Villar-Saint-Pancrace

Villar-Saint-Pancrace
Villar-Saint-Pancrace
Kaplica Saint-Pancrace.
Administracja
Kraj Francja
Region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament Wysokie góry
Miasto Briancon
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Briançonnais
Mandat burmistrza
 Sébastien dzieła
2.020 -2.026
Kod pocztowy 05100
Kod wspólny 05183
Demografia
Ludność
miejska 		1476  mieszk. (2018 o 3,36% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 35  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44 ° 52 ′ 25 ″ na północ, 6 ° 37 ′ 40 ″ na wschód
Wysokość Min. 1160  m
Maks. 2.903  m
Powierzchnia 42,53  km 2
Jednostka miejska Briançon
( przedmieście )
Obszar atrakcji Briançon
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Briançon-1
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Zobacz na mapie administracyjnej Prowansji-Alp-Lazurowego Wybrzeża Lokalizator miasta 14.svg Villar-Saint-Pancrace
Geolokalizacja na mapie: Alpy Wysokie
Zobacz na mapie topograficznej Alpy Wysokie Lokalizator miasta 14.svg Villar-Saint-Pancrace
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Villar-Saint-Pancrace
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Villar-Saint-Pancrace

Villar-Saint-Pancrace (lokalnie znany jako Wielki Villar i Villar , lokalnego Alpine Occitan: lo Vialar [t vjæra] lub lo Vialar Sant Brancaci [t vjæra bʀãkaʧi SOM]) to francuski gmina znajduje się w dziale z Alpy Wysokie w w Prowansji -Alpes-Côte d'Azur region . Jest to jedna z pięciu gmin tworzących przedmieścia jednostki miejskiej Briançon .

Jej mieszkańcy są nazywane przez Viarans lub Vialans (prowansalski słowo).

Geografia

Wioska Villar-Saint-Pancrace, położona u zbiegu potoku Durance i Ayes, jest podzielona na kilka dzielnic i osad, z których najważniejszym miastem jest Villar (lub stolica). Okolice: kościół lub kaplica, Cochy, Mail, Chabon dla wioski i dla rozproszonych wiosek, Saint-Jean, la Jalasse, Paroir, Tour, Soubeyran, Saint-Pancrace, Mourandes, Sachas, Pâquier, Champrouët. Znajduje się tu również wiele kaplic: Kaplica Pokutników (obok kościoła), Saint-Pancrace, Saint-Laurent, Sainte-Barbe (w ruinie), Saint-Nicolas, Saint-Roch, Saint-Jean i Sainte-Élisabeth.

Na wysokości znajduje się również kilka grup schronisk alpejskich, do których ludzie udają się latem, aby osiedlić się (w alpejskim oksytan se meirar lub lo meiratge ): Mélézin (1879  m ), Lauzin (1500  m ), Clot des Prés ( 1570  m ), Prés du Vallon (1720  m ), Pied-Sec (1960  m ), Ayes (1715  m ), Vers-le-Col, l'Orceyrette, l'Orcière, Taure (2100  m ), Alp lub Są (2200  m ).

Bois des Ayes to jeden z najpiękniejszych lasów sosny szwajcarskiej (arolle lub auvièr in patois; Pinus Cembra ) we francuskich Alpach. Jest to leśny rezerwat biologiczny.

Geologia i rzeźba terenu

Hydrografia

Pogoda

Szlaki komunikacyjne i transportowe

Planowanie miasta

Typologia

Villar-Saint-Pancrace to gmina miejska. W rzeczywistości jest częścią gmin o zwartej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Briançon , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującej 6 gmin i 16,683 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Briançon , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 15 gmin, podzielono na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Toponimia

Nazwa miejscowości jest poświadczona jako Sanctus Pancratius w 1158 r., Aw formie Villarus magnus w 1326 r., A następnie Villari Sanctus Pancratius w 1343 r. W Karcie Wolności Briançonnaises.

Podczas rewolucji miasto zostało przemianowane na Le Grand Villard, nazwę tę można nadal usłyszeć nieoficjalnie, ale użycie pisowni „Villar” jest poprawne oficjalnie i etymologicznie.

Lo Vialar Sant Brancaci w Prowansji .

Villar wywodzi się ze średniowiecznego łacińskiego słowa villarus na słowo villa, które w średniowieczu oznacza „wioskę”, „dom” lub „osadę”. Stało się naszym „miastem”.

Jeśli chodzi o Pancrace , wieś przyjęła nazwę kościoła poświęconego jej patronowi .

Les Morandes wyznacza nazwę dzielnicy, znajdującej się pod lecznicą kaplicy Saint-Pancrace, gdzie schronienie mogli znaleźć pielgrzymi udający się do kaplicy Saint-Pancrace, a także pasterze, którzy towarzyszyli stadom podczas wypasu.

Historia

Początki miejscowości sięgają czasów przedrzymskich iz pewnością była osadą liguryjską . Pod kamieniem, który został wysadzony w powietrze, aby zbudować dom, odkryto „skarb” rzymskich monet. Aż do rewolucji Villar-Saint-Pancrace była wspólnotą Escarton de Briançon .

Istnienie zamku Tower należącego do pana z Bayle.

Możliwość istnienia średniowiecznej fabryki piwa w pobliżu kaplicy Saint-Pancrace. Poświadczone są również garbarnie i kilka młynów, w tym dwa młyny do przetaczania konopi lub paroir . Migracje sezonowe są potwierdzone do XVII th i XVIII -go  stulecia, wielu mieszkańców Villar-Saint-Pancrace poszedł rzeczywiście pracę jako wyczeski konopi w dolinie Padu, aż Emilia-Romagna i Veneto. Wydaje się, że po traktacie w Utrechcie działalność ta była stopniowo zmieniana, aby szkolić wędrownych nauczycieli lub regentów szkolnych, jak ma to miejsce w kilku wioskach w regionie.

Wieś do 1987 r. Znała różne kopalnie węgla kamiennego. Większość z nich (w lokalnych alpejskich las charbourièras ) znajdowała się w posiadaniu chłopów, z wyjątkiem miejsca zwanego La Tour, uprzemysłowionego i połączonego ze stacją Briançon.

Bełkot

Język Villar-Saint-Pancrace, powszechnie znany jako patois lub viaran , jest konający , ponieważ ma tylko garstkę starszych użytkowników.

Istnieje wiele prowansalski typu Vivaro-Alpine , a część zachodniego subdialecte Briançon.

Mowa ta charakteryzuje się silnymi innowacyjnych tendencje, takie jak, na przykład, spadek w wielu końcowych spółgłosek spółgłoski -N-, L- które stają się -r walcowana między dwoma samogłosek ( Luro , księżyca, Laro , wełna), uproszczenie dwugłosek ai , au i ei odpowiednio w è , o i i  ; ale również przez szereg zjawisk morfologicznych, takich jak mnogiej przymiotników męskich w -OR , systematyczne użycie zaimka osobowego przed czasownikiem ( a parlou , je parle) lub określonego artykułu z (często pomijana) w miejscu tradycyjnego lo ( lou ). Cechy te są wspólne z dialektami okolicy, w szczególności z dialektem Cervières, z dialektami Puy, z tymi z dolin Clarée i Guisane, a nawet z dialektami doliny Oulx (Bardonnèche, Salbertrand itp.) , Cluson we Włoszech, a nawet z tymi z wysokich dolin Oisans, jednak odizolowanych za Ecrins.

Dialekty Prelles i Vallouise są stosunkowo bliskie i mieszają cechy Briançonnaise i Spray, co sprawia, że ​​różnią się one nieco, ale wzajemne zrozumienie pozostaje całkowite.

Nazwy dzielnic wsi w Patois: Chaboun, Pâquiè, Chamrouï, Soubiran, Sën-Pancrac

W Patois mieszkańcy Villard nazywani są „cachis”, zdrobnienie od „Villard san Brincachi”.

Toponimia

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista burmistrzów od rewolucji francuskiej do wyzwolenia Lista burmistrzów od 1790 do 1944 roku
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
         
1798 1800 Jean Borel   funkcjonariusz miejski
1800 1804 Laurent Fine    
1804 1807 Jean Durand    
1808 1815 Pancrace Colomban    
1815 1819 Pierre Cordier    
1819 1821 Antoine Borel    
1821 1831 Jean-Baptiste Fine    
1831 1832 Francois Danel    
1832 1838 Laurent Faure    
1842 1843 Laurent Borel    
1843   Laurent Faure    
1844   Nicolas faure    
1850   Pancrace Gévodan    
1852   Laurent Roul    
1854   Laurent Borel    
1863 1864 Pancrace Arnaud    
1864 1876 Laurent Fine    
1876 1881 Joseph Work    
1881 1894 Joseph Eugene Borel    
1894 1896 Joseph Faure-Brac    
         
  Lista burmistrzów od wyzwolenia
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
         
1946 1983 Amédée Joseph Cordier PCF  
1983 1989 Vincent Bauvineau płyta DVD  
1989 Marzec 2001 Eliane Ferraro płyta DVD  
2001 2014 Laurence Fine DVG Inżynier
marzec 2014 W trakcie Sebastien w porządku   Profesor, zawód naukowy

Twinning

Polityka ochrony środowiska

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 r.

W 2018 roku miasto liczyło 1476 mieszkańców, co oznacza wzrost o 3,36% w porównaniu do 2013 roku ( Alpy Wysokie  : + 1,02%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
929 923 905 1,024 1,045 1,087 1,009 995 1,069
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,037 962 966 947 944 959 1000 1,001 983
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1,002 1,008 1,071 982 883 881 888 780 770
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
899 960 1,023 1,117 1,287 1,410 1,459 1,459 1,471
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1,476 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Villar-Saint-Pancrace jest zależny od akademii Aix-Marseille . Uczniowie gminy rozpoczynają naukę w szkole podstawowej we wsi, w której uczy się 116 dzieci.

Zdrowie

Kulty

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Heraldyka

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego zatwierdzonej w dniu14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Pojęcie obszaru atrakcyjności miast zostało zastąpione w rpaździernik 2020że się z obszaru miejskiego , aby umożliwić spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 23 marca 2021 r . ) .
  2. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 23 marca, 2021 ) .
  3. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 23 marca 2021 ) .
  4. „  Urban Unit 2020 of Briançon  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 23 marca 2021 ) .
  5. „  Baza danych jednostek miejskich 2020  ” , na www.insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 23 marca 2021 ) .
  6. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 23 marca 2021 ) .
  7. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 23 marca 2021 ) .
  8. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 23 marca 2021 ) .
  9. Ernest Nègre, General Toponymy of France: Dialectal (kontynuacja) i French Formations , 1998, s.  1437 .
  10. Alain Belmont, "  Przykład konopi grzywacze Briançon do 17 -tego i 18 th  wieku.  », Historia Alp ,Marzec 1998( czytaj online ).
  11. Strona prefektury Hautes-Alpes , przeglądana 9 maja 2008 (plik w formacie Excel )
  12. „  Wyniki wyborów samorządowych 2020 - Wychodzące burmistrz  ” , na tej stronie Brest telegramu (dostęp 10 sierpnia 2020 )
  13. „  Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z 24 lipca 2020  ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp 10 sierpnia 2020 )
  14. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  15. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  16. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  17. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  18. szkoła podstawowa
  19. Jean-Louis Tornatore, „Kopalnie Briançon ( XVIII th - XX th  wieku). Symetryczny esej z antropologii ”, Annales. Historia, nauki społeczne 2006/5, 61 th  roku, str.  1190 .