzielić odpowiedzi, jednak legenda głosi, że zamieszkiwał ją młynarz o imieniu Lamort. Oprócz młyna Peyrat, zdecydowanie najważniejszy był młyn Villefavard.
O gallo-rzymskim pochodzeniu wsi świadczy odkrycie domeny z tego okresu w postaci szczątków, odkrycie, które zawdzięczamy MM. René Baubérot i Adrien Pommier. Szczątki te znajdowały się około 150 metrów od świątyni, w kierunku wsi. Pozostałości dwóch innych willi zostały również zauważone w pobliżu wiosek Trédevent i Vérines .
Obecność takich gallo-rzymskich szczątków sugeruje istnienie posiadłości niedaleko starej rzymskiej drogi. Teraz w tamtych czasach, a nawet przed erą chrześcijańską, powszechne było, aby taki majątek był znany z imienia właściciela; Jest więc prawdopodobne, że nazwa pochodzi od Flavard Roman rodowym (nazwisko) Flaviacus lub z Fabrus zamiast z Flavinius , ta ostatnia nazwa udzieliła Flavignac .
Przed rewolucją , Villefavard było lekarstwa.
Za odmowę złożenia przysięgi cywilnej konstytucji duchowieństwa, ogłoszonej przez Zgromadzenie Ustawodawcze w dniu 27 listopada 1790, ksiądz zostaje uwięziony w Limoges i umiera w swojej celi.
Ta konstytucja została potępiona przez papieża Piusa VI i nagle wielu księży zaczęło łamać przysięgę. Za radą kolegów proboszcz Villefavard gromadzi swoich wiernych republikanom parafian, aby ogłosić zrzeczenie się przysięgi. Republikanie wściekli szturmują jego pokój, a tradycja donosi, że przedstawiciele kościoła muszą uciekać przez okno. Stosunki między Villefavardem a Kościołem rzymskim zawsze były złożone.
Po konkordacie wieś zostaje pozbawiona księdza. Burmistrz, pan Vaugelade, mianował10 lipca 1828 r., wyraża nadzieję księdza z Droux na uzyskanie księdza dla swojej gminy. Ten ostatni odpowiedział, że Villefavard nigdy nie będzie miał stałego księdza… Ta reakcja wzbudza gniew mieszkańców wioski.
Na poziomie religijnym gmina domaga się pewnej autonomii. W 1831 r. przybył ojciec Jean-Laurent Reb. Pochodził ze Strasburga, miesiąc później asystował mu wikariusz Vinot. 21 grudnia tego samego roku dwóch księży, z których jeden twierdził, że jest wikariuszem generalnym, zgłosiło się do burmistrza z prośbą o zwolnienie reb. Burmistrz odmawia.
W 1832 r . w Villefavard rezydował biskup .
W 1833 r. wyczerpany pracą Reb zachorował. Miasto inwestuje w znalezienie dla niego zastępcy. Mianowany przez Kościół Katolicki, Ojciec Lhote pełni obowiązki w Villefavard. Kiedy przybywa, znajduje nową plebanię, zbudowaną w „La Solitude”. Prześladowany przez rzymskie duchowieństwo przyjmuje protestantyzm i zabiera ze sobą całą wioskę. W 1844 Villefavard było więc stolicą protestantyzmu w Haute-Vienne.
W tym kontekście Édouard Maury, urodzony w Lyonie (Ve) on 1 st grudzień 1858, jest mianowany proboszczem. Jego żona Sophie Élisabeth Monnerat (1863-1919), pochodząca z bogatego środowiska, zostawiła komfort i dołączyła do niego. W 1885 roku, kiedy spodziewała się pierwszego dziecka, zaczęła prowadzić pamiętnik, który prowadziła do 1918 roku , na rok przed śmiercią. Zostanie wydana w 1989 roku pod tytułem „Du Léman au Limousin: Journal de Sophie Maury-Monnerat, żona pastora w latach 1888-1919”. W tej książce odkrywamy wiele anegdot o ich życiu, wiosce i budowie świątyni. Życie jest proste; otoczenie, rodzina i ciepło.
W 1886 roku Édouard przyjął posadę proboszcza kościoła francuskiego w Saint-Gall . Spotkanie z Villefavardem odbędzie się w Wielkanoc 1900 roku . Ojciec Sophie, Jules Monnerat , przekazuje swoją fortunę Sophie i jej potomkom. Duża część spadku lokowana jest w gminie, w szczególności w świątynię, zamek i folwark.
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
2008 | W trakcie | Pascal Combecau |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto miało 158 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,94% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Vienne : -0,71%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
530 | 465 | 484 | 547 | 529 | 578 | 537 | 570 | 612 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
604 | 527 | 528 | 523 | 566 | 544 | 537 | 562 | 537 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
523 | 544 | 523 | 460 | 447 | 415 | 362 | 340 | 327 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
313 | 279 | 236 | 240 | 182 | 181 | 160 | 158 | 157 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
158 | - | - | - | - | - | - | - | - |
W 2011 roku średni dochód na gospodarstwo domowe fiskalna była € 20,225, który umieszczony Villefavard na 30,782 nd wśród 31,886 gmin z ponad 49 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
W 2009 r. 57,7% gospodarstw objętych podatkiem nie podlegało opodatkowaniu.
W 2009 r. ludność w wieku od 15 do 64 lat liczyła 90 osób, w tym 70,0% aktywnych, z czego 63,3% miało pracę, a 6,7% było bezrobotnych.
W strefie zatrudnienia były 22 miejsca pracy, wobec 29 w 1999 roku. Liczba aktywnych pracowników przebywających w strefie 59, wskaźnik koncentracji zatrudnienia wynosi 37,3%, co oznacza, że strefa zatrudnienia oferuje tylko jedno miejsce pracy na trzech aktywnych mieszkańców .
Na 31 grudnia 2010Villefavard posiadał 24 zakłady: 14 w rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie, żadnego w przemyśle, jeden w budownictwie, osiem w handlu i transporcie, usługach i jeden związany z sektorem administracyjnym.
W 2011 roku w Villefavard powstała firma.
Gmina nie posiada zabytków wpisanych do inwentarza zabytków lub ogólnego inwentarza dziedzictwa kulturowego ; ponadto posiada dwa obiekty sklasyfikowane w inwentarzu zabytków : salonowe organy świątyni wykonane przez Cavaillé-Coll oraz ich część instrumentalną.
Możemy jednak wspomnieć:
Herb | Połowa firm: 1 st Argent z trzech Pals Sable, bar piasku debruising nad całością, 2 nd Argent a fess czerwony towarzyszą trzy orły Azure. | |
---|---|---|
Detale |